Lexapro

Lexapro, zawierający escytalopram, to lek przeciwdepresyjny z grupy SSRI. Zwiększa stężenie serotoniny w mózgu, poprawiając nastrój. Stosowany jest w leczeniu depresji oraz różnych zaburzeń lękowych. Poprawa może nastąpić po kilku tygodniach.

Działanie Lexapro

Lexapro jest lekiem z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Działa przez zwiększenie stężenia serotoniny, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za regulację nastroju, w mózgu. Blokuje wychwyt zwrotny serotoniny przez neurony, co skutkuje wyższym stężeniem tej substancji w synapsach mózgu. Zwiększenie dostępności serotoniny może pomóc w regulacji nastroju i zmniejszeniu odczuwanego lęku. W związku z tym Lexapro jest stosowany do leczenia stanów depresyjnych i różnego rodzaju zaburzeń lękowych.

Wskazania do stosowania Lexapro

Lexapro jest zalecany do leczenia kilku różnych schorzeń psychicznych. Oto szczegółowy opis wskazań do jego stosowania:

  • Epizody depresji o dużym nasileniu: Lexapro jest często stosowany w leczeniu epizodów depresji u dorosłych, a także u dzieci i młodzieży w wieku 12-17 lat. Właściwości antydepresyjne leku działają przez zwiększenie dostępności serotoniny w mózgu.
  • Zaburzenia lękowe uogólnione (GAD): Jest to chroniczna choroba charakteryzująca się częstymi, niekontrolowanymi obawami i lękami. Lexapro pomaga zwiększyć poziom serotoniny w mózgu, co może pomóc w łagodzeniu objawów GAD.
  • Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD): Ludzie cierpiący na OCD mają niekontrolowane myśli (obsesje) i rytuały (kompulsje), które zajmują dużo czasu i znacznie zakłócają normalne życie. Lexapro pomaga w łagodzeniu objawów OCD przez regulację poziomów serotoniny.
  • Zaburzenia lękowe społeczne (fobia społeczna): Ta choroba charakteryzuje się intensywnym strachem przed sytuacjami społecznymi. Lexapro jest zalecany do leczenia zaburzeń lękowych społecznych ze względu na jego zdolność do regulacji poziomu serotoniny.
  • Zaburzenie lękowe z napadami lęku (z agorafobią lub bez niej): Lexapro może być używany do leczenia tego stanu, który charakteryzuje się nieoczekiwanymi i powtarzającymi się epizodami intensywnego strachu.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Lexapro

Lexapro jest skutecznym lekiem, ale jak każdy lek, ma pewne przeciwwskazania i wymaga ostrożności podczas stosowania. Oto one:

Przeciwwskazania:

  • Nadwrażliwość na escitalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku: Osoby z potwierdzoną alergią lub nadwrażliwością na escitalopram lub jakikolwiek inny składnik leku nie powinny stosować Lexapro.
  • Jednoczesne stosowanie z niektórymi innymi lekami: Lexapro nie powinno być stosowane razem z lekami zwanych inhibitorami MAO (np. selegilina, moklobemid) lub z linezolidem, antybiotykiem, który jest również słabym inhibitorem MAO. Lekarz powinien być informowany o wszystkich innych lekach, które pacjent przyjmuje.
  • Dzieci poniżej 12 lat: Lexapro jest przeciwwskazane u dzieci poniżej 12 lat z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

Środki ostrożności:

  • Zaburzenia psychiczne: U pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak mania lub schizofrenia, Lexapro powinno być stosowane z ostrożnością, gdyż może ono wywołać nawrót tych stanów.
  • Samobójstwo: Wszystkie osoby z depresją lub zaburzeniami lękowymi mogą mieć zwiększone ryzyko myśli i zachowań samobójczych. Dlatego podczas leczenia Lexapro należy ściśle monitorować takie osoby.
  • Zespół serotoninowy: Jest to stan, który może wystąpić, gdy stężenie serotoniny w mózgu jest zbyt wysokie. Objawy mogą obejmować drgawki, nieregularne bicie serca, utratę przytomności. Lekarz powinien być natychmiast poinformowany, jeśli wystąpią takie objawy.
  • Choroby serca, wątroby i nerek: Pacjenci z chorobami serca, wątroby lub nerek powinni poinformować o tym lekarza, ponieważ mogą potrzebować dostosowania dawki Lexapro.
  • Ciąża i karmienie piersią: Kobiety w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed zażyciem Lexapro, gdyż może to wpłynąć na rozwijający się płód lub niemowlę.

To są tylko niektóre z przeciwwskazań i środków ostrożności. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek leku.

Jak stosować Lexapro?

Lek Lexapro należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Można go przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać popijając wodą. Nie należy ich rozgryzać, ponieważ są gorzkie w smaku. W razie potrzeby, tabletki można przełamać na dwie części.

Zalecana dawka

Dorośli:

  • Depresja: Zwykle zalecana dawka wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.
  • Zaburzenie lękowe z napadami lęku: Dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę. Dawka może być następnie zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.
  • Fobia społeczna: Zwykle zalecana dawka wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może następnie przez lekarza zostać zmniejszona do 5 mg na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na lek.
  • Zaburzenie lękowe uogólnione: Zwykle zalecana dawka wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.
  • Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne: Zwykle zalecana dawka wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Zalecana dawka początkowa to 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 10 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Lexapro nie należy zwykle stosować u dzieci i młodzieży. Dodatkowe informacje zamieszczono w punkcie 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.

Zaburzenia czynności nerek

Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zaburzenia czynności wątroby

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Pacjenci wolno metabolizujący leki przy udziale izoenzymu CYP2C19

Pacjenci z tym znanym genotypem nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Czas trwania leczenia

Pacjent może zacząć czuć się lepiej dopiero po paru tygodniach leczenia. Należy zatem kontynuować stosowanie leku Lexapro, nawet jeśli upłynie nieco czasu zanim nastąpi poprawa samopoczucia. Lek należy stosować tak długo, jak to zaleci lekarz. Jeśli pacjent przerwie leczenie za wcześnie, objawy mogą powrócić. Zaleca się zatem kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy po odzyskaniu dobrego samopoczucia.

Zastosowanie większej niż zalecana dawka leku Lexapro

Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Lexapro, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala.

Pominięcie zastosowania leku Lexapro

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu dawki w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę jak zwykle.

Przerwanie stosowania leku Lexapro

Nie należy przerywać stosowania leku Lexapro dopóki nie zaleci tego lekarz. Po przerwaniu stosowania leku Lexapro, pacjent może odczuwać objawy odstawienia. Ryzyko jest większe, gdy lek Lexapro był stosowany przez długi czas, w dużych dawkach lub gdy dawkę zbyt szybko zmniejszono. W razie wystąpienia ciężkich objawów odstawienia po przerwaniu stosowania leku Lexapro, należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić powtórne rozpoczęcie przyjmowania leku i wolniejsze jego odstawianie.

Objawy odstawienia

Do objawów odstawienia zalicza się zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia snu, uczucie niepokoju, ból głowy, mdłości, pocenie się, niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenia, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalną, biegunkę, zaburzenia widzenia, trzepotanie serca.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Z czym nie łączyć leku Lexapro

Inhibitory MAO i Lexapro – Lexapro nie powinien być stosowany z nieselektywnymi inhibitorami MAO (takimi jak fenelzyna, iproniazyd) oraz nieodwracalnymi inhibitorami MAO-B (jak selegilina). Przerwa między zakończeniem terapii tymi lekami a rozpoczęciem Lexapro powinna wynosić 14 dni, natomiast po zaprzestaniu stosowania Lexapro należy odczekać 7 dni przed rozpoczęciem leczenia MAO.

Antybiotyk linezolid i Lexapro – Lexapro nie powinien być stosowany z linezolidem, gdyż może to zwiększać ryzyko działań niepożądanych.

Lit, tryptofan i Lexapro – Stosowanie litu oraz tryptofanu razem z Lexapro może prowadzić do zwiększenia ryzyka działań ubocznych.

Imipramina, dezypramina i Lexapro – Leki te, stosowane w depresji, mogą interagować z Lexapro, zwiększając ryzyko działań niepożądanych.

Sumatryptan, tramadol i Lexapro – Stosowanie tych leków z Lexapro może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, w tym serotoniny.

Cymetydyna, lanzoprazol, omeprazol, flukonazol, fluwoksamina, tyklopidyna i Lexapro – Mogą zwiększać stężenie escytalopramu we krwi, co wymaga monitorowania i dostosowania dawek.

Dziurawiec zwyczajny i Lexapro – Współużytkowanie może prowadzić do zmniejszenia skuteczności Lexapro.

Kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i Lexapro – Może zwiększać ryzyko krwawień.

Warfaryna, dipyrydamol, fenprokumon i Lexapro – Może być konieczne monitorowanie czasu krzepnięcia krwi.

Meflochina, bupropion, tramadol i Lexapro – Mogą obniżać próg drgawkowy.

Neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne i Lexapro – Ryzyko obniżenia progu drgawkowego.

Flekainid, propafenon, metoprolol, klomipramina, nortryptylina, rysperydon, tiorydazyna, haloperydol i Lexapro – Może być wymagana zmiana dawkowania.

Leki obniżające stężenie potasu lub magnezu i Lexapro – Zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Lexapro

Skutki uboczne leku Lexapro

Podobnie jak wszystkie leki, Lexapro może powodować skutki uboczne, chociaż nie każdy je doświadczy. Często skutki uboczne ustępują po kilku tygodniach leczenia. Ważne jest, aby pamiętać, że niektóre z tych skutków ubocznych mogą być również objawami choroby, które ustąpią, gdy samopoczucie poprawi się.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):

  • Nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego

Rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):

  • Obrzęk skóry, języka, warg, krtani lub twarzy, pokrzywka lub trudności w oddychaniu lub połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
  • Wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientacja), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

  • Trudności w oddawaniu moczu
  • Napady drgawkowe
  • Żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/zapalenia wątroby
  • Szybka, nieregularna praca serca, omdlenie mogące być objawem zagrażającego życiu stanu zwanego torsade de pointes
  • Myśli i zachowania samobójcze
  • Nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):

  • Nudności
  • Bóle głowy

Częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10):

  • Niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
  • Zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
  • Lęk, niepokój psychoruchowy, nieprawidłowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry
  • Biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej
  • Nasilone pocenie się
  • Bóle mięśni i stawów
  • Zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
  • Uczucie zmęczenia, gorączka
  • Zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):

  • Pokrzywka, wysypka, świąd
  • Zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji)
  • Zaburzenia snu, zaburzenia smaku, zasłabniecie (omdlenie)
  • Rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
  • Wypadanie włosów
  • Obfite krwawienia miesiączkowe
  • Nieregularne miesiączki
  • Zmniejszenie masy ciała
  • Szybkie bicia serca
  • Obrzęki kończyn górnych lub dolnych
  • Krwawienie z nosa

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):

  • Agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości, osoba czuje, że nie jest sobą), omamy
  • Wolne bicia serca

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych)

  • Zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawia się nudnościami i złym samopoczuciem z osłabieniem mięśni lub splątaniem)
  • Zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego (niedociśnienie ortostatyczne)
  • Nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi)
  • Zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
  • Bolesny wzwód prącia (priapizm)
  • Objawy nietypowych krwawień w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny)
  • Zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), powodujące zatrzymanie wody w organizmie, rozcieńczenie krwi, zmniejszenie ilości sodu (nieprawidłowe wydzielanie ADH)
  • Mlekotok u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią
  • Mania
  • U pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości
  • Zmiana rytmu serca (zwana „wydłużeniem odstępu QT”, widoczna w EKG, badaniu oceniającym pracę serca)
  • Ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy)
  • Niepokój psychoruchowy (akatyzja)
  • Utrata apetytu

Pamiętaj, że nie wszyscy pacjenci doświadczają tych skutków ubocznych. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, powinieneś skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Pamiętaj również, że przekazane informacje nie zastępują porady medycznej.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Lexapro

Pytania naszych Pacjentów

Czy Lexapro jest na receptę?

Tak, Lexapro jest lekiem na receptę.

Czy po Lexapro się chudnie?

Lexapro (Escitalopram), jak wiele leków przeciwdepresyjnych, może wpływać na masę ciała pacjenta, ale efekty są bardzo indywidualne - niektórzy pacjenci mogą doświadczyć utraty wagi, inni przyrostu, a niektórzy nie zauważą żadnej zmiany. Czynniki takie jak genetyka, dieta, poziom aktywności fizycznej oraz stan zdrowia pacjenta wpływają na to, jak lek wpłynie na wagę.

Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Lexapro? Zapytaj o nie lekarza za darmo.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

O leku

Substancja czynnaEscitalopramum
DostępnośćLek dostępny na receptę
ProducentH. Lundbeck A/S

Zamienniki dla leku Lexapro

Aciprex, Apoescitaxin Oro, Betesda, Depralin, Elicea, Escitalopram, Escitalopram Bluefish, Escitil, Mozarin, Mozarin Swift, Oroes, Pramatis, Symescital.

Ostatnia aktualizacja: 29 grudnia 2023