Escitil

Escitil to lek przeciwdepresyjny z grupy SSRI, zawierający substancję czynną escitalopram. Stosowany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych. Działa poprzez zwiększenie stężenia serotoniny w mózgu.

Działanie Escitil

Działanie escitilu opiera się na jego głównym składniku, escitalopramie, który jest inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Serotonina to neuroprzekaźnik, który odgrywa istotną rolę w komunikacji między neuronami.

W procesie przekazywania informacji między neuronami, serotonina jest uwalniana przez komórkę przekazującą informację do szczeliny synaptycznej, która oddziela dwa neurony. Cząsteczki serotoniny są rozpoznawane przez komórkę odbierającą informację. Po uwalnianiu serotoniny, niektóre jej cząsteczki są wychwycone z powrotem przez komórkę przekazującą informację, proces ten nazywamy wychwytem zwrotnym.

Escitalopram działa poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny, co prowadzi do zwiększenia czasu działania serotoniny w synapsie oraz do wydłużenia czasu pobudzenia komórki odbiorczej. W rezultacie impulsy nerwowe są przekazywane częściej, co wiąże się z działaniem farmakologicznym i klinicznym escitalopramu. Warto zauważyć, że escitalopram ma niewielkie lub brak powinowactwa do innych rodzajów receptorów.

Wskazania do stosowania Escitil

• Epizody dużej depresji: Escitil jest często stosowany w leczeniu epizodów dużej depresji. Duża depresja, znana również jako depresja kliniczna, to poważne zaburzenie psychiczne, które prowadzi do utrzymującego się obniżenia nastroju, utraty zainteresowań, uczucia bezradności i innych objawów. Leczenie Escitilem może pomóc w przywróceniu równowagi poziomu serotoniny w mózgu, co może prowadzić do poprawy nastroju, wzrostu energii oraz funkcjonowania ogólnego pacjenta.
• Zaburzenia lęku panicznego z agorafobią lub bez niej: Escitil może być stosowany w leczeniu zaburzeń lęku panicznego, które objawiają się nagłymi i niekontrolowanymi atakami lęku. Agorafobia to lęk przed miejscami publicznymi, w których może być trudno uniknąć lub uciec w przypadku wystąpienia ataku lęku. Escitil pomaga w łagodzeniu objawów, poprawie kontroli lęku i przeciwdziałaniu agorafobii.
• Społeczne zaburzenie lękowe (fobia społeczna): Społeczne zaburzenie lękowe, zwane również fobią społeczną, charakteryzuje się intensywnym lękiem przed sytuacjami społecznymi, które mogą prowadzić do odczuwania wstydu, upokorzenia lub oceny przez innych. Escitil może pomóc w łagodzeniu objawów społecznego zaburzenia lękowego, poprawiając komfort i pewność siebie w sytuacjach społecznych.
• Uogólnione zaburzenie lękowe: Uogólnione zaburzenie lękowe charakteryzuje się stałym, przewlekłym i nadmiernym lękiem lub niepokojem, który trwa co najmniej sześć miesięcy. Escitil może być używany w leczeniu tego zaburzenia, pomagając w zmniejszeniu niepokoju i poprawie funkcjonowania codziennego pacjenta.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Escitil

Escitil to lek stosowany w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych, jednak przed jego zastosowaniem warto wiedzieć o przeciwwskazaniach i środkach ostrożności związanych z jego stosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania Escitilu:

1. Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu – w przypadku uczulenia na escitalopram lub jakikolwiek inny składnik leku, nie należy go stosować.
2. Równoczesne stosowanie z inhibitorami MAO – istnieje ryzyko wystąpienia niebezpiecznych interakcji.
3. Wydłużenie odstępu QT w EKG oraz wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT – ze względu na ryzyko zaburzeń rytmu serca.
4. Leczenie skojarzone z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT – zwiększa ryzyko wystąpienia komplikacji sercowych.

Środki ostrożności dotyczące stosowania Escitilu:

1. Leczenie dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia – ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania i brak informacji na temat wpływu na rozwój poznawczy i zachowania.
2. Paradoksalne nasilenie objawów lękowych – szczególnie w pierwszych dwóch tygodniach leczenia, warto rozpoczynać od małych dawek.
3. Niestabilna padaczka – w przypadku pacjentów z niestabilną padaczką lek jest przeciwwskazany, a jeśli jest ona kontrolowana, konieczne jest monitorowanie pacjenta.
4. Leczenie osób z manią, stosujących leki przeciwzakrzepowe, z chorobą niedokrwienną serca lub cukrzycą – w tych przypadkach pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza.
5. Szczególna ostrożność u osób ze skłonnościami do myśli samobójczych – ryzyko próby samobójczej podczas leczenia.
6. Akatyzja – u niektórych osób może wystąpić w pierwszych tygodniach leczenia.
7. Hiponatremia – rzadkie przypadki wystąpienia zaburzeń elektrolitowych, szczególnie u osób w podeszłym wieku i z marskością wątroby.
8. Brak doświadczenia w leczeniu osób po elektrowstrząsach.
9. Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego – niebezpieczny dla życia stan, który może wystąpić podczas stosowania Escitilu.
10. Reakcje odstawienia – nie należy nagle przerywać leczenia, a dawkę należy stopniowo zmniejszać pod nadzorem lekarza.

11. Wpływ na rytm serca – szczególna ostrożność u osób z ryzykiem wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym kobiet, osób z hipokaliemią, pacjentów z wydłużeniem odstępu QT czy innymi chorobami serca.
12. Osoby z bradykardią, niedawno przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego lub niewyrównaną niewydolnością serca – wymagana jest ostrożność podczas stosowania escitalopramu.
13. Zaburzenia elektrolitowe – hipokaliemia i hipomagnezemia zwiększają ryzyko wystąpienia złośliwej arytmii, dlatego warto je wyrównać przed rozpoczęciem terapii.
14. Badanie EKG przed rozpoczęciem stosowania escitalopramu – zalecane u osób ze stabilną chorobą serca.
15. W przypadku wystąpienia zaburzeń rytmu serca podczas leczenia escitalopramem, należy skonsultować się z lekarzem, który może przerwać terapię i wykonać badanie EKG.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów: Escitalopram może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie ze względu na możliwe zaburzenia koncentracji i reakcji. Dlatego zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia.

Podsumowując, choć Escitil jest skutecznym lekiem w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych, istnieją pewne przeciwwskazania i środki ostrożności, które należy wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem stosowania tego leku. Ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza, aby zmniejszyć ryzyko powikłań i niepożądanych efektów ubocznych.

Dawkowanie Escitil

Dawkowanie preparatu Escitil (tabletki powlekane) Escitil to lek w formie tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może być szkodliwe dla Twojego zdrowia i życia. W razie wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

1. Ciężki epizod depresji, zaburzenie lękowe uogólnione, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne:

• Zwykła dawka to 10 mg na dobę.
• W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 20 mg na dobę.
• W przypadku depresji, poprawa stanu chorego jest widoczna po 2-4 tygodniach leczenia.
• Leczenie powinno być kontynuowane przez co najmniej 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji, aby zapewnić trwałą reakcję na leczenie.

2. Fobia społeczna:

• Zwykła dawka to 10 mg na dobę.
• W razie konieczności (po 2-4 tygodniach stosowania) lekarz może zmniejszyć dawkę do 5 mg na dobę lub zwiększyć ją do maksymalnie 20 mg na dobę.
• Zalecane jest kontynuowanie leczenia przez 12 tygodni, aby uzyskać trwałą odpowiedź na terapię. Decyzje dotyczące czasu stosowania preparatu i oceny efektów leczenia należy pozostawić lekarzowi.

3. Zaburzenie lękowe z napadami lęku:

• Zwykła dawka to 10 mg na dobę, a początkowa dawka to 5 mg na dobę (przez pierwsze 7 dni leczenia).
• W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 20 mg na dobę.
• Maksymalna skuteczność leczenia osiągana jest po 3 miesiącach stosowania preparatu. Czas stosowania leku powinien być ustalony przez lekarza i trwać kilka miesięcy.

Osoby w podeszłym wieku:

• Dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę, a dawka maksymalna to 10 mg na dobę. Skuteczność preparatu w leczeniu fobii społecznej w tej grupie wiekowej nie została zbadana.

Osoby z zaburzeniami czynności nerek:

• U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna.
• U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność.

Osoby z zaburzeniami czynności wątroby lub wolno metabolizujące leki przy udziale izoenzymu CYP2C19 cytochromu P-450:

• Dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę (przez pierwsze 2 tygodnie leczenia), a dawka maksymalna to 10 mg na dobę. Lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta.
• U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zachowanie wyjątkowej ostrożności, również podczas dostosowywania dawki.

Dzieci i młodzież poniżej 18. roku życia:

• Ze względu na brak badań, preparatu nie należy stosować w tej grupie wiekowej.

Sposób podawania:

• Escitil należy stosować raz na dobę rano, niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.
• Tabletki nie należy rozgryzać.

Pamiętaj, że zawsze należy konsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem lub zmianą dawki leku. Lekarz będzie mógł odpowiednio dostosować leczenie do Twoich potrzeb i monitorować postępy.

Z czym nie łączyć leku Escitil

Escitil i inhibitory MAO – Escitil nie powinien być stosowany z „nieselektywnymi inhibitorami MAO”, takimi jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nilamid, tranylcypromina. Konieczna jest przerwa 14 dni po zakończeniu terapii inhibitorami MAO przed rozpoczęciem Escitil, oraz 7-dniowa przerwa po zakończeniu stosowania Escitil przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO.

Escitil i odwracalne inhibitory MAO-A – Uważać na współstosowanie Escitil z odwracalnymi inhibitorami MAO-A, takimi jak moklobemid, z powodu ryzyka działań niepożądanych.

Escitil i nieodwracalne inhibitory MAO-B – Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Escitil i nieodwracalnych inhibitorów MAO-B, np. selegiliny, z powodu zwiększonego ryzyka działań niepożądanych.

Escitil i antybiotyk linezolid – Współstosowanie Escitil z antybiotykiem linezolid może zwiększać ryzyko działań niepożądanych.

Escitil i lit oraz tryptofan – Stosowanie Escitil razem z litem lub tryptofanem wymaga ostrożności, z powodu potencjalnych interakcji.

Escitil i imipramina oraz dezypramina – Współstosowanie z imipraminą i dezypraminą może zwiększać ryzyko działań niepożądanych.

Escitil i sumatryptan oraz podobne leki – Leki na migrenę, takie jak sumatryptan, oraz tramadol w połączeniu z Escitil mogą zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.

Escitil i inhibitory pompy protonowej – Leki jak cymetydyna, lanzoprazol, omeprazol mogą zwiększyć stężenie Escitil we krwi.

Escitil i dziurawiec zwyczajny – Ziołowy lek przeciwdepresyjny dziurawiec zwyczajny może interagować z Escitil.

Escitil i NLPZ oraz kwas acetylosalicylowy – Niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz kwas acetylosalicylowy mogą zwiększać ryzyko krwawień przy współstosowaniu z Escitil.

Escitil i leki przeciwzakrzepowe – Warfaryna, dipyrydamol, fenprokumon w połączeniu z Escitil mogą wymagać monitorowania czasu krzepnięcia krwi.

Escitil i leki obniżające próg drgawkowy – Meflochina, bupropion, tramadol oraz neuroleptyki mogą obniżać próg drgawkowy, co zwiększa ryzyko w połączeniu z Escitil.

Escitil i leki kardiotropowe – Flekainid, propafenon, metoprolol oraz leki przeciwpsychotyczne mogą wymagać dostosowania dawkowania przy współstosowaniu z Escitil.

Escitil i leki wpływające na poziom potasu i magnezu – Leki zmniejszające stężenie potasu i magnezu we krwi mogą zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca przy współstosowaniu z Escitil.

Escitil i leki przeciwarytmiczne oraz przeciwpsychotyczne – Nie należy stosować Escitil z lekami przeciwarytmicznymi klasy IA i III, niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, oraz niektórymi antybiotykami i lekami przeciwhistaminowymi.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Escitil

Skutki uboczne leku Escitil

Działania niepożądane występujące podczas stosowania Escitil – tabletki powlekane mogą różnić się u różnych osób. Oto lista potencjalnych skutków ubocznych w zależności od częstości występowania:

Bardzo często:

• Nudności

Często:

• Zmniejszenie łaknienia, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała
• Niepokój, niepokój psychoruchowy, nieprawidłowe marzenia senne
• Zmniejszenie popędu płciowego, brak orgazmu u kobiet, impotencja u mężczyzn, zaburzenia wytrysku
• Bezsenność, senność, zawroty głowy, parestezje, drżenie
• Zapalenie zatok, ziewanie
• Biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej
• Zwiększone pocenie się, bóle stawów, bóle mięśni
• Zmęczenie, gorączka

Niezbyt często:

• Zmniejszenie masy ciała, bruksizm, pobudzenie, nerwowość
• Napady panicznego lęku, stany splątania, zaburzenia smaku, zaburzenia snu
• Omdlenie, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, szumy uszne
• Tachykardia, krwawienia z nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego (w tym krwawienie z odbytnicy)
• Pokrzywka, łysienie, wysypka, świąd
• Krwotok maciczny, krwotok miesiączkowy u kobiet, obrzęk

Rzadko:

• Reakcja anafilaktyczna, agresja, depersonalizacja, omamy, zespół serotoninowy, bradykardia

Z nieznaną częstością:

• Małopłytkowość, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, hiponatremia
• Jadłowstręt, mania, myśli samobójcze, zachowania samobójcze
• Dyskineza, zaburzenia ruchowe, drgawki, pobudzenie psychomotoryczne/akatyzja
• Wydłużenie odstępu QT w EKG, komorowe zaburzenia rytmu serca, łącznie z zaburzeniami typu torsade de pointes
• Niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby
• Siniaki, obrzęki naczynioruchowe, zatrzymanie moczu, mlekotok
• Priapizm u mężczyzn (długotrwały, bolesny wzwód bez pobudzenia seksualnego)

Warto zauważyć, że wystąpienie myśli samobójczych i zachowań samobójczych odnotowano w trakcie leczenia escitalopramem lub w krótkim czasie po przerwaniu leczenia.

Badania epidemiologiczne wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów przyjmujących leki z tej grupy. Mechanizm tego działania nie jest jeszcze znany.

Po wprowadzeniu leku do obrotu stwierdzono przypadki wydłużenia odstępu QT w EKG i komorowych zaburzeń rytmu serca (w tym torsade de pointes). Te działania niepożądane występowały szczególnie u kobiet, osób z hipokaliemią, osób z istniejącym wcześniej wydłużeniem odstępu QT lub z innymi chorobami serca.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Ważne jest, aby pamiętać, że korzyści ze stosowania leku zazwyczaj przeważają nad potencjalnymi skutkami ubocznymi. Lekarz może dostosować dawkowanie lub zaproponować inne leczenie w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Escitil

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Escitil

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia 2023