Zaldiar

Zaldiar jest lekiem złożonym, który zawiera dwa składniki aktywne: tramadol chlorowodorek i paracetamol, oba o działaniu przeciwbólowym

Działanie Zaldiar

Zaldiar jest lekiem kombinowanym, co oznacza, że zawiera dwie aktywne substancje czynne – tramadol i paracetamol. Każda z tych substancji działa na różne mechanizmy bólu w organizmie, co pozwala na efektywne i wszechstronne działanie przeciwbólowe.

• Tramadol: Tramadol jest opioidem, co oznacza, że działa na system opioidowy w mózgu, podobnie jak morfina czy kodeina. Tramadol działa poprzez wiązanie się z receptorami opioidowymi w mózgu i rdzeniu kręgowym, co prowadzi do zablokowania transmisji sygnałów bólowych między mózgiem a ciałem. Tramadol działa również poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego norepinefryny i serotoniny, co może również przyczynić się do jego efektów przeciwbólowych.
• Paracetamol: Mechanizm działania paracetamolu nie jest w pełni zrozumiały, ale wiadomo, że działa głównie przez hamowanie enzymu w mózgu zwanego cyklooksygenazą (COX), który jest kluczowy w produkcji prostaglandyn – substancji chemicznych, które mogą powodować ból i stan zapalny w organizmie.

Kombinacja tych dwóch składników w leku Zaldiar pozwala na lepsze i bardziej wszechstronne działanie przeciwbólowe. Tramadol jest zazwyczaj skuteczny w leczeniu bólu umiarkowanego do silnego, który nie reaguje dobrze na leki przeciwbólowe, takie jak paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Z drugiej strony, paracetamol jest dobrym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, który działa dobrze na ból o mniejszym nasileniu i nie powoduje wielu działań niepożądanych związanych z opioidami, takich jak nudności, zaparcia i senność. W rezultacie, Zaldiar może być skuteczny w leczeniu szerokiego spektrum stanów bólowych.

Wskazania do stosowania Zaldiar

Zaldiar jest lekiem o działaniu przeciwbólowym i jest wskazany do stosowania w leczeniu bólu o umiarkowanym do silnym nasileniu. Szczegółowe wskazania obejmują:

• Ból ostry: Zaldiar może być stosowany do leczenia ostrych stanów bólowych, takich jak ból po operacji czy urazie. Ostry ból jest zwykle krótkotrwały i wynika z konkretnego wydarzenia lub stanu, takiego jak uraz lub operacja. Lek ten może być szczególnie skuteczny w tych sytuacjach, ponieważ zawiera dwa składniki aktywne (tramadol i paracetamol), które działają na różne mechanizmy bólu.
• Ból przewlekły: Zaldiar jest również stosowany do leczenia przewlekłego bólu, który trwa dłużej, często trwając dłużej niż oczekiwane okresy gojenia, takie jak ból związany z chorobami przewlekłymi, takimi jak osteoartritis, choroba zwyrodnieniowa stawów, czy przewlekłe bóle kręgosłupa. Przewlekły ból może być ciężki i uporczywy, i może wymagać skomplikowanej terapii przeciwbólowej.
• Ból nowotworowy: Zaldiar może być również stosowany do leczenia bólu nowotworowego. Ból nowotworowy może wynikać zarówno z samego nowotworu, jak i z efektów ubocznych leczenia, takiego jak chemioterapia, radioterapia lub operacje. Lek ten może pomóc w łagodzeniu tych rodzajów bólu poprzez działanie na różne mechanizmy bólu w ciele.

Pomimo tych wskazań, ważne jest, aby pamiętać, że Zaldiar jest lekiem na receptę i powinien być stosowany pod nadzorem lekarza. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania tego leku, aby upewnić się, że jest bezpieczny i odpowiedni do stosowania w konkretnym przypadku.

Przeciwwskazania do stosowania Zaldiar obejmują:

• Alergia na Tramadol lub Paracetamol: Jakiekolwiek znane nadwrażliwości na tramadol, paracetamol, czy jakikolwiek inny składnik leku Zaldiar.
• Ciężka niewydolność wątroby: Tramadol i paracetamol są metabolizowane przez wątrobę, więc ich stosowanie jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
• Ciężka niewydolność nerek: Tramadol jest wydalany przez nerki, więc u osób z ciężką niewydolnością nerek może się gromadzić w organizmie i prowadzić do działań niepożądanych.
• Stan astmy oskrzelowej lub ciężkie problemy oddechowe: Zaldiar może powodować depresję oddechową, co może zaostrzyć istniejące problemy oddechowe.
• Jednoczesne stosowanie pewnych leków: Niektóre leki, takie jak IMAO (inhibitory monoaminooksydazy), są przeciwwskazane do stosowania razem z Zaldiar, ze względu na potencjalne interakcje lekowe.

Środki ostrożności przy stosowaniu Zaldiar:

• Stosowanie u osób starszych: Osoby starsze mogą być bardziej podatne na działania niepożądane leku, takie jak zawroty głowy i sedacja.
• Stosowanie u osób z umiarkowaną niewydolnością wątroby lub nerek: Dawkowanie leku może wymagać dostosowania u osób z umiarkowaną niewydolnością wątroby lub nerek.
• Stosowanie u osób z chorobą dróg żółciowych: Zaldiar powinien być stosowany z ostrożnością u osób z chorobą dróg żółciowych, ponieważ może prowadzić do zaostrzenia objawów.
• Stosowanie u osób z tendencjami do uzależnień: Tramadol, jeden ze składników Zaldiar, jest opioidem i może powodować uzależnienie, zwłaszcza u osób z wcześniejszymi problemami z uzależnieniem.
• Jazda pojazdów i obsługa maszyn: Zaldiar może powodować zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, co może wpływać na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
• Ciąża i karmienie piersią: Zaldiar powinien być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy jest absolutnie konieczny i pod ścisłym nadzorem lekarskim. Tramadol przenika do mleka matki, więc Zaldiar jest przeciwwskazany u matek karmiących piersią.

Pamiętaj, że te informacje są ogólne i mogą nie obejmować wszystkich możliwych przeciwwskazań i środków ostrożności. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku.

Jak stosować lek Zaldiar

Lek Zaldiar jest środkiem przeciwbólowym i powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Oto szczegółowe informacje na temat jego stosowania i dawkowania:

Częstotliwość i dawka: Zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat to 2 tabletki. Nie należy stosować więcej niż 8 tabletek na dobę. Kolejne dawki nie powinny być przyjmowane częściej niż co 6 godzin, chyba że lekarz zaleci inaczej. Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie, zawsze starając się przyjmować najmniejszą skuteczną dawkę.

Sposób stosowania: Tabletki Zaldiar należy przyjmować doustnie, w całości, popijając płynem. Nie powinno się ich dzielić ani rozgryzać.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku: U osób powyżej 75 roku życia wydalanie tramadolu z organizmu może być opóźnione. Lekarz może zalecić wydłużenie odstępu czasowego między dawkami.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby: Zaldiar jest przeciwwskazany u osób z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby. U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek lub wątroby, lekarz może zalecić wydłużenie odstępu czasowego między dawkami.

Długotrwałe stosowanie: Lek Zaldiar powinien być stosowany tak krótko, jak to możliwe. Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku.

W przypadku:

Przyjęcia większej niż zalecana dawka: Jeżeli przyjęto większą niż zalecana dawka leku, nawet jeśli samopoczucie jest dobre, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby, którego objawy mogą wystąpić później.

Pominięcia dawki: Jeśli pominięto dawkę leku, ból może powrócić. Nie należy jednak stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą dawkę. Należy kontynuować stosowanie leku zgodnie z ustalonym schematem.

Przerwania stosowania leku: Stosowanie Zaldiaru nie powinno być nagle przerywane bez konsultacji z lekarzem. Jeżeli pacjent chce przerwać stosowanie leku, powinien omówić to z lekarzem, zwłaszcza jeżeli lek był przyjmowany długotrwale. Lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia objawów odstawienia.

Z czym nie łączyć leku Zaldiar

Paracetamol i Tramadol w Zaldiarze – Zaldiar zawiera paracetamol i tramadol. Nie należy go stosować z innymi lekami zawierającymi te same substancje, aby uniknąć ryzyka przedawkowania.

Inhibitory MAO – Nie wolno łączyć Zaldiaru z inhibitorami MAO ani stosować go w ciągu 14 dni od ich odstawienia.

Karbamazepina – Stosowanie Zaldiaru z karbamazepiną (lek przeciwpadaczkowy) może osłabić jego działanie przeciwbólowe.

Opioidowe Leki Przeciwbólowe – Leki takie jak buprenorfina, nalbufina, pentazocyna mogą osłabiać działanie przeciwbólowe Zaldiaru.

Alkohol – Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia Zaldiar, co obejmuje również leki zawierające alkohol.

Flukloksacylina – Istnieje ryzyko poważnych zaburzeń krwi i płynów ustrojowych przy jednoczesnym stosowaniu Zaldiaru i flukloksacyliny, szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami nerek, posocznicą, niedożywieniem czy przewlekłym alkoholizmem.

Selektywne Inhibitory Wychwytu Zwrotnego Serotoniny – SSRI i inne antydepresanty mogą interagować z Zaldiar, prowadząc do zespołu serotoninowego.

Inne Leki Przeciwbólowe – Leki takie jak morfina, kodeina, baklofen mogą zwiększać ryzyko zahamowania ośrodkowego układu nerwowego.

Leki Uspokajające – Benzodiazepiny i pochodne mogą powodować senność, trudności w oddychaniu, a nawet śpiączkę przy jednoczesnym stosowaniu z Zaldiar.

Leki Przeciwdepresyjne i Przeciwpsychotyczne – Ryzyko napadów drgawkowych może wzrosnąć przy jednoczesnym stosowaniu Zaldiaru z tymi lekami.

Warfaryna i Fenprokumon – Leki na „rozrzedzenie” krwi mogą zmienić swoje działanie i prowadzić do krwawień.

Metoklopramid, Domperidon, Ondansetron – Leki przeciw nudnościom mogą zmieniać skuteczność Zaldiaru.

Kolestyramina – Lek na obniżenie cholesterolu może wpływać na działanie Zaldiaru.

Ketokonazol, Erytromycyna – Leki przeciwzakażeniowe mogą zmieniać skuteczność Zaldiaru.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Zaldiar

Skutki uboczne leku Zaldiar

Lek Zaldiar, podobnie jak inne leki, może wywoływać działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. Poniżej przedstawiam szczegółowy opis potencjalnych skutków ubocznych oraz prawdopodobieństwo ich wystąpienia:

Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• Nudności – objawiające się uczuciem niechęci do jedzenia lub potrzebą wymiotów.
• Zawroty głowy, senność – pacjent może odczuwać utratę równowagi lub senność.

Często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 pacjentów):

• Wymioty, zaburzenia trawienia (zaparcia, wzdęcia, biegunka), ból żołądka, suchość w jamie ustnej – pacjent może doświadczać problemów z układem pokarmowym, takich jak niestrawność, ból brzucha lub suchość w jamie ustnej.
• Swędzenie, nadmierne pocenie – pacjent może odczuwać uczucie swędzenia skóry oraz nadmierną potliwość.
• Ból głowy, drżenia – pacjent może doświadczać bólu głowy oraz drżenia ciała.
• Stan splątania, zaburzenia snu, zmiany nastroju (lęk, nerwowość, chorobliwy stan wesołości) – pacjent może odczuwać dezorientację, trudności ze snem oraz zmiany nastroju, takie jak lęk, nerwowość lub nieuzasadniona radość.

Niezbyt często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 pacjentów):

• Zwiększenie częstości tętna lub ciśnienia krwi tętniczej, zaburzenia częstości lub rytmu serca – pacjent może odczuwać przyspieszone bicie serca lub nieregularny rytm serca.
• Trudności z oddawaniem moczu lub ból – pacjent może doświadczać problemów z oddawaniem moczu lub odczuwać ból w tej okolicy.
• Odczyny skórne (np. wysypka, pokrzywka) – pacjent może rozwijać wysypki skórne lub pokrzywkę.
• Mrowienie, drętwienie lub uczucie kłucia szpilkami w kończynach, dzwonienie w uszach, mimowolne drgania mięśni – pacjent może odczuwać mrowienie, drętwienie lub uczucie kłucia w kończynach, dzwonienie w uszach oraz mimowolne drgania mięśni.
• Depresja, koszmary senne, omamy (słyszenie, widzenie lub odczuwanie rzeczy, których w rzeczywistości nie ma), luki w pamięci – pacjent może doświadczać objawów depresji, koszmarów sennych, omamów (np. słyszenie głosów) oraz utraty pamięci.
• Trudności w połykaniu, krew w stolcu (smoliste stolce) – pacjent może mieć problemy z połykaniem oraz doświadczać obecności krwi w stolcu, która może mieć charakter smolisty.
• Dreszcze, uderzenia gorąca, ból w klatce piersiowej – pacjent może odczuwać dreszcze, napady gorąca oraz ból w klatce piersiowej.
• Trudności z oddychaniem – pacjent może mieć trudności z oddychaniem.
• Zwiększenie wartości enzymów wątrobowych – wyniki badań krwi pacjenta mogą wskazywać na zwiększone wartości enzymów wątrobowych, co może świadczyć o nieprawidłowym funkcjonowaniu wątroby.

Rzadko (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 1000 pacjentów):

• Napady drgawek, trudności w utrzymywaniu skoordynowanych ruchów – pacjent może doświadczać napadów drgawek oraz trudności w utrzymaniu skoordynowanych ruchów.
• Uzależnienie, majaczenie – pacjent może rozwijać uzależnienie od leku oraz doświadczać majaczenia.
• Nieostre widzenie, zwężenie źrenic – pacjent może mieć problemy z ostrością widzenia oraz zwężone źrenice.
• Zaburzenia mowy – pacjent może doświadczać trudności w mówieniu.
• Nadmierne rozszerzenie źrenic – pacjent może mieć rozszerzone źrenice.
• Krótkotrwała utrata przytomności (omdlenie) – pacjent może czasowo tracić przytomność.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Spadek poziomu cukru we krwi – pacjent może doświadczać obniżonego poziomu cukru we krwi.
• Czkawka – pacjent może odczuwać częste, nagłe skurcze przepony, które powodują dźwięk.
• Centralny zespół bezdechu sennego – pojedyncze przypadki zespołu niewłaściwego wydzielania hormonów antydiuretycznych (SIADH) i hiponatremii (niski poziom sodu we krwi) były zgłaszane w literaturze w związku z lekiem, ale nie został ustalony związek przyczynowy.
• Zespół serotoninowy – może objawiać się zmianami stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), a także innymi objawami, takimi jak gorączka, przyspieszone tętno, niestabilne ciśnienie krwi, mimowolne skurcze mięśni, sztywność mięśni, brak koordynacji oraz objawy ze strony przewodu pokarmowego (np. nudności, wymioty, biegunka).

Dodatkowo, istnieją również działania niepożądane związane z samym tramadolem lub paracetamolem, które zostały zaobserwowane u pacjentów stosujących te leki oddzielnie. Jeśli któreś z tych działań niepożądanych wystąpi po zastosowaniu leku Zaldiar, należy o nich poinformować lekarza.

W przypadku wystąpienia rzadkich lub poważnych skutków ubocznych, takich jak reakcje alergiczne, ciężkie reakcje skórne, uzależnienie, trudności z odstawieniem leku, nieprawidłowości w badaniach krwi czy przedłużające się i niespodziewane krwawienia, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Ważne jest, aby pacjent informował lekarza o wszystkich obserwowanych działaniach niepożądanych, aby można było odpowiednio monitorować i zarządzać ewentualnymi skutkami ubocznymi.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Zaldiar

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Zaldiar

Ostatnia aktualizacja: 26 grudnia 2023