Mesopral

Mesopral to lek zawierający substancję czynną o nazwie ezomeprazol, należącą do grupy inhibitorów pompy protonowej. Jest stosowany w celu zmniejszenia ilości kwasu wytwarzanego w żołądku, co przyczynia się do leczenia chorób takich jak refluks przełyku oraz wrzody żołądka spowodowane przez różne czynniki, w tym zakażenie bakterią Helicobacter pylori.

Wskazania do stosowania leku Mesopral

Choroba refluksowa przełyku (GERD):

  • Stosowany w leczeniu objawów GERD, takich jak zgaga, ból oraz stan zapalny przełyku spowodowany cofaniem się kwasu żołądkowego do przełyku.
  • Może być również używany do leczenia erozji (uszkodzeń) przełyku i zapobiegania ich nawrotom.

Wrzody żołądka i dwunastnicy:

  • Efektywny w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, szczególnie tych indukowanych przez niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
  • Może być stosowany w połączeniu z antybiotykami do eradykacji bakterii Helicobacter pylori, które są często przyczyną wrzodów.

Zespół Zollingera-Ellisona: Przepisywany pacjentom cierpiącym na zespół Zollingera-Ellisona, charakteryzujący się nadmierną produkcją kwasu żołądkowego z powodu guza trzustki lub dwunastnicy.

Profilaktyka wrzodów żołądka: Stosowany do zapobiegania powstawaniu wrzodów żołądka u pacjentów, którzy przyjmują NLPZ, zwłaszcza tych z wyższym ryzykiem komplikacji wrzodowej.

Profilaktyka nawrotów krwawienia z przewodu pokarmowego: Może być używany do zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów po interwencjach endoskopowych.

Leczenie długoterminowe po inicjalnym leczeniu dożylnym ezomeprazolem: W niektórych przypadkach, Mesopral jest stosowany jako długoterminowe leczenie po początkowym dożylnym podaniu ezomeprazolu, zapobiegając nawrotom poważnych objawów żołądkowych.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Mesopral

Działanie leku Mesopral

Mesopral działa poprzez hamowanie działania pompy protonowej w komórkach okładzinowych żołądka, co prowadzi do znacznego zmniejszenia produkcji kwasu solnego. Redukcja ilości kwasu żołądkowego łagodzi objawy związane z chorobą refluksową przełyku, zapobiega powstawaniu wrzodów żołądka oraz wspomaga leczenie infekcji Helicobacter pylori. Lek ten skutecznie kontroluje hipersekrecję kwasu, co jest kluczowe w leczeniu stanów takich jak zespół Zollingera-Ellisona.

Czytaj więcej: Działanie Mesopral

Dawkowanie leku Mesopral

Choroba refluksowa przełyku (GERD):

  • Leczenie erozyjnego refluksu przełyku: 40 mg raz dziennie przez 4 tygodnie; w przypadku utrzymujących się objawów, możliwe przedłużenie o kolejne 4 tygodnie.
  • Leczenie przewlekłej zgagi: Po wyleczeniu, dawkę można zmniejszyć do 20 mg raz dziennie.
  • Dawkowanie doraźne: 20 mg stosowane w razie pojawienia się objawów.

Wrzody żołądka i dwunastnicy związane z infekcją Helicobacter pylori:

  • Leczenie i zapobieganie: 20 mg dwa razy dziennie przez tydzień w połączeniu z antybiotykami (np. amoksycylina i klarytromycyna).

Zespół Zollingera-Ellisona i inne stany hipersekrecyjne:

  • Podstawowe dawkowanie: 40 mg dwa razy dziennie, z możliwością zwiększenia do maksymalnie 80 mg dwa razy dziennie w zależności od reakcji pacjenta.

Profilaktyka wrzodów żołądka u pacjentów przyjmujących NLPZ:

  • Zapobieganie: 20 mg raz dziennie.

Profilaktyka krwawienia z wrzodów po leczeniu dożylnym: Po inicjalnym leczeniu ezomeprazolem dożylnie zaleca się 40 mg raz dziennie przez 4 tygodnie.

Czytaj więcej: Dawkowanie Mesopral

Z czym nie łączyć leku Mesopral

Mesopral i Nelfinawir – Nie należy stosować leku Mesopral, jeśli pacjent przyjmuje nelfinawir, który jest stosowany w leczeniu zakażenia HIV. Współdziałanie tych substancji może prowadzić do zmniejszenia skuteczności nelfinawiru.

Mesopral i Atazanawir – Stosowanie Mesopralu razem z atazanawirem, lekiem przeciwwirusowym stosowanym w leczeniu HIV, może obniżyć skuteczność atazanawiru.

Mesopral i Klopidogrel – Klopidogrel, lek przeciwzakrzepowy, może mieć zmniejszoną skuteczność, gdy jest stosowany równolegle z Mesopralem.

Mesopral i Leki przeciwgrzybicze – Ketokonazol, itrakonazol, i worykonazol, leki przeciwgrzybicze, mogą mieć zmniejszoną skuteczność w połączeniu z Mesopralem, ponieważ wymagają odpowiedniego poziomu kwasowości w żołądku do absorpcji.

Mesopral i Erlotynib – Erlotynib, lek stosowany w leczeniu nowotworów, może mieć obniżoną skuteczność przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Antydepresanty – Cytalopram, imipramina, klomipramina mogą wykazywać zmienione działanie przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Diazepam – Diazepam, lek stosowany w leczeniu niepokoju, padaczki, może mieć zmienione działanie farmakokinetyczne przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Fenytoina – Stosowanie Mesopralu z fenytoiną, lekiem przeciwpadaczkowym, może wymagać monitorowania poziomu fenytoiny w organizmie.

Mesopral i Leki rozrzedzające krew – Warfaryna i inne leki rozrzedzające krew mogą wymagać monitorowania przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Cylostazol – Cylostazol, lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego, może wykazywać zmienione działanie przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Cyzapryd – Cyzapryd, lek stosowany w leczeniu niestrawności, może wykazywać zmienione działanie przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Digoksyna – Digoksyna, lek stosowany w leczeniu chorób serca, może mieć zmienioną farmakokinetykę przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Metotreksat – Duże dawki metotreksatu, leku chemioterapeutycznego, mogą wymagać tymczasowego zaprzestania stosowania Mesopralu.

Mesopral i Takrolimus – Takrolimus, stosowany po przeszczepie organu, może wykazywać zmienione stężenie w organizmie przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Ryfampicyna – Ryfampicyna, lek stosowany w leczeniu gruźlicy, może mieć zmienione działanie przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Dziurawiec zwyczajny – Hypericum perforatum (dziurawiec zwyczajny) stosowany w leczeniu depresji może mieć zmniejszoną skuteczność przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Antybiotyki – W przypadku stosowania antybiotyków, takich jak amoksycylina i klarytromycyna, razem z Mesopralem w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori, należy powiadomić lekarza o wszystkich stosowanych lekach.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Mesopral

Skutki uboczne leku Mesopral

Zaburzenia neurologiczne i sensoryczne: Częste są bóle głowy, zawroty głowy, problemy z równowagą, senność, bezsenność oraz parestezje (mrowienie, drętwienie).

Zaburzenia przewodu pokarmowego: Nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia i ból brzucha są dość powszechne. Również mogą wystąpić suchość w jamie ustnej i drożdżyca przewodu pokarmowego.

Reakcje skórne: Wystąpić mogą zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka, oraz w rzadszych przypadkach ciężkie reakcje skórne jak zespół Stevensa-Johnsona.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: Złamania kości biodrowej, nadgarstka oraz kręgosłupa, bóle mięśni oraz stawów i osłabienie mięśni.

Zaburzenia wątroby i nerek: Możliwe są zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, encefalopatia oraz śródmiąższowe zapalenie nerek.

Zaburzenia hematologiczne: Rzadkie ale poważne skutki to pancytopenia, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość.

Reakcje alergiczne i nadwrażliwości: Obejmują gorączkę, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, a także uczucie splątania, omamy, pobudzenie, depresję i agresję.

Zaburzenia metaboliczne: Możliwy spadek stężenia sodu, magnezu, wapnia oraz potasu we krwi, co może prowadzić do skurczów mięśni, bólu brzucha, zmian w rytmie serca.

Inne objawy: Nadwrażliwość na światło, ginekomastia, łysienie, wzmożone pocenie się, oraz pogorszenie samopoczucia.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Mesopral

Przeciwwskazania dla leku Mesopral

Przed rozpoczęciem stosowania leku Mesopral, kluczowe jest zapoznanie się z informacjami dotyczącymi przeciwwskazań oraz środków ostrożności, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji i skutków ubocznych. Lek ten, jak każdy inny, wymaga przemyślanego podejścia i dostosowania do indywidualnego stanu zdrowia pacjenta.

Przeciwwskazania:

Mesopral nie powinien być stosowany w przypadku:

Alergii na ezomeprazol lub jakikolwiek inny składnik leku. To samo dotyczy alergii na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP), takie jak pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, czy omeprazol.

Stosowania leku zawierającego nelfinawir, używanego w terapii HIV. Istnieje interakcja między ezomeprazolem a nelfinawirem, która może prowadzić do zmniejszenia skuteczności leczenia HIV.

Środki ostrożności:

Podczas leczenia Mesopralem należy uwzględnić kilka istotnych kwestii:

Choroby wątroby i nerek: Pacjenci z ciężkimi chorobami wątroby lub nerek powinni poinformować o tym lekarza, gdyż może być konieczna modyfikacja dawki.

Reakcje skórne: Osoby, które doświadczyły reakcji skórnych przy stosowaniu leków z grupy IPP, powinny zachować szczególną ostrożność. Wysypki, szczególnie po ekspozycji na słońce, mogą wymagać przerwania terapii.

Objawy mogące maskować poważniejsze choroby: Mesopral, jak inne IPP, może maskować objawy takie jak niezamierzona utrata masy ciała, zaburzenia połykania, ból brzucha, wymioty z krwią oraz czarne, smoliste stolce, co może opóźnić diagnozę poważnych chorób, w tym raka. W przypadku pojawienia się tych objawów należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Długotrwałe stosowanie: Używanie Mesopralu przez długi czas, przekraczający jeden rok, może zwiększyć ryzyko złamań kości, zwłaszcza biodrowych, nadgarstków lub kręgosłupa. Jest to szczególnie ważne dla pacjentów z diagnozą osteoporozy lub tych, którzy przyjmują kortykosteroidy, zwiększające ryzyko osteoporozy.

Planowane badania: Przed przystąpieniem do specyficznych badań krwi, w tym stężenia chromograniny A, warto poinformować lekarza o przyjmowaniu Mesopralu, ponieważ może on wpływać na wyniki niektórych testów diagnostycznych.

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie terapii Mesopralem, szczegółowo informować lekarza o wszelkich występujących dolegliwościach, a także o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym również tych dostępnych bez recepty. Dzięki temu możliwe jest bezpieczne i skuteczne stosowanie tego leku, minimalizując ryzyko poważnych skutków ubocznych oraz interakcji lekowych.

Pytania naszych Pacjentów

Kiedy brać Mesopral przed czy po jedzeniu?

Mesopral należy przyjmować przed jedzeniem, najlepiej na czczo, około 30 minut przed pierwszym posiłkiem.

Czy Mesopral to lek osłonowy?

Mesopral nie jest typowym lekiem osłonowym, ale bywa stosowany jako ochrona żołądka przy długotrwałym przyjmowaniu leków mogących uszkadzać błonę śluzową, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).

Po jakim czasie poprawa po Mesopral?

Mesopral potrafi przynieść pierwszą ulgę już w ciągu kilku dni, a pełen efekt często pojawia się po 2-4 tygodniach (w zależności od rodzaju schorzenia i indywidualnej reakcji organizmu).

Co jest lepsze Mesopral czy Controloc?

Mesopral i Controloc mają podobne działanie, ponieważ należą do tej samej grupy inhibitorów pompy protonowej. Wybór leku zależy od indywidualnej reakcji organizmu, preferencji lekarza i konkretnej sytuacji zdrowotnej.

Jak długo można stosować Mesopral?

Mesopral zazwyczaj stosuje się przez kilka tygodni (zwykle 4–8), choć w niektórych sytuacjach można go przyjmować nawet dłużej, zależnie od rodzaju i nasilenia dolegliwości.

Ból brzucha po Mesopral - Co zrobić?

Ból brzucha po Mesopralu może być skutkiem ubocznym leku, choć rzadkim. Najlepiej przerwać stosowanie i skonsultować się z lekarzem, by ocenić przyczynę i ewentualnie zmienić lek.

Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Mesopral? Zapytaj o nie lekarza za darmo.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

O leku

Substancja czynnaEsomeprazolum magnesicum
DostępnośćLek dostępny na receptę
ProducentPOLPHARMA

Źródła

Pokaż źródła

Zamienniki dla leku Mesopral

Emanera.

Ostatnia aktualizacja: 13 stycznia 2025