Symfaxin ER

Symfaxin ER to lek przeciwdepresyjny zawierający substancję czynną wenlafaksynę, należący do grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Stosuje się go w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych u dorosłych, w tym uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej oraz lęku napadowego.

Wskazania do stosowania leku Symfaxin ER

Leczenie depresji u dorosłych: Symfaxin ER jest stosowany w leczeniu różnych form depresji, w tym ciężkiej depresji. Jego działanie polega na zwiększaniu stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu, co pomaga poprawić nastrój pacjenta i złagodzić objawy depresji.

Uogólnione zaburzenia lękowe (GAD) u dorosłych: Lek jest wskazany do leczenia uogólnionych zaburzeń lękowych, które charakteryzują się przewlekłym lękiem i nadmiernym zamartwianiem się, które trudno kontrolować. Objawy mogą obejmować napięcie mięśni, drażliwość, trudności z koncentracją i problemy ze snem.

Fobia społeczna (lęk społeczny) u dorosłych: Symfaxin ER stosuje się w leczeniu fobii społecznej, gdzie pacjenci odczuwają intensywny lęk lub dyskomfort w sytuacjach społecznych, obawiając się negatywnej oceny przez innych. Objawy mogą obejmować unikanie sytuacji społecznych, pocenie się, drżenie, przyspieszone bicie serca i trudności z mówieniem w obecności innych.

Lęk napadowy (z napadami paniki) u dorosłych: Lek jest również wskazany w leczeniu lęku napadowego, który charakteryzuje się nawracającymi, niespodziewanymi atakami paniki. Ataki te mogą obejmować objawy takie jak przyspieszone bicie serca, pocenie się, drżenie, duszności, uczucie dławienia, ból w klatce piersiowej, nudności, zawroty głowy, uczucie nierealności i lęk przed utratą kontroli lub śmiercią.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Symfaxin ER

Działanie leku Symfaxin ER

Symfaxin ER działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny i noradrenaliny w mózgu, co pomaga poprawić nastrój i zmniejszyć objawy depresji oraz lęku. Działa jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI), co oznacza, że blokuje ponowne wchłanianie tych neuroprzekaźników przez komórki nerwowe. Dzięki temu zwiększa ich dostępność w mózgu, co przyczynia się do poprawy samopoczucia pacjenta.

Czytaj więcej: Działanie Symfaxin ER

Dawkowanie leku Symfaxin ER

Symfaxin ER należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące dawkowania lub sposobu przyjmowania leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie Symfaxin ER

Symfaxin ER powinno się przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czy jest to rano, czy wieczorem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem, nie otwierając, nie krusząc, nie żując ani nie rozpuszczając ich. Lek należy przyjmować z pokarmem, co może pomóc w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia nudności.

Dawkowanie w różnych schorzeniach:

• Depresja: Zazwyczaj zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg na dobę. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę, jeśli jest to konieczne, nawet do dawki maksymalnej wynoszącej 375 mg na dobę.
• Uogólnione zaburzenia lękowe (GAD) i fobia społeczna: Standardowa dawka początkowa to 75 mg na dobę, z możliwością zwiększenia do maksymalnie 225 mg na dobę w razie potrzeby.
• Lęk napadowy: Leczenie należy rozpocząć od mniejszej dawki, czyli 37,5 mg na dobę, a następnie stopniowo zwiększać do maksymalnie 225 mg na dobę.

Czytaj więcej: Dawkowanie Symfaxin ER

Z czym nie łączyć leku Symfaxin ER

Symfaxin ER a alkohol – Symfaxin ER nie należy łączyć z alkoholem, ponieważ może to nasilić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i senność, oraz zwiększyć ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych.

Symfaxin ER i Inhibitory MAO – Lek Symfaxin ER nie może być stosowany z inhibitorami monoaminooksydazy, które są wykorzystywane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Należy unikać przyjmowania Symfaxin ER, jeśli pacjent zażywał inhibitory MAO w ciągu ostatnich 14 dni.

Symfaxin ER i Zespół Serotoninowy – W trakcie leczenia wenlafaksyną (Symfaxin ER) może dojść do zespołu serotoninowego, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu z lekami takimi jak tryptany, SSRI, SNRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki zawierające lit, pochodne amfetaminy, linezolid, moklobemid, sybutramina, tramadol, fentanyl, tapentadol, petydyna, pentazocyna, dekstrometorfan, metadon, błękit metylenowy, ziele dziurawca, tryptofan, leki przeciwpsychotyczne. W przypadku wystąpienia objawów zespołu serotoninowego, takich jak niepokój ruchowy, omamy, utrata koordynacji, gorączka, zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, wymioty, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Symfaxin ER i Leki Wpływające na Rytm Serca – Jeśli pacjent stosuje leki mogące wpływać na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne (chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid), leki przeciwpsychotyczne (tiorydazyna), leki przeciwbakteryjne (erytromycyna, moksyfloksacyna) czy leki przeciwhistaminowe, należy poinformować o tym lekarza, gdyż mogą wystąpić interakcje z Symfaxin ER.

Symfaxin ER i Inne Leki – Należy zachować ostrożność przy stosowaniu Symfaxin ER z lekami takimi jak ketokonazol, haloperydol, rysperydon, metoprolol. Informowanie lekarza o przyjmowaniu wymienionych leków jest kluczowe.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Symfaxin ER

Skutki uboczne leku Symfaxin ER

Problemy żołądkowo-jelitowe: Nudności, wymioty, biegunka i zaparcia są częstymi skutkami ubocznymi, zwłaszcza na początku terapii. Zazwyczaj ustępują po kilku dniach lub tygodniach.

Suchość w ustach: Często występuje uczucie suchości w ustach, ale zazwyczaj jest łagodne i przemijające.

Zmiany w apetycie i wadze: Niektóre osoby mogą doświadczyć utraty apetytu lub zwiększonego łaknienia, co może prowadzić do zmian w masie ciała, zarówno utraty, jak i przyrostu.

Zmęczenie i senność: Częste uczucie zmęczenia i senności, które zwykle ustępuje po kilku dniach lub tygodniach.

Bezsenność: U niektórych pacjentów mogą wystąpić problemy ze snem, takie jak trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu.

Zaburzenia seksualne: Mogą obejmować zmniejszone libido, problemy z osiągnięciem orgazmu lub dysfunkcję erekcyjną.

Zwiększone ryzyko myśli i zachowań samobójczych: Bardzo poważny, ale rzadki skutek uboczny, który jest bardziej prawdopodobny u młodych dorosłych i dzieci.

Zawroty głowy i ból głowy: Mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie pustki w głowie oraz ból głowy, szczególnie przy nagłym przerwaniu leczenia.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Symfaxin ER

Przeciwwskazania dla leku Symfaxin ER

Nie należy stosować leku Symfaxin ER, jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawy reakcji alergicznej mogą obejmować wysypkę, swędzenie, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, co może prowadzić do trudności w oddychaniu. Również, jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowanych do leczenia depresji lub choroby Parkinsona, nie powinien stosować leku Symfaxin ER. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z lekiem Symfaxin ER może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania niepożądane. Przed rozpoczęciem stosowania jakiegokolwiek leku z grupy IMAO, pacjent powinien również odczekać co najmniej 7 dni od zaprzestania przyjmowania leku Symfaxin ER.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Symfaxin ER należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza jeśli pacjent stosuje inne leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Zespół serotoninowy jest stanem zagrożenia życia i może wystąpić w przypadku jednoczesnego stosowania leku Symfaxin ER z innymi lekami wpływającymi na poziom serotoniny. Jeśli pacjent ma choroby oczu, takie jak jaskra, podwyższone ciśnienie w gałce ocznej może być przeciwwskazaniem do stosowania tego leku. Pacjenci z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi powinni być monitorowani, ponieważ wenlafaksyna może podnosić ciśnienie krwi. Również pacjenci z chorobami serca lub zaburzeniami rytmu serca powinni zachować szczególną ostrożność, ponieważ wenlafaksyna może wpływać na czynność serca.

Pacjenci, którzy mieli napady drgawek (padaczka), powinni być świadomi, że Symfaxin ER może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek. Osoby mające skłonność do siniaków lub krwawień powinny poinformować lekarza, zwłaszcza jeśli przyjmują leki zwiększające ryzyko krwawienia, takie jak warfaryna. Jeśli pacjent miał w przeszłości manię lub zaburzenia dwubiegunowe, lek może wywołać uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii. Pacjenci z historią agresywnych zachowań powinni być monitorowani, ponieważ lek Symfaxin ER może wywołać uczucie niepokoju albo niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia. W razie wystąpienia takich objawów, należy poinformować lekarza prowadzącego.

Osoby z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub chęci popełnienia samobójstwa, szczególnie na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, gdyż zaczynają one działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, a czasami później. Wystąpienie myśli o chęci popełnienia samobójstwa lub samookaleczeniu jest bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent w przeszłości miał takie myśli lub jest młodym dorosłym. Badania kliniczne wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań związanych z samobójstwem u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi. Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Pomocne może być poinformowanie krewnych albo przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się oraz wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Suchość w jamie ustnej była zgłaszana przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Może ona zwiększać ryzyko próchnicy, dlatego szczególnie ważna jest higiena jamy ustnej. Lek Symfaxin ER może spowodować zmianę stężenia glukozy we krwi, co jest szczególnie istotne dla pacjentów z cukrzycą. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych. Leki takie jak Symfaxin ER (SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych, które w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się po przerwaniu leczenia.

Symfaxin ER nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Pacjenci w tej grupie wiekowej, którzy przyjmują leki z tej grupy, są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze oraz wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to lekarz może przepisać lek Symfaxin ER pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeśli uzna, że będzie to dla nich korzystne. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy ponownie zwrócić się do lekarza, aby przedyskutować stosowanie leku u młodszych pacjentów. Dotychczas nie określono również bezpieczeństwa długoterminowego wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój funkcji poznawczych i behawioralnych w tej grupie wiekowej.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Symfaxin ER

Ostatnia aktualizacja: 20 maja 2025