Zalasta to lek zawierający olanzapinę, należący do grupy leków przeciwpsychotycznych, stosowany w leczeniu schizofrenii oraz średnio nasilonych i ciężkich epizodów manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Preparat ten pomaga pacjentom doświadczającym objawów psychotycznych, takich jak halucynacje, urojenia i podejrzliwość, a także zapobiega nawrotom tych stanów.
Wskazania do stosowania leku Zalasta obejmują leczenie określonych zaburzeń psychicznych:
Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Zalasta
Zalasta działa poprzez blokowanie receptorów dopaminowych i serotoninowych w mózgu, co pomaga zredukować objawy psychotyczne i maniakalne. Dzięki temu zmniejsza halucynacje, urojenia oraz nadmierną pobudliwość, stabilizując nastrój pacjenta. Lek poprawia funkcjonowanie codzienne i jakość życia osób z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa. Regularne przyjmowanie Zalasta jest kluczowe dla utrzymania jej skuteczności terapeutycznej.
Czytaj więcej: Działanie Zalasta
Zalasta należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie jakichkolwiek wątpliwości, pacjent powinien zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lekarz decyduje o ilości tabletek oraz czasie trwania terapii, dostosowując dawkę indywidualnie do potrzeb pacjenta. Dawka dobowa leku Zalasta wynosi od 5 mg do 20 mg, przy czym dawkowanie może się różnić w zależności od leczonego schorzenia i odpowiedzi pacjenta na leczenie. Ważne jest, aby lek przyjmować regularnie, o tej samej porze każdego dnia – rano czy wieczorem, zależnie od zaleceń lekarza. Tabletki można zażywać niezależnie od posiłków, połykając je w całości i popijając wodą.
Schizofrenia:
Epizody manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej:
Zapobieganie nawrotom w chorobie afektywnej dwubiegunowej:
Czytaj więcej: Dawkowanie Zalasta
Zalasta a alkohol – Alkohol może nasilać działanie uspokajające Zalasty, prowadząc do nadmiernej senności, zawrotów głowy i zwiększonego ryzyka wypadków. Unikanie alkoholu podczas stosowania leku jest zalecane, aby zapewnić skuteczność leczenia i zminimalizować ryzyko niepożądanych interakcji. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących spożywania alkoholu podczas terapii Zalastą.
Leki na chorobę Parkinsona – Zalasta może wpływać na skuteczność leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona. Jest to szczególnie ważne ze względu na mechanizm działania obu grup leków, które mogą oddziaływać na układ nerwowy.
Karbamazepina – Lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój. Współstosowanie z Zalasta może wymagać dostosowania dawkowania, ponieważ karbamazepina może zmieniać sposób, w jaki organizm metabolizuje Zalasta.
Fluwoksamina – Lek przeciwdepresyjny z grupy SSRI. Może wpływać na poziom Zalasta we krwi, co wymaga monitorowania i potencjalnej modyfikacji dawki.
Cyprofloksacyna – Antybiotyk z grupy fluorochinolonów. Podobnie jak fluwoksamina, może wpływać na stężenie Zalasta we krwi, co wymaga ostrożności i monitorowania przez lekarza.
Leki przeciwdepresyjne, uspokajające lub nasenne – Mogą nasilać działanie uspokajające i senność wywoływaną przez Zalasta, co może być niebezpieczne, szczególnie w sytuacjach wymagających czujności.
Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Zalasta
Działania niepożądane wymagające natychmiastowej konsultacji z lekarzem obejmują nieprawidłowe ruchy twarzy i języka, zakrzepy krwi w żyłach z objawami takimi jak puchnięcie, ból, zaczerwienienie nogi, ból w klatce piersiowej oraz trudności z oddychaniem, a także symptomy gorączki, przyspieszonego oddechu, pocenia, sztywności mięśni i ospałości.
Bardzo częste skutki uboczne to zwiększenie masy ciała, senność oraz zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi. Dodatkowo, mogą wystąpić zawroty głowy lub omdlenia przy zmianie pozycji.
Częste skutki uboczne mogą obejmować zmiany w liczbie komórek krwi, stężeniu lipidów, aktywności enzymów wątrobowych, poziomie cukru we krwi i moczu. Inne objawy to zwiększenie apetytu, zawroty głowy, niepokój, drżenie, dyskinezy, zaparcia, suchość jamy ustnej, wysypka, utrata siły, zmęczenie, obrzęki, gorączka, ból stawów oraz zaburzenia seksualne.
Niezbyt częste skutki uboczne obejmują nadwrażliwość, cukrzycę lub jej nasilenie, napady drgawek, sztywność mięśni, zespół niespokojnych nóg, zaburzenia mowy, zwolnienie pracy serca, wrażliwość na światło, krwawienie z nosa, wzdęcia, ślinienie, utrata pamięci, nietrzymanie moczu, wypadanie włosów oraz zmiany w piersiach.
Rzadkie skutki uboczne to obniżenie temperatury ciała, zaburzenia rytmu serca, nagła śmierć, zapalenie trzustki, choroby wątroby i mięśni oraz bolesny wzwód.
Bardzo rzadkie skutki uboczne obejmują ciężkie reakcje alergiczne, takie jak zespół DRESS.
U osób w podeszłym wieku z otępieniem mogą wystąpić udar, zapalenie płuc, nietrzymanie moczu, upadki, omamy wzrokowe, zaczerwienienie skóry, problemy z chodzeniem, a także kilka przypadków śmiertelnych.
U pacjentów z chorobą Parkinsona może nastąpić nasilenie objawów choroby.
Czytaj więcej: Skutki uboczne Zalasta
Przed zastosowaniem leku Zalasta bardzo ważne jest omówienie wszelkich istotnych kwestii zdrowotnych z lekarzem, aby zapewnić jego bezpieczne i skuteczne stosowanie. Zalasta nie powinna być stosowana u pacjentów z uczuleniem na olanzapinę lub inne składniki leku. Reakcje alergiczne mogą objawiać się wysypką, swędzeniem, obrzękiem twarzy, opuchnięciem warg lub dusznością. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast poinformować lekarza. Lek nie jest także zalecany w przypadku niektórych rodzajów jaskry, charakteryzujących się zwiększonym ciśnieniem w oku.
Ostrzeżenia i środki ostrożności przed rozpoczęciem leczenia są kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta. Zalasta nie jest zalecana u pacjentów w podeszłym wieku z rozpoznaniem otępienia, ponieważ może spowodować poważne działania niepożądane, takie jak udary i infekcje. Leki z grupy, do której należy Zalasta, mogą powodować nieprawidłowe ruchy, szczególnie w obrębie twarzy i języka. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast powiadomić lekarza. Bardzo rzadko, leki tego typu mogą wywołać zespół objawów obejmujących gorączkę, przyspieszony oddech, pocenie się, sztywność mięśni, ospałość lub senność, co wymaga natychmiastowej konsultacji medycznej.
Pacjenci stosujący Zalastę mogą doświadczyć przyrostu masy ciała. W związku z tym ważne jest regularne monitorowanie wagi i, w razie potrzeby, skonsultowanie się z dietetykiem, aby ustalić odpowiednią dietę. Dodatkowo, u pacjentów stosujących Zalastę obserwowano podwyższone stężenie cukru we krwi oraz wysokie stężenia lipidów, takich jak triglicerydy i cholesterol. Przed rozpoczęciem leczenia i w jego trakcie, lekarz powinien regularnie przeprowadzać badania krwi, aby monitorować te parametry i w razie potrzeby dostosować leczenie.
Należy poinformować lekarza o historii zakrzepów krwi w rodzinie pacjenta, ponieważ podobne leki były powiązane z tworzeniem zakrzepów. Jeśli pacjent cierpi na udar lub „mini” udar, chorobę Parkinsona, zaburzenia dotyczące gruczołu krokowego, niedrożność jelit (porażenną), choroby wątroby lub nerek, choroby krwi, choroby serca, cukrzycę, napady drgawek, bądź wie o możliwości wystąpienia utraty soli w wyniku przedłużającej się ciężkiej biegunki i wymiotów lub stosowania diuretyków, powinien natychmiast powiadomić o tym lekarza prowadzącego.
Jeśli pacjent choruje na otępienie i kiedykolwiek miał udar lub „mini” udar, zarówno pacjent, jak i jego opiekun powinni poinformować o tym lekarza. Dla osób powyżej 65 lat rutynowa kontrola ciśnienia tętniczego krwi przez lekarza może być zalecana w celu zachowania ostrożności. Przed rozpoczęciem leczenia należy także poinformować lekarza o wszelkich innych przyjmowanych lekach, aby uniknąć potencjalnych interakcji.
Zalasta jest skutecznym lekiem w leczeniu schizofrenii i epizodów manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej, ale jej stosowanie wiąże się z koniecznością ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza i regularnego monitorowania stanu zdrowia pacjenta. Bezpieczeństwo i skuteczność leczenia zależą od pełnej współpracy pacjenta z lekarzem oraz świadomości możliwych przeciwwskazań i środków ostrożności.
Zalasta jest lekiem stosowanym w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Po jakim czasie działa Zalasta?
Zalasta zaczyna działać na niektóre objawy, takie jak niepokój i zaburzenia snu, w ciągu kilku dni, ale pełne działanie leku może stać się widoczne dopiero po 4 do 6 tygodni regularnego stosowania.
Czy Zalasta można dostać bez recepty?
Zalasta jest lekiem na receptę.
Czy stosując Zalastra można pić alkohol?
Stosując Zalasta (olanzapina), nie zaleca się spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działania uboczne leku, takie jak senność czy problemy z koordynacją. Alkohol może również osłabiać skuteczność leku i pogarszać objawy choroby.
Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Zalasta? Zapytaj o nie lekarza za darmo.
Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.
Substancja czynna | Olanzapinum |
Dostępność | Lek dostępny na receptę |
Producent | Krka |
Ostatnia aktualizacja: 6 sierpnia 2024