Furaginum

Furaginum to lek przeciwbakteryjny zawierający substancję czynną furazydynę, stosowany w leczeniu ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez pałeczki okrężnicy (Escherichia coli). Lek ten działa poprzez zahamowanie wzrostu bakterii w układzie moczowym, ale nie jest skuteczny w przypadku zakażeń wywołanych pałeczką ropy błękitnej.

Wskazania do stosowania leku Furaginum

Furaginum stosowany jest głównie w leczeniu zakażeń dolnych dróg moczowych.

• Ostre zakażenia dolnych dróg moczowych: Furaginum jest skuteczny w leczeniu ostrych infekcji wywołanych przez pałeczki okrężnicy (Escherichia coli).
• Przewlekłe niepowikłane zakażenia dolnych dróg moczowych: Lek jest stosowany również w przewlekłych zakażeniach, które nie są skomplikowane i są wywołane przez te same bakterie.
• Nawracające zakażenia dróg moczowych u kobiet: Furaginum może być stosowany profilaktycznie u kobiet, które doświadczają przynajmniej trzech epizodów zakażeń układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Te wskazania zapewniają skuteczne leczenie i zapobieganie zakażeniom dolnych dróg moczowych, szczególnie tym wywołanym przez bakterie Escherichia coli.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Furaginum

Działanie leku Furaginum

Furaginum działa przeciwbakteryjnie, hamując wzrost i rozmnażanie się bakterii odpowiedzialnych za infekcje dróg moczowych. Substancja czynna, furazydyna, uszkadza struktury komórkowe bakterii, co prowadzi do ich śmierci. Dzięki temu lek skutecznie zwalcza zakażenia wywołane przez pałeczki okrężnicy (Escherichia coli), które są najczęstszą przyczyną infekcji dróg moczowych. Furaginum nie jest jednak skuteczny wobec wszystkich rodzajów bakterii, dlatego nie nadaje się do leczenia zakażeń wywołanych przez pałeczkę ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa).

Czytaj więcej: Działanie Furaginum

Dawkowanie leku Furaginum

Furaginum należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie jakichkolwiek wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Lek najlepiej przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, ponieważ białko zwiększa przyswajalność furazydyny. Ważne jest, aby wiedzieć, czy przyjmować lek rano czy wieczorem, co zależy od zaleceń lekarza i indywidualnych potrzeb pacjenta.

Leczenie zazwyczaj trwa od 7 do 8 dni. W przypadkach, gdy zachodzi konieczność, kurację można powtórzyć po 10-15 dniach. Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać zaleceń dotyczących długości kuracji, aby uniknąć nawrotów zakażeń i rozwinięcia oporności bakterii na lek.

Dawkowanie Furaginum w różnych przypadkach:

Dorośli:

• Pierwszy dzień leczenia ostrych zakażeń: Zaleca się 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę, co daje maksymalnie 8 tabletek na dobę.
• Kolejne dni leczenia ostrych zakażeń: Dawka wynosi 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę, co daje 6 tabletek na dobę.
• Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet: W przypadku nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet (przynajmniej 3 epizody zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy) zaleca się 100 mg (2 tabletki) na noc przez okres 6-12 miesięcy. Przyjmowanie leku wieczorem pomaga zmniejszyć ryzyko nawrotów zakażeń w nocy, kiedy mocz jest dłużej zatrzymywany w pęcherzu.

Dzieci i młodzież:

• Dzieci w wieku od 2 lat do 14 lat: Dawkowanie wynosi od 5 mg/kg mc./dobę do 7 mg/kg mc./dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Tabletki można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem, aby ułatwić przyjmowanie.
• Dzieci poniżej 2 lat: Dawka musi być ustalona bezpośrednio z lekarzem, ponieważ wymaga precyzyjnego dostosowania do masy ciała i stanu zdrowia dziecka.

Czytaj więcej: Dawkowanie Furaginum

Z czym nie łączyć leku Furaginum

Antagonizm z kwasem nalidyksowym – Furazydyna jest antagonistą kwasu nalidyksowego, co oznacza, że może hamować jego działanie bakteriostatyczne. Stosowanie tych dwóch leków jednocześnie może zmniejszyć skuteczność leczenia infekcji.

Interakcje z lekami moczopędnymi – Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, takie jak probenecyd i sulfinpirazon, mogą zmniejszać wydalanie furazydyny przez nerki. Może to prowadzić do jej kumulacji w organizmie, zwiększenia toksyczności oraz zmniejszenia stężenia leku w moczu, co osłabia jego działanie przeciwbakteryjne.

Wzmacnianie działania przez antybiotyki – Antybiotyki z grupy aminoglikozydów i tetracyklin podane razem z furazydyną mogą nasilać jej działanie przeciwbakteryjne, co może być zarówno korzystne, jak i ryzykowne ze względu na potencjalne zwiększenie toksyczności.

Zwiększenie działania hemotoksycznego – Chloramfenikol i rystomycyna mogą zwiększać działanie hemotoksyczne furazydyny, co może prowadzić do uszkodzenia komórek krwi i innych skutków ubocznych.

Wpływ leków zobojętniających sok żołądkowy – Leki zawierające trójkrzemian magnezu mogą zmniejszać wchłanianie furazydyny, obniżając jej skuteczność.

Wpływ atropiny – Atropina może opóźniać wchłanianie furazydyny, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie ulega zmianie.

Wpływ witamin z grupy B – Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B może zwiększać wchłanianie furazydyny, potencjalnie wzmacniając jej działanie.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Furaginum

Skutki uboczne leku Furaginum

Furaginum, jak każdy inny lek, może wywołać działania niepożądane, które nie wystąpią u każdego pacjenta. Poniżej znajduje się wykaz potencjalnych skutków ubocznych oraz prawdopodobieństwo ich wystąpienia:

Reakcje uczuleniowe, takie jak wysypka, świąd, pokrzywka, reakcje anafilaktyczne oraz obrzęk naczynioruchowy, mogą dotyczyć około 1 na 1 000 pacjentów (rzadko). Ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona) również występują rzadko.

Problemy z wątrobą mogą obejmować polekowe zapalenie wątroby, żółtaczkę cholestatyczną oraz martwicę wątroby (rzadko). Reakcje astmatyczne, zmiany w płucach, sinica wskutek methemoglobinemii, rzekomobłoniaste zapalenie jelit oraz uszkodzenie nerwów obwodowych mają częstość występowania nieznaną.

Często mogą wystąpić objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, nadmierne oddawanie gazów, bóle głowy, a także zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, wymioty, zaparcia, biegunka, objawy niestrawności, bóle brzucha, zapalenie ślinianek oraz zapalenie trzustki.

Inne działania niepożądane obejmują łysienie (przemijające), zakażenia drobnoustrojami opornymi na furazydynę, gorączkę, dreszcze, złe samopoczucie oraz niedokrwistość megaloblastyczną lub hemolityczną.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Furaginum

Przeciwwskazania dla leku Furaginum

Furaginum nie powinien być stosowany przez osoby uczulone na substancję czynną, furazydynę, jak również na którykolwiek z pozostałych składników leku lub pochodne nitrofuranu. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypki, świąd, pokrzywkę, a w ciężkich przypadkach reakcje anafilaktyczne. Kobiety w pierwszym trymestrze ciąży nie powinny stosować Furaginum ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa leku dla rozwijającego się płodu. W późniejszych trymestrach stosowanie leku powinno być skonsultowane z lekarzem.

Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek, objawiającą się skąpomoczem lub bezmoczem, nie powinni stosować Furaginum, ponieważ zaburzenia w wydalaniu leku mogą prowadzić do jego kumulacji w organizmie i zwiększenia ryzyka toksyczności. Osoby z rozpoznaną polineuropatią, w tym neuropatią cukrzycową, powinny unikać stosowania Furaginum, gdyż lek może nasilać objawy uszkodzenia nerwów, takie jak mrowienie, drętwienie i ból.

Pacjenci z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej są narażeni na hemolizę (rozpad czerwonych krwinek) i niedokrwistość podczas stosowania Furaginum. Przed rozpoczęciem przyjmowania Furaginum należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza jeśli pacjent ma jakiekolwiek z powyższych schorzeń.

Podczas stosowania leku należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc, ponieważ lek może powodować rozpad czerwonych krwinek (erytrocytów). U osób z cukrzycą, stosowanie pochodnych nitrofuranu, w tym Furaginum, może powodować objawy polineuropatii, czyli uszkodzenia nerwów obwodowych. Pacjenci z cukrzycą powinni być szczególnie monitorowani pod tym kątem.

Mężczyźni w wieku rozrodczym powinni być świadomi, że badania kliniczne wykazały, iż pochodne nitrofuranu mogą negatywnie wpływać na czynność jąder, zmniejszając ruchliwość plemników, wydzielanie spermy oraz powodując nieprawidłowości w budowie plemników. Mężczyźni planujący potomstwo powinni omówić stosowanie leku z lekarzem.

Podczas długotrwałego stosowania Furaginum, lekarz może zalecić regularne badania krwi oraz oznaczenie biochemicznych parametrów czynności nerek i wątroby. Te badania są ważne, aby monitorować wpływ leku na organizm i zapobiec potencjalnym komplikacjom.

Furaginum można stosować u dzieci w wieku powyżej 2 lat, ale u dzieci w wieku poniżej 2 lat należy ustalić dawkę bezpośrednio z lekarzem, ponieważ wymaga to precyzyjnego dostosowania do masy ciała i stanu zdrowia dziecka.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Furaginum

Ostatnia aktualizacja: 14 listopada 2025