Cital

Cital, którego składnik aktywny to cytalopram, jest lekiem z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI).

Działanie Cital

Cital działa poprzez zwiększenie ilości serotoniny, naturalnego neuroprzekaźnika, w mózgu. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który przenosi sygnały między komórkami nerwowymi. Wiele osób z depresją lub innymi zaburzeniami psychicznymi ma niski poziom serotoniny. SSRI, takie jak cytalopram, działają blokując wychwyt serotoniny przez komórki nerwowe, co zwiększa ilość serotoniny dostępnej do przekazywania sygnałów między komórkami nerwowymi.

Jest to proces, który pomaga w regulacji nastroju i emocji, a także wpływa na różne inne funkcje, takie jak apetyt i sen. Cital może pomóc w łagodzeniu objawów depresji, takich jak smutek, brak zainteresowania, uczucie bezwartościowości, trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu, zmiana apetytu, utrata energii, trudności w skupieniu się, niepokój i myśli samobójcze.

Wskazania do stosowania Cital

Cital, który zawiera aktywny składnik cytalopram, jest lekiem z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Jest stosowany w leczeniu różnych zaburzeń, w tym:

Depresja: Jest to główne wskazanie do stosowania cytalopramu. Depresja jest poważnym stanem zdrowia psychicznego, który wpływa na myślenie, odczuwanie i działanie człowieka. Objawy depresji obejmują między innymi utrzymujący się smutek, brak zainteresowania czy radości z życia, uczucie bezwartościowości, zmęczenie, problemy ze snem, zmiana apetytu, problemy z koncentracją, i myśli samobójcze.

Zaburzenia lękowe: Cital może być stosowany w leczeniu różnych zaburzeń lękowych, takich jak zespół lęku uogólnionego (GAD), zespół lęku społecznego (SAD) czy zaburzenia lękowe związane z traumą i stresem. Osoby cierpiące na te zaburzenia doświadczają nadmiernej, trudnej do kontrolowania lęku, który wpływa na ich codzienne życie.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD): To zaburzenie charakteryzuje się niekontrolowanymi, powtarzającymi się myślami (obsesje) i zachowaniami (kompulsje), które pacjent czuje się zmuszony do wykonywania. Cital może pomóc w kontrolowaniu tych objawów.

Zaburzenie paniczne: Jest to stan, w którym osoba doświadcza nagłych ataków intensywnego strachu lub dyskomfortu, które mogą obejmować objawy takie jak przyspieszone bicie serca, pocenie się, dreszcze lub fale gorąca, drżenie, duszności, uczucie duszności lub uduszenia, ból lub dyskomfort w klatce piersiowej.

Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMDD): Ten stan powoduje silne objawy emocjonalne i fizyczne, takie jak smutek, lęk, drażliwość, a także ból i napięcie w ciele, które pojawiają się przed menstruacją.

Pamiętaj, że to, czy Cital jest odpowiedni dla ciebie, zależy od twojego stanu zdrowia, innych leków, które przyjmujesz, oraz twojej historii medycznej. Zawsze powinieneś konsultować się z lekarzem lub innym profesjonalistą służby zdrowia przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Cital

Cital, znany również jako citalopram, jest skutecznym lekiem, ale tak jak wszystkie leki, ma pewne przeciwwskazania i wymaga stosowania z odpowiednią ostrożnością. Oto niektóre z nich:

Przeciwwskazania:

• Nadwrażliwość na citalopram lub którykolwiek z innych składników leku: Osoby z nadwrażliwością na citalopram lub którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku nie powinny go stosować.
• Równoczesne stosowanie z niektórymi lekami: Citalopram nie powinien być stosowany jednocześnie z lekami znanymi jako inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), w tym selegiliną (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona) oraz linezolidem (antybiotykiem).
• Zaburzenia rytmu serca: Pacjenci z pewnymi zaburzeniami rytmu serca, takimi jak zespół długiego QT, nie powinni stosować citalopramu.
• Niewydolność wątroby: Citalopram jest metabolizowany w wątrobie, więc pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby powinni unikać tego leku.

Środki ostrożności:

1. Myśli samobójcze: Leki przeciwdepresyjne, w tym citalopram, mogą zwiększyć ryzyko myśli samobójczych i zachowań, szczególnie na początku leczenia. Pacjenci i opiekunowie powinni być świadomi tego ryzyka.
2. Starsi pacjenci: Starsi pacjenci mogą być bardziej podatni na niektóre skutki uboczne citalopramu, takie jak niski poziom sodu w krwi.
3. Zaburzenia serca: Pacjenci z zaburzeniami serca, takimi jak niewydolność serca, powolny rytm serca, niedawny zawał mięśnia sercowego, lub nieleczony nadciśnienie, powinni być ostrożni podczas stosowania citalopramu.
4. Zaburzenia krwotoczne: Pacjenci z zaburzeniami krwotocznymi lub ci, którzy przyjmują leki wpływające na krzepliwość krwi, powinni być ostrożni podczas stosowania citalopramu.
5. Zaburzenia psychiczne: Pacjenci z historią manii, zaburzeń psychicznych lub napadów, powinni być ostrożni podczas stosowania citalopramu.
6. Ciąża i karmienie piersią: Citalopram powinien być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Nie zaleca się stosowania citalopramu podczas karmienia piersią, chyba że korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla dziecka.

7. Niski poziom sodu w organizmie: Citalopram może prowadzić do hiponatremii, czyli obniżenia stężenia sodu w surowicy krwi. Ryzyko to jest wyższe u osób starszych, osób przyjmujących leki moczopędne lub osób z objawami odwodnienia.
8. Zaburzenia widzenia: Citalopram, jak wiele leków psychotropowych, może powodować rozmycie widzenia, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
9. Zaburzenia metaboliczne: Pacjenci z chorobami metabolicznymi, takimi jak cukrzyca, powinni być monitorowani podczas leczenia citalopramem, ponieważ może on wpływać na poziomy cukru we krwi.
10. Zespół serotoninowy: Citalopram, jak inne leki SSRI, może prowadzić do zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie życia zagrożającego charakteryzującego się symptomami takimi jak drgawki, delirium, zaburzenia rytmu serca. Jest to bardziej prawdopodobne przy jednoczesnym stosowaniu z innymi lekami, które zwiększają poziom serotoniny w mózgu.

Zawsze ważne jest, aby osoba przyjmująca citalopram, czy jakikolwiek inny lek, skonsultowała się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem leczenia. Lekarz będzie mógł odpowiednio ocenić ryzyko i korzyści związane z leczeniem, biorąc pod uwagę indywidualne okoliczności pacjenta.

Dawkowanie Cital

Stosowanie i dawkowanie citalopramu powinno zawsze być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta i ustalone przez lekarza prowadzącego. Poniżej przedstawiam ogólne zalecenia dotyczące dawkowania, ale te mogą się różnić w zależności od specyficznej sytuacji klinicznej pacjenta.

Dorośli:

• Depresja: Zwykle zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 20 mg raz na dobę, z możliwością zwiększenia do maksymalnie 40 mg na dobę. Zmiany dawki powinny być dokonywane pod nadzorem lekarza.
• Zaburzenia lękowe: Dawka początkowa zwykle wynosi 10 mg na dobę, z możliwością zwiększenia do 20-30 mg na dobę. Maksymalna dawka wynosi 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): Zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 10 mg na dobę, z możliwością zwiększenia do maksymalnie 20 mg na dobę.

Dzieci i młodzież (poniżej 18 lat): Citalopram generalnie nie jest zalecany do stosowania u osób poniżej 18 roku życia ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Lek ten powinien być przyjmowany raz na dobę, rano lub wieczorem, niezależnie od posiłków. Tabletki powinny być połykane w całości (nie kruszone ani żute), z wystarczającą ilością płynu.

Ważne jest również pamiętanie, że efekty leczenia citalopramem mogą nie być widoczne od razu. Może to zająć kilka tygodni, zanim pacjent zauważy poprawę swojego samopoczucia. W przypadku zakończenia leczenia, dawka powinna być stopniowo zmniejszana przez okres kilku tygodni, aby uniknąć objawów odstawienia.

Zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem, zmianą lub zakończeniem leczenia citalopramem.

Z czym nie łączyć leku Cital

Buprenorfina i Cital – Buprenorfina, lek opioidowy stosowany w leczeniu bólu, może powodować niebezpieczne interakcje z Cital. Objawy mogą obejmować skurcze mięśni, pobudzenie, omamy, śpiączkę, nadmierną potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększone napięcie mięśniowe, a nawet gorączkę powyżej 38°C.

Inhibitory MAO i Cital – Niektóre nieselektywne inhibitory MAO, takie jak fenelzyna czy tranylcypromina, oraz odwracalne inhibitory MAO-A, np. moklobemid, nie powinny być stosowane razem z Cital. Konieczne jest zachowanie przerwy co najmniej 14 dni między zakończeniem stosowania tych leków a rozpoczęciem terapii Cital, i odwrotnie.

Linezolid, Lit, Tryptofan i Cital – Antybiotyk linezolid, lit stosowany w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych oraz tryptofan mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych, gdy są stosowane razem z Cital.

Imipramina, Dezypramina i Cital – Leki antydepresyjne, takie jak imipramina i dezypramina, mogą nasilać działanie Cital, prowadząc do zwiększonego ryzyka działań niepożądanych.

Selegilina i Cital – Nieodwracalny inhibitor MAO-B, selegilina, używany w leczeniu choroby Parkinsona, może powodować nasilenie działań niepożądanych, szczególnie przy dawce większej niż 10 mg na dobę.

Metoprolol i Cital – Metoprolol, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i choroby serca, może zwiększać swoje stężenie we krwi pod wpływem Cital, chociaż nie stwierdzono nasilenia jego działania.

Sumatryptan, Tramadol, Buprenorfina i Cital – Leki przeciwmigrenowe, takie jak sumatryptan, oraz leki przeciwbólowe tramadol i buprenorfina, mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych w połączeniu z Cital, szczególnie nietypowych objawów.

Cymetydyna, Lanzoprazol, Omeprazol, Flukonazol, Fluwoksamina, Tyklopidyna i Cital – Te leki mogą zwiększać stężenie cytalopramu we krwi, co wymaga szczególnej uwagi.

Leki wpływające na czynność płytek krwi i Cital – Niektóre leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą zwiększać ryzyko krwawień w połączeniu z Cital.

Ziele Dziurawca i Cital – Ziele dziurawca, stosowane w leczeniu depresji, może nasilać działania niepożądane Cital, gdy są stosowane razem.

Meflochina, Bupropion, Tramadol i Cital – Te leki mogą obniżać próg drgawkowy, co stanowi ryzyko w połączeniu z Cital.

Neuroleptyki i Cital – Leki stosowane w leczeniu schizofrenii i innych psychoz mogą obniżać próg drgawkowy, co stanowi ryzyko w połączeniu z Cital.

Leki obniżające stężenie potasu lub magnezu i Cital – Mogą zwiększać ryzyko wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca.

Leki przeciwarytmiczne, przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, antybiotyki i niektóre leki przeciwhistaminowe i Cital – Mogą wpływać na rytm serca i nie powinny być stosowane razem z Cital.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Cital

Skutki uboczne leku Cital

Cital, jak każdy lek, może powodować skutki uboczne, chociaż nie każda osoba je doświadczy. Poniżej lista potencjalnych skutków ubocznych związanych ze stosowaniem citalopramu wraz z ich szacunkowym prawdopodobieństwem wystąpienia:

Bardzo częste skutki uboczne (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• Nudności: To jest najczęściej zgłaszany skutek uboczny. Zazwyczaj ustępuje po pierwszym tygodniu leczenia.

Częste skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 10 osób):

• Suchość w ustach
• Senność, bezsenność
• Zwiększony apetyt, utrata apetytu
• Nerwowość, lęk
• Zmniejszone libido
• Ból głowy, drżenie
• Poty
• Biegunka, niestrawność, wymioty
• Ból mięśni i stawów

Niezbyt częste skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 100 osób):

• Zaburzenia widzenia
• Szum w uszach
• Wysypka, swędzenie
• Zmiana masy ciała
• Zaburzenia rytmu serca
• Wzrost lub spadek ciśnienia krwi
• Zmiany w poziomie sodu we krwi, co może prowadzić do osłabienia, nudności, drżenia lub dezorientacji

Rzadkie skutki uboczne (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób):

• Krwawienia, w tym krwawienia z nosa
• Zaburzenia seksualne, takie jak impotencja, zaburzenia orgazmu, przedwczesny wytrysk
• Niepokój, agresja, omamy, mania
• Zawroty głowy po szybkim wstaniu
• Zapalenie trzustki, które może powodować poważne bóle brzucha
• Żółtaczka, która może powodować żółknięcie skóry i białkówek oczu

Bardzo rzadkie skutki uboczne (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• Zmiany w liczbie krwinek, co może prowadzić do zwiększonej podatności na zakażenia lub skłonności do krwawienia
• Zaburzenia ruchowe, takie jak niekontrolowane ruchy mięśni
• Ciężkie reakcje alergiczne
• Zespół serotoninowy, poważne zaburzenie, które może powodować halucynacje, drżenie, zmiany rytmu serca

Niewiadome częstości skutki uboczne (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):

• Krwawienia z przewodu pokarmowego
• Zawroty głowy podczas wstawania
• Zmniejszenie liczby płytek krwi, co może zwiększyć ryzyko krwawienia lub siniaków
• Zmniejszenie poziomu sodu we krwi
• Zwiększenie poziomu hormonu prolaktyny we krwi
• Suicidalne myśli i zachowanie samobójcze

Pamiętaj, że ryzyko wystąpienia tych skutków ubocznych musi być zrównoważone względem korzyści z leczenia. Jeśli odczuwasz jakiekolwiek niepożądane skutki uboczne, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Ponadto, niektóre skutki uboczne mogą wystąpić po zaprzestaniu leczenia citalopramem, takie jak zawroty głowy, uczucie drętwienia i mrowienia, zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary, niezdolność do snu), uczucie lęku lub niepokoju, nudności i/lub wymioty, drżenie i ból głowy. Te reakcje są zazwyczaj łagodne i ustępują samoistnie w ciągu kilku dni. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub obawy dotyczące skutków ubocznych, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Cital

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Cital

Ostatnia aktualizacja: 27 marca 2024