Venlectine

Venlectine to lek, którego głównym składnikiem aktywnym jest wenlafaksyna. Wenlafaksyna jest lekiem z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI), które są często stosowane w leczeniu depresji i niektórych zaburzeń lękowych.

Działanie Venlectine

Mechanizm działania wenlafaksyny polega na hamowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny, a w mniejszym stopniu dopaminy, przez co zwiększa dostępność tych neuroprzekaźników w przestrzeni międzyneuronalnej. Wynikiem jest nasilenie przekazywania sygnałów między neuronami, co prowadzi do poprawy nastroju i redukcji objawów depresji i lęku.

Wenlafaksyna nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych, cholinergicznych, histaminowych H1 ani alfa-adrenergicznych, co oznacza, że nie powoduje wielu działań niepożądanych, które są typowe dla innych leków przeciwdepresyjnych, takich jak działanie cholinolityczne, uspokajające czy reakcje ze strony układu sercowo-naczyniowego. Wenlafaksyna nie hamuje również aktywności monoaminooksydazy (MAO).

Venlectine jest dostępny w formie kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że wenlafaksyna jest uwalniana stopniowo, zapewniając stały poziom leku w organizmie przez dłuższy czas. Po podaniu doustnym, maksymalne stężenie wenlafaksyny we krwi osiągane jest w ciągu 5,5 godziny, a maksymalne stężenie jej aktywnego metabolitu w ciągu 9 godzin. Lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany przez nerki, głównie w postaci aktywnych metabolitów.

Wskazania do stosowania Venletine

Venlectine, której głównym składnikiem aktywnym jest wenlafaksyna, jest zazwyczaj przepisywany do leczenia następujących zaburzeń:

  • Epizodów dużej depresji (depresji jednobiegunowej): Duża depresja, znana również jako depresja kliniczna, jest poważnym zaburzeniem nastroju, które wpływa na zdolność do pracy, nauki, jedzenia, spania i cieszenia się życiem. Osoby cierpiące na dużą depresję mogą doświadczać głębokiego smutku, utraty zainteresowania lub przyjemności z aktywności, które wcześniej były dla nich przyjemne, a także mogą mieć problemy z koncentracją, pamięcią i podejmowaniem decyzji. Venlectine może pomóc w zmniejszeniu tych objawów poprzez zwiększenie poziomów serotoniny i noradrenaliny w mózgu.
  • Uogólnione zaburzenia lękowe (GAD): GAD jest przewlekłym stanem, w którym osoba doświadcza niekontrolowanego, często irracjonalnego lęku i obaw na tyle silnych, że utrudniają codzienne funkcjonowanie. Lęk ten nie jest związany z konkretnymi sytuacjami lub problemami, a osoba cierpiąca na GAD ciągle się martwi i odczuwa napięcie. Venlectine może pomóc zmniejszyć objawy GAD poprzez działanie na neuroprzekaźniki serotoniny i noradrenaliny w mózgu, które są związane z lękiem i nastrojem.
  • Fobia społeczna (zaburzenie lękowe społeczne): Fobia społeczna jest zaburzeniem lękowym, które charakteryzuje się intensywnym, trwałym lękiem przed sytuacjami społecznymi. Osoby z fobią społeczną boją się być oceniane, krytykowane, upokorzone lub zażenowane w sytuacjach społecznych. Venlectine może pomóc zmniejszyć objawy fobii społecznej poprzez zwiększenie poziomów serotoniny i noradrenaliny w mózgu.
  • Lęk napadowy z lub bez towarzyszącej agorafobii: Lęk napadowy to zaburzenie lękowe, które powoduje nagłe i powtarzające się ataki strachu. Te ataki mogą trwać kilka minut i często są połączone z uczuciem zagrożenia. Agorafobia jest specyficznym rodzajem lęku, który powoduje strach przed miejscami lub sytuacjami, które mogą powodować panikę, poczucie bezradności lub zażenowanie. Venlectine może pomóc zmniejszyć częstość i nasilenie ataków paniki oraz zmniejszyć objawy agorafobii.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Venletine

Venlectine, podobnie jak wiele innych leków, ma pewne przeciwwskazania i wymaga stosowania z ostrożnością w niektórych sytuacjach. Poniżej znajduje się lista niektórych z nich:

  • Nadwrażliwość na wenlafaksynę lub jakikolwiek inny składnik leku: Jeżeli pacjent ma historię reakcji alergicznych na wenlafaksynę lub jakikolwiek inny składnik Venlectine, nie powinien zażywać tego leku.
  • Równoczesne stosowanie z inhibitorami MAO (IMAO): Venlectine nie powinna być stosowana równocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) lub w ciągu 14 dni od zakończenia leczenia IMAO, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (potencjalnie niebezpiecznej reakcji, która może wystąpić, gdy leki zwiększające poziom serotoniny są zażywane razem).
  • Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze: Venlectine może podnosić ciśnienie krwi, dlatego jest przeciwwskazana u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym.

Środki ostrożności:

  1. Nadciśnienie tętnicze: Wenlafaksyna może powodować podwyższenie ciśnienia krwi. Dlatego u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ciśnienie krwi powinno być regularnie monitorowane podczas leczenia Venlectine.
  2. Choroby serca: Venlectine powinna być stosowana z ostrożnością u osób z chorobami serca, takimi jak choroba wieńcowa, ponieważ może ona zwiększyć tętno i ciśnienie krwi.
  3. Zaburzenia psychiczne: Venlectine może zwiększać ryzyko myśli samobójczych, szczególnie u młodych dorosłych i dzieci. Dlatego pacjenci, którzy rozpoczynają leczenie, powinni być dokładnie monitorowani pod kątem zmian nastroju i zachowania.
  4. Zaburzenia drgawkowe: U pacjentów z historią drgawek, Venlectine powinna być stosowana z ostrożnością, ponieważ wenlafaksyna może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.
  5. Zaburzenia czynności nerek i wątroby: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby dawka Venlectine może wymagać dostosowania, ponieważ wenlafaksyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki.
  6. Nagłe odstawienie leku: Nagłe przerwanie stosowania Venlectine może prowadzić do wystąpienia objawów odstawienia, takich jak zaburzenia snu, drażliwość, intensywne marzenia senne, bóle głowy, zawroty głowy, uczucie „szoku elektrycznego”, lęk, zaburzenia nastroju i zwiększona nerwowość. Dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku pod ścisłym nadzorem lekarza.
  1. Ciąża i karmienie piersią: Venlectine powinna być stosowana z ostrożnością u kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Chociaż nie ma jednoznacznych dowodów na szkodliwość dla płodu lub noworodka, lek przenika przez łożysko i do mleka matki, dlatego decyzję o zastosowaniu leku powinien podjąć lekarz po ocenie korzyści dla matki i potencjalnego ryzyka dla dziecka.
  2. Interakcje z innymi lekami: Venlectine może wchodzić w interakcje z innymi lekami, co może zmienić sposób, w jaki te leki działają lub zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza o wszelkich innych lekach, które pacjent obecnie przyjmuje, w tym lekach dostępnych bez recepty, suplementach diety oraz lekach ziołowych.
  3. Zaburzenia alkoholowe i narkotyki: U osób z historią nadużywania alkoholu lub narkotyków, Venlectine powinna być stosowana z ostrożnością, ponieważ może wystąpić zwiększone ryzyko nadużywania leku.

Dawkowanie Venlectine

Venlectine jest zazwyczaj przepisywane jako lek do stosowania raz na dobę, zwykle rano lub wieczorem. Zalecana dawka początkowa to 75 mg na dobę. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Maksymalna dawka to 375 mg na dobę.

Dawkowanie dla osób starszych (65 lat i więcej):

Dawka początkowa dla osób starszych wynosi zwykle 37,5 mg na dobę. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę, ale zazwyczaj nie przekracza 225 mg na dobę.

Dawkowanie dla dzieci i młodzieży:

Venlectine nie jest zwykle zalecana dla dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Jak stosować Venlectine?

  1. Venlectine można przyjmować niezależnie od posiłków. Lek należy połykać w całości, nie rozgryzać, nie kruszyć ani nie rozpuszczać w wodzie.
  2. Jeżeli dawkę Venlectine trzeba podzielić na dwie porcje, jedną z nich należy zażyć rano, a drugą wieczorem.
  3. Jeżeli dawka Venlectine jest za wysoka, lekarz może zdecydować o zmniejszeniu dawki, ale powinno to odbywać się stopniowo, aby uniknąć objawów odstawienia.
  4. Jeżeli pacjent zapomni zażyć dawkę Venlectine, powinien zażyć ją, jak tylko sobie przypomni, chyba że zbliża się czas na kolejną dawkę. W takim przypadku pacjent powinien pominąć zapomnianą dawkę i kontynuować regularne dawkowanie. Pacjent nie powinien przyjmować podwójnej dawki, aby nadrobić opuszczoną dawkę.
  5. Pacjent powinien regularnie konsultować się z lekarzem podczas stosowania Venlectine, aby monitorować postęp leczenia i ewentualne skutki uboczne.

Pamiętaj, że dawkowanie i sposób stosowania Venlectine mogą różnić się w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta i reakcji na leczenie. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem leczenia Venlectine.

Z czym nie łączyć leku Venlectine

Inhibitory Monoaminooksydazy (IMAO) – Łączenie Venlectine z IMAO może prowadzić do poważnych lub nawet życiowo zagrożających skutków.

Leki Serotoninowe – Venlectine może zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego, szczególnie w połączeniu z lekami takimi jak tryptany (na migrenę), SNRI, SSRI, trójpierścieniowe antydepresanty, lit, leki z dziurawca, linezolid, sybutramina, tramadol, fentanyl, tapentadol, petydyna, pentazocyna, dekstrometorfan, metadon, błękit metylenowy, tryptofan, czy leki przeciwpsychotyczne. Objawy zespołu serotoninowego obejmują m.in. niepokój ruchowy, omamy, utratę koordynacji, zmiany ciśnienia krwi, biegunkę, nudności i wymioty.

Leki Wpływające na Rytm Serca – Venlectine może interagować z lekami przeciwarytmicznymi, antybiotykami wpływającymi na rytm serca oraz lekami przeciwhistaminowymi, co może zaburzać rytm serca.

Inne Leki – Uważać należy na leki takie jak ketokonazol, haloperydol, rysperydon, metoprolol, a także doustne środki antykoncepcyjne, gdyż Venlectine może zmieniać ich działanie lub skuteczność.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Venlectine

Skutki uboczne leku Venlectine

Venlectine może powodować skutki uboczne, chociaż nie występują one u wszystkich pacjentów. Poniżej lista potencjalnych skutków ubocznych, które mogą wystąpić podczas stosowania Venlectine:

Częste skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 10 osób):

  • Zawroty głowy, senność, ból głowy.
  • Zaburzenia widzenia, w tym podwójne widzenie i rozmyte widzenie.
  • Suchość w ustach.
  • Nadmierne pocenie się.
  • Wzrost masy ciała.

Nieznane skutki uboczne (częstość nieznana – nie można oszacować na podstawie dostępnych danych):

  • Zmiany nastroju, w tym depresja, lęk, nerwowość, agitacja, uczucie „odrealnienia” lub „odseparowania” od siebie.
  • Zaburzenia snu, w tym bezsenność i koszmary senne.
  • Drżenie, niekoordynacja ruchów, drgawki.
  • Zaburzenia trawienia, w tym biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha.
  • Zaburzenia serca, w tym tachykardia, ból w klatce piersiowej, podwyższone ciśnienie krwi.
  • Zaburzenia skóry, w tym wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk twarzy lub gardła.
  • Zmiany w wynikach badań krwi, w tym zmiany w poziomie cholesterolu.
  • Zaburzenia płciowe, w tym impotencja, zaburzenia libido, zaburzenia ejakulacji.

Pamiętaj, że powyższa lista nie obejmuje wszystkich możliwych skutków ubocznych. Jeśli pacjent doświadcza jakiegokolwiek nieznanego skutku ubocznego, powinien skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią poważne skutki uboczne, takie jak myśli samobójcze, objawy alergiczne, problemy z oddychaniem, niezwykle wysoka gorączka, drgawki, ciężka biegunka lub wymioty, ciężka zawroty głowy lub omdlenia, nienormalne krwawienie lub siniaki, czy objawy manii.

Pamiętaj, że korzyści ze stosowania leku są zazwyczaj większe niż ryzyko skutków ubocznych. Wiele skutków ubocznych ustępuje po kilku dniach lub tygodniach stosowania leku. Jeżeli skutki uboczne utrzymują się lub są uciążliwe, należy skontaktować się z lekarzem.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Venlectine

Pytania naszych Pacjentów

Na co jest lek Venlectine?

Venlectine to lek z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI), który jest używany głównie do leczenia depresji i różnych zaburzeń lękowych. W niektórych przypadkach może być również stosowany do leczenia zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMDD), bólu neuropatycznego oraz zaburzeń lękowych związanych z menopauzą.

Po jakim czasie zaczyna działać Venlectine?

Venlectine, podobnie jak inne leki przeciwdepresyjne, zazwyczaj zaczyna wykazywać pełne efekty po około 4-8 tygodniach regularnego stosowania. Wczesne efekty, takie jak poprawa snu czy zmniejszenie lęku, mogą być zauważalne już po kilku dniach lub tygodniach.

Jak przestać brać Venlectine?

Nagle zaprzestanie stosowania Venlectine może prowadzić do objawów odstawiennych, dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki pod nadzorem lekarza. Wszelkie niepokojące objawy podczas odstawiania leku powinny być natychmiast zgłaszane specjaliście.

Jak długo przyjmować Venlectine?

Długość przyjmowania Venlectine zależy od indywidualnego stanu zdrowia pacjenta i jego reakcji na lek. Lekarz prowadzący określi odpowiedni czas trwania leczenia na podstawie postępów pacjenta i ewentualnych skutków ubocznych.

Czy Venlectine uzależnia?

Venlectine, jako lek z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), nie powoduje tradycyjnego uzależnienia. Jednakże, jego nagłe odstawienie po długotrwałym stosowaniu może prowadzić do objawów odstawiennych, co nie jest tożsame z uzależnieniem.

Czy po Venlectine się chudnie?

Venlectine może mieć wpływ na wagę ciała, ale efekty te są zróżnicowane i indywidualne - niektóre osoby mogą doświadczyć utraty wagi, podczas gdy inne mogą przybrać na wadze. Jest to związane z wpływem leku na metabolizm oraz apetyt.

Czy po Venlectine się tyje?

Niektóre osoby przyjmujące Venlectine mogą doświadczyć przyrostu masy ciała, co może wynikać z zwiększonego apetytu lub zmian w metabolizmie. Wszystko zależy od indywidualnej reakcji organizmu na lek.

Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Venlectine? Zapytaj o nie lekarza za darmo.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

O leku

Substancja czynnaVenlafaxinum
DostępnośćLek dostępny na receptę
ProducentBausch Health Ireland Limited

Zamienniki dla leku Venlectine

Alventa, Axyven, Efectin ER, Faxolet ER, Lafactin, Symfaxin ER, Velaxin ER (Wenlafaksyna).

Ostatnia aktualizacja: 2 marca 2024