Pralex jest lekiem przeciwdepresyjnym, którego substancją czynną jest escytalopram, należący do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Stosuje się go w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych, takich jak fobia społeczna, uogólnione zaburzenia lękowe, zaburzenia lękowe z napadami paniki oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.
Depresja: Stosowany w leczeniu dużych epizodów depresyjnych, pomagając w poprawie nastroju i jakości życia pacjenta.
Zaburzenia lękowe z napadami lęku: Pomaga w redukcji częstotliwości i intensywności napadów lęku, zarówno z agorafobią, jak i bez niej.
Fobia społeczna: Stosowany w celu zmniejszenia lęku przed sytuacjami społecznymi i poprawy funkcjonowania społecznego pacjenta.
Uogólnione zaburzenia lękowe: Pralex pomaga w łagodzeniu przewlekłego lęku i niepokoju, poprawiając ogólną stabilność emocjonalną.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: Skuteczny w zmniejszaniu natrętnych myśli i kompulsywnych zachowań, pomagając pacjentom lepiej kontrolować swoje objawy.
Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Pralex
Działanie Pralex polega na zwiększaniu stężenia serotoniny w mózgu poprzez blokowanie jej wychwytu zwrotnego, co pomaga poprawić nastrój i zmniejszyć lęk. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w regulacji nastroju, snu i emocji. Dzięki temu lek Pralex jest skuteczny w leczeniu depresji i różnych zaburzeń lękowych.
Czytaj więcej: Działanie Pralex
Tabletki Pralex można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków, popijając wodą. Nie należy ich rozgryzać ze względu na gorzki smak. W razie potrzeby tabletki można podzielić na pół, umieszczając je na płaskiej powierzchni rowkiem do góry i przełamując na pół palcami.
Poprawa stanu pacjenta może nastąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia, dlatego ważne jest kontynuowanie stosowania leku nawet jeśli początkowo nie widać efektów. Leczenie powinno trwać tak długo, jak zaleci lekarz, zazwyczaj przez co najmniej 6 miesięcy po odzyskaniu dobrego samopoczucia, aby zapobiec nawrotowi objawów.
Dawkowanie Pralex
Czytaj więcej: Dawkowanie Pralex
Pralex a alkohol – Pralex nie powinien być łączony z alkoholem, ponieważ alkohol może nasilać działania niepożądane leku, takie jak senność i zawroty głowy, oraz obniżać skuteczność leczenia. Spożywanie alkoholu podczas terapii Pralex może zwiększać ryzyko wystąpienia niepożądanych efektów zdrowotnych.
Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) i Pralex – Przyjmowanie Pralexu wraz z nieselektywnymi inhibitorami MAO (takimi jak fenelzyna, iproniazyd) lub selektywnymi inhibitorami MAO-A (jak moklobemid) i MAO-B (jak selegilina) zwiększa ryzyko działań niepożądanych. W przypadku inhibitorów MAO-A i MAO-B, Pralex powinien być stosowany z ostrożnością, a w przypadku nieselektywnych inhibitorów MAO, należy zachować 14-dniową przerwę przed rozpoczęciem terapii Pralexem i 7-dniową przerwę po jej zakończeniu.
Antybiotyki i Pralex – Stosowanie Pralexu wraz z linezolidem, antybiotykiem, może prowadzić do zwiększonego ryzyka działań niepożądanych.
Leki psychiatryczne i Pralex – Stosowanie Pralexu z innymi lekami psychiatrycznymi jak imipramina, dezypramina (antydepresanty) oraz neuroleptyki może wpływać na efektywność obu leków i zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Leki przeciwbólowe i Pralex – Używanie Pralexu z lekami przeciwbólowymi takimi jak buprenorfina, tramadol czy sumatryptan może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Inhibitory pompy protonowej i Pralex – Leki takie jak cymetydyna, lanzoprazol, omeprazol, flukonazol, fluwoksamina oraz tyklopidyna mogą zwiększać stężenie escytalopramu (substancja czynna w Pralex) we krwi.
Zioła i Pralex – Stosowanie dziurawca zwyczajnego w trakcie terapii Pralexem może wpływać na efektywność leczenia.
Leki przeciwzakrzepowe i Pralex – Pralex może oddziaływać z lekami przeciwzakrzepowymi jak aspiryna, niesteroidowe leki przeciwzapalne, warfaryna, dipyrydamol, fenprokumon, zwiększając ryzyko krwawień. Wymagane może być monitorowanie czasu krzepnięcia krwi.
Leki na choroby serca i Pralex – Używanie Pralexu z lekami sercowymi jak flekainid, propafenon, metoprolol oraz z innymi lekami psychiatrycznymi jak rysperydon, tiorydazyna, haloperydol może wymagać dostosowania dawkowania Pralexu.
Leki zmniejszające poziom elektrolitów i Pralex – Leki obniżające poziom potasu lub magnezu we krwi mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca podczas stosowania Pralexu.
Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Pralex
Bardzo często mogą wystąpić nudności i ból głowy.
Często występujące skutki uboczne obejmują problemy z nosem (niedrożność, katar), zmiany apetytu (zmniejszenie lub zwiększenie), oraz różne zaburzenia snu i nastroju, takie jak lęk, niepokój, trudności w zasypianiu, senność i zawroty głowy. Mogą pojawić się również objawy żołądkowo-jelitowe (biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej), nasilone pocenie się, bóle mięśni i stawów, oraz zaburzenia seksualne (problemy z wytryskiem, wzwodem, zmniejszenie popędu płciowego).
Niezbyt często mogą wystąpić nietypowe krwawienia, pokrzywka, wysypka, świąd, a także zaburzenia takie jak zgrzytanie zębami, nerwowość, omdlenia, oraz zaburzenia widzenia i słuchu (dzwonienie w uszach). Może również dojść do obrzęków kończyn, krwawienia z nosa oraz szybkiego bicia serca.
Rzadko mogą pojawić się ciężkie reakcje alergiczne (obrzęk skóry, języka, warg, gardła lub twarzy), zespół serotoninowy (wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie, drżenia), oraz problemy z sercem, jak wolne bicia serca i agresja.
Nieznane skutki uboczne to m.in. trudności w oddawaniu moczu, napady drgawkowe, żółtaczka, tłumienie rytmu serca (torsade de pointes), myśli samobójcze, oraz zaburzenia hormonalne (mlekotok, nieprawidłowe wydzielanie ADH).
Czytaj więcej: Skutki uboczne Pralex
Leku Pralex nie należy stosować, jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku, ponieważ może to prowadzić do reakcji alergicznych. Objawy uczulenia mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk oraz trudności w oddychaniu. Pralex nie powinien być również stosowany przez osoby przyjmujące nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO), takie jak selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) oraz linezolid (antybiotyk), gdyż może to prowadzić do poważnych interakcji lekowych. Ważnym przeciwwskazaniem jest także wrodzony lub przebyły nieprawidłowy rytm serca, co może zostać rozpoznane na podstawie badania EKG. Osoby przyjmujące leki na zaburzenia rytmu serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca, powinny unikać stosowania Pralex.
Przed przyjęciem leku Pralex należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, szczególnie jeśli pacjent ma inne schorzenia. Pacjenci z padaczką powinni być monitorowani, gdyż w przypadku wystąpienia napadów drgawkowych po raz pierwszy lub zwiększenia ich częstotliwości, konieczne jest przerwanie terapii lekiem Pralex. Osoby z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek mogą wymagać dostosowania dawki przez lekarza, a regularne monitorowanie funkcji wątroby i nerek jest zalecane. W przypadku pacjentów z cukrzycą, Pralex może wpływać na kontrolę stężenia glukozy we krwi, co może wymagać dostosowania dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Pacjenci z tendencją do zmniejszenia stężenia sodu we krwi, zwiększoną skłonnością do łatwego siniaczenia, zaburzeniami krzepnięcia krwi lub kobiety w ciąży powinny być szczególnie ostrożne, gdyż lek może zwiększać ryzyko krwawień. Pralex może także wpływać na pacjentów leczonych elektrowstrząsami, dlatego wymagają oni szczególnego monitorowania.
Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca, obecnymi lub przebyłymi chorobami serca, powolnym rytmem serca w stanie spoczynku, utratą soli w organizmie spowodowaną ciężką biegunką lub wymiotami, czy stosowaniem leków moczopędnych, szybkim lub nieregularnym biciem serca, omdleniami, zapaścią lub zawrotami głowy podczas wstawania, powinni zachować szczególną ostrożność i być pod ścisłą kontrolą lekarza. Osoby z problemami z oczami, takimi jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku), powinny poinformować o tym lekarza przed rozpoczęciem leczenia.
Leki takie jak Pralex, należące do grupy SSRI (selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny), mogą powodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych, które w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się po przerwaniu leczenia. W przypadku pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym może wystąpić faza maniakalna, charakteryzująca się niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli takie objawy się pojawią, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Na początku leczenia mogą wystąpić objawy takie jak niepokój lub trudności w siedzeniu lub staniu w miejscu. W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować lekarza lub farmaceutę. Osoby z depresją lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa, szczególnie na początku leczenia lekami przeciwdepresyjnymi. Wystąpienie takich myśli jest bardziej prawdopodobne, jeżeli pacjent w przeszłości miał takie myśli lub jest młodym dorosłym, poniżej 25 roku życia. Jeśli takie myśli się pojawią, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala. Poinformowanie krewnych lub przyjaciół o stanie pacjenta oraz prośba o wsparcie może być pomocne w monitorowaniu i reagowaniu na zmiany w zachowaniu.
Lek Pralex nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, gdyż w tej grupie wiekowej istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość. Jednak lekarz może zdecydować o przepisaniu leku, jeśli uzna to za konieczne. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku Pralex u dzieci i młodzieży, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Brak jest danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Pralex w tej grupie wiekowej w odniesieniu do wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i behawioralnego.
Odstawianie leku Pralex powinno następować stopniowo, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia objawów odstawienia. Objawy te mogą obejmować dyskomfort, problemy ze snem i zaburzenia nastroju, dlatego zawsze ważne jest konsultowanie zmian w leczeniu z lekarzem.
Lek Pralex nie jest refundowany. Refundacja jest procesem, w którym rząd lub ubezpieczyciel zdrowotny pokrywa część lub całość kosztów leku. Jeżeli lek nie jest refundowany, pacjenci muszą pokryć pełne koszty. Pomimo braku refundacji, warto porozmawiać z lekarzem o potencjalnych alternatywach, które mogą być refundowane.
Lek Pralex, zawierający substancję czynną escitalopram, zazwyczaj przyjmuje się raz dziennie, niezależnie od posiłku. Porę dnia wybiera się indywidualnie: niektóre osoby mogą preferować poranne dawki ze względu na potencjalne działanie pobudzające, podczas gdy inne mogą preferować zażywanie leku wieczorem z powodu doświadczonej senności. Ważne jest jednak, aby lek był zażywany o tej samej porze każdego dnia, aby utrzymać stałe stężenie leku we krwi. Wszelkie decyzje dotyczące modyfikacji schematu dawkowania powinny być podejmowane pod ścisłym nadzorem lekarza.
Po jakim czasie działa Pralex?
Pralex, który zawiera substancję czynną escitalopram, zwykle zaczyna działać po kilku tygodniach regularnego stosowania. Chociaż niektóre osoby mogą zauważyć niewielką poprawę wcześniej, pełne efekty przeciwdepresyjne często nie występują do 4-6 tygodni od rozpoczęcia terapii.
Pralex jest lekiem psychotropowym, który jest stosowany do leczenia zaburzeń depresyjnych i lękowych. Wpływa na neuroprzekaźnik serotoniny w mózgu, co pomaga w zmniejszeniu objawów tych zaburzeń.
Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Pralex? Zapytaj o nie lekarza za darmo.
Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.
Substancja czynna | Escitaloprami oxalas |
Dostępność | Lek dostępny na receptę |
Producent | Orion Corporation |
Ostatnia aktualizacja: 25 lipca 2024