Neoparin

Neoparin to zaawansowany lek przeciwzakrzepowy, zawierający enoksaparynę sodową, stosowany głównie w zapobieganiu i leczeniu zakrzepów krwi. Działa na dwa sposoby: pomaga w rozpuszczaniu istniejących zakrzepów oraz zapobiega tworzeniu się nowych, co jest kluczowe w okresie pooperacyjnym, przy ograniczonej mobilności, w stanach nowotworowych czy chorobach sercowo-naczyniowych.

Wskazania do stosowania leku Neoparin

Leczenie zakrzepicy żył głębokich (ŻG) Neoparin jest stosowany do leczenia zakrzepicy żył głębokich, która polega na tworzeniu się skrzepów krwi w głębokich żyłach, najczęściej w nogach. Lek pomaga zapobiegać powiększaniu się istniejących skrzepów oraz wspomaga ich rozpuszczanie, co zmniejsza ryzyko poważnych powikłań, takich jak zator tętnicy płucnej.

Profilaktyka zakrzepicy żył głębokich Neoparin jest również używany w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi u pacjentów po operacjach, zwłaszcza tych z ortopediią i chirurgią ogólną, którzy są w podwyższonym ryzyku zakrzepicy z powodu długotrwałej unieruchomienia.

Leczenie zawału mięśnia sercowego Lek znajduje zastosowanie w leczeniu ostrych zawałów serca, zarówno z uniesieniem odcinka ST (STEMI), jak i bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI). Neoparin pomaga w zmniejszeniu tworzenia się nowych zakrzepów w naczyniach krwionośnych serca, co jest kluczowe w stabilizowaniu stanu pacjenta.

Profilaktyka zatorowości płucnej w niestabilnej dławicy piersiowej U pacjentów z niestabilną dławicą piersiową, Neoparin może być stosowany w celu zapobiegania zatorowości płucnej, która może wystąpić, gdy skrzep krwi odłącza się i przemieszcza do płuc, blokując dopływ krwi.

Zapobieganie tworzeniu się skrzepów w rurkach dializacyjnych Neoparin jest stosowany do zapobiegania tworzeniu się skrzepów w rurkach dializacyjnych podczas hemodializy u pacjentów z niewydolnością nerek. Zapewnia to płynną i efektywną dializę, bez ryzyka blokowania rurek przez skrzepy.

Zapobieganie powikłaniom zakrzepowym u pacjentów z nowotworami W przypadku pacjentów onkologicznych, szczególnie tych z ograniczoną mobilnością lub po operacjach, Neoparin może być stosowany w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowym, które są częstym powikłaniem w przebiegu choroby nowotworowej.

Wszystkie te wskazania do stosowania Neoparin podkreślają jego kluczową rolę w zarządzaniu i zapobieganiu poważnym komplikacjom zakrzepowo-zatorowym w różnych sytuacjach klinicznych, gdzie kontrola nad krzepliwością krwi jest niezbędna dla bezpieczeństwa i zdrowia pacjenta.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Neoparin

Działanie leku Neoparin

Neoparin, będący enoksaparyną sodową, jest lekiem antykoagulacyjnym, który działa przez hamowanie czynników krzepnięcia krwi. Zmniejsza to ryzyko tworzenia się niebezpiecznych zakrzepów, które mogą prowadzić do zatorowości płucnej, zawału serca lub innych poważnych komplikacji zdrowotnych. Lek ten jest stosowany głównie w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy, szczególnie u osób po operacjach lub w stanie ograniczonej mobilności.

Czytaj więcej: Działanie Neoparin

Dawkowanie leku Neoparin

Dawkowanie Neoparinu jest dostosowane do konkretnego przypadku klinicznego i celów terapii:

Leczenie zakrzepów krwi: Standardowo podaje się 150 j.m. (1,5 mg) na kg masy ciała raz dziennie lub 100 j.m. (1 mg) na kg dwa razy dziennie. Długość terapii ustala lekarz.

Zapobieganie zakrzepom: Po operacjach lub przy ograniczonej mobilności, dawka wynosi 2000 j.m. (20 mg) lub 4000 j.m. (40 mg) dziennie. Dawkowanie może być jednorazowe lub podzielone na dwie dawki. Wstrzyknięcie zwykle odbywa się 2 godziny lub 12 godzin przed zabiegiem.

Leczenie zawału serca:

  • NSTEMI: Zwykle 100 j.m. na kg co 12 godzin, często w kombinacji z aspiryną.
  • STEMI (pacjenci poniżej 75 lat): Początkowo 3000 j.m. (30 mg) dożylnie, następnie 100 j.m. na kg co 12 godzin podskórnie.

Podczas dializy: Do zapobiegania zakrzepom podaje się 100 j.m. (1 mg) na kg na początku sesji dializy, z możliwością dodatkowej dawki w razie potrzeby.

Każda z tych sytuacji wymaga indywidualnej oceny ryzyka oraz monitorowania przez lekarza, aby dostosować dawkowanie i zapewnić bezpieczeństwo pacjenta.

Czytaj więcej: Dawkowanie Neoparin

Z czym nie łączyć leku Neoparin

Warfaryna i Neoparin – Połączenie Neoparinu z warfaryną, lekiem antykoagulacyjnym, może zwiększać ryzyko krwawień. Warfaryna działa przez zmniejszenie zdolności krwi do krzepnięcia, a dodatkowy efekt Neoparinu może nasilać to działanie.

Aspiryna/Klopidogrel i Neoparin – Aspiryna i klopidogrel, stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się zakrzepów krwi, w połączeniu z Neoparinem mogą zwiększać ryzyko krwawień. Aspiryna i klopidogrel hamują agregację płytek krwi, co w połączeniu z działaniem antykoagulacyjnym Neoparinu zwiększa ryzyko krwotoków.

Dekstran i Neoparin – Wstrzyknięcia dekstranu, stosowanego jako preparat krwiozastępczy, w połączeniu z Neoparinem mogą zwiększać ryzyko nadmiernej antykoagulacji, co może prowadzić do krwawień.

NLPZ (np. Ibuprofen, Diklofenak) i Neoparin – Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen czy diklofenak, stosowane w leczeniu bólu i stanów zapalnych, mogą zwiększać ryzyko krwawień żołądkowo-jelitowych, zwłaszcza gdy są stosowane razem z Neoparinem.

Glikokortykosteroidy (np. Prednizolon, Deksametazon) i Neoparin – Leki te, stosowane w leczeniu astmy i reumatoidalnego zapalenia stawów, mogą zwiększać ryzyko krwawień żołądkowo-jelitowych oraz nasilać działanie antykoagulacyjne Neoparinu.

Leki Zwiększające Stężenie Potasu i Neoparin – Leki takie jak sole potasu, niektóre moczopędne oraz leki stosowane w chorobach serca mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii, gdy są stosowane razem z Neoparinem.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Neoparin

Skutki uboczne leku Neoparin

Krwawienia i zaburzenia krzepliwości: Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym jest krwawienie, które może niekiedy stanowić zagrożenie życia. Może to być związane z obniżeniem liczby płytek krwi i większą skłonnością do powstawania siniaków oraz zasinień.

Reakcje alergiczne: Możliwe są ciężkie reakcje alergiczne, takie jak trudności w oddychaniu, obrzęk warg, jamy ustnej, gardła lub oczu. Rzadziej mogą wystąpić czerwone, łuskowate wysypki ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami.

Objawy skórne i miejscowe: Częste są różowe plamy, wysypka, zaczerwienienie, swędzenie, ból oraz stwardnienia lub guzki w miejscu wstrzyknięcia.

Zaburzenia neurologiczne i gastroenterologiczne: Niezbyt często mogą wystąpić nasilone bóle głowy, uczucie tkliwości i obrzęku w żołądku, co może być oznaką krwawienia wewnętrznego.

Zaburzenia w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych: Może dojść do podwyższonej aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczki oraz zaburzeń czynności wątroby. Rzadko występują problemy z potasem we krwi, co jest istotne zwłaszcza u pacjentów z chorobami nerek lub cukrzycą.

Długotrwałe skutki: Osteoporoza oraz utrata włosów mogą wystąpić po dłuższym stosowaniu leku.

Problemy z kontrolą fizjologiczną: Rzadko dochodzi do utraty kontroli nad pęcherzem lub wypróżnieniami, zwłaszcza po zabiegach z zastosowaniem znieczulenia regionalnego.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Neoparin

Przeciwwskazania dla leku Neoparin

Przed zastosowaniem leku Neoparin ważne jest, aby zrozumieć, kiedy jego stosowanie jest niewskazane oraz jakie środki ostrożności należy podjąć. Neoparin jest potężnym lekiem przeciwzakrzepowym, ale jego niewłaściwe użycie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym nadmiernego krwawienia.

Kiedy nie stosować leku Neoparin

  • Nie należy stosować Neoparinu, jeśli pacjent ma uczulenie na enoksaparynę sodową lub którykolwiek z jej składników, co może objawiać się wysypką, trudnościami w połykaniu, oddychaniu lub obrzękiem twarzy, ust, gardła lub języka.
  • Stosowanie Neoparinu jest przeciwwskazane u osób z uczuleniem na heparynę lub inne heparyny drobnocząsteczkowe, jak nadroparyna, tinzaparyna czy dalteparyna, szczególnie jeśli w przeszłości wystąpiła po nich małopłytkowość poheparynowa (spadek liczby płytek krwi) lub obecne są przeciwciała przeciwko enoksaparynie.
  • Nie stosować leku w przypadku nasilenia krwawień lub stanów zwiększających ryzyko krwawień, takich jak wrzody żołądka, niedawne zabiegi chirurgiczne mózgu lub oka, czy też niedawno przebyty udar krwotoczny.
  • Leku nie należy używać, jeśli planowane są zabiegi wymagające znieczulenia podpajęczynówkowego, zewnątrzoponowego lub nakłucia lędźwiowego w ciągu najbliższych 24 godzin.

Środki ostrożności przy stosowaniu Neoparinu

  • Neoparinu nie należy stosować zamiennie z innymi heparynami drobnocząsteczkowymi, gdyż różnią się one aktywnością i instrukcją stosowania.
  • Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli pacjent ma wszczepioną zastawkę serca, zapalenie wsierdzia, historię wrzodów żołądka lub niedawno przebył udar mózgu.
  • Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, retinopatią cukrzycową, niedawnym zabiegiem chirurgicznym oka lub mózgu, chorobami nerek czy chorobami wątroby wymagają dokładnego monitorowania podczas terapii.
  • W przypadku osób w podeszłym wieku, szczególnie powyżej 75 lat, oraz u pacjentów z niedowagą lub nadwagą istnieje konieczność dostosowania dawkowania.
  • W trakcie terapii może być konieczne regularne badanie krwi, które pozwala monitorować liczbę płytek krwi i stężenie potasu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa stosowania leku.

Pytania naszych Pacjentów

Nie ma jeszcze pytań dotyczących leku, zadaj pierwsze pytanie.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

O leku

Substancja czynnaEnoxaparinum natricum
DostępnośćLek dostępny na receptę
ProducentSciencePharma

Źródła

Pokaż źródła

Zamienniki dla leku Neoparin

Clexane.

Ostatnia aktualizacja: 29 września 2024