Escitalopram

Escitalopram to lek przeciwdepresyjny, który działa poprzez wpływ na układ serotoninergiczny w mózgu. Jest to grupa leków znana jako selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

Działanie Escitalopram

Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, substancją chemiczną, która umożliwia komunikację między komórkami nerwowymi. Jeśli jest niewystarczająco dużo serotoniny w synapsie (miejscu, gdzie komórka nerwowa przesyła sygnał do innej komórki nerwowej), to może prowadzić do objawów depresji lub zaburzeń lękowych. Escitalopram działa poprzez blokowanie transportera serotoniny, białka, które „wychwytuje” serotoninę z synapsy i przenosi ją z powrotem do komórki nerwowej, która ją wydzieliła.

Blokując ten proces wychwytu zwrotnego, escitalopram zwiększa ilość serotoniny dostępnej w synapsie, co poprawia transmisję sygnałów między komórkami nerwowymi. Ta poprawa sygnałów serotoninergicznych jest związana z poprawą nastroju i złagodzeniem objawów depresji i zaburzeń lękowych.

Jednak efekt terapeutyczny escitalopramu nie jest natychmiastowy. Lek ten zazwyczaj zaczyna działać po około 1-4 tygodniach regularnego stosowania, a czasami nawet dłużej. W tym czasie pacjenci mogą nie odczuwać znacznej poprawy swojego samopoczucia, ale jest to normalne i nie oznacza, że lek nie działa. Ważne jest, aby pacjenci kontynuowali przyjmowanie escitalopramu, nawet jeśli początkowo nie odczuwają poprawy, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Wskazania do stosowania Escitalopram

Escitalopram jest lekiem stosowanym w leczeniu wielu zaburzeń psychicznych. Poniżej znajduje się lista głównych wskazań do jego stosowania:

• Depresja: Escitalopram jest często przepisywany na objawy depresji, które mogą obejmować utrzymujący się smutek, brak energii, problemy ze snem, zmiany apetytu i myśli samobójcze. Działa poprzez zwiększenie dostępności serotoniny w mózgu, co może pomóc w poprawie nastroju.
• Zaburzenia lękowe: W tym zaburzenia lękowe ogólne, zaburzenia lękowe społeczne (fobia społeczna) i zespół lęku uogólnionego. W tych stanach escitalopram pomaga zmniejszyć nasilenie objawów lęku, takich jak niepokój, skrajne napięcie i niepokój.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD): Escitalopram może pomóc w leczeniu objawów OCD, które obejmują nawracające, niechciane myśli (obsesje) i powtarzalne zachowania (kompulsje), które pacjenci czują się zmuszeni do wykonywania.
• Zespół lęku pourazowego (PTSD): W niektórych przypadkach, escitalopram może być używany do leczenia PTSD, stanu, który może rozwinąć się po traumatycznym wydarzeniu, obejmującym objawy takie jak napady lęku, koszmary senne i unikanie przypomnień o traumatycznym zdarzeniu.
• Zaburzenie paniczne: Escitalopram może być stosowany do kontroli ataków paniki, które obejmują nagłe uczucie intensywnego strachu lub niepokoju.
• Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMDD): W niektórych przypadkach, escitalopram może być przepisywany kobietom do leczenia ciężkich objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Escitalopram

Escitalopram, jak każdy lek, ma określone przeciwwskazania i wymaga stosowania pewnych środków ostrożności. Poniżej znajduje się lista najważniejszych z nich:

Przeciwwskazania:

• Nadwrażliwość na escitalopram lub którykolwiek inny składnik leku: Osoby z nadwrażliwością na escitalopram lub którykolwiek inny składnik leku nie powinny go stosować. Reakcje mogą obejmować wysypkę, swędzenie, trudności w oddychaniu lub obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła.
• Wspólne stosowanie z niektórymi innymi lekami: Escitalopram nie powinien być stosowany równocześnie z lekami znanymi jako inhibitorami MAO (w tym selegilina, moklobemid) ani z linezolidem (antybiotykiem) bez wyraźnej zgody lekarza.
• Zespół QT: Osoby z zespołem wydłużonego odstępu QT, który jest rzadkim problemem serca, mogą być narażone na ryzyko poważnych problemów z rytmem serca przy stosowaniu escitalopramu.

Środki ostrożności:

• Myśli samobójcze: Leki antydepresyjne, takie jak escitalopram, mogą w niektórych przypadkach zwiększać myśli samobójcze, zwłaszcza na początku leczenia. Pacjenci powinni być pod ścisłym nadzorem, zwłaszcza jeśli są młodsi (poniżej 25 roku życia).
• Wiek pacjenta: Escitalopram nie jest zwykle zalecany dla osób poniżej 18 roku życia. U osób w podeszłym wieku istnieje większe ryzyko wystąpienia pewnych efektów ubocznych, takich jak niski poziom sodu w krwi.
• Stan zdrowia: Osoby z chorobą serca, cukrzycą, epilepsją, chorobą wątroby, niskim poziomem sodu we krwi, chorobą nerek lub które są podatne na manię lub hipomanię, powinny informować o tym swojego lekarza przed rozpoczęciem stosowania escitalopramu.
• Ciąża i karmienie piersią: Escitalopram może stanowić ryzyko dla nienarodzonego dziecka lub niemowlęcia karmionego piersią. Zawsze należy omówić korzyści i ryzyko stosowania escitalopramu w czasie ciąży lub karmienia piersią z lekarzem.
• Interakcje z innymi lekami: Escitalopram może oddziaływać z wieloma innymi lekami, co może zwiększać ryzyko wystąpienia efektów ubocznych lub zmniejszać skuteczność jednego lub obu leków. Ważne jest, aby informować lekarza o wszystkich innych lekach, które pacjent aktualnie przyjmuje.

Pamiętaj, że decyzja o zastosowaniu escitalopramu powinna zawsze być podjęta po omówieniu z lekarzem, który dokładnie rozważy wszystkie potencjalne korzyści i ryzyko.

Z czym nie łączyć leku Escitalopram

Lek Escitalopram a inhibitory MAO – Lek Escitalopram nie powinien być stosowany w połączeniu z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), w tym nieselektywnymi (jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd) oraz selektywnymi inhibitorami MAO-A (moklobemid) i MAO-B (selegilina). Przerwa między zakończeniem terapii tymi lekami a rozpoczęciem stosowania Escitalopramu powinna wynosić co najmniej 14 dni.

Escitalopram a inne leki przeciwdepresyjne – Escitalopram może wchodzić w interakcje z innymi lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak imipramina, dezypramina, fluwoksamina, a także z lekami przeciwpsychotycznymi (np. rysperydon, tiorydazyna, haloperydol). W tych przypadkach może być konieczna zmiana dawkowania Escitalopramu.

Escitalopram a leki przeciwbólowe i przeciwmigrenowe – Leki takie jak sumatryptan, tramadol, buprenorfina mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych przy jednoczesnym stosowaniu z Escitalopramem.

Escitalopram a leki wpływające na stężenie w krwi – Substancje takie jak cymetydyna, lanzoprazol, omeprazol, esomeprazol, flukonazol, tyklopidyna mogą zwiększyć stężenie escytalopramu we krwi, co wymaga szczególnej uwagi.

Escitalopram a ziele dziurawca – Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może obniżać efektywność Escitalopramu, co może być przyczyną zmniejszonej skuteczności leczenia.

Escitalopram a niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe – Stosowanie Escitalopramu z lekami takimi jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, dipyrydamol, fenprokumon może zwiększać ryzyko krwawień.

Escitalopram a leki obniżające próg drgawkowy – Leki takie jak meflochina, bupropion, neuroleptyki oraz leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać ryzyko drgawek przy jednoczesnym stosowaniu z Escitalopramem.

Escitalopram a leki kardiologiczne – Należy unikać stosowania Escitalopramu z lekami przeciwarytmicznymi klasy IA i III, niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi i przeciwdepresyjnymi oraz niektórymi antybiotykami i lekami przeciwhistaminowymi ze względu na ryzyko wpływu na rytm serca.

Escitalopram i posiłki – Escitalopram może być przyjmowany niezależnie od posiłków.

Escitalopram i alkohol – Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia Escitalopramem, mimo braku oczekiwanych bezpośrednich interakcji.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Escitalopram

Skutki uboczne leku Escitalopram

Escitalopram, podobnie jak wszystkie leki, może powodować skutki uboczne, choć nie każda osoba je doświadczy. Oto lista najczęstszych skutków ubocznych, które mogą wystąpić przy stosowaniu escitalopramu:

Bardzo częste skutki uboczne (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• Zmęczenie, senność
• Nudności

Częste skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 10 osób):

• Zwiększone pocenie się
• Drżenie
• Suchość w ustach
• Zwiększony apetyt
• Zaburzenia snu, nieregularne sny
• Nerwowość, niepokój
• Zmniejszony libido
• Zawroty głowy
• Biegunka lub zaparcia
• Ból mięśni i stawów

Nieznana częstość (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):

• Myśli samobójcze, zachowanie samobójcze
• Zmiany w funkcji wątroby, w tym zapalenie wątroby
• Krwawienia, w tym krwawienia z nosa
• Niewyraźne widzenie
• Niski poziom sodu we krwi
• Ataki (drgawki)
• Niepokój, dezorientacja, utrata kontaktu z rzeczywistością
• Podwyższone tętno
• Reakcje alergiczne, takie jak wysypka skórna, świąd, obrzęk twarzy

Niektóre z tych skutków ubocznych, takie jak myśli samobójcze, choć rzadkie, są poważne i wymagają natychmiastowej opieki medycznej. Jeśli pacjent doświadcza jakiegokolwiek z tych skutków ubocznych, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Wszystkie leki, w tym escitalopram, mogą powodować skutki uboczne, ale nie każda osoba je doświadczy. Ważne jest, aby pamiętać, że lekarz przepisuje lek, ponieważ uważa, że korzyści dla pacjenta przewyższają ryzyko skutków ubocznych. Jeśli skutki uboczne utrzymują się lub są uciążliwe, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Escitalopram

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Escitalopram

Ostatnia aktualizacja: 28 grudnia 2023