Paroxetine (Paroksetyna)

Paroxetine jest lekiem stosowanym w leczeniu dorosłych z depresją i (lub) zaburzeniami lękowymi. Są to m.in. zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenie lękowe z napadami lęku, fobia społeczna, zaburzenie stresowe pourazowe, zaburzenie lękowe uogólnione. Paroxetine należy do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI).

Działanie Paroxetine

Paroxetine należy do grupy leków zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Te leki działają poprzez wpływ na poziom serotoniny w mózgu – neuroprzekaźnika, który pełni kluczową rolę w regulacji nastroju i emocji. W przypadku osób z depresją lub zaburzeniami lękowymi, poziom serotoniny w mózgu jest zazwyczaj niższy niż normalnie. SSRI, takie jak Paroxetine, mogą pomóc zwiększyć poziom serotoniny w mózgu, co może przyczynić się do poprawy objawów tych schorzeń.

Konkretny mechanizm działania Paroxetine i innych SSRI nie jest w pełni poznany, ale uważa się, że mogą one zwiększać stężenie serotoniny w mózgu, co jest kluczowe dla prawidłowego leczenia depresji i zaburzeń lękowych.

Wskazania do stosowania Paroxetine

Paroxetine jest lekiem, który jest często przepisywany na wiele różnych schorzeń psychicznych. Oto niektóre z najczęstszych wskazań do jego stosowania:

• Depresja: Paroxetine jest często stosowany w leczeniu depresji, która jest stanem charakteryzującym się utrzymującym się niskim nastrojem, brakiem zainteresowania lub radości z codziennych czynności, a także zmniejszoną energią. Paroxetine, jako SSRI, zwiększa poziom serotoniny w mózgu, co pomaga poprawić nastrój i zmniejszyć objawy depresji.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD): OCD jest charakteryzowane przez niekontrolowane myśli (obsesje) i rytuały (kompulsje), które osoba czuje się zmuszona do wykonania. Paroxetine pomaga kontrolować te objawy poprzez zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu.
• Zaburzenie lękowe z napadami lęku (panic disorder): Ta choroba charakteryzuje się nawracającymi atakami intensywnego strachu i lęku, często bez wyraźnej przyczyny. Paroxetine pomaga regulować chemię mózgu, co może zmniejszyć częstość i intensywność ataków paniki.
• Fobia społeczna (social anxiety disorder): Osoby cierpiące na tę chorobę odczuwają intensywny lęk przed sytuacjami społecznymi, które mogą prowadzić do krytyki lub oceny przez innych. Paroxetine pomaga kontrolować ten lęk, co pozwala pacjentom łatwiej radzić sobie z sytuacjami społecznymi.
• Zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD): To schorzenie często występuje u osób, które doświadczyły traumatycznych wydarzeń, takich jak wojna, przemoc, katastrofy naturalne lub gwałt. Paroxetine może pomóc zmniejszyć objawy PTSD, takie jak powracające wspomnienia traumatycznych wydarzeń, koszmary nocne i ciągłe napięcie.
• Zaburzenie lękowe uogólnione (GAD): Osoby z GAD odczuwają ciągły lęk i obawy, które są trudne do kontrolowania i wpływają na ich codzienne życie. Paroxetine pomaga regulować poziom serotoniny w mózgu, co może pomóc kontrolować objawy GAD.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Paroxetine

Przeciwwskazania do stosowania paroksetyny obejmują:

• Nadwrażliwość na paroksetynę lub jakikolwiek składnik leku: Osoby, które miały reakcje alergiczne na paroksetynę lub jakikolwiek inny składnik leku, nie powinny go przyjmować.
• Jednoczesne stosowanie z lekami zawierającymi MAO (monoaminooksydaza): Paroksetyna nie powinna być stosowana w połączeniu z inhibitorami MAO lub w ciągu dwóch tygodni po zakończeniu leczenia MAO, ze względu na ryzyko wystąpienia poważnych, a nawet potencjalnie śmiertelnych interakcji.
• Dzieci i młodzież poniżej 18 lat: Paroksetyna nie jest zalecana dla dzieci i młodzieży poniżej 18 lat z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli i zachowań samobójczych, a także agresywnych zachowań.

Środki ostrożności

Podczas stosowania paroksetyny, pacjenci i ich opiekunowie powinni zachować ostrożność w następujących sytuacjach:

• Myśli samobójcze i pogorszenie stanu depresji: Osoby z depresją lub innymi zaburzeniami psychicznymi mogą mieć zwiększone ryzyko myśli samobójczych, zwłaszcza na początku leczenia. Pacjenci i ich opiekunowie powinni być czujni na wszelkie zmiany nastroju, zachowania, myśli lub uczuć.
• Zespół serotoninowy: W rzadkich przypadkach paroksetyna może powodować zespół serotoninowy, potencjalnie śmiertelny stan, który może wystąpić ze zwiększonym stężeniem serotoniny w organizmie. Objawy obejmują zaburzenia koordynacji, drgawki, biegunkę, gorączkę, nadmierną aktywność motoryczną, wzrost tętna.
• Zespół odstawienny: Nagłe przerwanie leczenia paroksetyną może prowadzić do objawów odstawiennych, takich jak zawroty głowy, zaburzenia snu, niepokój i drażliwość. Dlatego zawsze należy stopniowo zmniejszać dawkę pod nadzorem lekarza.
• Ciąża i karmienie piersią: Paroksetyna powinna być stosowana podczas ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Paroksetyna przenika do mleka matki, dlatego kobiety karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia.
• Choroby nerek i wątroby: Osoby z zaburzeniami funkcji nerek lub wątroby mogą potrzebować zmniejszenia dawki paroksetyny, ponieważ lek jest metabolizowany i wydalany przez te narządy.
• Starsi pacjenci: Starsi pacjenci mogą być bardziej podatni na działania niepożądane paroksetyny, w tym hyponatremię (niski poziom sodu we krwi).

Jak stosować lek Paroxetine Aurovitas?

Lek Paroxetine Aurovitas należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeżeli pojawią się jakiekolwiek wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie zależy od rodzaju choroby, jak również od stanu zdrowia pacjenta:

• Depresja: dawka początkowa to 20 mg na dobę. Zalecana dawka dobowa to 20 mg, ale w razie potrzeby może zostać zwiększona do maksymalnie 50 mg na dobę.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne: dawka początkowa to 20 mg na dobę. Zalecana dawka dobowa to 40 mg, ale w razie potrzeby może zostać zwiększona do maksymalnie 60 mg na dobę.
• Zaburzenie lękowe z napadami lęku: dawka początkowa to 10 mg na dobę. Zalecana dawka dobowa to 40 mg, ale w razie potrzeby może zostać zwiększona do maksymalnie 60 mg na dobę.
• Fobia społeczna: dawka początkowa to 20 mg na dobę. Zalecana dawka dobowa to 20 mg, ale w razie potrzeby może zostać zwiększona do maksymalnie 50 mg na dobę.
• Zaburzenie stresowe pourazowe: dawka początkowa to 20 mg na dobę. Zalecana dawka dobowa to 20 mg, ale w razie potrzeby może zostać zwiększona do maksymalnie 50 mg na dobę.
• Zaburzenie lękowe uogólnione: dawka początkowa to 20 mg na dobę. Zalecana dawka dobowa to 20 mg, ale w razie potrzeby może zostać zwiększona do maksymalnie 50 mg na dobę.

Specjalne grupy pacjentów

• Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): Maksymalna dawka to 40 mg na dobę.
• Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek: U tych pacjentów lekarz może zalecić stosowanie mniejszej dawki leku Paroxetine Aurovitas.

Jak przyjmować

Tabletki należy przyjmować rano, podczas posiłku, popijając wodą. Nie rozgryzać tabletek. Dawkę należy przyjmować o tej samej porze każdego dnia. W przypadku pominięcia dawki, jeśli pacjent przypomni sobie o tym przed pójściem spać, powinien natychmiast ją przyjąć. Następnego dnia należy kontynuować dawkowanie jak zwykle. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominiętej dawce w nocy lub następnego dnia, nie powinien przyjmować pominiętej dawki. Może wystąpić objawy odstawienia, ale powinny one szybko ustąpić po przyjęciu następnej dawki o zwykłej porze.

Czas trwania leczenia

Lekarz omówi z pacjentem, jak długo należy przyjmować tabletki. Leczenie może trwać kilka miesięcy lub nawet dłużej.

Przerwanie leczenia

Nie należy przerywać przyjmowania leku Paroxetine Aurovitas, dopóki nie zaleci tego lekarz. W wypadku odstawiania leku Paroxetine Aurovitas lekarz poinformuje jak powoli zmniejszać dawkę w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.

Przedawkowanie

Jeżeli pacjent (lub inna osoba) zażył za dużo tabletek leku Paroxetine Aurovitas, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza lub skontaktować się z najbliższym szpitalnym oddziałem pomocy doraźnej. Należy pokazać im opakowanie z tabletkami. Przy przedawkowaniu mogą wystąpić objawy takie jak gorączka czy mimowolne skurcze mięśni.

Pominięcie dawki

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Brak poprawy

Jeżeli pacjent nie poczuje się lepiej po upływie kilku tygodni leczenia, powinien skonsultować się z lekarzem.

Objawy odstawienia

Jeżeli u pacjenta wystąpią objawy odstawienia po zaprzestaniu przyjmowania tabletek, lekarz może zadecydować, że pacjent powinien wolniej odstawiać lek. W razie nasilonych objawów podczas odstawiania leku Paroxetine Aurovitas, należy skontaktować się z lekarzem. Może on zalecić ponowne rozpoczęcie przyjmowania tabletek i ich wolniejsze odstawianie.

Z czym nie łączyć leku Paroxetine (Paroksetyna)

Paroxetine, antydepresant z grupy SSRI, może wchodzić w interakcje z różnymi lekami, co może prowadzić do wzrostu ryzyka działań niepożądanych lub zmiany skuteczności leczenia. Należy unikać łączenia Paroxetine z inhibitorami MAO, takimi jak moklobemid i chlorek metylotioniny, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninergicznego. Leki przeciwpsychotyczne, takie jak tiorydazyna czy pimozyd, mogą prowadzić do poważnych zaburzeń sercowych w połączeniu z Paroxetine. NLPZ, w tym ibuprofen, oraz leki przeciwbólowe, jak tramadol czy petydyna, mogą zwiększać ryzyko krwawień. Interakcje z innymi antydepresantami SSRI lub trójpierścieniowymi, tryptanami (np. sumatryptan) lub suplementami tryptofanu mogą nasilać działania serotoninergiczne. Paroxetine może również wpływać na działanie leków stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych (np. lit, rysperydon), znieczulenia (np. fentanyl), leczenia HIV (połączenie fozamprenawiru i rytonawiru), a także leków stosowanych w leczeniu depresji (zioło dziurawiec), napadów drgawkowych (np. fenobarbital, fenytoina), ADHD (atomoksetyna), choroby Parkinsona (procyklidyna), zaburzeń krzepnięcia krwi (np. warfaryna), arytmii serca (np. propafenon, flekainid), problemów z ciśnieniem i sercem (metoprolol), hipercholesterolemii (prawastatyna), gruźlicy (ryfampicyna), a także w leczeniu raka piersi (tamoksyfen).

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Paroxetine (Paroksetyna)

Skutki uboczne leku Paroxetine (Paroksetyna)

Paroxetine, podobnie jak wszystkie leki, może powodować skutki uboczne, chociaż nie u każdego one wystąpią. Wszystkie możliwe skutki uboczne powinny być wymienione w ulotce leku.

Najczęstsze skutki uboczne (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) obejmują:

• Nudności
• Zmniejszenie libido
• Bezsenność
• Sennik
• Zawroty głowy
• Drżenie
• Ból głowy

Częste skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 10 do 1 na 100 osób) obejmują:

• Problemy z trawieniem, takie jak biegunka, zaparcia lub wymioty
• Wzrost masy ciała
• Pocenie się
• Zaburzenia widzenia
• Osłabienie
• Zmiany apetytu

Niezbyt częste skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 100 do 1 na 1000 osób) obejmują:

• Zwiększone krwawienie, na przykład krwotoki z nosa
• Halucynacje
• Niepokój
• Zmiana rytmu serca
• Zwiększona ilość moczu

Rzadkie skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 1000 do 1 na 10 000 osób) obejmują:

• Napady
• Agresywne zachowanie
• Zawroty głowy po powstaniu z pozycji leżącej lub siedzącej
• Objawy podobne do grypy

Bardzo rzadkie skutki uboczne (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób) obejmują:

• Trudności w oddychaniu
• Świąd i wysypka na skórze
• Wydzielinę z piersi u mężczyzn lub kobiet
• Zwiększenie produkcji hormonu antydiuretycznego, który kontroluje ilość wody usuwanej z ciała przez nerki

W przypadku wystąpienia którychkolwiek z powyższych skutków ubocznych, skonsultuj się z lekarzem. W przypadku poważnych skutków ubocznych, takich jak napady, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Paroxetine (Paroksetyna)

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Paroxetine (Paroksetyna)

Ostatnia aktualizacja: 9 kwietnia 2024