Ketrel

Ketrel to lek przeciwpsychotyczny stosowany w leczeniu schizofrenii, zaburzeń nastroju oraz epizodów maniakalnych i psychotycznych. Głównym składnikiem aktywnym leku jest kwetiapina, która działa poprzez oddziaływanie na ośrodkowy układ nerwowy.

Działanie Ketrel

Lek Ketrel zaliczany jest do neuroleptyków. Jest to pochodna diazepiny. Wskazaniem do stosowania tego preparatu jest schizofrenia oraz choroba afektywna dwubiegunowa. Substancją czynną tego leku jest kwetiapina, która występuje w postaci fumarynu. Wykazuje ona działanie przeciwpsychotyczne na zasadzie oddziaływania z różnymi układami przekaźnikowymi. Dodatkowo kwetiapina blokuje działanie agonistów dopaminy.

Lek Ketrel przeznaczony jest do stosowania doustnego, dostępny jest jedynie na receptę. Występuje on w postaci tabletek powlekanych w 3 dawkach: 25 mg, 100 mg, 200 mg. We wskazaniach refundacyjnych preparat podlega refundacji (w leczeniu schizofrenii oraz choroby afektywnej dwubiegunowej).

Wskazania do stosowania leku ketrel

W celu leczenia chorób takich jak:

Schizofrenia

Ketrel jest wskazany do stosowania w leczeniu schizofrenii. Jest on przepisywany w celu poprawy objawów psychotycznych, takich jak halucynacje, urojenia, zaburzenia percepcji oraz trudności w koncentracji i komunikacji. Może być stosowany również w leczeniu epizodów maniakalnych w celu poprawy nastroju i pobudzenia.

Leczenie przebiegu choroby dwubiegunowej

Ketrel jest wskazany do stosowania w leczeniu choroby dwubiegunowej, w tym:

Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu

Ketrel jest zalecany do leczenia epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej. Zgodnie z badaniami klinicznymi, stosowanie ketrelu może skutecznie łagodzić objawy maniakalne i poprawiać jakość życia pacjentów. Badania wykazały również, że ketrel może zmniejszać czas trwania epizodu maniakalnego i zapobiegać nawrotom epizodów maniakalnych.

Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.

Ketrel jest zalecany w leczeniu epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej. Badania kliniczne wykazały, że stosowanie ketrelu może skutecznie łagodzić objawy depresyjne i poprawiać jakość życia pacjentów. Badania wykazały również, że ketrel może zmniejszać czas trwania epizodu depresyjnego i zapobiegać nawrotom epizodów depresyjnych.

Zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej

Ketrel może być zalecany do zapobiegania nawrotom epizodów maniakalnych lub depresji u pacjentów z chorobą dwubiegunową, którzy reagowali na wcześniejsze leczenie kwetiapiną. Badania wykazały, że stosowanie ketrelu może skutecznie redukować częstość nawrotów epizodów maniakalnych lub depresji. Dodatkowo, ketrel może poprawiać jakość życia pacjentów poprzez łagodzenie objawów maniakalnych lub depresyjnych.

Dawkowanie Ketrel

Aby zapewnić odpowiednie dawkowanie leku w przypadku danej choroby, każdy pacjent musi otrzymać precyzyjne informacje. Konieczne jest przekazanie tych informacji zgodnie z zaleceniami w sposób właściwy. Ketrel można stosować zarówno z jedzeniem, jak i bez.

Leczenie schizofrenii

Ketrel powinien być podawany dwa razy dziennie. W ciągu pierwszych czterech dni leczenia całkowita dzienna dawka wynosi: 50 mg – dzień 1, 100 mg – dzień 2, 200 mg – dzień 3 i 300 mg – dzień 4. Od 4 dnia dawka powinna wynosić od 300 do 450 mg na dobę, co zazwyczaj jest skuteczną dawką. Dawka może być dostosowana w zakresie od 150 do 750 mg na dobę, w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta na leczenie.

Leczenie ciężkich epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej

Leczenie epizodów maniakalnych w przebiegu choroby dwubiegunowej Ketrel należy podawać dwa razy na dobę. Całkowita dawka dobowa przez pierwsze cztery dni leczenia wynosi: 100 mg – dzień 1, 200 mg – dzień 2, 300 mg – dzień 3, 400 mg – dzień 4. Następnie dawka może być zwiększana maksymalnie o 200 mg na dobę do osiągnięcia dawki dobowej 800 mg w szóstym dniu leczenia. W leczeniu podtrzymującym dawka dobowa może wynosić od 200 do 800 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta i tolerancji. Zwykle skuteczną dawką jest dawka dobowa od 400 do 800 mg.

Leczenie epizodów ciężkiej depresji związanej z chorobą dwubiegunową:

Ketrel powinien być przyjmowany raz dziennie, zwykle przed snem. Przez pierwsze cztery dni leczenia całkowite dawki dobowe powinny wynosić odpowiednio: 50 mg (dzień 1.), 100 mg (dzień 2.), 200 mg (dzień 3.), 300 mg (dzień 4). Zalecana dawka dobowa wynosi 300 mg. Badania kliniczne nie wykazują dodatkowych korzyści wynikających z przyjmowania produktu w dawce 600 mg w porównaniu z dawką 300 mg. W pojedynczych przypadkach, w celu uzyskania lepszych rezultatów, można rozważyć zastosowanie dawki 600 mg. Większe dawki niż 300 mg powinny być wprowadzane pod kontrolą doświadczonego lekarza w leczeniu choroby dwubiegunowej. U niektórych pacjentów, w przypadku problemów wynikających z gorszej tolerancji leczenia, można rozważyć zmniejszenie dawki do minimum 200 mg.

Zapobieganie nawrotom w chorobie dwubiegunowej

Pacjenci, którzy odpowiedzieli na leczenie kwetiapiną w leczeniu ostrym choroby dwubiegunowej, powinni kontynuować stosowanie produktu Ketrel na tym samym poziomie dawki, aby zapobiec nawrotom epizodów maniakalnych, maniakalno-depresyjnych lub depresyjnych w przebiegu choroby dwubiegunowej. Dawka produktu Ketrel może być dostosowana w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta, w zakresie dawek od 300 do 800 mg dziennie. Należy pamiętać, aby w terapii podtrzymującej stosować najmniejsze skuteczne dawki leku.

Osoby w podeszłym wieku

Podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, Ketrel należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności u pacjentów w podeszłym wieku, szczególnie w okresie początkowego leczenia. Może być konieczne wolniejsze zwiększanie dawki i podawanie mniejszej dawki dobowej niż u młodszych pacjentów, w zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta. Średni klirens osoczowy kwetiapiny u pacjentów w podeszłym wieku jest zmniejszony o 30-50% w porównaniu z wartościami u młodszych pacjentów. Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania u pacjentów powyżej 65 roku życia z epizodami ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.

Dzieci i młodzież

Ketrel nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ma danych potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania w tej grupie wiekowej.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma potrzeby modyfikowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, produkt leczniczy Ketrel powinien być stosowany z ostrożnością. Leczenie należy rozpocząć od dawki dobowej wynoszącej leku ketrel 25 mg, w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta na leczenie, można ją zwiększyć codziennie o 25 mg do 50 mg, aż do osiągnięcia dawki terapeutycznej. Kwetiapina jest metabolizowana głównie przez wątrobę, dlatego należy zachować szczególną ostrożność w początkowym okresie stosowania.

Aby uniknąć potencjalnych szkód dla Twojego zdrowia i życia, Ketrel powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza, bez przekraczania zaleconych dawekk, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku. Jeżeli masz wątpliwości dotyczące stosowania tego preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania do stosowania leku ketrel

• nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników leku, – równoległe stosowanie:

• inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450 (inhibitory proteazy, które są stosowane w leczeniu HIV, leki przeciwgrzybicze należące do grupy azoli, erytromycyna, klarytromycyna, nefazodon – który jest stosowany w leczeniu depresji).
• rzadko występująca dziedziczna nietolerancja galaktozy, pierwotny niedobór laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy – lek zawiera laktozę.

Z jakimi lekami nie łączyć leku Ketrel oraz inne interakcje przy których należy zachować ostrożność.

W związku z wpływem kwetiapiny na układ nerwowy centralny, podczas stosowania jej w połączeniu z innymi lekami działającymi na układ nerwowy i z alkoholem, należy zachować szczególną ostrożność.

Głównym enzymem cytochromu P450, biorącym udział w metabolizmie kwetiapiny, jest CYP 3A4. Badania nad interakcjami wykazały, że wspólne stosowanie kwetiapiny (w dawce 25 mg) i ketokonazolu, inhibitora CYP3A4, może powodować 5- do 8-krotne zwiększenie AUC dla kwetiapiny. Dlatego też wspólne stosowanie kwetiapiny i inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane. Spożywanie soku grejpfrutowego podczas leczenia kwetiapiną również nie jest zalecane.

W badaniach klinicznych stwierdzono, że jednoczesne podanie kwetiapiny i leków indukujących enzymy wątrobowe, takich jak karbamazepina lub fenytoina, znacząco zwiększa klirens kwetiapiny. Ekspozycja układowa na kwetiapinę (mierzona zgodnie z AUC) zmniejszała się średnio do 13% po podaniu samej kwetiapiny. U niektórych pacjentów obserwowano jeszcze silniejszy efekt. W wyniku tej interakcji stężenie kwetiapiny w osoczu może być mniejsze, co może wpływać na skuteczność leczenia. Ważne jest, aby lekarz ocenił, czy korzyści z zastosowania kwetiapiny przewyższają ryzyko wynikające z przerwania leczenia lekiem indukującym enzymy wątrobowe. Jeśli zachodzi taka potrzeba, należy zastąpić lek indukujący enzymy wątrobowe innym lekiem, który nie wpływa na enzymy wątrobowe (np. walproinian sodu). Zmiana stosowania leku musi być stopniowa.

W badaniach farmakokinetycznych stwierdzono, że parametry kwetiapiny nie ulegają istotnym zmianom po jednoczesnym podaniu z lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak imipramina (inhibitorem CYP 2D6) lub fluoksetyna (inhibitorem CYP 3A4 i CYP 2D6).

W badaniach farmakokinetycznych stwierdzono, że parametry kwetiapiny nie ulegają istotnym zmianom po jednoczesnym podaniu z lekami przeciwpsychotycznymi, takimi jak rysperydon lub haloperydol. Jednoczesne stosowanie kwetiapiny i tiorydazyny powoduje znaczne zwiększenie klirensu kwetiapiny o około 70%.

Badania farmakokinetyczne wykazały, że parametry kwetiapiny nie ulegają istotnym zmianom po jednoczesnym podaniu z cymetydyną.

Badania farmakokinetyczne wykazały, że parametry soli litu nie ulegają istotnym zmianom po jednoczesnym podaniu z kwetiapiną. Kwetiapina nie zmieniała farmakokinetyki litu.

Badanie retrospektywne przeprowadzone na dzieciach i młodzieży przyjmujących kwas walproinowy i kwetiapinę wykazało, że jednoczesne stosowanie tych leków nie zmienia istotnie farmakokinetyki w stopniu klinicznie istotnym. Jednak częstość występowania leukopenii i neutropenii była większa w grupie leczonych skojarzeniem tych leków, niż w każdej z grup monoterapii.

Nie przeprowadzano formalnych badań w celu określenia interakcji leków stosowanych w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego.

Przy jednoczesnym stosowaniu kwetiapiny z lekami, które mogą zaburzać równowagę elektrolitową lub wydłużać odstęp QT, należy zachować szczególną ostrożność.

U pacjentów przyjmujących kwetiapinę zgłaszano przypadki fałszywie dodatnich wyników testów immunoenzymatycznych dla metadonu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Z tego względu zaleca się potwierdzenie takiego wyniku za pomocą odpowiedniego badania chromatograficznego.

Mechanizm działania i skład leku Ketrel

Mechanizm działania

Kwetiapina jest atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, który oddziałuje na wiele receptorów neuroprzekaźników – serotoninergicznych (5HT2) i dopaminergicznych (D1 i D2). Uważa się, że za jego skuteczność kliniczną i niską częstość występowania działań niepożądanych odpowiada bardziej wybiórcze działanie antagonistyczne wobec receptora serotoninowego 5HT2 niż na receptory D2. Ponadto, kwetiapina i jej aktywny metabolit – norkwetiapina – posiadają duże powinowactwo do receptorów histaminergicznych i α1-adrenergicznych, umiarkowane powinowactwo do receptorów α2-adrenergicznych, a także umiarkowane do dużego powinowactwo do szeregu receptorów muskarynowych. Hamowanie przez norkwetiapinę czynnika transportującego norepinefrynę (NET) oraz jej częściowe oddziaływanie agonistyczne na receptory 5HT1A może przyczyniać się do skuteczności terapeutycznej produktu zawierającego kwetiapinę, jako leku przeciwdepresyjnego.

Skład

1 tabletka leku zawiera:

• substancję czynną: kwetiapinę w postaci kwetiapiny fumarynu w dawce 25 mg, 100 mg lub 200 mg; celulozę mikrokrystaliczną, wapnia wodorofosforan bezwodny, laktozę jednowodną, kopowidon, karboksymetyloskrobię sodową typu A, krzemionkę koloidalną bezwodną, magnezu stearynian, otoczkę Opadry HP White, lak żółcieni pomarańczowej (dotyczy tabletek 25 mg), lak żółcieni chinolinowej (dotyczy tabletek 100 mg).

Środki ostrożności związane ze stosowaniem Ketrel

Istnieją sytuacje, w których – podczas terapii z zastosowaniem leku Ketrel – należy zachować szczególne środki ostrożności. Do takich sytuacji zalicza się:

• wiek do 25. roku życia – osoby z tej grupy wiekowej są w większym stopniu narażone na występowanie depresji, myśli samobójczych czy dokonywania samookaleczeń a nawet samobójstw;
• podeszły wiek – istnieje ryzyko, że w przypadku tej grupy osób, objawy tkj. senność, zawroty głowy czy niedociśnienie ortostatyczne doprowadzą dla groźnych dla zdrowia urazów lub upadków;
• rozpoznana choroba układu sercowo-naczyniowego;
• choroba naczyniowa mózgu;
• stany predysponujące do niskiego ciśnienia tętniczego (ryzyko wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego);
• padaczka w wywiadzie;
• cukrzyca oraz czynniki ryzyka wystąpienia cukrzycy;
• zaburzenia metaboliczne powstałe na skutek zmiany masy ciała, zmiany stężenia lipidów lub glukozy we krwi;
• wydłużenie odstępu QT w wywiadzie rodzinnym;
• równoległe stosowanie leków, które wydłużają odstęp QT;
• wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT;
• zastoinowa niewydolność serca;
• przerost mięśnia sercowego;
• zmniejszone stężenie potasu/magnezu we krwi;
• czynniki ryzyka udaru.

Dodatkowe informacje:

1. W trakcie kuracji z zastosowaniem leku Ketrel istnieje ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych tkj. zubożenie mimiki, spowolnienie ruchów, niepokój ruchowy, ruchy mimowolne, sztywność mięśni czy mimowolne skurcze mięśni.
2. W przypadku wystąpienia objawów późnych dyskinez (tkj. mimowolne ruchy mięśni żwaczy, języka, kończyn lub tułowia) należy w trybie pilnym zasięgnąć porady lekarskiej. Objawy takie mogą wystąpić nawet po zakończeniu leczenia.
3. Istnieje ryzyko wystąpienia „złośliwego zespołu neuroleptycznego”, który jest niebezpieczny dla zdrowia, a nawet życia. Objawami złośliwego zespołu neuroleptycznego są:

• podwyższenie temperatury ciała, którego przyczyny nie są znane i nie towarzyszą mu inne objawy;
• zwiększenie napięcia mięśniowego;
• zaburzenia świadomości;
• objawy niestabilności autonomicznego układu nerwowego tkj.:
• niemiarowe tętno,
• wahania ciśnienia tętniczego krwi,
• częstoskurcz,
• obfite pocenie się,
• zaburzenia rytmu serca.
• wzrost aktywności fosfokinazy kreatyninowej i mioglobinuria powstała na skutek rozpadu mięśni;
• ostra niewydolność nerek.

4. Podczas kuracji z zastosowaniem leku Ketrel mogą wystąpić:

• spadek liczby neutrofilów we krwi – wymagana pilna konsultacja lekarska;
• wzrost stężenia triglicerydów;
• wzrost stężenia cholesterolu;
• zmniejszenie stężenia frakcji HDL;
• zapalenie trzustki – szczególnie narażone są osoby, u których występuje podwyższone stężenie trójglicerydów, które mają kamienie żółciowe lub spożywają alkohol;
• żółtaczka – wymagana pilna konsultacja lekarska.

5. Leku nie należy odstawiać nagle (zwłaszcza, gdy stosowano duże dawki leku), ponieważ grozi to wystąpieniem ostrych objawów odstawienia tkj. bezsenności, nudności, bólów głowy, biegunki, wymiotów, rozdrażnienia, zawrotów głowy. Zalecane jest stopniowe odstawianie leku – pod stałą kontrolą lekarską – przez okres min. 7-14 dni.
6. Lek może upośledzać sprawność psychomotoryczną, a w tym zdolność do prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania urządzeń/maszyn mechanicznych.
7. Lek może powodować senność i zawroty głowy – Leczenie kwetiapiną może powodować senność i podobne objawy, takie jak uspokojenie. Badania kliniczne wykazały, że te objawy zwykle występują w ciągu pierwszych 3 dni leczenia i mają łagodne lub umiarkowane nasilenie. Osoby, u których senność ma ciężkie nasilenie, mogą wymagać częstszych wizyt w ciągu pierwszych 2 tygodni od wystąpienia senności lub do czasu poprawy i może być konieczne zastanowienie się nad przerwaniem leczenia.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Pierwszy trymestr

Umiarkowana liczba danych dotyczących ciąż z ekspozycją na kwetiapinę, w tym raporty indywidualne oraz niektóre badania obserwacyjne, nie wskazuje na zwiększone ryzyko urodzenia dziecka z wadami w wyniku stosowania leczenia. Jednakże, na podstawie dostępnych danych trudno wyciągnąć ostateczne wnioski na ten temat. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ kwetiapiny na rozród, dlatego też stosowanie jej w ciąży jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Trzeci trymestr

U noworodków matek, które podczas trzeciego trymestru ciąży przyjmowały leki przeciwpsychotyczne (w tym kwetiapinę), mogą wystąpić działania niepożądane, w tym: objawy pozapiramidowe i/lub objawy odstawienia o różnym nasileniu i czasie trwania, takie jak: pobudzenie, hipertonia, hipotonia, drżenia, senność, niewydolność oddechowa lub zaburzenia pobierania pokarmu. Dlatego też noworodki powinny być ściśle monitorowane.

Karmienie piersią

Na podstawie bardzo ograniczonych doniesień dotyczących wydzielania kwetiapiny do mleka kobiet karmiących piersią, trudno oszacować skalę tego zjawiska. Ze względu na brak wystarczających danych, decyzja o przerwaniu karmienia piersią lub terapii produktem Ketrel powinna być podjęta po uwzględnieniu korzyści dla dziecka wynikających z karmienia piersią oraz korzyści dla kobiety wynikających z leczenia kwetiapiną.

Płodność

Badania dotyczące wpływu kwetiapiny na płodność u ludzi nie zostały przeprowadzone. U szczurów wykazano wyższe stężenie prolaktyny we krwi, jednakże te wyniki nie są bezpośrednio związane z ludźmi.

Z czym nie łączyć leku Ketrel

Leki stosowane w leczeniu HIV i Ketrel – Ketrel nie powinien być stosowany równocześnie z niektórymi lekami antyretrowirusowymi stosowanymi w leczeniu HIV. Może to prowadzić do zmian w działaniu obu leków lub zwiększenia ryzyka wystąpienia skutków ubocznych.

Leki z grupy azoli i Ketrel – Nie zaleca się współużytkowania Ketrelu z lekami z grupy azoli, używanymi w leczeniu zakażeń grzybiczych. Wzajemne oddziaływanie może wpłynąć na skuteczność leczenia lub nasilić skutki uboczne.

Erytromycyna, klarytromycyna i Ketrel – Stosowanie Ketrelu razem z erytromycyną lub klarytromycyną, antybiotykami używanymi w leczeniu infekcji, może prowadzić do niepożądanych reakcji lub zmienić efektywność leczenia.

Nefazodon i Ketrel – Ketrelu nie powinno się łączyć z nefazodonem, lekiem stosowanym w leczeniu depresji, ze względu na potencjalne interakcje i ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Leki przeciwpadaczkowe i Ketrel – Pacjenci przyjmujący leki przeciwpadaczkowe, takie jak fenytoina czy karbamazepina, powinni poinformować o tym lekarza przed rozpoczęciem leczenia Ketrelem, ze względu na możliwość interakcji.

Leki przeciwnadciśnieniowe i Ketrel – Należy zachować ostrożność przy łączeniu Ketrelu z lekami przeciwnadciśnieniowymi, gdyż może to wpłynąć na ich działanie.

Barbiturany i Ketrel – Stosowanie Ketrelu z barbituranami, lekami na zaburzenia snu, może wymagać dostosowania dawkowania ze względu na możliwe interakcje.

Tiorydazyna, sole litu i Ketrel – Łączenie Ketrelu z innymi lekami przeciwpsychotycznymi, jak tiorydazyna czy sole litu, wymaga szczególnej ostrożności i monitorowania ze względu na ryzyko wzajemnych interakcji.

Leki wpływające na rytm serca i Ketrel – Ketrel może wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na rytm serca, szczególnie tymi, które mogą zaburzać bilans elektrolitów, takimi jak leki moczopędne lub niektóre antybiotyki.

Leki powodujące zaparcia i Ketrel – Ketrel może nasilać działanie leków powodujących zaparcia, dlatego należy zachować ostrożność przy ich równoczesnym stosowaniu.

Ketrel i posiłki – Ketrel można zażywać niezależnie od posiłków.

Ketrel i alkohol – Należy unikać spożywania alkoholu podczas leczenia Ketrelem, gdyż może to prowadzić do nasilenia efektu uspokajającego i senności.

Ketrel i sok grejpfrutowy – Podczas przyjmowania Ketrelu nie zaleca się spożywania soku grejpfrutowego, ponieważ może to wpłynąć na działanie leku.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Ketrel

Skutki uboczne leku Ketrel

Stosowanie leku Ketrel, podobnie jak w przypadku innych preparatów o zbliżonym działaniu, związane jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych. Do takich działań niepożądanych zalicza się:

• zawroty głowy,
• zwiększenie masy ciała,
• bóle głowy,
• koszmary senne, senność,
• uczucie suchości w jamie ustnej,
• omdlenia,
• niedociśnienie ortostatyczne,
• tachykardia,
• podwyższenie stężenia trójglicerydów (widoczne w wynikach badań krwi),
• wzrost stężenia cholesterolu całkowitego we krwi (widoczne w wynikach badań krwi),
• leukopenia,
• problemy z widzeniem,
• zapalenie błony śluzowej nosa,
• wzrost masy ciała,
• obrzęki obwodowe,
• problemy żołądkowo-jelitowe: zaparcia, niestrawność,
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
• spadek liczby neutrofilów,
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi (ryzyko hiperglikemii),
• eozynofilia,
• małopłytkowość,
• żółtaczka,
• złośliwy zespół neuroleptyczny,
• priapizm,
• reakcje anafilaktyczne,
• obrzęk naczynioruchowy,
• cukrzyca,
• zapalenie wątroby,
• zaburzenia związane z hormonami tarczycy (obniżenie stężenia).

Lek wpływa na zdolności psychomotoryczne, dlatego też podczas kuracji z zastosowaniem preparatu Ketrel należy zrezygnować z prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn/urządzeń mechanicznych.

Preparat należy odstawiać stopniowo. Nagłe odstawienie leku może prowadzić do wystąpienia objawów odstawienia.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Ketrel

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Ketrel

Ostatnia aktualizacja: 24 kwietnia 2024