Fluoksetyna

Fluoksetyna to substancja, która została wprowadzona na rynek w 1986 roku. Wykazuje ona działanie przeciwdepresyjne. Fluoksetyna jest substancją czynną kilku leków: zawiera ją m.in. Fluoxetin Polpharma, Fluxemed czy Bioxetin.

Działanie Fluoksetyna

Fluoksetyna jest lekiem zaliczanym do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Wykazuje ona działanie przeciwdepresyjne i ma swoje zastosowanie w psychiatrii, a także w psychiatrii dzieci i młodzieży. Fluoksetyna dostępna jest w postaci:

• kapsułek:
• kapsułek twardych np. Fluoxetin Polpharma 20 mg, Andepin 20 mg, Seronil 20 mg (30 lub 100 sztuk w opakowaniu), Fluoksetyna Anpharm 20 mg, Fluoksetyna Egis 10 mg, Fluxemed 20 mg,
• tabletek: Bioxetin 20 mg,
• tabletek powlekanych: Seronil 10 mg (30 lub 100 sztuk w opakowaniu).

Fluoksetyna stosowana jest w przypadku zaburzeń depresyjnych u osób dorosłych, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, bulimii, a także epizodów depresji, których nasilenie jest umiarkowane lub ciężkie występujących u dzieci po 8 roku życia i u młodzieży – jeżeli psychoterapia nie przynosi efektów. Lek ten przeznaczony jest do stosowania doustnego. Jej odstawienie powinno odbywać się stopniowo (przez okres minimum 1-2 tygodni), aby nie doprowadzić do wystąpienia objawów odstawiennych. Lek jest dobrze wchłaniany po zastosowaniu doustnym. Jego maksymalne stężenie w surowicy występuje po ok. 6-8 godzinach od podania. Fluoksetyna wydalana jest w postaci metabolitów w większości wraz z moczem (60%) oraz z kałem (16%).

Wskazania do stosowania Fluoksetyna

Fluoksetyna to lek przeciwdepresyjny i anksjolityczny, stosowany w przypadku:

• Epizodów depresji o dużym nasileniu u dorosłych, zwłaszcza w przypadku braku poprawy po leczeniu innymi lekami przeciwdepresyjnymi
• Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, takich jak natręctwa, nawracające myśli lub czynności, które utrudniają funkcjonowanie codzienne
• Bulimii, czyli chorobie polegającej na nawracających napadach objadania się, a następnie próbach redukcji wagi ciała poprzez wymioty, nadmierne ćwiczenia fizyczne lub stosowanie środków przeczyszczających
• Depresji o średnim i ciężkim nasileniu u dzieci od 8 roku życia, w przypadku, gdy po 4-6 sesjach terapii psychologicznej nie ma efektów.

W każdym przypadku lek ten powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza i wnikliwie przestrzegane zalecenia dotyczące dawkowania i okresu stosowania.

Przeciwwskazania do stosowania Fluoksetyna

Fluoksetyna ma swoje przeciwwskazania, do których należą:

1. Nadwrażliwość na fluoksetynę lub jakikolwiek inny składnik leku.
2. Jednoczesne stosowanie z inhibitorami MAO (monoaminooksydaz), co może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego.
3. Dzieci poniżej 8 roku życia nie powinny przyjmować fluoksetyny.
4. Fluoksetyna jest przeciwwskazana w czasie ciąży i karmienia piersią.
5. Osoby z zaburzeniami krwawień lub skłonnością do krwawień powinny unikać stosowania fluoksetyny.
6. Pacjenci z chorobami serca lub ciężką niewydolnością serca powinni unikać stosowania fluoksetyny.
7. Fluoksetyna jest przeciwwskazana u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
8. Osoby z padaczką lub skłonnością do drgawek powinny unikać stosowania fluoksetyny.
9. Fluoksetyna jest przeciwwskazana u pacjentów z utratą masy ciała, zaburzeniami elektrolitowymi i zaburzeniami funkcji tarczycy.
10. Osoby z chorobami układu krwiotwórczego powinny unikać stosowania fluoksetyny.

Środki ostrożności związane ze stosowaniem substancji Fluoksetyna

Istnieją sytuacje, kiedy podczas stosowania fluoksetyny, należy zachować szczególne środki ostrożności. Do takich sytuacji zaliczają się:

• występujące w przeszłości drgawki (jedno z działań niepożądanych występujących przy stosowaniu leków przeciwdepresyjnych), pacjenci ze stabilną postacią padaczki wymagają stałej kontroli lekarskiej. U osób z niestabilną padaczką należy zrezygnować ze stosowania fluoksetyny.
• występowanie ciężkich zaburzeń czynności wątroby,
• występowanie chorób serca,
• w przypadku diabetyków może być konieczne dopasowanie dawek insuliny oraz leków przeciwcukrzycowych z uwagi na wahania poziomu cukru we krwi.

1. Pacjenci powinni być pod stałą kontrolą lekarską aż do momentu znaczącej remisji choroby z uwagi na ryzyko wzrostu myśli samobójczych.
2. W pierwszych tygodniach stosowania leku mogą pojawić się objawy tkj. nadmierna aktywność ruchowa, świadcząca o tym, że dalszy wzrost dawki leku może zaszkodzić pacjentowi.
3. U ponad połowy pacjentów występuje efekt odstawienny po przerwaniu stosowania fluoksetyny. Objawami tego efektu są: nudności, wymioty, silny ból głowy, drgawki, problemy ze snem, zaburzenia czuciowe. W celu zminimalizowania objawów związanych z nagłym odstawieniem leku terapię należy kończyć stopniowo, przez okres min. 2 tygodni.
4. Fluoksetyna w połączeniu z lekami wpływającymi na krzepliwość krwi może nasilać działanie przeciwzakrzepowe, a także zwiększać ryzyko wystąpienia krwawień.
5. Dzieci – poddawane terapii z zastosowaniem fluoksetyny – należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów manii. U dzieci leczonych fluoksetyną można zaobserwować zmniejszenie przyrostu masy ciała, zaburzenia wzrostu i zaburzenia dojrzewania.

Dawkowanie substancji Fluoksetyna

W przypadku epizodów dużej depresji:

Osoby dorosłe oraz starsze – zalecana dawka to 20 mg na dobę. Po 3-4 tygodniach od rozpoczęcia terapii należy dokonać oceny efektów leczenia i w razie potrzeby dopasować dawkowanie. W przypadku braku reakcji na dawkę 20 mg istnieje możliwość jej zwiększenia – do dawki maksymalnej wynoszącej 60 mg. Wzrost dawki zazwyczaj związany jest ze wzrostem częstotliwości działań niepożądanych. Ważne jest, aby pacjent dostał najmniejszą skuteczną dawkę, dlatego dostosowywanie dawkowania powinno się odbywać stopniowo na podstawie indywidualnych czynników dla każdego pacjenta.

Pacjenci chorujący na depresję powinni być leczenie aż do momentu ustąpienia objawów, ale przez okres min. 6 miesięcy.

W przypadku zaburzeń obsesynjo-kompulsyjnych:

Osoby dorosłe oraz starsze – zalecana dawka to 20 mg na dobę. W przypadku braku reakcji na dawkę 20 mg istnieje możliwość jej zwiększenia – do dawki maksymalnej wynoszącej 60 mg. Wzrost dawki zazwyczaj związany jest ze wzrostem częstotliwości działań niepożądanych. W przypadku braku poprawy w ciągu ok. 10 tygodni leczenia należy zastanowić się nad zasadnością kontynuowania terapii z zastosowaniem fluoksetyny. Jeżeli odpowiedź na leczenie jest zadawalająca to można je kontynuować w indywidualnie dopasowanej dawce. W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych zaleca się kontynuowanie leczenia przez ponad 10 tygodni, z uwzględnieniem ostrożnego dopasowania możliwie jak najmniejszej skutecznej dawki dla każdego pacjenta. Okresowo należy dokonywać oceny konieczności dalszej kontynuacji leczenia. Zgodnie z opinią niektórych lekarzy warto równocześnie stosować psychoterapię behawioralną, u tych pacjentów, których reakcja na leczenie jest dobra. W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych długotrwała skuteczność leczenia (ponad 24 tygodnie) nie została udowodniona.

W przypadku bulimii:

Osoby dorosłe oraz starsze zalecana dawka to 60 mg na dobę. W przypadku żarłoczności psychicznej długotrwała skuteczność – powyżej 3 miesięcy – nie została wykazana.

1. W przypadku osób dorosłych dawkę można zwiększać lub zmniejszać.
2. Po zakończonym leczeniu w organizmie nadal pozostają substancje czynne leku, nawet przez wiele tygodni.
3. W przypadku osób starszych należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki – dobowa dawka nie powinna być większa niż 40 mg. Maksymalna dobowa dawka to 60 mg.
4. W przypadku osób z zaburzeniami czynności wątroby lub też osób, które równocześnie stosują leki mogące wchodzić w interakcje z fluoksetyną, należy zastanowić się nad zmniejszeniem dawki lub też zmniejszeniem częstości stosowania leku.

• Dzieci i młodzież
• Dzieci i młodzież w wieku 8 lat i powyżej w przypadku epizodu depresji (od umiarkowanego do ciężkiego)

Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza i cały czas przez niego nadzorowane. Lekarz ustala dawkę indywidualnie dążąc do utrzymania jak najmniejszej skutecznej dawki. Dawka początkowa najczęściej wynosi 10 mg, a po 1-2 tygodniach można ją zwiększyć do 20 mg na dobę.

W przypadku dzieci o małej masie ciała – z uwagi na większe stężenie w osoczu – można stosować mniejsze dawki leku, które będą skuteczne.

W celu zminimalizowania ryzyka objawów odstawiennych, po przerwaniu stosowania fluoksetyny, należy stopniowo zmniejszać dawkę przez okres minimum 1-2 tygodni. Jeżeli po zmniejszeniu dawki lub podczas odstawienia leku pojawią się uciążliwe objawy można rozważyć powrót do wcześniej stosowanej dawki. Następnie – pod nadzorem lekarza – dawka może zostać ponownie zmniejszona, ale bardziej stopniowo.

Z czym nie łączyć leku Fluoksetyna

Interakcje z Inhibitorami MAO i Fluoksetyna 

• Nieodwracalne inhibitory MAO: Nie należy łączyć Fluoksetyny z nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami MAO, takimi jak tranylcypromina. Stosowanie tych leków razem może prowadzić do zespołu serotoninowego, który jest stanem potencjalnie śmiertelnym. Po zakończeniu stosowania inhibitorów MAO, należy odczekać co najmniej 2 tygodnie przed rozpoczęciem terapii Fluoksetyną. Po zakończeniu terapii Fluoksetyną, należy odczekać co najmniej 5 tygodni przed rozpoczęciem terapii nieodwracalnymi inhibitorami MAO.
• Odwracalne inhibitory MAO: Stosowanie Fluoksetyny z odwracalnymi inhibitorami MAO, takimi jak moklobemid, może również wywołać zespół serotoninowy. Leczenie Fluoksetyną można rozpocząć dzień po zakończeniu stosowania odwracalnych inhibitorów MAO, jednak lekarz może zdecydować o starannym monitorowaniu pacjenta.

Interakcje z Lekami Kardiologicznymi i Fluoksetyna 

• Metoprolol: Stosowanie Fluoksetyny z metoprololem w niewydolności serca zwiększa ryzyko bradykardii (zbyt wolnej akcji serca).
• Mekwitazyna: Kombinacja z Fluoksetyną może prowadzić do zmian w elektrycznej aktywności serca.
• Leki przeciwarytmiczne: Fluoksetyna może interagować z lekami klasy IA i III, zwiększając ryzyko zmian w rytmie serca.

Interakcje z Lekami Przeciwzakrzepowymi i Fluoksetyna 

• Warfaryna i inne NLPZ: Fluoksetyna może wpływać na działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna, oraz niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), wpływając na krzepliwość krwi. W przypadku rozpoczęcia lub zakończenia terapii Fluoksetyną podczas stosowania warfaryny, lekarz może zlecić dodatkowe badania i dostosować dawkowanie.

Interakcje z Lekami Psychotropowymi i Fluoksetyna 

• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inne SSRI: Fluoksetyna może zwiększać ryzyko drgawek przy jednoczesnym stosowaniu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi.
• Buprenorfina, tramadol, tryptany: Kombinacja tych leków z Fluoksetyną zwiększa ryzyko łagodnego zespołu serotoninowego.
• Leki przeciwpsychotyczne: Równoczesne stosowanie z Fluoksetyną może prowadzić do zmian w stężeniu tych leków we krwi.

Interakcje z Lekami na Alergie i Fluoksetyna 

• Cyproheptadyna: Może osłabiać działanie Fluoksetyny

Interakcje z Lekami Obniżającymi Stężenie Sodu i Fluoksetyna

• Leki moczopędne, desmopresyna, karbamazepina, okskarbazepina: Równoczesne stosowanie z Fluoksetyną może wpływać na stężenie sodu we krwi.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Fluoksetyna

Skutki uboczne leku Fluoksetyna

Skutki uboczne fluoksetyny to:

• W przypadku pojawienia się myśli samobójczych lub myśli o samouszkodzeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub zgłosić się do szpitala.
• W przypadku wystąpienia wysypki lub takich objawów uczulenia jak swędzenie, obrzęk warg/języka lub świszczący oddech/duszność, należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
• Pacjenci mogą doświadczać objawów akatyzji, które obejmują uczucie silnego niepokoju, lęku, rozdrażnienia oraz pobudzenie ruchowe. Zwiększenie dawki leku Fluoksetyna EGIS może pogorszyć ten stan. W razie wystąpienia takiego samopoczucia należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
• Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym w razie pojawienia się zaczerwienienia skóry, różnych reakcji skórnych, pęcherzy lub złuszczania. Te reakcje występują bardzo rzadko.
• Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (bardzo częste działania niepożądane, które mogą wystąpić u więcej niż u 1 na 10 pacjentów) są: bezsenność, bóle głowy, biegunka, nudności i zmęczenie.
• U niektórych pacjentów stwierdzano połączenie objawów określanych jako zespół serotoninowy, uczucie osłabienia, senność lub dezorientację, przedłużającą się lub bolesną erekcję, drażliwość lub silne pobudzenie, a także problemy dotyczące serca, takie jak szybki lub nieregularny rytm serca, omdlenie, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, co może wskazywać na nieprawidłową częstość akcji serca.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Fluoksetyna

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Fluoksetyna

Ostatnia aktualizacja: 16 grudnia 2023