Oroes

Oroes to lek zawierający escytalopram, który jest stosowany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych, takich jak napady paniki, społeczne zaburzenia lękowe, uogólnione zaburzenia lękowe oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Escytalopram działa jako selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zwiększając stężenie serotoniny w mózgu, co pomaga poprawić nastrój i zmniejszyć lęk.

Wskazania do stosowania leku Oroes

Depresja (duże epizody depresji): Lek Oroes jest wskazany do leczenia dużych epizodów depresyjnych, poprawiając nastrój i zmniejszając objawy depresji.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku (z agorafobią lub bez niej): Stosowanie Oroes jest zalecane w leczeniu napadów paniki, zarówno z towarzyszącym lękiem przed otwartymi przestrzeniami (agorafobia), jak i bez niego.

Społeczne zaburzenia lękowe: Lek jest używany w terapii lęku społecznego, pomagając zmniejszyć lęk w sytuacjach społecznych i poprawić jakość życia pacjenta.

Uogólnione zaburzenia lękowe: Oroes jest wskazany do leczenia przewlekłego lęku, który jest nadmierny i trudny do kontrolowania, występującego przez większość dni przez co najmniej sześć miesięcy.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: Lek stosuje się w leczeniu objawów obsesyjno-kompulsyjnych, pomagając zmniejszyć częstotliwość i nasilenie obsesji oraz kompulsji.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Oroes

Działanie leku Oroes

Oroes działa jako selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zwiększając poziom serotoniny w mózgu. Wyższe stężenie serotoniny pomaga poprawić nastrój, zmniejszyć lęk i złagodzić objawy depresji oraz zaburzeń lękowych. Działanie leku może być odczuwalne dopiero po kilku tygodniach regularnego stosowania.

Czytaj więcej: Działanie Oroes

Dawkowanie leku Oroes

Oroes można przyjmować zarówno rano, jak i wieczorem, w zależności od preferencji pacjenta i zaleceń lekarza. Poniżej przedstawiono szczegółowe informacje dotyczące dawkowania, sposobu podania oraz postępowania w różnych przypadkach.

Dawkowanie Oroes

• Depresja: Zazwyczaj stosowana dawka to 10 mg raz na dobę. Lekarz może zalecić dalsze zwiększanie dawki do maksymalnej, tj. 20 mg na dobę, w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.
• Zaburzenie lękowe z napadami lęku: Dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie zwiększa się ją do 10 mg na dobę. Lekarz może zalecić dalsze zwiększanie dawki do maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.
• Społeczne zaburzenia lękowe: Zazwyczaj stosowana dawka to 10 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, lekarz może zalecić zmniejszenie dawki do 5 mg na dobę lub zwiększenie do maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.
• Uogólnione zaburzenia lękowe: Standardowa dawka to 10 mg raz na dobę, z możliwością zwiększenia do maksymalnej dawki 20 mg na dobę w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta.
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: Początkowa dawka wynosi 10 mg raz na dobę, a w razie potrzeby może być zwiększona do 20 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): Początkowa dawka to 5 mg raz na dobę, z możliwością zwiększenia do 10 mg raz na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży: Leku Oroes nie należy zwykle stosować u dzieci i młodzieży.

Czytaj więcej: Dawkowanie Oroes

Z czym nie łączyć leku Oroes

Oroes a alkohol – Oroes nie należy łączyć z alkoholem, ponieważ może to nasilać działania niepożądane, takie jak senność, zawroty głowy i zaburzenia snu. Alkohol może również zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, dlatego zaleca się unikanie jego spożywania podczas terapii.

Inhibitory MAOI – Należy unikać stosowania nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAOI) takich jak fenelzyna czy tranylcypromina z lekiem Oroes. Ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego. Po zaprzestaniu przyjmowania MAOI należy odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania Oroes i odwrotnie.

Inhibitory MAO-A i MAO-B – Stosowanie odwracalnych inhibitorów MAO-A (np. moklobemid) czy nieodwracalnych inhibitorów MAO-B (np. selegilina) z Oroes wymaga nadzoru lekarza z uwagi na ryzyko zespołu serotoninowego.

Antybiotyk linezolid – Nie zaleca się stosowania linezolidu z Oroes, chyba że jest to niezbędne i pod nadzorem lekarza.

Leki wpływające na rytm serca – Niektóre leki przeciwarytmiczne, przeciwpsychotyczne, przeciwbakteryjne, czy przeciwhistaminowe mogą niekorzystnie wchodzić w interakcje z Oroes, zwiększając ryzyko problemów z sercem.

Lit i tryptofan – Współstosowanie tych substancji z Oroes może wymagać dodatkowej ostrożności.

Leki przeciwdepresyjne – Takie jak imipramina, dezypramina, fluwoksamina, mogą zwiększać stężenie escytalopramu we krwi.

Ziele dziurawca – Może zwiększać ryzyko działań niepożądanych Oroes.

Leki wpływające na krzepnięcie krwi – Oroes może oddziaływać na leki przeciwzakrzepowe, co wymaga monitorowania czasu krzepnięcia.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Oroes

Skutki uboczne leku Oroes

Bardzo często (ponad 1 na 10 pacjentów) mogą wystąpić nudności i ból głowy.

Często (do 1 na 10 pacjentów) mogą pojawić się objawy takie jak: katar, zmiany apetytu, problemy ze snem (trudności w zasypianiu, senność), zawroty głowy, lęk, drżenie, suchość w jamie ustnej, zwiększona potliwość, biegunka, zaparcia, wymioty, ból mięśni i stawów, oraz zaburzenia seksualne (np. opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu). Inne częste skutki to uczucie zmęczenia, gorączka oraz przyrost masy ciała.

Niezbyt często (do 1 na 100 pacjentów) mogą wystąpić reakcje skórne (pokrzywka, wysypka, świąd), zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napady lęku, zaburzenia smaku, omdlenia, zaburzenia widzenia, łysienie, nieregularne miesiączki, szybkie bicie serca oraz obrzęki kończyn i krwawienia z nosa.

Rzadko (do 1 na 1 000 pacjentów) mogą wystąpić poważniejsze skutki uboczne takie jak agresja, depersonalizacja, omamy, wolne bicie serca oraz nietypowe krwawienia, w tym z przewodu pokarmowego. Możliwe są też alergiczne reakcje anafilaktyczne objawiające się obrzękiem skóry, języka, warg, krtani lub twarzy oraz trudnościami w oddychaniu lub połykaniu. Zespół serotoninowy, charakteryzujący się wysoką gorączką, pobudzeniem i drżeniem mięśni, jest również rzadko spotykany.

Nieznane (częstość nieokreślona) skutki uboczne obejmują: trudności w oddawaniu moczu, napady drgawkowe, żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu, wskazujące na problemy z wątrobą, szybkie i nieregularne bicie serca (torsade de pointes), myśli samobójcze, nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy), ciężki krwotok z pochwy po porodzie, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, zawroty głowy spowodowane niedociśnieniem ortostatycznym, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby, zaburzenia ruchowe, bolesny wzwód (priapizm), krwawienia i małopłytkowość, zwiększenie ilości wydalanego moczu, mlekotok u kobiet, które nie karmią piersią, mania, arytmie, zaburzenia rytmu serca, niepokój ruchowy (akatyzja) oraz anoreksja.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Oroes

Przeciwwskazania dla leku Oroes

Przed rozpoczęciem stosowania leku Oroes, należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami oraz środkami ostrożności, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń i skutków ubocznych. Ważne jest, aby poinformować lekarza o wszelkich istniejących schorzeniach oraz przyjmowanych lekach, co pozwoli na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Nie należy przyjmować leku Oroes, jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Przeciwwskazane jest również jednoczesne stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (MAOI), takich jak selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk stosowany w leczeniu infekcji bakteryjnych). Dodatkowo, nie należy stosować tego leku, jeśli u pacjenta występuje wrodzony nieprawidłowy rytm serca lub jeśli wystąpił epizod nieprawidłowego rytmu serca (widoczny w EKG). Stosowanie leku Oroes jest również przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących leki na zaburzenia rytmu serca lub leki mogące wpływać na rytm serca.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Oroes, należy omówić to z lekarzem i poinformować go o wszelkich innych zaburzeniach lub chorobach, ponieważ może być konieczne ich uwzględnienie. Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza, jeśli u pacjenta występuje padaczka lub napady padaczkowe miały miejsce w przeszłości, ponieważ leczenie lekiem Oroes należy przerwać, jeśli wystąpią drgawki po raz pierwszy lub jeśli zwiększy się częstość ich występowania. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek mogą wymagać dostosowania dawkowania przez lekarza. Leczenie lekiem Oroes może również zaburzać kontrolę stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą, co może wymagać dostosowania dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. W przypadku pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi lub kobiet w ciąży, lekarz musi być świadomy tych stanów, aby odpowiednio zarządzać ryzykiem krwawienia.

Należy również zachować ostrożność, jeśli pacjent zażywa leki wpływające na krzepliwość krwi, takie jak kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, tyklopidynę lub dipirydamol. Leczenie elektrowstrząsami, choroba niedokrwienna serca, oraz historia manii lub hipomanii (charakteryzującej się niezwykłymi i szybko zmieniającymi się myślami, przesadnym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną) to również stany wymagające szczególnej uwagi. Pacjenci z przypadkami zaburzeń psychicznych, takimi jak urojenia, omamy, ciężkie zaburzenia myślenia, nietypowe wahania nastroju lub nietypowe zachowania, powinni również omówić te kwestie z lekarzem. Problemy z sercem, takie jak wolne tętno spoczynkowe, niedobór soli w organizmie z powodu przedłużającej się ciężkiej biegunki i wymiotów lub stosowania leków moczopędnych, oraz szybkie lub nieregularne bicie serca, zasłabnięcia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, które mogą wskazywać na zaburzenia rytmu serca, również wymagają konsultacji z lekarzem. Problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku), oraz potencjalne zaburzenia czynności seksualnych, które mogą utrzymywać się po przerwaniu leczenia, to kolejne kwestie do omówienia.

Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub podobnych chorób, poprawa stanu pacjenta może nastąpić dopiero po kilku tygodniach stosowania leku Oroes. W przypadku zaburzeń lękowych z napadami lęku poprawa następuje zwykle po 2-4 tygodniach leczenia. W początkowym okresie terapii niektórzy pacjenci mogą odczuwać nasilenie lęku, które ustąpi, jeżeli leczenie jest kontynuowane. W związku z tym należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza oraz nie przerywać stosowania leku ani nie zmieniać dawkowania bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

W przypadku depresji i/lub zaburzeń lękowych mogą również czasami pojawić się myśli dotyczące samookaleczenia lub myśli samobójcze. Mogą się one nasilać na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później. Prawdopodobieństwo, że myśli takie wystąpią, jest większe, jeśli u pacjenta występowały już poprzednio myśli dotyczące samobójstwa lub samookaleczenia, oraz jeśli pacjent jest osobą dorosłą w młodym wieku (poniżej 25 lat) z zaburzeniami psychicznymi leczonymi lekami przeciwdepresyjnymi. Jeśli kiedykolwiek pojawią się myśli dotyczące samookaleczenia lub myśli samobójcze, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o swojej depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie o informowanie, gdy zauważą, że depresja lub lęk się nasiliły lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu. Podczas pierwszych tygodni leczenia mogą również występować takie objawy, jak niepokój ruchowy albo trudności w siedzeniu lub staniu w bezruchu. W razie wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leku Oroes z innymi lekami, które wykazują efekt serotoninergiczny, takie jak sumatryptan i inne tryptany, tryptofan, tramadol (stosowane w leczeniu silnego bólu) lub buprenorfina (stosowana w leczeniu silnego bólu i uzależnienia od opioidów). W rzadkich przypadkach może wystąpić zespół serotoninowy, który obserwowano nie tylko w połączeniu z lekami serotoninergicznymi, ale również w bardzo rzadkich przypadkach u pacjentów przyjmujących selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jeśli u pacjenta wystąpi wysoka gorączka, drżenie mięśni, roztargnienie, niepokój, drżenie ze zdenerwowania lub dreszcze, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. W takim przypadku należy natychmiast przerwać stosowanie leku Oroes oraz leków serotoninergicznych i zgłosić się do lekarza, który natychmiast rozpocznie odpowiednie leczenie. Należy również unikać jednoczesnego stosowania leku Oroes oraz preparatów zawierających ziele dziurawca, ponieważ istnieje zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych.

Kiedy pacjent kończy leczenie lekiem Oroes, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku przez jeden do dwóch tygodni, aby uniknąć objawów odstawienia. Lek Oroes nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków z tej grupy, pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to lekarz może przepisać lek Oroes pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeśli uważa, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeżeli pacjentowi w wieku poniżej 18 lat przepisano lek Oroes i w związku z tym mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, należy ponownie skontaktować się ze swoim lekarzem. Jeśli u pacjenta w wieku poniżej 18 lat przyjmującego lek Oroes pojawi się lub nasili którykolwiek z objawów wymienionych powyżej, należy poinformować o tym lekarza. Ponadto, nie wykazano dotychczas długoterminowego wpływu leku Oroes na bezpieczeństwo dotyczące wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania w tej grupie wiekowej.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Oroes

Ostatnia aktualizacja: 24 lipca 2024