Prefaxine

Prefaxine to lek przeciwdepresyjny należący do grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI), stosowany w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych, takich jak uogólnione zaburzenia lękowe, fobia społeczna i lęk napadowy u dorosłych. Jego mechanizm działania polega na zwiększeniu stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu, co może pomóc w łagodzeniu objawów depresji i lęku​.

Wskazania do stosowania leku Prefaxine

Leczenie depresji u dorosłych: Prefaxine jest stosowany w leczeniu dużych epizodów depresji u dorosłych pacjentów. Depresja objawia się długotrwałym smutkiem, utratą zainteresowania codziennymi czynnościami, zmęczeniem, brakiem energii oraz problemami ze snem i apetytem. Lek pomaga poprawić nastrój, zwiększyć poziom energii i przywrócić normalne funkcjonowanie.

Leczenie uogólnionych zaburzeń lękowych (GAD): Prefaxine jest wskazany do leczenia uogólnionych zaburzeń lękowych, które charakteryzują się przewlekłym, nadmiernym i trudnym do kontrolowania lękiem oraz niepokojem. Objawy mogą obejmować ciągłe martwienie się, napięcie mięśniowe, problemy ze snem i koncentracją. Lek pomaga zmniejszyć lęk i poprawić codzienne funkcjonowanie.

Leczenie fobii społecznej (lęku społecznego): Prefaxine jest stosowany w leczeniu fobii społecznej, która polega na intensywnym lęku przed sytuacjami społecznymi, w których pacjent może być oceniany lub krytykowany przez innych. Objawy mogą obejmować silne napięcie, drżenie, pocenie się i unikanie sytuacji społecznych. Lek pomaga zmniejszyć lęk i umożliwia bardziej komfortowe funkcjonowanie w społeczeństwie.

Leczenie lęku napadowego (napadów paniki): Prefaxine jest wskazany do leczenia lęku napadowego, charakteryzującego się nagłymi i intensywnymi napadami paniki. Objawy mogą obejmować przyspieszone bicie serca, duszność, zawroty głowy i uczucie utraty kontroli. Lek pomaga zmniejszyć częstość i nasilenie napadów paniki oraz poprawić jakość życia pacjentów.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Prefaxine

Działanie leku Prefaxine

Prefaxine działa poprzez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu, co pomaga poprawić nastrój i zmniejszyć objawy lęku. Leki z tej grupy, zwane inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI), działają poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego tych neuroprzekaźników, co prowadzi do ich większej dostępności w mózgu. Dzięki temu Prefaxine pomaga w leczeniu depresji oraz różnych zaburzeń lękowych, poprawiając samopoczucie i funkcjonowanie pacjentów.

Czytaj więcej: Działanie Prefaxine

Dawkowanie leku Prefaxine

Prefaxine jest dostępny w postaci kapsułek o przedłużonym uwalnianiu i powinien być przyjmowany codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czy lek jest przyjmowany rano czy wieczorem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem – nie należy ich otwierać, kruszyć, żuć ani rozpuszczać. Prefaxine należy przyjmować z pokarmem, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia nudności i innych dolegliwości żołądkowych.

Leczenie depresji u dorosłych: Zazwyczaj zalecana początkowa dawka wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może być stopniowo zwiększana przez lekarza, jeśli jest to konieczne, nawet do maksymalnej dawki 375 mg na dobę. Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących stopniowego zwiększania dawki, ponieważ nagłe zmiany mogą prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych.

Leczenie fobii społecznej (lęku społecznego): Początkowa dawka wynosi 75 mg na dobę, która może być stopniowo zwiększana przez lekarza do maksymalnej dawki 225 mg na dobę. Prefaxine pomaga zmniejszyć lęk przed sytuacjami społecznymi, co pozwala pacjentom na bardziej komfortowe funkcjonowanie w społeczeństwie.

Leczenie uogólnionych zaburzeń lękowych (GAD): Dawka początkowa i sposób jej zwiększania są podobne jak w leczeniu depresji i fobii społecznej. Zwykle zaczyna się od 75 mg na dobę, a w razie potrzeby dawka może być zwiększana pod kontrolą lekarza.

Leczenie lęku napadowego (napadów paniki): Dawkowanie zaczyna się od 37,5 mg na dobę, a następnie stopniowo zwiększa, aby znal

Czytaj więcej: Dawkowanie Prefaxine

Z czym nie łączyć leku Prefaxine

Prefaxine, a alkohol – Prefaxine nie powinien być łączony z alkoholem, ponieważ takie połączenie może nasilić skutki uboczne leku i zwiększyć ryzyko poważnych reakcji, takich jak nadmierna senność, zawroty głowy oraz zespół serotoninowy.

Inhibitory Monoaminooksydazy (IMAO) i Prefaxine – Lek Prefaxine nie powinien być stosowany z inhibitorami monoaminooksydazy, które są używane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Ważne jest poinformowanie lekarza, jeśli pacjent przyjmował IMAO w ciągu ostatnich 14 dni. Stosowanie tych leków razem może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych.

Zespół Serotoninowy i Prefaxine – Stosowanie Prefaxine może powodować zespół serotoninowy, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu z tryptanami, SSRI, SNRI, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami zawierającymi lit, linezolid, moklobemid, sybutraminę, tramadol, fentanyl, tapentadol, petydynę, pentazocynę, buprenorfinę, dekstrometorfan, metadon, błękit metylenowy, dziurawiec zwyczajny, tryptofan, leki przeciwpsychotyczne. Objawy zespołu serotoninowego obejmują niepokój ruchowy, omamy, utratę koordynacji, przyspieszone tętno, podwyższoną temperaturę, zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunkę, śpiączkę, nudności, wymioty. W przypadku podejrzenia zespołu serotoninowego, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub na izbę przyjęć.

Leki Wpływające na Rytm Serca i Prefaxine – Jeśli pacjent przyjmuje leki wpływające na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne (chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid), leki przeciwpsychotyczne (tiorydazyna), antybiotyki (erytromycyna, moksyfloksacyna), leki przeciwhistaminowe, powinien poinformować o tym lekarza. Stosowanie tych leków z Prefaxine może powodować problemy z rytmem serca.

Inne Leki i Prefaxine – Współużytkowanie Prefaxine z ketokonazolem, haloperydolem, rysperydonem, metoprololem, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi wymaga ostrożności i konsultacji z lekarzem, ze względu na potencjalne interakcje.

Prefaxine należy przyjmować z pokarmem, aby zminimalizować ryzyko podrażnienia żołądka. Alkohol powinien być unikany podczas stosowania Prefaxine, ponieważ może nasilać działania niepożądane, takie jak senność czy zaburzenia koordynacji.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Prefaxine

Skutki uboczne leku Prefaxine

Bardzo często:

• Nudności: Mogą występować zwłaszcza na początku leczenia. Zaleca się przyjmowanie leku podczas posiłku, co może pomóc złagodzić ten efekt.
• Suchość w ustach: Może prowadzić do dyskomfortu, problemów z połykaniem, a nawet próchnicy zębów. Pomocne może być picie dużej ilości wody, ssanie cukierków bez cukru lub używanie środków nawilżających.
• Ból głowy: Jeśli ból jest silny lub przetrwały, skonsultuj się z lekarzem.

Często:

• Bezsenność: Niektórzy pacjenci mogą mieć problem z zasypianiem lub utrzymaniem snu. W takim przypadku lekarz może zalecić zmianę pora dawkowania.
• Zawroty głowy: Mogą wystąpić, szczególnie podczas wstawania. Zaleca się powolne wstawanie z pozycji siedzącej lub leżącej.
• Zwiększone pocenie się: Noszenie luźnej, przewiewnej odzieży może pomóc.

Niezbyt często:

• Zaburzenia widzenia: Niektórzy pacjenci mogą doświadczyć rozmycia widzenia. Jeśli objawy są nasilone lub utrzymują się, skonsultuj się z lekarzem.
• Utrata masy ciała: W niektórych przypadkach lek może prowadzić do utraty apetytu i spadku masy ciała. Jeżeli spadek masy ciała jest znaczny, skonsultuj się z lekarzem.

Rzadko:

• Reakcje alergiczne: Objawy mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk twarzy lub języka, trudności w oddychaniu. To są poważne reakcje, które wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.
• Napady drgawek: Są to poważne reakcje, które wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.

Bardzo rzadko lub o nieznanej częstości:

• Samobójcze myśli lub zachowania: W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Serotonergiczny zespół złego samopoczucia (zespół serotoninowy): Objawy mogą obejmować niepokój, drżenie, skurcze mięśni, gorączkę i drgawki. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Wydłużenie odstępu QT w EKG: To zjawisko może prowadzić do nieprawidłowego rytmu serca, co może być potencjalnie niebezpieczne.
• Ściśnięcie źrenic (midriaza): W rzadkich przypadkach lek może powodować rozszerzenie źrenic, co może prowadzić do niewygodztwa, światłowstrętu i w skrajnych przypadkach do ostrego jaskrowego zapalenia gałki ocznej, co jest stanem nagłym.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Prefaxine

Przeciwwskazania dla leku Prefaxine

Prefaxine nie powinien być stosowany, jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawy uczulenia mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk twarzy lub trudności w oddychaniu. Ważne jest również, aby nie przyjmować Prefaxine, jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowany do leczenia depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z innymi lekami, w tym z lekiem Prefaxine, może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania niepożądane. Przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek leku z grupy IMAO, pacjent powinien odczekać co najmniej 7 dni od zaprzestania przyjmowania leku Prefaxine.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Prefaxine, pacjent powinien omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Szczególną ostrożność należy zachować, jeśli pacjent stosuje inne leki, takie jak buprenorfina (lek opioidowy stosowany w leczeniu ostrego lub przewlekłego bólu), które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Ważne jest również, aby poinformować lekarza, jeśli pacjent miał w przeszłości wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, zaburzenia rytmu serca, napady drgawek (padaczkę) lub zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremię). Jeśli pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub krwawień, przyjmuje leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, lub jest w ciąży, również należy to omówić z lekarzem. Pacjenci z historią maniakalnych epizodów lub zaburzeń dwubiegunowych powinni zachować szczególną ostrożność, podobnie jak ci, którzy w przeszłości doświadczyli zachowań agresywnych.

Prefaxine może wywołać uczucia niepokoju lub niezdolności do usiedzenia lub ustania w miejscu. Jeśli wystąpią takie objawy, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego. Leki z grupy SSRI lub SNRI, takie jak Prefaxine, mogą również spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych, które w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się nawet po przerwaniu leczenia.

Pacjenci cierpiący na depresję i/lub zaburzenia lękowe mogą czasami myśleć o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, czasami później. Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent miał takie myśli w przeszłości lub jest młodym dorosłym (poniżej 25 lat). Jeśli pacjent doświadcza takich myśli, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala. Poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o pomoc i monitorowanie zachowania pacjenta może być bardzo pomocne.

Suchość w ustach jest zgłaszana przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy, dlatego należy szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej. Prefaxine może również zmieniać stężenie glukozy we krwi, co jest istotne dla pacjentów z cukrzycą – może być konieczne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych. U pacjentów przyjmujących wenlafaksynę opisywano przypadki fałszywie dodatnich wyników immunologicznych testów przesiewowych na obecność fencyklidyny i amfetaminy w moczu.

Prefaxine nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Pacjenci w tej grupie wiekowej są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze oraz wrogość (agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to, lekarz może przepisać ten lek pacjentom poniżej 18 lat, jeśli uzna, że będzie to dla nich korzystne. W takich przypadkach należy monitorować pacjenta i ponownie skontaktować się z lekarzem w razie jakichkolwiek wątpliwości lub nasilenia objawów. Dotychczas nie wykazano długookresowego bezpieczeństwa Prefaxine dotyczącego wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój funkcji poznawczych i behawioralnych u dzieci i młodzieży.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Prefaxine

Ostatnia aktualizacja: 7 października 2024