Azimycin

Azimycin to lek zawierający azytromycynę, antybiotyk azalidowy z grupy makrolidów, który działa bakteriobójczo na wrażliwe drobnoustroje. Jest stosowany w leczeniu zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenia ucha środkowego oraz zakażeń skóry i tkanek miękkich, w tym róży, liszajca oraz w początkowym stadium boreliozy.

Wskazania do stosowania leku Azimycin

Zakażenia górnych dróg oddechowych:

  • Bakteryjne zapalenie gardła i migdałków: Azimycin jest stosowany w leczeniu bakteryjnych infekcji gardła i migdałków, które są wywołane przez bakterie wrażliwe na azytromycynę.
  • Zapalenie zatok: Lek jest skuteczny w leczeniu zapalenia zatok przynosowych, które często objawia się bólem twarzy, uciskiem w zatokach i wydzieliną z nosa.

Ostre zapalenie ucha środkowego: Azimycin jest stosowany w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego, które może objawiać się bólem ucha, gorączką i czasami wyciekiem płynu z ucha.

Zakażenia dolnych dróg oddechowych:

  • Ostre zapalenie oskrzeli: Lek jest stosowany w leczeniu ostrych infekcji oskrzeli, które mogą powodować kaszel, duszność i świszczący oddech.
  • Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: Azimycin może być używany w przypadku zaostrzeń przewlekłych stanów zapalnych oskrzeli, które mogą prowadzić do pogorszenia objawów takich jak przewlekły kaszel i duszność.
  • Zapalenie płuc: Lek stosuje się w leczeniu lekkiego do umiarkowanie ciężkiego zapalenia płuc, w tym śródmiąższowego zapalenia płuc, które charakteryzuje się objawami takimi jak kaszel, gorączka, ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich:

  • Róża: Azimycin jest skuteczny w leczeniu róży, bakteryjnej infekcji skóry, która objawia się jako czerwona, bolesna wysypka.
  • Liszajec: Lek jest stosowany w leczeniu liszajca, zakaźnej infekcji skóry, która powoduje powstawanie pęcherzy i strupów.
  • Wtórne ropne zapalenie skóry: Azimycin może być używany do leczenia wtórnych infekcji skórnych, które prowadzą do powstawania ropni i ropnych wykwitów.
  • Rumień wędrujący: Jest to pierwszy objaw boreliozy z Lyme, a Azimycin jest skuteczny w leczeniu tego stanu, który objawia się jako czerwona wysypka z charakterystycznym centralnym przejaśnieniem.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Azimycin

Działanie leku Azimycin

Azimycin działa bakteriobójczo, eliminując bakterie wywołujące infekcje. Jego substancją czynną jest azytromycyna, która należy do antybiotyków makrolidowych i hamuje syntezę białek bakteryjnych, co uniemożliwia ich wzrost i rozmnażanie. Dzięki szerokiemu spektrum działania, jest skuteczny w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, w tym dróg oddechowych, skóry oraz tkanek miękkich.

Czytaj więcej: Działanie Azimycin

Dawkowanie leku Azimycin

Azimycin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Lek stosuje się doustnie w postaci tabletek powlekanych (125 mg, 250 mg i 500 mg) oraz proszku do sporządzania zawiesiny doustnej (200 mg/5 ml i 100 mg/5 ml). Tabletki powlekane 125 mg są zalecane dla dzieci, które potrafią je połknąć; dla pozostałych dzieci odpowiednia jest zawiesina.

Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem rumienia wędrującego):

  • Dzieci i młodzież poniżej 45 kg: Całkowita dawka wynosi 30 mg/kg mc., czyli 10 mg/kg mc. raz na dobę przez 3 dni.
  • Dzieci i młodzież powyżej 45 kg: Całkowita dawka wynosi 1,5 g w ciągu 3 dni (500 mg raz na dobę) lub alternatywnie 1,5 g przez 5 dni (500 mg w pierwszym dniu, potem 250 mg dziennie).

Rumień wędrujący (borelioza z Lyme): Całkowita dawka wynosi 60 mg/kg mc.: pierwszego dnia 20 mg/kg mc., a następnie 10 mg/kg mc. raz na dobę od drugiego do piątego dnia.

Pacjenci w podeszłym wieku: Stosuje się tę samą dawkę jak u dorosłych, ale zaleca się ostrożność ze względu na ryzyko chorób serca. Konieczne może być regularne monitorowanie stanu zdrowia i funkcji serca.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby: Może być konieczne zmniejszenie dawki. Lek nie jest zalecany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Pacjenci z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami mogą wymagać dostosowania dawki i ścisłego monitorowania.

Azytromycynę przyjmuje się doustnie, raz na dobę. Tabletki 125 mg można przyjmować niezależnie od posiłku, połykać w całości, popijając wodą. Dla pacjentów mających trudności z połykaniem tabletek dostępne są zawiesiny doustne, które należy przygotować zgodnie z instrukcjami producenta.

Czytaj więcej: Dawkowanie Azimycin

Z czym nie łączyć leku Azimycin

Alkohol, a Azimycin – Nie należy łączyć Azimycin z lekami wydłużającymi odstęp QT (np. chinidyna, pimozyd, cytalopram) ani alkoholem. Alkohol może nasilić działania niepożądane leku i obciążać wątrobę, co zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby i obniża skuteczność leczenia.

Azimycin i leki wpływające na odstęp QT – Azimycin może wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na odstęp QT w elektrokardiogramie. Przykłady takich leków to chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca), cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka), terfenadyna (stosowana w leczeniu alergii), leki przeciwpsychotyczne takie jak pimozyd, oraz leki przeciwdepresyjne, np. cytalopram, a także fluorochinolony (stosowane w zakażeniach), np. moksyfloksacyna, lewofloksacyna.

Azimycin i leki zobojętniające – Azimycin należy podawać co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających, aby uniknąć interakcji, które mogą wpływać na skuteczność obu leków.

Azimycin i doustne leki przeciwzakrzepowe – Istnieje ryzyko interakcji z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, takimi jak warfaryna. Może to wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo leczenia przeciwzakrzepowego.

Azimycin i alkaloidy sporyszu – Stosowanie Azimycinu razem z alkaloidami sporyszu, np. ergotaminą, może spowodować zatrucie sporyszem, objawiające się skurczem obwodowych naczyń krwionośnych i niedokrwieniem.

Azimycin i digoksyna – Azimycin może wchodzić w interakcje z digoksyną, stosowaną w zaburzeniach czynności serca, co może wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo leczenia sercowego.

Azimycin i kolchicyna – Azimycin może interagować z kolchicyną, stosowaną w leczeniu dny moczanowej i rodzinnej gorączki śródziemnomorskiej.

Azimycin i cyklosporyna – Możliwa interakcja z cyklosporyną, stosowaną w chorobach skóry, reumatoidalnym zapaleniu stawów lub po przeszczepieniu narządów.

Azimycin i atorwastatyna – Interakcja z atorwastatyną, stosowaną w celu obniżenia stężenia cholesterolu, może wpływać na skuteczność leczenia hipercholesterolemii.

Azimycin i ryfabutyna – Stosowanie Azimycinu z ryfabutyną, stosowaną w leczeniu HIV lub gruźlicy, może wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo leczenia tych chorób.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Azimycin

Skutki uboczne leku Azimycin

Stosowanie Azimycinu (azytromycyny) może powodować różne skutki uboczne, jednak nie każdy pacjent doświadczy tych reakcji. Oto rozwinięcie opisu skutków ubocznych:

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

  • Biegunka: może wystąpić jako reakcja na antybiotyk, który zaburza równowagę flory bakteryjnej w jelitach.
  • Nudności i wymioty: uczucie mdłości, które może prowadzić do wymiotów.
  • Bóle brzucha: związane z nudnościami i biegunką, występujące jako reakcja na zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 osób):

  • Bóle głowy: uczucie bólu lub napięcia w głowie, często związane ze zmianami ciśnienia krwi.
  • Zawroty głowy: uczucie niestabilności lub pływania w głowie, mogące prowadzić do utraty równowagi.
  • Zmniejszenie liczby leukocytów (leukopenia): obniżenie liczby białych krwinek, co może osłabić odporność organizmu.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 osób):

  • Reakcje skórne (wysypka, świąd, pokrzywka): zmiany skórne związane z reakcją alergiczną lub podrażnieniem.
  • Nadwrażliwość na światło: uczucie pieczenia lub bólu skóry na słońcu, spowodowane zwiększoną wrażliwością na promieniowanie UV.
  • Zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia): może prowadzić do wydłużonego czasu krwawienia i większej skłonności do siniaków.
  • Nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych: np. podwyższone enzymy wątrobowe, mogące świadczyć o uszkodzeniu wątroby.
  • Zapalenie wątroby: stan zapalny wątroby, który może prowadzić do jej uszkodzenia.

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób):

  • Ostra niewydolność nerek i zapalenie nerek: gwałtowny spadek funkcji nerek, mogący prowadzić do nagromadzenia toksycznych substancji w organizmie oraz stan zapalny nerek wpływający na ich funkcjonowanie.
  • Ból stawów: ból i dyskomfort w stawach, związany z działaniem leku.
  • Drgawki: niekontrolowane skurcze mięśni w wyniku bardzo rzadkich reakcji na lek.
  • Upośledzenie słuchu (czasowe): tymczasowe pogorszenie słuchu, zwykle odwracalne po przerwaniu leczenia.
  • Zaburzenia smaku: zmiana lub utrata wrażliwości na smaki podczas stosowania leku.

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 osób):

  • Zaburzenia rytmu serca: np. przedłużenie odstępu QT, mogące prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
  • Ciężkie reakcje alergiczne: np. obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, gwałtowne i potencjalnie śmiertelne reakcje alergiczne na lek.
  • Czerwienica: powstawanie czerwonych lub purpurowych plam na skórze, związanych z małymi krwotokami podskórnymi.
  • Niedokrwistość hemolityczna: zaburzenie krwi, w którym dochodzi do zwiększonego rozpadu czerwonych krwinek, prowadzącego do niedokrwistości.
  • Ostre zapalenie trzustki: gwałtowny stan zapalny trzustki, który może prowadzić do uszkodzenia narządu.
  • Ciężka niewydolność wątroby: zaawansowane uszkodzenie wątroby, mogące prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych.

Częstość nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych):

  • Zapalenie jelit (rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy): stan zapalny jelit, związany z nadmiernym wzrostem bakterii Clostridium difficile, będący efektem zaburzenia równowagi flory bakteryjnej.
  • Zespół Stevensa-Johnsona i nekroliza naskórka toksyczna: ciężkie reakcje alergiczne prowadzące do martwicy i złuszczania naskórka.
  • Zaburzenia psychiczne (np. lęk, omamy, agresja): reakcje psychiczne, które mogą wystąpić u niektórych osób w trakcie stosowania Azimycinu, obejmujące nasilony lęk, omamy wzrokowe lub słuchowe, agresję lub inne zmiany zachowania.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Azimycin

Przeciwwskazania dla leku Azimycin

Przed rozpoczęciem stosowania leku Azimycin, należy dokładnie omówić to z lekarzem lub farmaceutą, aby upewnić się, że jest on bezpieczny i odpowiedni dla pacjenta. Istnieją pewne przeciwwskazania i środki ostrożności, które należy wziąć pod uwagę, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych oraz zapewnić skuteczność terapii. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi tych informacji przed rozpoczęciem leczenia.

Azimycin nie powinien być stosowany u pacjentów, którzy mają uczulenie na azytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub na którykolwiek z pozostałych składników leku. Uczulenie na te substancje może prowadzić do poważnych reakcji alergicznych, w tym wysypki, świądu, obrzęku twarzy, warg, języka lub gardła, co może powodować trudności w oddychaniu.

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Azimycin należy poinformować lekarza o wszystkich istniejących stanach zdrowotnych i przyjmowanych lekach, ponieważ niektóre z nich mogą wpływać na działanie leku lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Pacjenci, którzy mają zaburzenia rytmu serca (widoczne w zapisie EKG), ciężką niewydolność serca, bardzo wolną czynność serca (bradykardię) lub zaburzenia elektrolitowe we krwi (zwłaszcza małe stężenie potasu i magnezu), powinni być szczególnie ostrożni, ponieważ mogą być bardziej narażeni na wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, co zwiększa ryzyko poważnych zaburzeń rytmu serca. Przyjmowanie innych leków, które mogą wydłużać odstęp QT, również wymaga szczególnej uwagi.

Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby powinni poinformować o tym lekarza, ponieważ może być konieczne dostosowanie dawki leku. W przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby lekarz może kontrolować czynność wątroby lub przerwać leczenie.

W przypadku wystąpienia nowego zakażenia podczas leczenia azytromycyną, może to świadczyć o nadmiernym wzroście opornych drobnoustrojów lub zakażeniu grzybiczym, co wymaga ponownej konsultacji z lekarzem.

Pacjenci z zaburzeniami nerwowymi lub umysłowymi powinni być monitorowani podczas leczenia, ponieważ mogą wystąpić zaostrzenia tych zaburzeń. Również pacjenci z chorobami przenoszonymi drogą płciową powinni być dokładnie zdiagnozowani pod kątem współistniejących zakażeń, takich jak kiła.

Stosowanie leku Azimycin u pacjentów przyjmujących pochodne ergotaminy (preparaty sporyszu) jest przeciwwskazane, ponieważ może to prowadzić do poważnych interakcji. Podobnie, pacjenci z zakażonymi ranami oparzeniowymi powinni unikać stosowania azytromycyny.

W leczeniu zapalenia gardła i migdałków podniebiennych spowodowanych przez paciorkowce, lekiem z wyboru jest zwykle penicylina. Azimycin może być stosowany w przypadku oporności na penicylinę lub uczulenia na nią.

W przypadku wystąpienia biegunki podczas leczenia azytromycyną, należy natychmiast zgłosić to lekarzowi, ponieważ może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, powikłania występującego niekiedy podczas stosowania antybiotyków makrolidowych. W takim przypadku może być konieczne odstawienie leku i zastosowanie odpowiedniego leczenia.

Nie ma danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności azytromycyny stosowanej długotrwale. W przypadku szybko nawracających zakażeń, lekarz może rozważyć leczenie innym lekiem przeciwbakteryjnym. Ponadto, podczas leczenia azytromycyną obserwowano zaostrzenie objawów miastenii lub wystąpienie zespołu miastenicznego, dlatego pacjenci z tą chorobą powinni być monitorowani.

Dla dzieci i młodzieży, Azimycin w postaci tabletek powlekanych 125 mg jest zalecany tylko dla tych, którzy potrafią połknąć tabletkę. Dla młodszych dzieci zaleca się stosowanie zawiesiny doustnej. Dla dzieci o masie przekraczającej 45 kg zaleca się stosowanie tabletek powlekanych 250 mg lub 500 mg.

Przestrzeganie tych przeciwwskazań i środków ostrożności jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności leczenia. W razie jakichkolwiek wątpliwości, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pytania naszych Pacjentów

Kiedy brać Azimycin?

Najlepiej jest przyjmować Azimycin raz na dobę, zazwyczaj 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku, aby zapewnić optymalne wchłanianie leku.

Czy Azimycin to antybiotyk?

Tak, Azimycin to antybiotyk z grupy makrolidów, który zawiera jako substancję czynną azytromycynę.

Jak długo brać Azimycin?

Czas trwania terapii Azimycinem zależy od rodzaju i nasilenia infekcji bakteryjnej. Zwykle leczenie trwa od 3 do 5 dni, ale w niektórych przypadkach może być dłuższe. Lekarz określi odpowiednią długość terapii i dawkowanie dla indywidualnych potrzeb pacjenta.

Czy po Azimycin można pić alkohol?

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia antybiotykami, w tym Azimycinem (azytromycyną).

Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Azimycin ? Zapytaj o nie lekarza za darmo.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

O leku

Substancja czynnaAzithromycinum
DostępnośćLek dostępny na receptę
ProducentPolfa

Zamienniki dla leku Azimycin

AzitroLEK, Azitrox, Azycyna, Bactrazol, Macromax, Sumamed (Azytromycyna).

Ostatnia aktualizacja: 22 października 2024