Mesopral

Mesopral jest to lek, który stosowany jest m.in. u osób z chorobą refluksową przełyk, w celu eradykacji Helicobacter pylori czy w leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona. Substancją czynną preparatu jest esomeprazol.

Działanie Mesopral

Lek Mesopral stosowany jest m.in.:

• w chorobie refluksowej przełyku w celu:
  – leczenia nadżerek,
  – zapobiegania nawrotom refluksowego zapalenia przełyku,
  – leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku,

• w celu eradykacji Helicobacter pylori w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami, w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy współistniejącej z zakażeniem pylori, w zapobieganiu nawrotom owrzodzenia żołądka oraz dwunastnicy u osób, u których choroba wrzodowa jest związana z zakażeniem H. pylori,
• u osób chorych, u których długotrwałe stosowanie NLPZ jest konieczne w leczeniu wrzodów żołądka związanych ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych, a także w zapobieganiu wrzodom żołądka/dwunastnicy, które są związane ze stosowaniem NLPZ u osób, które są w grupie ryzyka wystąpienia tych wrzodów,
• w celu leczenia zespołu Zollingera-Ellisona,
• w długotrwałym leczeniu, które ma zapobiegać nawrotom krwawienia z owrzodzeń trawiennych po początkowym leczeniu esomeprazolem podawanym dożylnie.

Substancją czynną leku Mesopral jest esomeprazol – izomer optyczny omeprazolu – który zaliczany jest do grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP). Esomeprazol stosuje się doustnie w postaci dojelitowej z uwagi na to, że jest on wrażliwy na działanie kwasu solnego w soku żołądkowym. Wchłania się szybko z jelita cienkiego po zastosowaniu doustnym. Maksymalne jego stężenie we krwi przypada na ok. 1-2 godziny od zastosowania leku. Spożywanie pokarmu nie powoduje istotnej zmiany wpływu esomeprazolu na kwaśność soku żołądkowego.

Esomeprazol wpływa na zahamowanie wydzielania kwasu solnego przez komórki okładzinowe błony śluzowej żołądka (dokładniej poprzez zablokowanie enzymu – pompy protonowej – właśnie w tych komórkach). W efekcie kwasowość soku żołądkowego zmniejsza się, a jego pH rośnie. Esomeprazol jest w całości metabolizowany w wątrobie i wydalany wraz z moczem i żółcią w formie metabolitów.

Mesoprasol dostępny jest jedynie na receptę, a występuje w postaci kapsułek dojelitowych o dawkowaniu 20 lub 40 mg. W 1 opakowaniu znajduje się 28 kapsułek.

Wskazania do stosowania leku Mesopral

Wskazania do stosowania leku Mesopral dla osób dorosłych i młodzieży powyżej 12 roku życia obejmują różne schorzenia związane z układem pokarmowym. Poniżej znajduje się rozwinięcie poszczególnych wskazań:

• Choroba refluksowa przełyku: Jest to stan, w którym kwas żołądkowy cofa się do przełyku, powodując ból i podrażnienie. Mesopral może być stosowany u osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 12. roku życia, aby złagodzić objawy choroby refluksowej przełyku.
• Choroba wrzodowa żołądka i górnej części jelita z towarzyszącym zakażeniem bakterią Helicobacter pylori: Wrzody żołądka i górnej części jelita mogą powodować silny ból i krwawienie. Infekcje bakterią Helicobacter pylori mogą być jedną z przyczyn tych schorzeń. Mesopral może być stosowany u osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 12. roku życia w celu leczenia wrzodów oraz zwalczania zakażenia bakterią H. pylori.
• Choroba wrzodowa żołądka wywołana NLPZ: Nielotowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są powszechnie stosowane w leczeniu bólu i stanów zapalnych, ale mogą powodować wrzody żołądka. W przypadku osób dorosłych, Mesopral może być stosowany do leczenia wrzodów żołądka powstałych na skutek przyjmowania NLPZ.
• Przedłużone leczenie po leczeniu zapobiegawczym ponownemu krwawieniu z wrzodów: Po leczeniu wrzodów żołądka i jelita, które powodowały krwawienie, Mesopral może być stosowany u osób dorosłych w celu zapobiegania nawrotom krwawienia.
• Nadmierna ilość kwasu w żołądku spowodowana guzem umiejscowionym w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona): Zespół Zollingera-Ellisona to rzadkie schorzenie, w którym guz trzustki powoduje nadmierną produkcję kwasu żołądkowego. Mesopral może być stosowany u osób dorosłych do kontroli produkcji kwasu i łagodzenia objawów zespołu.

W przypadku młodzieży powyżej 12. roku życia, wskazania do stosowania Mesopralu obejmują tylko chorobę refluksową przełyku oraz chorobę wrzodową żołądka i górnej części jelita związane z zakażeniem bakterią Helicobacter

Przeciwwskazania do stosowania leku Mesopral

Przeciwwskazania do stosowania leku Mesopral obejmują sytuacje, w których jego podawanie może być niebezpieczne lub nieskuteczne dla pacjenta. Poniżej przedstawiono rozwinięcie poszczególnych przeciwwskazań:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników preparatu: Osoby uczulone na substancję czynną Mesopralu (omezaprol) lub na inne składniki leku nie powinny go stosować, ponieważ może to prowadzić do reakcji alergicznych.
• Nadwrażliwość na inne pochodne benzimidazolu: Benzimidazole to grupa związków chemicznych, do których należy substancja czynna Mesopralu. Osoby uczulone na inne pochodne benzimidazolu również nie powinny stosować tego leku, ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej.
• Równoległe stosowanie nelfinawiru (leku o działaniu przeciwwirusowym): Nelfinawir to lek przeciwwirusowy stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV. Równoczesne stosowanie Mesopralu i nelfinawiru jest przeciwwskazane, ponieważ Mesopral może osłabić działanie nelfinawiru, co może prowadzić do nieskutecznego leczenia zakażenia.
• Okres karmienia piersią: Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować Mesopralu, ponieważ nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa jego stosowania w tym okresie. Substancje czynne leku mogą przenikać do mleka matki i wpłynąć na dziecko.
• Osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy – lek zawiera sacharozę: Pacjenci z genetycznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, złym wchłanianiem glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni stosować Mesopralu, ponieważ zawiera on sacharozę. Stosowanie leku może prowadzić do wystąpienia objawów ze strony przewodu pokarmowego, takich jak bóle brzucha, wzdęcia czy biegunka.

Dawkowanie leku Mesopral

Lek Mesopral występuje w postaci kapsułek dojelitowych przeznaczonych do stosowania doustnego. Należy go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, przekraczanie zalecanych dawek może zaszkodzić zdrowiu, a nawet życiu. W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy skontaktować się z lekarzem.

Dawkowanie najczęściej wygląda tak:

w przypadku osób dorosłych

• choroba refluksowa przełyku
  – leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku – zalecana dawka to 40 mg 1 raz na dobę przez okres 4 tygodni, w przypadku, gdy objawy nie ustaną możliwa jest kontynuacja leczenia przez kolejne 4 tygodnie na zalecenie lekarza,
  – zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku – zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę,
  – leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku u osób chorych, u których wykluczone zostało zapalenie błony śluzowej przełyku – zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę przez okres 4 tygodni. W sytuacji, gdy objawy nie ustąpią po tym czasie konieczna jest konsultacja z lekarzem, który podejmie dalszą diagnostykę. W sytuacji, gdy objawy ustąpią zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę (u osób dorosłych może być ta dawka stosowana doraźnie, doraźne stosowanie leku nie jest zalecana u osób, które leczone są niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i u których występuje ryzyko wrzodów żołądka i dwunastnicy),
• eradykacja Helicobacter pylori w leczeniu choroby wrzodowej oraz w zapobieganiu nawrotom tej choroby – zalecana dawka to 20 mg stosowane 2 razy na dobę w skojarzeniu z właściwymi antybiotykami przez okres 7 dni,
• leczenie wrzodów żołądka, które związane są ze stosowaniem NLPZ, w przypadku gdy konieczne jest długotrwałe stosowanie NLPZ – zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę przez okres 4-8 tygodni,
• zapobieganie wrzodom żołądka oraz dwunastnicy, które związane są ze stosowaniem NLPZ u chorych, którzy są w grupie ryzyka i u których konieczne jest długotrwałe stosowanie NLPZ – zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę,
• długotrwałe leczenie, które ma zapobiegać nawrotom krwawienia z owrzodzeń trawiennych, jeśli początkowo miało miejsce leczenie esomeprazolem podawanym dożylnie – zalecana dawka to 40 mg 1 raz na dobę przez okres 4 tygodni,
• leczenie zespołu Zollingera-Ellisona – początkowo zalecana dawka to 40 mg stosowane 2 razy na dobę, dawka podtrzymująca to 80-160 mg na dobę. W przypadku stosowania dawek większych niż 80 mg/doba należy dawkę tę przyjmować w 2 dawkach podzielonych, czas leczenia ustala lekarz.

W przypadku osób starszych lub z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności modyfikowania dawki. Szczególną ostrożność podczas stosowania leku należy zachować u osób z ciężką niewydolnością nerek z uwagi na brak doświadczenia klinicznego w tej grupie osób. W tym przypadku stosowane dawki nie powinny przekraczać 20 mg na dobę.

w przypadku młodzieży po 12. roku życia

• choroba refluksowa przełyku
  – leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku – zalecana dawka to 40 mg 1 raz na dobę przez okres 4 tygodni, w przypadku, gdy objawy nie ustaną możliwa jest kontynuacja leczenia przez kolejne 4 tygodnie na zalecenie lekarza,
  –  zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku – zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę
  – leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku u osób chorych, u których wykluczone zostało zapalenie błony śluzowej przełyku – zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę przez okres 4 tygodni. W sytuacji, gdy objawy nie ustąpią po tym czasie konieczna jest konsultacja z lekarzem, który podejmie dalszą diagnostykę. W sytuacji, gdy objawy ustąpią zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę,

• leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy, która wywołana jest przez Helicobacter pylori – zalecana dawka to 20 mg stosowane 2 razy na dobę przez okres 7-14 dni w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami.

Preparat Mesopral występuje w postaci kapsułek dojelitowych przeznaczonych do stosowania doustnego. Kapsułkę należy połknąć w całości (nie rozgryzać, nie żuć, nie kruszyć) i popić płynem. W przypadku występowania trudności z połykaniem kapsułkę można otworzyć, a jej zawartość wsypać do szklanki w połowie wypełnionej niegazowaną wodą. Taką zawiesinę granulek należy wymieszać i wypić w ciągu pół godziny od jej przygotowania. Granulek również nie należy żuć ani kruszyć. Szklankę z resztką zawiesiny należy ponownie napełnić do połowy wodą, zamieszać i wypić. Do przygotowywania zawiesiny można stosować jedynie wodę (inne płyny mogą uszkodzić otoczkę zabezpieczającą przed działaniem soku żołądkowego).

Środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Mesopral

Istnieją sytuacje, w których stosowanie leku Mesopral wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności.

1. Przed rozpoczęciem stosowania leku Mesopral należy wykluczyć, że choroba ma charakter nowotworowy. Stosowanie tego preparatu może mieć wpływ na zamaskowanie objawów choroby nowotworowej (również raka żołądka). W przypadku zmiany charakteru dolegliwości lub wystąpienia niepokojących objawów (spadek masy ciała, wymioty, krwawe wymioty, problemy z połykaniem, niedokrwistość, smołowate stolce) należy pilnie skonsultować się z lekarzem.
2. W przypadku utrzymywania się objawów, pomimo stosowania leku Mesopral, należy zasięgnąć porady lekarskiej, na której zostanie określona dalsza diagnostyka.
3. Istnieje możliwość wystąpienia interakcji pomiędzy esomeprazolem, a antybiotykami, które są stosowane w celu wyeliminowania zakażenia Helicobacter pylori.
4. Lek Mesopral zaliczany jest do grupy inhibitorów pompy protonowej. Stosowanie tej grupy leków może wiązać się ze wzrostem ilości bakterii, które naturalnie wystąpią w przewodzie pokarmowym, dodatkowo nieznacznie może wzrosnąć ryzyko zakażeń przewodu pokarmowego przez takie bakterie jak Salmonella i Campylobacter.
5. Stosowanie esomeprazolu, zwłaszcza długotrwałe, może doprowadzić do niedoboru witaminy B12 i związanych z tym objawów klinicznych. U osób z niedoborem witaminy B12 lub z czynnikami ryzyka zaburzeń jej wchłaniania zalecana jest szczególna ostrożność, a także regularne badania kontrolne podczas stosowania leku Mesopral.
6. W przypadku stosowania leku Mesopral przez okres dłuższy niż 3 miesiące należy okresowo kontrolować stężenie magnezu we krwi, ponieważ przy długotrwałym leczeniu możliwe są niedobory magnezu oraz ciężka hipomagnezemia (zmęczenie, tężyczka, drgawki, majaczenie, zawroty głowy, zaburzenia rytmu serca). W przypadku wystąpienia hipomagnezemii (jej objawy mogą też być utajone) należy uzupełnić niedobory magnezu, niekiedy konieczne może być przerwanie stosowania inhibitorów pompy protonowej.
7. Długotrwałe stosowanie esomeprazolu w dużych dawkach może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia złamań kości (nadgarstka, stawu biodrowego, kręgosłupa). Szczególną ostrożność powinny zachować osoby w podeszłym wieku oraz te, u których występują inne czynniki ryzyka. Chorym, u których występuję ryzyko osteoporozy zaleca się konsultację z lekarzem w celu omówienia sposobu zapewnienia odpowiedniej podaży witaminy D oraz wapnia.
8. W przypadku wystąpienia zmian skórnych (zwłaszcza w miejscach, które są narażone na działanie promieni słonecznych), którym towarzyszy ból stawów konieczna jest pilna konsultacja lekarska – może to świadczyć o wystąpieniu podostrej skórnej postaci tocznia rumieniowatego.
9. Nie zaleca się stosowania leku Mesopral wraz z atazanawirem, poza sytuacją, gdy lekarz uzna, że jest to konieczne. W takim wypadku należy pozostać pod stałym nadzorem lekarskim. Dawka leku nie powinna być większa niż 20 mg na dobę.
10. Istnieje możliwość wystąpienia interakcji esomeprazolu z innymi lekami metabolizowanymi przy udziale tego izoenzymu.
11. Leku Mesopral nie należy stosować równolegle z klopidogrelem.
12. Lek Mesopral może mieć wpływ na wyniki badań laboratoryjnych, które wykrywają obecność guzów neuroendokrynnych, dlatego przed planowanym wykonaniem badań możliwe jest, że lekarz zaleci czasowe przerwanie stosowania leku z grupy inhibitorów pompy protonowej.
13. Lek Mesopral zawiera parahydroksybenzoesany, co może mieć wpływ na wystąpienia reakcji alergicznych.
14. Preparat może prowadzić do wystąpienia skutków ubocznych tkj. zawroty głowy, zaburzenia widzenia, a także inne objawy, które mogą mieć wpływ na sprawność psychofizyczną, w związku z czym – w przypadku wystąpienia tych objawów – nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń i maszyn.
15. Lek Mesopral nie powinien być stosowany w okresie ciąży, chyba że zostanie to uznane przez lekarza za konieczne. Prepratu również nie powinno się stosować w okresie karmienia piersią.
16. Przed rozpoczęciem stosowania leku Mesopral należy poinformować lekarza o wszystkich stosowanych ostatnio lekach (również tych bez recepty).

Z czym nie łączyć leku Mesopral

Mesopral i Nelfinawir – Nie należy stosować leku Mesopral, jeśli pacjent przyjmuje nelfinawir, który jest stosowany w leczeniu zakażenia HIV. Współdziałanie tych substancji może prowadzić do zmniejszenia skuteczności nelfinawiru.

Mesopral i Atazanawir – Stosowanie Mesopralu razem z atazanawirem, lekiem przeciwwirusowym stosowanym w leczeniu HIV, może obniżyć skuteczność atazanawiru.

Mesopral i Klopidogrel – Klopidogrel, lek przeciwzakrzepowy, może mieć zmniejszoną skuteczność, gdy jest stosowany równolegle z Mesopralem.

Mesopral i Leki przeciwgrzybicze – Ketokonazol, itrakonazol, i worykonazol, leki przeciwgrzybicze, mogą mieć zmniejszoną skuteczność w połączeniu z Mesopralem, ponieważ wymagają odpowiedniego poziomu kwasowości w żołądku do absorpcji.

Mesopral i Erlotynib – Erlotynib, lek stosowany w leczeniu nowotworów, może mieć obniżoną skuteczność przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Antydepresanty – Cytalopram, imipramina, klomipramina mogą wykazywać zmienione działanie przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Diazepam – Diazepam, lek stosowany w leczeniu niepokoju, padaczki, może mieć zmienione działanie farmakokinetyczne przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Fenytoina – Stosowanie Mesopralu z fenytoiną, lekiem przeciwpadaczkowym, może wymagać monitorowania poziomu fenytoiny w organizmie.

Mesopral i Leki rozrzedzające krew – Warfaryna i inne leki rozrzedzające krew mogą wymagać monitorowania przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Cylostazol – Cylostazol, lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego, może wykazywać zmienione działanie przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Cyzapryd – Cyzapryd, lek stosowany w leczeniu niestrawności, może wykazywać zmienione działanie przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Digoksyna – Digoksyna, lek stosowany w leczeniu chorób serca, może mieć zmienioną farmakokinetykę przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Metotreksat – Duże dawki metotreksatu, leku chemioterapeutycznego, mogą wymagać tymczasowego zaprzestania stosowania Mesopralu.

Mesopral i Takrolimus – Takrolimus, stosowany po przeszczepie organu, może wykazywać zmienione stężenie w organizmie przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Ryfampicyna – Ryfampicyna, lek stosowany w leczeniu gruźlicy, może mieć zmienione działanie przy współużytkowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Dziurawiec zwyczajny – Hypericum perforatum (dziurawiec zwyczajny) stosowany w leczeniu depresji może mieć zmniejszoną skuteczność przy jednoczesnym stosowaniu z Mesopralem.

Mesopral i Antybiotyki – W przypadku stosowania antybiotyków, takich jak amoksycylina i klarytromycyna, razem z Mesopralem w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori, należy powiadomić lekarza o wszystkich stosowanych lekach.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Mesopral

Skutki uboczne leku Mesopral

Stosowanie leku Mesopral, podobnie jak w przypadku innych leków o zbliżonym działaniu, związane jest z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Do takich skutków ubocznych zalicza się:

występujące często/niezbyt często:

• Bóle głowy – objawiają się bólem w okolicy czoła, skroni lub potylicy.
• Zawroty głowy – objawiają się uczuciem chwiejności, niestabilności i zaburzeniami równowagi.
• Problemy z utrzymaniem równowagi – objawiają się trudnościami w utrzymaniu równowagi oraz chodzeniu.
• Senność/bezsenność – objawiają się uczuciem zmęczenia i senności, a także trudnościami w zaśnięciu lub utrzymaniu snu.
• Parestezje – objawiają się uczuciem mrowienia, drętwienia lub pieczenia skóry.
• Nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia, ból brzucha – objawy te są związane z zaburzeniami układu pokarmowego.
• Uczucie suchości w jamie ustnej – objawia się uczuciem suchości w jamie ustnej, co może prowadzić do trudności w przełykaniu i mówieniu.
• Wzrost aktywności enzymów wątrobowych – objawia się zwiększeniem poziomu enzymów wątrobowych w badaniach laboratoryjnych.
• Obrzęki obwodowe – objawiają się obrzękami kończyn dolnych oraz dłoni i twarzy.
• Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka – objawiają się zmianami skórnymi, takimi jak świąd, wysypka lub pokrzywka.
• Złamanie kości biodrowej, kości nadgarstka oraz kręgosłupa – objawiają się bólem, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości kończyny.

występujące rzadko/bardzo rzadko:

• Zaburzenia hematologiczne, takie jak pancytopenia, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość – objawiają się zmniejszeniem liczby krwinek czerwonych, białych lub płytek krwi.
• Reakcje nadwrażliwości oraz reakcje anafilaktyczne, takie jak gorączka, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny – objawiają się obrzękiem skóry, trudnościami w oddychaniu, spadkiem ciśnienia krwi i wstrząsem.
• Spadek stężenia sodu we krwi – objawia się osłabieniem, mdłościami, wymiotami i bólem głowy.
• Uczucie splątania – objawia się zmęczeniem, dezorientacją i zaburzeniami pamięci.
• Omamy – objawiają się halucynacjami słuchowymi lub wzrokowymi.
• Pobudzenie – objawia się niepokojem, nadmierną aktywnością i trudnościami w zasypianiu.
• Depresja – objawia się smutkiem, utratą energii i zainteresowania życiem.
• Agresja – objawia się napięciem emocjonalnym, drażliwością i agresywnym zachowaniem.
• Zaburzenia smaku – objawiają się zmianami w odczuwaniu smaku potraw.
• Niewyraźne widzenie – objawia się zaburzeniami ostrości widzenia, podwójnym widzeniem lub widzeniem mętnym.
• Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej – objawia się bólem i zaczerwienieniem jamy ustnej oraz pęcherzami na błonie śluzowej.
• Drożdżyca przewodu pokarmowego – objawia się bólem brzucha, biegunką i nieprzyjemnym zapachem z ust.
• Zapalenie wątroby – objawia się bólem w okolicy wątroby, żółtaczką i zaburzeniami czynności wątroby.
• Żółtaczka – objawia się żółtaczką skóry i białek oczu.
• Niewydolność wątroby – objawia się utratą apetytu, nudnościami, wymiotami, osłabieniem, żółtaczką i zaburzeniami czynności wątroby.
• Encefalopatia u osób, które wcześniej miały chorobę wątroby – objawiają się zaburzeniami świadomości, dezorientacją i drżeniem rąk.
• Bóle mięśni oraz stawów, osłabienie mięśni – objawiają się bólem i sztywnością mięśni oraz osłabieniem siły mięśniowej.
• Śródmiąższowe zapalenie nerek – objawia się bólem pleców, krwiomoczem i obrzękami.
• Wzmożone pocenie się – objawia się nadmiernym poceniem się.
• Ginekomastia – objawia się powiększeniem gruczołu piersiowego u mężczyzn.
• Pogorszone samopoczucie – objawia się niskim nastrojem, apatią i utratą energii.
• Łysienie – objawia się nadmierną utratą włosów.
• Nadwrażliwość na światło – objawia się nadwrażliwością na światło słoneczne lub sztuczne.
• Ciężkie reakcje skórne (m.in. zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy) – objawiają się zmianami skórnymi, takimi jak pęcherze, strupy i owrzodzenia na skórze oraz suchością i złuszczaniem się skóry.

częstotliwość występowania nie jest znana:

• Spadek stężenia magnezu we krwi – objawia się skurczami mięśni, bólem brzucha, nudnościami i wymiotami.
• Zmniejszenie stężenia wapnia we krwi – objawia się bólem kości, osłabieniem mięśni i skurczami mięśni.
• Zmniejszenie stężenia potasu we krwi – objawia się osłabieniem mięśni, skurczami mięśni i zaburzeniami rytmu serca.
• Podostra skórna postać tocznia rumieniowatego – objawia się zmianami skórnymi, takimi jak pęcherze i owrzodzenia.
• Mikroskopowe zapalenie jelita grubego – objawia się bólem brzucha, biegunką, krwawieniem z odbytu i gorączką.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych podczas stosowania leku Mesopral, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. W niektórych przypadkach może być konieczna zmiana dawki leku lub jego całkowite odstawienie.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Mesopral

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Mesopral

Ostatnia aktualizacja: 16 grudnia 2023