Escipram

Escipram to lek zawierający escytalopram, stosowany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych, takich jak lęk napadowy, fobia społeczna, zaburzenia lękowe uogólnione i obsesyjno-kompulsyjne. Należy do grupy SSRI i działa na układ serotoninowy.

Działanie Escipram

Escipram działa na układ serotoninowy w mózgu, zwiększając stężenie serotoniny. Serotonina to ważny neuroprzekaźnik, który wpływa na nastrój, emocje, apetyt i sen. Zaburzenia układu serotoninowego są uważane za istotny czynnik wpływający na rozwój depresji i zaburzeń lękowych. Escipram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które zwiększają dostępność serotoniny w mózgu, co prowadzi do poprawy nastroju i łagodzenia objawów depresji oraz lęku. Pełne działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe leku może nastąpić po kilku tygodniach regularnego stosowania.

Wskazania do stosowania Escipram

Escipram jest stosowany w leczeniu następujących zaburzeń:

• Ciężka depresja: Escipram jest stosowany w leczeniu epizodów ciężkiej depresji, które charakteryzują się utrzymującym się obniżeniem nastroju, utratą zainteresowań, energii oraz pogorszeniem funkcjonowania codziennego. Lek pomaga w poprawie nastroju i łagodzeniu objawów depresyjnych.
• Lęk napadowy z agorafobią lub bez agorafobii: Lęk napadowy to zaburzenie, w którym występują nagłe, nieoczekiwane napady intensywnego lęku, często z objawami somatycznymi, takimi jak ból w klatce piersiowej, duszność, dreszcze lub uczucie mdłości. Agorafobia to lęk przed otwartymi przestrzeniami lub sytuacjami, w których ucieczka lub pomoc mogą być trudne. Escipram pomaga w kontroli i redukcji częstotliwości oraz nasilenia tych ataków.
• Fobia społeczna: Fobia społeczna, znana również jako lęk społeczny, to zaburzenie, w którym osoba odczuwa intensywny lęk i skrępowanie w sytuacjach społecznych, często obawiając się oceny i krytyki ze strony innych. Escipram łagodzi objawy lęku społecznego, pomagając osobie funkcjonować lepiej w sytuacjach społecznych.
• Zaburzenie lękowe uogólnione: Zaburzenie lękowe uogólnione to przewlekłe, nadmierne i nieuzasadnione obawy dotyczące różnych aspektów życia. Objawy obejmują niepokój, trudności z koncentracją, drażliwość, napięcie mięśniowe, problemy ze snem i zmęczenie. Escipram działa na układ serotoninowy, pomagając złagodzić objawy uogólnionego lęku.
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) są charakterystyczne dla występowania natrętnych myśli (obsesji) i powtarzających się zachowań (kompulsji), które powodują znaczny dyskomfort i zakłócają funkcjonowanie. Escipram pomaga w kontrolowaniu obsesji i kompulsji, łagodząc objawy OCD.

Przeciwwskazania do stosowania Escipram

Przeciwwskazania do stosowania Escipram obejmują:

• Nadwrażliwość na escitalopram lub którykolwiek z jego składników: Pacjenci z alergią na escitalopram lub inny składnik leku (np. substancje pomocnicze) nie powinni go stosować.
• Jednoczesne stosowanie z lekami MAO (inhibitory monoaminooksydazy): Escipram nie powinien być stosowany równocześnie z inhibitorami MAO, takimi jak moklobemid (lek przeciwlękowy) czy selegilina (lek przeciwdepresyjny). Wymagane jest przerwanie stosowania inhibitorów MAO na co najmniej 14 dni przed rozpoczęciem leczenia Escipramem, a także odczekanie co najmniej 14 dni po zakończeniu leczenia Escipramem zanim można rozpocząć stosowanie inhibitorów MAO.
• Ciężkie zaburzenia wątroby: Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby powinni unikać stosowania Escipram, ponieważ metabolizm i wydalanie leku mogą być upośledzone.

Środki ostrożności przy stosowaniu Escipram:

1. Wiek: U osób w wieku poniżej 18 lat Escipram nie jest zalecany ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Osoby powyżej 65 roku życia mogą wymagać dostosowania dawki ze względu na zmniejszoną eliminację leku z organizmu.
2. Zaburzenia czynności nerek: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, zwłaszcza w przypadku ciężkiej niewydolności nerek, może być konieczne dostosowanie dawki.
3. Zaburzenia serca: Escipram może wpłynąć na rytm serca, dlatego pacjenci z chorobami serca powinni być monitorowani podczas leczenia.
4. Epizody manii: Pacjenci z historią epizodów manii lub chorobą afektywną dwubiegunową powinni być pod ścisłym nadzorem podczas leczenia Escipramem, ponieważ może on wywołać epizod maniakalny.
5. Stosowanie z innymi lekami: Przed rozpoczęciem leczenia Escipramem należy poinformować lekarza o wszystkich lekach, które pacjent stosuje, zwłaszcza o lekach wpływających na układ serotoninowy (np. SSRI, SNRI, tryptany, tramadol, linezolid), ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.
6. Myśli samobójcze: Leczenie antydepresyjne, szczególnie na początku terapii, może zwiększać ryzyko myśli samobójczych i prób samobójczych.

Dawkowanie Escipram

Dawkowanie i sposób stosowania Escipram może się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta, rodzaju zaburzeń oraz nasilenia objawów. Poniżej przedstawiam ogólne wytyczne dotyczące dawkowania i stosowania Escipram, jednak zawsze należy kierować się zaleceniami lekarza prowadzącego, który dostosuje dawkę do potrzeb pacjenta.

Dawka początkowa:

• Zaburzenia depresyjne: zazwyczaj dawka początkowa wynosi 10 mg escitalopramu na dobę. Dawka może być stopniowo zwiększana do 20 mg na dobę, jeśli lekarz uzna to za stosowne.
• Zaburzenia lękowe (zespół lęku uogólnionego, zaburzenia lękowe związane z agorafobią, zaburzenia lękowe społeczne): zazwyczaj dawka początkowa wynosi 5 mg escitalopramu na dobę. Po tygodniu dawka może być zwiększona do 10 mg na dobę.

Dawka podtrzymująca:

• Dawka podtrzymująca zwykle wynosi od 10 do 20 mg escitalopramu na dobę. Lekarz może dostosować dawkę w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Osoby starsze (powyżej 65 lat):

• U osób starszych dawka początkowa powinna być niższa (np. 5 mg na dobę) ze względu na zmniejszoną eliminację leku z organizmu. Maksymalna dawka dla pacjentów w wieku powyżej 65 lat wynosi 10 mg na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

• U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawki. W przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek lekarz może dostosować dawkę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

• U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby może być konieczne obniżenie dawki. Escipram jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Sposób podawania:

• Escipram przyjmuje się doustnie, niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Lek należy zażywać codziennie o tej samej porze, aby utrzymać stałe stężenie leku we krwi.

Czas trwania leczenia:

• Długość leczenia może się różnić w zależności od przypadku. Efekty terapeutyczne zwykle obserwuje się po 2-4 tygodniach leczenia, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić wcześniej. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy po ustąpieniu objawów, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu. W przypadku zaburzeń lękowych długotrwałego leczenia może być konieczne.

Przerwanie leczenia:

• Leczenie Escipramem nie powinno być przerywane gwałtownie, ponieważ może to prowadzić do objawów odstawiennych takich jak zawroty głowy, ból głowy, bezsenność, lęk, drżenie, zaburzenia czucia czy objawy grypopodobne. Aby uniknąć tych objawów, lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki przed całkowitym przerwaniem leczenia.

Przypadkowe przedawkowanie:

• W przypadku przypadkowego przedawkowania leku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub ośrodkiem kontroli zatruć. Objawy przedawkowania mogą obejmować: zawroty głowy, drżenie, napady padaczkowe, zaburzenia rytmu serca, śpiączkę i niewydolność oddechową.

Pominięcie dawki:

• Jeśli pacjent pominie dawkę leku, powinien ją przyjąć jak najszybciej, o ile do kolejnej dawki nie pozostało mniej niż 12 godzin. Jeśli do kolejnej dawki pozostało mniej niż 12 godzin, należy pominąć zapomnianą dawkę i kontynuować leczenie zgodnie z planem.

Interakcje z innymi lekami:

• Przed rozpoczęciem leczenia Escipramem pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, aby uniknąć ewentualnych interakcji. W szczególności istnieje ryzyko interakcji z inhibitorami MAO, lekami wpływającymi na układ serotoninowy, lekami przeciwpadaczkowymi, lekami przeciwzakrzepowymi, czy lekami zmieniającymi rytm serca.

Wszystkie informacje dotyczące dawkowania i stosowania Escipram powinny być traktowane jako ogólne wytyczne. Ważne jest, aby zawsze kierować się zaleceniami lekarza prowadzącego, który dostosuje dawkę i sposób stosowania leku do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Z czym nie łączyć leku Escipram

Leki Przeciwarytmiczne i Escipram – Nie należy przyjmować Escipramu w połączeniu z lekami przeciwko zaburzeniom rytmu serca. Do leków przeciwarytmicznych, które mogą interakcji z Escipramem, należą klasy IA i III, takie jak leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz niektóre leki przeciwbakteryjne i przeciwhistaminowe. Wzajemne oddziaływanie tych leków z Escipramem może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, w tym zaburzeń rytmu serca.

Inhibitory Monoaminooksydazy (MAO) i Escipram – Stosowanie Escipramu wraz z inhibitorami MAO, takimi jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid czy selegilina, jest przeciwwskazane. Leki te mogą znacząco zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego, który jest stanem zagrażającym życiu. Przerwa między zakończeniem stosowania jednego z tych leków a rozpoczęciem przyjmowania Escipramu powinna wynosić co najmniej 14 dni.

Leki Przeciwbólowe i Migrenowe i Escipram – Leki takie jak sumatryptan, tramadol, oraz buprenorfina, stosowane w leczeniu migreny i silnych bólów, mogą nasilać działania niepożądane Escipramu, zwłaszcza ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.

Leki na Zaburzenia Afektywne i Escipram – Leki takie jak lit, stosowane w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, w połączeniu z Escipramem mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych.

Antybiotyki, Leki Przeciwdepresyjne i Przeciwgrzybicze i Escipram – Leki takie jak linezolid, imipraminę, dezypraminę, flukonazol, fluwoksaminę oraz tyklopidynę mogą prowadzić do zwiększenia stężenia escytalopramu we krwi, co nasila ryzyko działań niepożądanych.

Ziołowe i Przeciwzakrzepowe i Escipram – Dziurawiec zwyczajny oraz leki takie jak kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, warfarynę, dipyrydamol i fenprokumon, mogą zwiększyć tendencję do krwawień podczas stosowania z Escipramem.

Leki na Choroby Układu Krążenia i Escipram – Leki takie jak flekainid, propafenon i metoprolol, mogą wymagać dostosowania dawkowania Escipramu.

Neuroleptyki i Antydepresanty i Escipram – Leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy, depresji oraz inne leki przeciwdepresyjne, mogą obniżać próg drgawkowy w połączeniu z Escipramem.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Escipram

Skutki uboczne leku Escipram

Stosowanie leku Escipram może prowadzić do wystąpienia różnych skutków ubocznych. Poniżej przedstawiam wymienione i opisane działania niepożądane:

Bardzo częste (występujące u więcej niż 1 na 10 osób):

• Nudności
• Ból głowy

Częste (występujące u 1 na 10 pacjentów):

• Niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
• Zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
• Lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry
• Biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej
• Nasilone pocenie się
• Bóle mięśni i stawów
• Zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
• Uczucie zmęczenia, gorączka
• Zwiększenie masy ciała

Niezbyt częste (występujące u 1 na 100 pacjentów):

• Nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego
• Pokrzywka, wysypka, świąd
• Zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji)
• Zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenie
• Rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• Wypadanie włosów
• Krwawienie z pochwy
• Zmniejszenie masy ciała
• Szybkie bicia serca
• Obrzęki kończyn górnych lub dolnych
• Krwawienie z nosa

Rzadko (występujące u 1 na 1000 pacjentów):

• Obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy albo trudności w oddychaniu lub połykaniu (reakcja alergiczna)
• Agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości), omamy
• Wolne bicie serca

Częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

• Trudności w oddawaniu moczu
• Napady drgawkowe
• Żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/zapalenia wątroby
• Przyspieszone, nieregularne bicie serca, omdlenia, co może być objawem zagrażającemu życiu stan u zwanego torsade de pointes

• Myśli o zrobieniu sobie krzywdy lub myśli samobójcze (odnotowano przypadki myśli lub zachowań samobójczych podczas leczenia escytalopramem lub krótko po odstawieniu leczenia)
• Ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy)
• Zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawia się nudnościami i złym samopoczuciem z osłabieniem mięśni lub splątaniem)
• Zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego (niedociśnienie ortostatyczne)
• Nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi)
• Zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
• Bolesny wzwód prącia (priapizm)
• Krwawienia, w tym wybroczyny w skórze i błonach śluzowych oraz zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• Nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
• Zwiększenie ilości wydalanego moczu (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego – wazopresyny)
• Mlekotok u kobiet, które nie karmią piersią
• Mania
• U pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości
• Zaburzenia rytmu serca (tzw. „wydłużenie odstępu QT” obserwowane w badaniu EKG)

Ponadto, znane są działania niepożądane leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram (substancja czynna leku Escipram):

• Niepokój psychoruchowy (akatyzja)
• Jadłowstręt (anoreksja)

W przypadku leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram, można obserwować jeszcze inne działania niepożądane, takie jak niepokój psychoruchowy (akatyzja) czy jadłowstręt (anoreksja). Należy zwrócić uwagę, że indywidualne reakcje na lek mogą się różnić, a wystąpienie niektórych skutków ubocznych może być również związane z dawką i czasem trwania leczenia. Ważne jest, aby zawsze konsultować się z lekarzem prowadzącym w przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów podczas stosowania leku Escipram.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Escipram

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Escipram

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia 2023