Zoloft

Lek Zoloft, z sertraliną jako substancją czynną, jest częścią grupy leków zwanych selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Stosuje się je w leczeniu różnych rodzajów depresji, zaburzeń lękowych, w tym ataków paniki, fobii społecznej, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i zespołu stresu pourazowego. Działają poprzez regulację poziomu serotoniny w mózgu, co pomaga w poprawie nastroju i redukcji lęku.

Działanie Zoloft

Zoloft, zawierający substancję czynną sertralinę, jest lekiem z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Serotonina to jeden z neuroprzekaźników, które odgrywają kluczową rolę w komunikacji między neuronami. W synapsie, miejscu połączenia dwóch neuronów, komórka przekazująca informację uwalnia serotonię. Ta substancja jest wychwytywana przez komórkę odbierającą informację, co pozwala na przekazanie impulsu nerwowego.

Działanie sertraliny polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny przez neuron przekazujący informację. W efekcie, serotonina działa dłużej w synapsie, a komórka odbiorcza jest dłużej pobudzana. W rezultacie impulsy nerwowe są wysyłane częściej, a komórki zależne od serotoniny są silniej stymulowane. To właśnie taka większa stymulacja wiąże się z działaniem farmakologicznym i klinicznym sertraliny.

Sertralina hamuje również wychwyt serotoniny przez płytki krwi, a w niewielkim stopniu wychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy. Nie ma powinowactwa do receptorów adrenergicznych, cholinergicznych, GABA, dopaminergicznych, histaminergicznych, serotoninergicznych i benzodiazepinowych. Dzięki temu nie działa kardiotoksycznie, sedatywnie ani antycholinergicznie. Długotrwałe podawanie sertraliny zwierzętom prowadzi do zmniejszenia liczby i wrażliwości receptorów adrenergicznych w mózgu, co może mieć wpływ na jej działanie. Sertralina nie wywołuje skłonności do nadużywania, co czyni ją bezpiecznym lekiem w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych.

Wskazania do stosowania Zoloft

Zoloft (sertralina) jest lekiem o szerokim spektrum zastosowań w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych. Poniżej znajduje się lista wskazań do stosowania tego leku:

1. Zaburzenia depresyjne: Zoloft jest stosowany w leczeniu epizodów depresji o różnym nasileniu, zarówno jedno-, jak i wieloepizodycznych. Sertralina działa poprzez zwiększenie dostępności serotoniny w mózgu, co przyczynia się do poprawy nastroju.
2. Zaburzenia lękowe:
   a) Zespół lęku uogólnionego (GAD) – Zoloft jest skuteczny w łagodzeniu objawów zespołu lęku uogólnionego, takich jak nadmierne obawy, napięcie i niepokój.
   b) Ataki paniki – Zoloft pomaga w kontrolowaniu objawów ataków paniki, takich jak nagłe uczucie lęku, palpitacje serca, duszność czy drżenie.
   c) Fobia społeczna (zaburzenie lękowe społeczne) – Zoloft łagodzi objawy fobii społecznej, takie jak lęk przed sytuacjami społecznymi, oceną innych ludzi czy wystąpieniami publicznymi.
3. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD): Zoloft jest stosowany w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat. Pomaga w redukcji niepożądanych myśli (obsesji) oraz kompulsywnych zachowań wykonywanych w celu zmniejszenia lęku.
4. Zespół stresu pourazowego (PTSD): Zoloft może być stosowany w leczeniu zespołu stresu pourazowego, który występuje u osób, które doświadczyły traumatycznych zdarzeń, takich jak wypadki, napaści czy katastrofy naturalne. Lek pomaga w kontrolowaniu objawów, takich jak napady lęku, koszmary senne czy unikanie sytuacji przypominających o traumie.
5. Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMDD): Zoloft może być stosowany w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego, który charakteryzuje się silnymi zmianami nastroju, lękiem, drażliwością czy uczuciem przygnębienia przed miesiączką.

Warto zaznaczyć, że w przypadku każdego z wskazań do stosowania Zoloft, dawka i czas trwania terapii są ustalane indywidualnie przez lekarza w zależności od nasilenia objawów oraz reakcji pacjenta na leczenie.

Przeciwwskazania do stosowania Zoloft

Przed rozpoczęciem terapii Zoloft (sertralina), ważne jest, aby być świadomym przeciwwskazań do jego stosowania. Poniżej znajduje się lista przeciwwskazań:

• Nadwrażliwość na sertralinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku: Osoby, które mają historię alergii lub nadwrażliwości na sertralinę lub inne składniki Zoloft, nie powinny go stosować, gdyż może to prowadzić do reakcji alergicznych, takich jak wysypka, świąd czy obrzęk twarzy.
• Jednoczesne stosowanie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO): Leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, stosowane w leczeniu zaburzeń depresyjnych, mogą powodować niebezpieczne interakcje z sertraliną. W związku z tym Zoloft jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących IMAO, a także przez 14 dni po zakończeniu ich stosowania. Również po zakończeniu terapii Zoloft, należy odczekać co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia IMAO.
• Jednoczesne stosowanie z lekami zawierającymi linezolid lub niebieski błękit metylenowy: Linezolid oraz niebieski błękit metylenowy są przeciwwskazane w przypadku równoczesnego stosowania z sertraliną ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, poważnego stanu wywołanego przez nadmiar serotoniny w organizmie.
• Ciężka niewydolność wątroby: Zoloft nie jest zalecany dla pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ponieważ sertralina jest metabolizowana przez wątrobę, a jej stosowanie w takim przypadku może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych lub pogorszenia stanu wątroby.
• Dzieci poniżej 6 roku życia: Zoloft jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6 roku życia, ponieważ nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania sertraliny w tej grupie wiekowej.

Środki Ostrożności podczas stosowania Zoloft

Zoloft (sertralina) to lek przeciwdepresyjny, który może być przepisany w różnych sytuacjach klinicznych. Przed rozpoczęciem terapii istotne jest zwrócenie uwagi na potencjalne przeciwwskazania, interakcje z innymi lekami oraz sytuacje, które wymagają ścisłego monitorowania i kontroli przez lekarza.

Sytuacje wymagające szczególnej ostrożności:

1. Objawy mogące wskazywać na zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny – jeśli wystąpią objawy takie jak pobudzenie, hipertermia, drżenia mięśniowe czy drgawki kloniczne mięśni, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
2. Przejście z innego leku przeciwdepresyjnego na sertralinę – lekarz przeprowadzi dokładną ocenę stanu zdrowia pacjenta przed zmianą leczenia.
3. Stosowanie sertraliny z innymi lekami nasilającymi przekaźnictwo serotoninergiczne (np. tryptofan, fenfluramina, agoniści 5-HT) oraz z produktami ziołowymi zawierającymi dziurawiec (Hypericum perforatum) – istnieje ryzyko interakcji farmakodynamicznych.
4. Pacjenci cierpiący na manię – osoby te powinny pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza w trakcie terapii sertraliną.
5. Stosowanie sertraliny u pacjentów ze schizofrenią – leczenie może prowadzić do nasilenia objawów psychotycznych.
6. Osoby z padaczką – stosowanie Zoloftu u tych pacjentów wymaga ostrożności i ścisłego nadzoru lekarskiego.
7. Myśli samobójcze u pacjentów, szczególnie osób do 25. roku życia – pacjenci ze skłonnościami do myśli samobójczych powinni być pod ścisłą kontrolą lekarza podczas terapii.
8. Stosowanie Zoloftu u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia (z wyjątkiem osób powyżej 6. roku życia cierpiących na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) – leczenie tym preparatem wymaga ścisłego monitorowania rozwoju i zachowania pacjenta.
9. Pacjenci stosujący leki przeciwzakrzepowe, wpływające na czynność płytek krwi lub zwiększające ryzyko krwawienia – konieczna jest ostrożność w trakcie terapii sertraliną.
10. Osoby z hiponatremią lub mające ryzyko wystąpienia tego zaburzenia – należy zachować ostrożność podczas stosowania sertraliny, zwłaszcza u osób starszych, z marskością wątroby lub przyjmujących leki mogące prowadzić do hiponatremii.

11. Stopniowe odstawianie leku – nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do objawów odstawiennych. Aby im zapobiec, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki preparatu.
12. Wystąpienie akatyzji u niektórych pacjentów, szczególnie w pierwszych tygodniach terapii – w takim przypadku lekarz może zdecydować o niezwiększaniu dawki.
13. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby – u osób z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami konieczne jest stosowanie mniejszych dawek lub większych odstępów czasowych pomiędzy dawkami. Leku nie należy stosować u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
14. Osoby z cukrzycą – może być konieczne dostosowanie dawek insuliny i/lub doustnych leków przeciwcukrzycowych przez lekarza.
15. Brak danych dotyczących równoległego leczenia sertraliną i stosowania elektrowstrząsów.
16. Możliwe fałszywie pozytywne wyniki testów immunologicznych w badaniach moczu na obecność benzodiazepin u osób leczonych preparatem.
17. Osoby z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania lub jaskrą w wywiadzie – sertralina może powodować rozszerzenie źrenic i zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Dawkowanie Zoloft

Preparat Zoloft występuje w postaci tabletek powlekanych przeznaczonych do stosowania doustnego. Należy przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania, ponieważ przekroczenie zalecanych dawek nie zwiększy skuteczności działania leku, a może nawet zaszkodzić zdrowiu lub życiu. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zasięgnij porady lekarza.

Dorośli:

Depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

• Zwykle stosuje się 50 mg na dobę.
• W razie konieczności lekarz może zadecydować o stopniowym (co minimum 7 dni) zwiększaniu dawki o 50 mg, do maksymalnie 200 mg na dobę.
• W leczeniu podtrzymującym, mającym zapobiegać nawrotom dotychczasowych stanów depresyjnych lub wystąpieniu nowych zaburzeń depresyjnych, zaleca się stosowanie minimalnych skutecznych dawek leku. Lekarz okresowo oceni reakcję pacjenta i w razie potrzeby dostosuje dawkę.

Zespół lęku napadowego, zespół stresu pourazowego i zespół lęku społecznego:

• Dawka początkowa to 25 mg na dobę.
• W razie konieczności lekarz może zadecydować o stopniowym (co minimum 7 dni) zwiększaniu dawki o 50 mg, do maksymalnie 200 mg na dobę.

Dzieci i młodzież od 6 do 12 lat:

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

• Dawka początkowa to 25 mg na dobę.
• W razie konieczności lekarz może zadecydować o stopniowym (co minimum 7 dni) zwiększaniu dawki o 50 mg, do maksymalnie 200 mg na dobę.

Dzieci i młodzież od 13 do 18 lat:

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

• Dawka początkowa to 50 mg na dobę.
• W razie konieczności lekarz może zadecydować o stopniowym (co minimum 7 dni) zwiększaniu dawki, w zależności od potrzeb, do maksymalnie 200 mg na dobę.

Optymalne efekty leczenia osiąga się, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, dopiero po 2 do 4 tygodniach stosowania preparatu. Kliniczne efekty działania leku mogą wystąpić już po 7 dniach leczenia.

Dawkowanie dla osób starszych oraz osób z zaburzeniami czynności nerek nie wymaga dostosowania. U osób z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się stosowanie mniejszych dawek lub zachowanie większych odstępów czasowych pomiędzy kolejnymi dawkami.

Ze względu na brak badań, preparat nie jest zalecany dla dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, z wyjątkiem osób powyżej 6. roku życia z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.

Sposób podawania

Preparat należy stosować raz na dobę, rano lub wieczorem, niezależnie od posiłku. Tabletki powinny być popijane odpowiednią ilością płynu, aby ułatwić ich połykanie. Pamiętaj o regularnym przyjmowaniu leku, zgodnie z zaleceniami lekarza i opisem dawkowania, aby osiągnąć optymalne rezultaty terapii.

Interakcje i równoległe stosowanie z innymi preparatami

Ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, w tym również tych dostępnych bez recepty. Stosowanie sertraliny równocześnie z innymi lekami może prowadzić do interakcji i działań niepożądanych.

Równoległe stosowanie sertraliny z inhibitorami MAO jest przeciwwskazane, gdyż może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, objawiającego się między innymi miokloniami, wzmożeniem odruchów, sztywnością, niedociśnieniem ortostatycznym, splątaniem czy pobudzeniem. Leczenie sertraliną można rozpocząć nie wcześniej niż 2 tygodnie po zakończeniu stosowania inhibitorów MAO, natomiast leczenie inhibitorami MAO można zacząć po upływie 7 dni od zakończenia terapii sertraliną.

Równoległe stosowanie pimozydu z sertraliną jest przeciwwskazane. W trakcie leczenia sertraliną należy unikać spożywania soku grejpfrutowego.

Ostrożność należy zachować podczas stosowania sertraliny w połączeniu z następującymi lekami:

• fentanyl (w leczeniu przewlekłego bólu lub znieczuleniu ogólnym),
• lit (ze względu na nasilenie działania serotoninergicznego sertraliny; konieczna kontrola stężenia litu w osoczu),
• fenytoina (należy monitorować jej stężenie w osoczu, aby optymalnie dobrać dawkę; może również nastąpić obniżenie stężenia sertraliny w osoczu),
• sumatryptan i inne tryptany (mogą wystąpić objawy takie jak osłabienie, nadmierna odpowiedź ruchowa, brak koordynacji, dezorientacja, lęk i pobudzenie),
• inne leki nasilające efekt neuroprzekaźnictwa serotoninergicznego (np. tryptofan, fenfluramina, agoniści 5-HT) oraz produkty ziołowe zawierające dziurawiec (Hypericum perforatum),
• warfaryna (możliwe wydłużenie czasu protrombinowego),
• cymetydyna (obniżenie klirensu sertraliny),
• leki wpływające na czynność płytek krwi lub inne leki mogące zwiększyć ryzyko krwawienia (np. kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory COX-2),
• dezipramina i inne leki metabolizowane przez izoenzym CYP2D6 cytochromu P-450, szczególnie o wąskim indeksie terapeutycznym (np. leki przeciwarytmiczne klasy 1C, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, typowe leki przeciwpsychotyczne).

Podczas leczenia sertraliną, nie należy spożywać alkoholu, gdyż może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Ponadto, nie zaleca się popijania preparatu sokiem grejpfrutowym, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężenia sertraliny w osoczu.

W przypadku wątpliwości co do równoległego stosowania sertraliny z innymi lekami, należy skonsultować się z lekarzem, który dostosuje odpowiednią terapię. Lekarz oceni ryzyko interakcji i może zdecydować o zmianie dawki, zmianie leku lub wprowadzeniu dodatkowych środków ostrożności w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.

Z czym nie łączyć leku Zoloft

Leki Inhibitory Monoaminooksydazy i Zoloft – Zoloft nie powinien być stosowany razem z lekami będącymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), takimi jak moklobemid (używany w leczeniu depresji) i selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), a także antybiotykiem linezolidem i błękitem metylenowym. Stosowanie tych leków wspólnie z Zoloft może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych, w tym do zespołu serotoninowego, który jest stanem zagrożenia życia.

Pimozyd i Zoloft – Nie należy łączyć Zoloftu z lekiem pimozydem, który jest stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak psychozy. Współużytkowanie tych leków może prowadzić do poważnych problemów sercowych, w tym do zaburzeń rytmu serca.

Leki roślinne zawierające dziurawiec i Zoloft – Ziołowe leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego mogą wpływać na sposób działania Zoloftu, zmniejszając jego skuteczność lub zwiększając ryzyko działań niepożądanych. Efekt dziurawca może utrzymywać się do 2 tygodni po zaprzestaniu jego stosowania.

Preparaty zawierające aminokwas tryptofan i Zoloft – Tryptofan może nasilać działanie serotonergiczne Zoloftu, co zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, stanu mogącego stanowić zagrożenie życia.

Leki przeciwbólowe (opioidy) i Zoloft – Stosowanie Zoloftu wraz z lekami przeciwbólowymi, takimi jak tramadol czy fentanyl, może zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego oraz innych działań niepożądanych, w tym depresji oddechowej.

Leki przeciwdziałające krzepnięciu krwi i Zoloft – Współużytkowanie Zoloftu z lekami przeciwkrzepliwymi, jak warfaryna, może zwiększać ryzyko krwawień, w tym krwawień wewnętrznych.

Leki uspokajające (diazepam) i Zoloft – Łączenie Zoloftu z lekami uspokajającymi może prowadzić do nadmiernego uspokojenia, senności, a nawet do depresji oddechowej.

Leki moczopędne i Zoloft – Diuretyki w połączeniu z Zoloftem mogą zwiększać ryzyko niedociśnienia ortostatycznego (gwałtownego spadku ciśnienia przy wstawaniu).

Leki przeciwepileptyczne i Zoloft – Leki takie jak fenytoina, fenobarbital czy karbamazepina mogą zmieniać stężenie Zoloftu we krwi, co wpływa na jego skuteczność i bezpieczeństwo.

Leki przeciwcukrzycowe i Zoloft – Stosowanie Zoloftu z lekami na cukrzycę, jak tolbutamid, może wpływać na kontrolę poziomu cukru we krwi.

Leki na nadkwaśność, wrzody żołądka i zgagę i Zoloft – Leki redukujące kwasowość żołądka, takie jak cymetydyna czy omeprazol, mogą wpływać na metabolizm Zoloftu, zmieniając jego skuteczność i profil bezpieczeństwa.

Leki na manię i depresję (lit) i Zoloft – Łączenie litu z Zoloftem może nasilać działania niepożądane obu leków, w tym ryzyko zespołu serotoninowego.

Inne leki przeciwdepresyjne i Zoloft – Stosowanie Zoloftu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi, jak fluoksetyna czy amitryptylina, może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego.

Leki na schizofrenię i inne zaburzenia psychiczne i Zoloft – Leki antypsychotyczne w połączeniu z Zoloftem mogą nasilać działania niepożądane, w tym ryzyko zaburzeń rytmu serca.

Leki na wysokie ciśnienie, ból w klatce piersiowej i arytmię serca i Zoloft – Stosowanie Zoloftu z tymi lekami może wpływać na działanie serca, zwiększając ryzyko zaburzeń rytmu.

Leki przeciwbakteryjne i Zoloft – Leki takie jak erytromycyna czy klarytromycyna mogą zmieniać sposób, w jaki organizm metabolizuje Zoloft, co wpływa na jego skuteczność i bezpieczeństwo.

Leki przeciwgrzybicze i Zoloft – Stosowanie Zoloftu z lekami przeciwgrzybiczymi, takimi jak ketokonazol czy flukonazol, może zmieniać stężenie Zoloftu we krwi, co wpływa na jego działanie i bezpieczeństwo.

Leki na zakażenia wirusem HIV/AIDS i zapalenie wątroby typu C i Zoloft – Leki przeciwwirusowe mogą zmieniać metabolizm Zoloftu, wpływając na jego skuteczność i profil bezpieczeństwa.

Leki przeciwnudnościowe stosowane po chemioterapii i Zoloft – Aprepitant w połączeniu z Zoloftem może zmieniać stężenie Zoloftu we krwi, co wpływa na jego skuteczność i bezpieczeństwo.

Zoloft i Alkohol – Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia Zoloftem, gdyż może to nasilać działania niepożądane leku, w tym senność i depresję oddechową.

Zoloft i Sok Grejpfrutowy – Sok grejpfrutowy może zwiększać stężenie sertraliny (składnika Zoloftu) w organizmie, co może prowadzić do zwiększenia ryzyka działań niepożądanych.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Zoloft

Skutki uboczne leku Zoloft

Chociaż lek Zoloft (sertralina) może przynieść korzyści dla osób z depresją, zaburzeniami lękowymi i innymi problemami zdrowia psychicznego, może również powodować działania niepożądane. Warto pamiętać, że korzyści ze stosowania leku zwykle przewyższają ewentualne szkody wynikające z niepożądanych reakcji.

Częste skutki uboczne to:

• Zmniejszenie apetytu, bezsenność, drżenie, niepokój, bóle głowy, zawroty głowy, senność, mdłości, biegunka, zaparcia, suchość w jamie ustnej, osłabienie łaknienia, zaburzenia seksualne u mężczyzn, zaburzenia cyklu miesiączkowego, nadmierna potliwość, utrata wagi.

Rzadsze skutki uboczne obejmują:

• Zaburzenia krzepnięcia krwi, problemy z tarczycą, depresja, halucynacje, agresja, niepokój, mania, psychozy, drgawki, zaburzenia ruchowe, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, problemy z ciśnieniem krwi, obrzęki, omdlenia, tachykardia, problemy z układem pokarmowym (w tym wymioty, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, żółtaczka i niewydolność wątroby), reakcje alergiczne, wysypki skórne, priapizm, myśli i zachowania samobójcze.

W przypadku dzieci i młodzieży od 6 do 18 lat, skutki uboczne są podobne, ale mogą obejmować:

• Bóle głowy, bezsenność, biegunka, nudności, ból w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, anoreksja, labilność emocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja, migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmary nocne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia.

Mniej często obserwowano u dzieci i młodzieży:

• Wydłużenie odcinka QT w EKG, próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidowe, parestezje, depresja, omamy, plamica, hiperwentylacja, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby, zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej, zapalenie pęcherza, opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóle uszu, bóle oczu, rozszerzenie źrenicy, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, nieżyt nosa, urazy, zmniejszenie masy ciała, drganie mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, albuminuria, częstomocz, wielomocz, bóle piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca.

Wszystkie osoby przyjmujące sertralinę powinny być świadome potencjalnych działań niepożądanych, a także tego, że indywidualne reakcje na lek mogą się różnić. Jeśli wystąpią poważne, uporczywe lub niepokojące skutki uboczne, zaleca się skonsultowanie z lekarzem. W wielu przypadkach lekarz może dostosować dawkę lub zmienić lek, aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnych reakcji.

Należy pamiętać, że informacje na temat działań niepożądanych mają na celu informowanie pacjentów o potencjalnych ryzykach związanych z przyjmowaniem leku. W praktyce wiele osób przyjmujących sertralinę nie doświadcza żadnych działań niepożądanych lub doświadcza tylko łagodnych reakcji, które ustępują z czasem. Ważne jest, aby regularnie konsultować się z lekarzem i informować go o wszelkich zmianach w swoim samopoczuciu i zdrowiu.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Zoloft

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Zoloft

Ostatnia aktualizacja: 12 marca 2024