Rybelsus

Rybelsus to lek przeciwcukrzycowy stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u osób dorosłych. Jego substancją czynną jest semaglutyd, która działa na zwiększenie wydzielania insuliny i zmniejszenie wydzielania glukagonu, co pomaga obniżyć poziom cukru we krwi. Rybelsus jest tabletką doustną, której dawkowanie powinno być ustalone przez lekarza.

Działanie Rybelsus

Rybelsus zawiera semaglutyd, peptyd produkowany w komórkach drożdży Saccharomyces cerevisiae, za pomocą techniki rekombinacji DNA. Semaglutyd jest bardzo zbliżony do endogennego hormonu inkretynowego – glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1). Hormony inkretynowe są peptydami wytwarzanymi przez komórki jelita cienkiego w odpowiedzi na glukozę. GLP-1 ma różnorodne działanie: zwiększa wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki, reguluje wydzielanie glukagonu, wpływa na kontrolę glikemii, redukuje stężenie glukozy we krwi na czczo i po posiłku, reguluje łaknienie i działa na układ sercowo-naczyniowy.

Rybelsus wiąże się z receptorem GLP-1 i powoduje jego aktywację. Działa analogicznie do GLP-1, zwiększając wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki w zależności od stężenia glukozy. Kiedy stężenie glukozy we krwi jest wysokie, następuje stymulacja wydzielania insuliny, a gdy stężenie glukozy obniża się, wydzielanie insuliny jest hamowane. Regulacji podlega także wydzielanie glukagonu. Rybelsus nie zakłóca prawidłowej odpowiedzi glukagonu na hipoglikemię. Lek opóźnia opróżnianie żołądka, wpływając na zmniejszenie stopnia i szybkości wchłaniania glukozy. Stosowany jest w celu poprawy kontroli glikemii u osób z cukrzycą typu 2.

Rybelsus wpływa także na kontrolę spożycia pokarmu i odczuwanie łaknienia. Aktywuje receptor GLP-1 w obszarach mózgu odpowiedzialnych za regulację łaknienia, zwiększa uczucie sytości i zmniejsza uczucie głodu. Ogranicza potrzebę spożycia pokarmów, co skutkuje zmniejszeniem masy ciała.

Receptory GLP-1 występują również w układzie sercowo-naczyniowym, układzie immunologicznym i nerkach. Badania kliniczne wykazały korzystny wpływ Rybelsus na stężenie lipidów w osoczu i ciśnienie tętnicze oraz zmniejszenie stanu zapalnego. W badaniach na zwierzętach lek zapobiegał rozwojowi blaszki miażdżycowej i zmniejszał stan zapalny blaszki.

Wchłanianie Rybelsus podawanego doustnie jest bardzo zmienne i może być bardzo małe. Lek jest wchłaniany głównie w żołądku. Dostępność biologiczna po podaniu doustnym wynosi około 1%. Wchłanianie zmniejsza się, jeśli Rybelsus zostanie przyjęty z posiłkiem lub dużą ilością wody. Stężenie maksymalne jest osiągane po około 1 godzinie od doustnego przyjęcia dawki. Stężenie w stanie stacjonarnym ustala się po 4–5 tygodniach podawania leku raz na dobę. Ekspozycja na lek zwiększa się proporcjonalnie do stosowanych dawek. Rybelsus w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza.

Przed wydaleniem, semaglutyd jest intensywnie metabolizowany na drodze proteolizy. Rybelsus wydalany jest głównie z moczem (około 70%) i z kałem (około 30%). Około 3% wchłoniętej dawki jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. To oznacza, że lek jest eliminowany z organizmu w sposób kontrolowany, zapewniając długotrwałe działanie na kontrolę glikemii i łaknienia.

Podsumowując, Rybelsus jest lekiem zawierającym semaglutyd, który działa poprzez aktywację receptorów GLP-1. Lek ma korzystne efekty na kontrolę glikemii, odczuwanie łaknienia, stężenie lipidów w osoczu i ciśnienie tętnicze. Wchłanianie Rybelsus po podaniu doustnym jest bardzo zmienne, a dostępność biologiczna wynosi około 1%. Stężenie leku w stanie stacjonarnym ustala się po 4-5 tygodniach podawania leku raz na dobę. Semaglutyd jest metabolizowany na drodze proteolizy i wydalany głównie z moczem i kałem.

Wskazania do stosowania Rybelsus

Rybelsus (semaglutyd) to doustny lek przeciwcukrzycowy stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów. Poniżej znajdują się szczegółowe wskazania do stosowania Rybelsus:

• Cukrzyca typu 2: Rybelsus jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy wymagają dodatkowej kontroli glikemii pomimo stosowania innych leków przeciwcukrzycowych, takich jak metformina, inhibitory DPP-4 czy sulfonylomoczniki. Rybelsus może być również stosowany jako monoterapia, gdy inne leki przeciwcukrzycowe nie są odpowiednie lub nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
• Uzupełnienie diety i ćwiczeń: Rybelsus jest wskazany do stosowania w połączeniu z odpowiednią dietą oraz programem ćwiczeń fizycznych, które mają na celu kontrolę poziomu glukozy we krwi.
• Redukcja masy ciała: Rybelsus może być również stosowany u pacjentów z cukrzycą typu 2 wymagających zmniejszenia masy ciała. Jego zastosowanie może prowadzić do utraty masy ciała poprzez obniżenie łaknienia, zwiększenie uczucia sytości i zmniejszenie spożycia kalorii.
• Kontrola czynników ryzyka sercowo-naczyniowego: Ponieważ Rybelsus wykazuje korzystne efekty na stężenie lipidów w osoczu i ciśnienie tętnicze, może być również stosowany u pacjentów z cukrzycą typu 2 wymagających kontroli tych czynników ryzyka.
• Leczenie wspomagające w cukrzycy typu 2: Rybelsus może być stosowany jako leczenie wspomagające w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, w tym insuliną, w przypadku gdy inne leki nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii.

Warto zwrócić uwagę, że decyzję o stosowaniu Rybelsus powinien podejmować lekarz prowadzący, który oceni sytuację kliniczną pacjenta oraz potencjalne korzyści i ryzyko związane z zastosowaniem tego leku. Rybelsus nie jest przeznaczony do stosowania u osób z cukrzycą typu 1 ani do leczenia ketoacidozy cukrzycowej.

Przeciwwskazania do stosowania Rybelsus

• Nadwrażliwość na składniki preparatu: Nie można stosować Rybelsus, jeżeli pacjent wykazuje uczulenie lub nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku.
• Ciąża i karmienie piersią: Stosowanie Rybelsus u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią jest przeciwwskazane.

Środki ostrożności przy stosowaniu Rybelsus

1. Cukrzyca typu 1 i ketoacidoza cukrzycowa: Lek nie jest przeznaczony do stosowania u chorych na cukrzycę typu 1 ani w leczeniu kwasicy ketonowej w przebiegu cukrzycy.
2. Wpływ na insulinę: Preparat nie może być stosowany jako zamiennik insuliny. Gwałtowne przerwanie podawania lub zmniejszenie dawki insuliny po rozpoczęciu stosowania Rybelsus może prowadzić do wystąpienia kwasicy ketonowej.
3. Ciężka niewydolność serca: Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością serca stopnia IV wg NYHA, ponieważ brak jest doświadczenia klinicznego w tej grupie chorych.
4. Schyłkowa niewydolność nerek i dializy: Nie zaleca się stosowania Rybelsus u osób ze schyłkową niewydolnością nerek, poddawanych dializom.
5. Po operacji bariatrycznej: Brak doświadczenia dotyczącego stosowania leku u chorych po operacji bariatrycznej (zmniejszenie żołądka).
6. Działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego: Nudności, wymioty i biegunka mogą prowadzić do odwodnienia. Zachować ostrożność u chorych z zaburzeniami czynności nerek, aby zapobiec pogorszeniu czynności nerek związanemu z odwodnieniem.
7. Ostre zapalenie trzustki: W przypadku wystąpienia objawów takich jak uporczywy, silny ból brzucha, należy skonsultować się z lekarzem, gdyż może to wskazywać na ostre zapalenie trzustki. W takim przypadku należy przerwać stosowanie leku (po konsultacji z lekarzem) i nie rozpoczynać go ponownie.
8. Hipoglikemia: Jeżeli Rybelsus jest stosowany w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może wystąpić hipoglikemia. W celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii, może być konieczne zmniejszenie stosowanej dawki tych leków, zgodnie z zaleceniami lekarza.
9. Retinopatia cukrzycowa: Stosować ostrożnie u chorych z retinopatią cukrzycową leczonych insuliną. Intensywne leczenie cukrzycy i nagła poprawa kontroli stężenia glukozy we krwi mogą być związane z czasowym nasileniem się objawów retinopatii cukrzycowej. Pacjenci z tej grupy powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą.
10. Wchłanianie semaglutydu: Wchłanianie podawanego doustnie semaglutydu jest bardzo zmienne i może być bardzo małe, a u niewielkiego odsetka chorych (2–4%) może nie być znaczące, co może powodować mniejszą od oczekiwanej odpowiedź na leczenie.
11. Zawartość sodu: Preparat zawiera 23 mg sodu w 1 tabletce.

Dawkowanie Rybelsus

Rybelsus to preparat w formie tabletek do stosowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, gdyż ich przekroczenie nie wpłynie na skuteczność leku, a może nawet zaszkodzić zdrowiu i życiu pacjenta. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, warto skonsultować się z lekarzem.

Dawkowanie dla dorosłych:

• Początkowa dawka wynosi 3 mg raz na dobę.
• Po upływie miesiąca lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 7 mg raz na dobę.
• Po kolejnym miesiącu lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 14 mg raz na dobę.
• Nie należy przekraczać dawki 14 mg na dobę.
• Nie ma danych dotyczących przyjmowania 2 tabletek po 7 mg w celu osiągnięcia dawki 14 mg, dlatego taki sposób przyjmowania leku nie jest zalecany.

W przypadku stosowania Rybelsus w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może być konieczne zmniejszenie dawki tych leków w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii. Kontrola stężenia glukozy we krwi może być konieczna do dostosowania dawki. Należy przestrzegać zaleceń lekarza.

Jeśli pacjent stosuje inne leki przeciwcukrzycowe, lekarz może ocenić, czy potrzebne jest dostosowanie dawkowania tych leków.

Szczególne grupy pacjentów:

• Osoby w wieku powyżej 65 lat: Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania. Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania preparatu u osób po 75. roku życia jest ograniczone.
• Osoby z zaburzeniami czynności nerek: Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania preparatu u osób ze schyłkową niewydolnością nerek i nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie pacjentów.
• Osoby z zaburzeniami czynności wątroby: Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby jest ograniczone, dlatego w tej grupie pacjentów preparat należy stosować z ostrożnością.
• Dzieci i młodzież do 18 roku życia: Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Sposób podawania:

Rybelsus należy przyjmować raz na dobę na pusty żołądek, o dowolnej porze dnia. Tabletkę należy połknąć w całości, popijając niewielką ilością wody (około połowa szklanki). Nie należy dzielić, zgniatać ani żuć tabletek. Ważne jest, aby odczekać co najmniej 30 minut przed spożyciem posiłku, napoju lub przyjęciem innych leków doustnych. Skrócenie tego czasu może wpłynąć na zmniejszenie wchłaniania semaglutydu.

Podsumowanie dotyczące dawkowania Rybelsus:

1. Przestrzegaj zaleconych dawek, aby uniknąć ryzyka związanego z ich przekroczeniem.
2. W przypadku stosowania w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, skonsultuj się z lekarzem w celu dostosowania dawek.
3. Dawkowanie może być różne w zależności od grupy pacjentów, stanu zdrowia i doświadczenia klinicznego.
4. Przyjmuj lek na pusty żołądek i odczekaj 30 minut przed spożyciem posiłku lub przyjęciem innych leków doustnych.

Pamiętaj, że każdy pacjent jest inny, a lekarz może dostosować dawkowanie leku w zależności od indywidualnych potrzeb i reakcji organizmu na lek. Ważne jest, aby przestrzegać zaleceń lekarza i regularnie kontrolować poziom cukru we krwi, aby monitorować efekty leczenia i dostosowywać dawkowanie, gdy jest to konieczne. W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących dawkowania leku, warto skonsultować się z lekarzem.

Z czym nie łączyć leku Rybelsus

Lek Rybelsus i Lewotyroksyna – W przypadku przyjmowania Rybelsusa wraz z lewotyroksyną, stosowaną w leczeniu chorób tarczycy, może wystąpić zmiana stężenia hormonów tarczycy. Dlatego lekarz może zalecić monitorowanie poziomu hormonów tarczycy, aby dostosować dawkę lewotyroksyny.

Lek Rybelsus i Warfaryna – Stosowanie Rybelsusa w połączeniu z warfaryną lub innymi doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może wpływać na krzepliwość krwi. W takich przypadkach zalecane jest częstsze badania krwi oceniające krzepliwość, aby dostosować dawkowanie tych leków przeciwzakrzepowych.

Lek Rybelsus i Insulina – Współużytkowanie Rybelsusa i insuliny wymaga ostrożności. Lekarz prowadzący może zalecić zmniejszenie dawki insuliny oraz częstsze kontrolowanie poziomu glukozy we krwi. Jest to niezbędne, aby uniknąć ryzyka hiperglikemii (wysokie stężenie glukozy we krwi) oraz cukrzycowej kwasicy ketonowej, będącej powikłaniem cukrzycy, gdy organizm nie zużywa glukozy z powodu niedostatecznej ilości insuliny.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Rybelsus

Skutki uboczne leku Rybelsus

Jak każdy lek, również Rybelsus może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Oto niektóre z możliwych działań niepożądanych związanych z Rybelsus:

• Działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego (bardzo często): W przypadku stosowania Rybelsus, bardzo często występują nudności i biegunka. Objawy te mogą wpływać na komfort życia pacjenta, ale zazwyczaj ustępują po pewnym czasie.
• Hipoglikemia (często): Hipoglikemia objawowa podczas stosowania z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi występuje często. W przypadku stosowania w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, ryzyko hipoglikemii jest jeszcze większe, a może wystąpić nawet ciężka hipoglikemia.
• Inne częste działania niepożądane: Rybelsus może powodować zmniejszenie apetytu, wymioty, zaparcia, ból brzucha, niestrawność, zapalenie żołądka, refluks żołądkowo-przełykowy, nadmierną produkcję gazów jelitowych, wzdęcia oraz zmęczenie. Ponadto, u niektórych pacjentów mogą wystąpić powikłania wynikające z retinopatii cukrzycowej, takie jak konieczność fotokoagulacji siatkówki, konieczność podawania leków do ciała szklistego, krwawienie do ciała szklistego czy utrata wzroku. Stosowanie Rybelsus może również prowadzić do zwiększonej aktywności lipazy i amylazy.
• Niezbyt częste działania niepożądane: U niektórych pacjentów mogą wystąpić odbijanie, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, kamica żółciowa oraz zmniejszenie masy ciała.
• Rzadkie działania niepożądane: W rzadkich przypadkach Rybelsus może powodować ostre zapalenie trzustki oraz reakcje anafilaktyczne, takie jak obrzęk naczynioruchowy czy wstrząs anafilaktyczny. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Rybelsus

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Rybelsus

Ostatnia aktualizacja: 13 kwietnia 2024