Lerivon to lek przeciwdepresyjny zawierający mianseryny chlorowodorek, stosowany w leczeniu nastrojów depresyjnych, które są najczęstszym objawem depresji. Lek zwiększa ilość substancji chemicznych w mózgu, poprawiając komunikację między komórkami nerwowymi, co zwykle prowadzi do poprawy samopoczucia po 2 do 4 tygodniach leczenia.
Depresja: Lerivon jest wskazany do leczenia depresji, szczególnie w przypadkach, gdzie objawy obejmują zmniejszenie nastroju, utratę zainteresowań i przyjemności oraz problemy ze snem.
Zaburzenia lękowe: Lek może być stosowany w leczeniu zaburzeń lękowych, pomagając złagodzić uczucie niepokoju, nadmiernego stresu oraz poprawić ogólne samopoczucie.
Zaburzenia snu związane z depresją: Lerivon jest także wskazany w przypadku problemów ze snem związanych z depresją, pomagając poprawić jakość snu i zmniejszyć bezsenność.
Dystymia: Lek może być stosowany w leczeniu dystymii, czyli przewlekłej postaci depresji, charakteryzującej się długotrwałym obniżeniem nastroju i brakiem energii.
Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Lerivon
Lerivon działa jako lek przeciwdepresyjny, zwiększając poziom substancji chemicznych w mózgu, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek nerwowych. Poprzez regulację tych substancji, pomaga poprawić nastrój i zmniejszyć objawy depresji, takie jak smutek i brak energii. Dodatkowo, Lerivon ma działanie uspokajające, co pomaga pacjentom w poprawie jakości snu. Efekty terapeutyczne leku mogą być zauważalne po kilku tygodniach regularnego stosowania.
Czytaj więcej: Działanie Lerivon
Leczenie Lerivon zwykle rozpoczyna się od mniejszej dawki, zazwyczaj 30 mg na dobę. Dawka ta może być stopniowo zwiększana przez lekarza do uzyskania właściwej reakcji pacjenta. Typowe dawkowanie waha się między 60 a 90 mg na dobę, w zależności od nasilenia depresji. Aby leczenie było skuteczne, ważne jest, aby przyjmować lek codziennie o tej samej porze, najlepiej w pojedynczej dawce przed udaniem się na spoczynek nocny.
W niektórych przypadkach lekarz może zalecić podzielenie dawki na dwie części – jedną rano po śniadaniu i drugą wieczorem przed udaniem się na spoczynek nocny. Tabletki należy połykać w całości, popijając niewielką ilością wody lub innego płynu, unikając ich rozgryzania.
Pacjenci dorośli z depresją: Zwykle rozpoczyna się od 30 mg na dobę, które można stopniowo zwiększać. Docelowa dawka wynosi zazwyczaj od 60 do 90 mg na dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.
Pacjenci w podeszłym wieku: Dawkowanie należy dostosować indywidualnie. Początkowo dawka powinna wynosić 30 mg na dobę, z możliwością zwiększania co kilka dni. U osób starszych zazwyczaj wystarcza mniejsza dawka niż u dorosłych, aby uzyskać zadowalającą reakcję kliniczną.
Dzieci i młodzież: Lerivon nie powinien być stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.
Czytaj więcej: Dawkowanie Lerivon
Lerivon i Inhibitory MAO – Nie należy stosować Lerivonu równocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy, a także przez dwa tygodnie przed i po terapii inhibitorami MAO. Do tej grupy należą moklobemid i tranylcypromina (leki przeciwdepresyjne), selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona) oraz linezolid (antybiotyk). Równoczesne stosowanie może prowadzić do poważnych interakcji, włączając ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, który charakteryzuje się objawami takimi jak wzrost ciśnienia, gorączka, drżenia, a w skrajnych przypadkach może być zagrożeniem życia.
Lerivon i Leki przeciwpadaczkowe – Stosowanie Lerivonu z lekami przeciwpadaczkowymi, takimi jak karbamazepina lub fenytoina, wymaga szczególnej ostrożności. Te leki mogą wzajemnie wpływać na swoje stężenie we krwi, co może skutkować zmianą skuteczności leczenia lub zwiększeniem ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Może być konieczne dostosowanie dawkowania lub częstsze monitorowanie stężenia leków we krwi.
Lerivon i Warfaryna – Lerivon może wzmagać działanie warfaryny, leku przeciwzakrzepowego. Współstosowanie tych leków wymaga regularnego monitorowania parametrów krzepnięcia krwi, aby uniknąć ryzyka nadmiernego wydłużenia czasu krwawienia lub wystąpienia krwawień.
Lerivon i Leki wpływające na rytm serca – Ostrożność jest zalecana przy jednoczesnym stosowaniu Lerivonu z lekami, które mogą wpływać na rytm serca. Do tej grupy należą niektóre antybiotyki oraz leki przeciwpsychotyczne. Współstosowanie może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca, co wymaga dokładnego monitorowania stanu pacjenta.
Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Lerivon
Częste działania niepożądane obejmują ospalność lub senność oraz zwiększenie masy ciała. Ważne jest, aby być świadomym myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych, które mogą się pojawić; w przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Rzadkie skutki uboczne to między innymi niedobór białych krwinek, co zwiększa podatność na zakażenia. Objawy mogą obejmować gorączkę, ból gardła i owrzodzenia jamy ustnej. W takim przypadku natychmiastowa konsultacja z lekarzem i wykonanie badania krwi są niezbędne.
Inne możliwe działania niepożądane mogą wystąpić, chociaż są mniej powszechne. Należą do nich:
Ostrzeżenie: Pacjenci z depresją lub zaburzeniami lękowymi mogą być bardziej podatni na myśli samobójcze, zwłaszcza na początku terapii. Jest to szczególnie ważne dla młodych dorosłych i osób z historią takich myśli. W przypadku pojawienia się tych objawów, konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem lub udanie się do szpitala.
Czytaj więcej: Skutki uboczne Lerivon
Lerivon nie powinien być stosowany u pacjentów, którzy mają uczulenie na mianserynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku, ponieważ może to prowadzić do poważnych reakcji alergicznych. Lek jest również przeciwwskazany w przypadku manii, charakteryzującej się stanem podniecenia i nadmiernej aktywności, ponieważ może pogorszyć ten stan. Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby powinni unikać stosowania Lerivon ze względu na ryzyko nasilenia problemów wątrobowych. Ponadto, osoby, które stosują lub niedawno stosowały (w ciągu ostatnich dwóch tygodni) inhibitory monoaminooksydazy (MAO), nie powinny przyjmować Lerivon z powodu ryzyka poważnych interakcji lekowych.
Stosowanie Lerivon u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia jest normalnie niezalecane. Młodsza populacja jest bardziej narażona na wystąpienie działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze oraz wrogość, w tym agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu. W wyjątkowych przypadkach lekarz może zdecydować o przepisaniu tego leku młodszym pacjentom, jednak wymaga to dokładnego monitorowania ich stanu. Brakuje danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania Lerivon u dzieci i młodzieży, w szczególności w kontekście wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i zachowań.
Pacjenci z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi czasami mogą mieć myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze, zwłaszcza na początku leczenia, zanim lek zacznie działać, co zwykle trwa około dwóch tygodni lub czasami dłużej. Ryzyko to jest szczególnie wysokie u młodych dorosłych oraz osób, które w przeszłości miały takie myśli. W przypadku wystąpienia myśli samobójczych lub myśli o samookaleczeniu należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Poinformowanie członków rodziny lub bliskich o stanie zdrowia i poproszenie ich o monitorowanie ewentualnego pogorszenia objawów lub zmian w zachowaniu może okazać się bardzo pomocne.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Lerivon, jeśli występują lub kiedykolwiek występowały padaczka (drgawki), ponieważ lek może wpływać na próg drgawkowy. Pacjenci z cukrzycą powinni regularnie monitorować poziom glukozy we krwi, ponieważ Lerivon może wpływać na gospodarkę węglowodanową. Osoby z chorobami wątroby, takimi jak żółtaczka, powinny stosować lek ostrożnie ze względu na możliwość nasilenia problemów wątrobowych. Również pacjenci z chorobami nerek muszą być monitorowani, ponieważ lek może wpływać na funkcjonowanie nerek.
Pacjenci z problemami z oddawaniem moczu spowodowanymi przerostem gruczołu krokowego powinni zachować ostrożność, ponieważ Lerivon może pogarszać te objawy. Osoby z chorobami serca, w tym zaburzeniami rytmu serca, niedawnym zawałem serca lub niewydolnością serca, powinny stosować lek pod ścisłą kontrolą lekarza, gdyż może on wpływać na rytm serca. Nadciśnienie tętnicze jest kolejnym stanem wymagającym ostrożności; pacjenci powinni regularnie monitorować ciśnienie krwi, ponieważ Lerivon może wpływać na jego poziom.
Osoby z jaskrą, czyli zwiększonym ciśnieniem w oku, również powinny być ostrożne, ponieważ lek może wpływać na ciśnienie wewnątrzgałkowe. Pacjenci z chorobami psychicznymi, takimi jak wystąpienie hipomanii u osób z dwubiegunową chorobą afektywną, muszą być monitorowani, ponieważ Lerivon może wpływać na zmiany nastroju. Wreszcie, pacjenci ze zmniejszoną liczbą krwinek białych lub ich brakiem powinni być ostrożni, ponieważ lek może wpływać na układ krwionośny, co zwiększa ryzyko infekcji.
Lerivon, znany również pod nazwą mianseryna, to lek antydepresyjny z grupy tetracyklicznych antydepresantów. Jest stosowany głównie w leczeniu depresji, ale może być również używany w leczeniu innych zaburzeń psychicznych, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Czy Lerivon to lek psychotropowy?
Tak, Lerivon jest lekiem psychotropowym, co oznacza, że wpływa na działanie układu nerwowego i zmienia procesy psychiczne. Jest głównie używany jako antydepresant i może wpływać na nastrój, emocje oraz pewne funkcje poznawcze.
Czy Lerivon jest skuteczny na depresję?
Lerivon (mianseryna) jest antydepresantem zwykle stosowanym w leczeniu różnych form depresji i jest uważany za skuteczny w wielu przypadkach. Jego efektywność może jednak różnić się między pacjentami, a leczenie często wymaga indywidualnego dostosowania i ścisłego monitorowania przez lekarza.
Czy Lerivon działa uspokajająco?
Tak, Lerivon ma również działanie uspokajające i jest czasami stosowany do łagodzenia objawów lęku oraz problemów ze snem, które mogą towarzyszyć depresji. Jednakże, efekt uspokajający może różnić się w zależności od dawkowania i indywidualnej reakcji pacjenta.
Po jakim czasie zaczyna działać Lerivon?
Lerivon zwykle zaczyna wykazywać działanie antydepresyjne po 1-3 tygodniach regularnego stosowania. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku pytań dotyczących indywidualnej reakcji na lek.
Lerivon (mianseryna) generalnie nie jest uważany za substancję uzależniającą. Jednak nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do objawów odstawiennych, dlatego ważne jest konsultowanie wszelkich zmian w terapii z lekarzem.
Czy lek Lerivon jest refundowany?
W Polsce lek Lerivon jest objęty systemem refundacji, ale koszt, jaki pacjent musi pokryć, zależy od różnych wskazań i sytuacji.
Lerivon ma właściwości sedacyjne i może powodować uczucie senności, szczególnie na początku leczenia. Właśnie dlatego często jest zalecany do zażywania wieczorem.
Odstawianie Lerivonu powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza, który może dostosować plan odstawienia i dawkowanie. Nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do wystąpienia objawów odstawiennych i nasilenia symptomów choroby.
Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Lerivon? Zapytaj o nie lekarza za darmo.
Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.
Substancja czynna | Mianserini hydrochloridum |
Dostępność | Lek dostępny na receptę |
Producent | Organon |
Ostatnia aktualizacja: 5 października 2024