Dulxetenon

Dulxetenon to lek zawierający duloksetynę, zwiększający stężenie serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym. Przeznaczony dla dorosłych do leczenia depresji i zaburzeń lękowych. Poprawa zwykle następuje po 2-4 tyg. leczenia. Może być zalecany do kontynuacji, aby zapobiec nawrotom.

Działanie Dulxetenon

Dulxetenon zawiera duloksetynę, która jest inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Przez zwiększanie stężenia tych neuroprzekaźników w układzie nerwowym, Dulxetenon wpływa na regulację nastroju i uczucia lęku.

Działanie Dulxetenon rozpoczyna się zwykle w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia, jednak pełne efekty terapeutyczne mogą nie być widoczne aż do 4 tygodni leczenia. Lek może być zalecany do długotrwałego stosowania, aby zapobiec nawrotom depresji lub lęku.

Wskazania do stosowania Dulxetenon

Dulxetenon jest wskazany do stosowania u dorosłych w przypadku następujących stanów:

• Depresja: Dulxetenon jest często przepisywany na depresję, która jest poważnym stanem zdrowia psychicznego charakteryzującym się uczuciem smutku, brakiem zainteresowania lub radości z codziennych działań. Depresja może prowadzić do różnych problemów emocjonalnych i fizycznych i może obniżyć zdolność osoby do funkcjonowania w domu i w pracy.
• Zaburzenia lękowe uogólnione (GAD): GAD jest przewlekłym stanem charakteryzującym się nadmiernym, niekontrolowanym i często nieracjonalnym lękiem. Osoby z GAD często odczuwają ciągłe uczucie lęku lub nerwowości, które wpływa na ich codzienne życie.

Dulxetenon działa przez zwiększenie stężenia neuroprzekaźników – serotoniny i noradrenaliny – w układzie nerwowym, co pomaga zmniejszyć objawy depresji i lęku.

Zawsze zaleca się konsultację z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia Dulxetenonem. Lekarz będzie mógł ocenić, czy lek jest odpowiedni dla konkretnego pacjenta, i będzie monitorować postęp leczenia.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Dulxetenon

Przeciwwskazania do stosowania leku Dulxetenon:

• Uczulenie na duloksetynę lub inny składnik leku: Jeśli pacjent ma historię reakcji alergicznych na duloksetynę lub którekolwiek inne składniki zawarte w leku Dulxetenon, nie powinien go stosować.
• Choroba wątroby: Lek Dulxetenon nie powinien być stosowany przez pacjentów z chorobą wątroby, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia stanu tego organu.
• Ciężka choroba nerek: Lek może być szkodliwy dla pacjentów z ciężką chorobą nerek, ponieważ nie są oni w stanie efektywnie eliminować leku z organizmu.
• Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO): Pacjenci, którzy przyjmują IMAO lub przyjmowali go w ciągu ostatnich 14 dni, nie powinni stosować leku Dulxetenon, ponieważ może to prowadzić do poważnych interakcji lekowych.
• Fluwoksamina, cyprofloksacyna lub enoksacyna: Te leki mogą interakcjiować z duloksetyną, prowadząc do zwiększenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
• Inne leki zawierające duloksetynę: Pacjenci, którzy już przyjmują leki zawierające duloksetynę, nie powinni stosować leku Dulxetenon, aby uniknąć przedawkowania.
• Wysokie ciśnienie tętnicze krwi lub choroba serca: Te stanu mogą pogorszyć się podczas leczenia lekiem Dulxetenon, dlatego lekarz musi zdecydować, czy pacjent powinien go przyjmować.

Środki ostrożności przy stosowaniu leku Dulxetenon:

• Inne leki przeciwdepresyjne: Dulxetenon może interakcjiować z innymi lekami przeciwdepresyjnymi, co może prowadzić do poważnych skutków ubocznych.
• Leki ziołowe zawierające dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum): Dziurawiec zwyczajny może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z Dulxetenonem.
• Choroba nerek, napady padaczkowe, epizody manii, choroba afektywna dwubiegunowa, choroby oczu, zaburzenia krzepnięcia krwi, ryzyko zmniejszonego stężenia sodu, stosowanie innych leków, które mogą uszkodzić wątrobę: Wszystkie te stany mogą wymagać dostosowania dawki lub prowadzić do poważnych działań niepożądanych podczas stosowania Dulxetenonu.
• Myśli samobójcze i pogłębiająca się depresja lub stany lękowe: Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Jeśli wystąpią takie myśli, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Stosowanie u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia: Lek Dulxetenon zazwyczaj nie jest zalecany dla osób poniżej 18 roku życia, chyba że lekarz zdecyduje, że korzyści przewyższają ryzyko.
• Inne leki zawierające duloksetynę, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), leki powodujące senność, leki zwiększające stężenie serotoniny, doustne leki przeciwzakrzepowe lub leki przeciwpłytkowe: Wszystkie te leki mogą interakcjiować z Dulxetenonem i zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
• Ciąża i karmienie piersią: Lek Dulxetenon nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży, chyba że jest to absolutnie konieczne. Duloksetyna przenika do mleka matki, dlatego kobiety karmiące piersią nie powinny stosować tego leku.
• Choroby serca: Dulxetenon może zwiększyć ryzyko problemów sercowych, dlatego pacjenci z istniejącymi chorobami serca powinni być pod szczególną obserwacją podczas leczenia tym lekiem.
• Stosowanie alkoholu: Alkohol może nasilać niektóre skutki uboczne duloksetyny, takie jak uczucie senności i zawroty głowy. Z tego powodu zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia lekiem Dulxetenon.
• Starsi pacjenci: Starsi pacjenci mogą być bardziej podatni na działania niepożądane leku Dulxetenon, dlatego zaleca się szczególną ostrożność przy jego stosowaniu w tej grupie wiekowej.

Jak stosować Dulxetenon?

Dulxetenon jest lekiem doustnym. Standardowa dawka duloksetyny przy leczeniu depresji to 60 mg raz na dobę. W leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych, zazwyczaj zaczyna się od dawki 30 mg raz na dobę, a następnie może być zwiększana do 60 mg, a nawet do 120 mg w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Ważne jest, aby zawsze przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.

Sposób podania: Kapsułkę należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy kruszyć ani otwierać kapsułki.

Regularność: Przyjmowanie duloksetyny codziennie o tej samej porze dnia pomoże pamiętać o jego zażyciu.

Czas trwania leczenia: Lekarz zdecyduje, jak długo powinien trwać kurs leczenia. Należy kontynuować przyjmowanie leku, nawet jeśli poczujesz się lepiej, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Przyjęcie większej niż zalecana dawka: W przypadku przypadkowego zażycia większej dawki Dulxetenonu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy przedawkowania mogą obejmować senność, śpiączkę, zespół serotoninowy, drgawki, wymioty i szybką akcję serca.

Pominięcie dawki: Jeżeli zapomniałeś zażyć dawkę, powinieneś zrobić to tak szybko, jak to możliwe, chyba że zbliża się czas na kolejną dawkę. W takim przypadku pominiętą dawkę należy pominąć i kontynuować schemat dawkowania jak zwykle. Nigdy nie należy przyjmować podwójnej dawki, aby nadrobić pominiętą dawkę.

Przerwanie leczenia: Nigdy nie przerywaj przyjmowania Dulxetenonu bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli czujesz się lepiej. Nagłe zaprzestanie przyjmowania Dulxetenonu może spowodować objawy odstawienia, takie jak zawroty głowy, zaburzenia snu, zmęczenie, niepokój, nudności, drgawki, bóle głowy i nadmierną potliwość. Jeśli lekarz zdecyduje, że można zakończyć terapię, dawkę należy stopniowo zmniejszać przez co najmniej dwa tygodnie.

W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania Dulxetenonu, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Z czym nie łączyć leku Dulxetenon

Dulxetenon i Inhibitory Monoaminooksydazy – Nie należy łączyć Dulxetenonu z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), takimi jak moklobemid (lek przeciwdepresyjny) czy linezolid (antybiotyk). Ich jednoczesne przyjmowanie może prowadzić do ciężkich lub życiu zagrażających działań niepożądanych. Po odstawieniu IMAO należy odczekać co najmniej 14 dni przed rozpoczęciem przyjmowania Dulxetenonu. Analogicznie, po odstawieniu Dulxetenonu powinno upłynąć co najmniej 5 dni przed rozpoczęciem terapii IMAO.

Dulxetenon i Leki Senne – Stosowanie Dulxetenonu w połączeniu z lekami powodującymi senność (np. benzodiazepiny, silne leki przeciwbólowe, leki przeciwpsychotyczne, fenobarbital, leki przeciwhistaminowe) może nasilać ich efekt sedatywny. Pacjenci przyjmujący te kombinacje leków powinni zachować szczególną ostrożność, szczególnie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.

Dulxetenon i Leki Serotoninowe – Dulxetenon nie powinien być stosowany jednocześnie z lekami, które zwiększają stężenie serotoniny w organizmie. Dotyczy to tryptanów, tramadolu, tryptofanu, selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, np. paroksetyna, fluoksetyna), selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny (SNRI, np. wenlafaksyna), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (np. klomipramina, amitryptylina), petydyny, zioła dziurawca zwyczajnego oraz innych IMAO. Stosowanie tych leków z Dulxetenonem może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego.

Dulxetenon i Leki Przeciwzakrzepowe – Przyjmowanie Dulxetenonu razem z lekami przeciwzakrzepowymi lub przeciwpłytkowymi (np. warfaryna, aspiryna) może zwiększać ryzyko krwawień. Pacjenci przyjmujący te połączenia leków powinni być monitorowani pod kątem objawów krwawienia i stosować się do zaleceń lekarza dotyczących ich stosowania.

Dulxetenon i Alkohol – Podczas przyjmowania Dulxetenonu należy zachować ostrożność przy spożywaniu alkoholu. Alkohol może nasilać działania niepożądane leku, w tym senność i zawroty głowy.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Dulxetenon

Skutki uboczne leku Dulxetenon

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• Ból głowy, senność: Może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
• Nudności, suchość w jamie ustnej: Może prowadzić do niekomfortu i mogą być problemem dla osób z problemami żołądkowymi.

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):

• Brak apetytu: Może prowadzić do utraty wagi i niedożywienia.
• Zaburzenia snu, pobudzenie, zmniejszony popęd płciowy, lęk, trudność lub niemożność osiągnięcia orgazmu, niezwykłe sny: Mogą wpływać na jakość życia, zdrowie psychiczne i relacje.
• Zawroty głowy, uczucie spowolnienia, drżenie mięśni, drętwienie, uczucie kłucia lub mrowienia skóry: Mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie i zdolność do wykonywania zadań.
• Niewyraźne widzenie, szumy uszne, uczucie kołatania serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy, wzmożone ziewanie, zaparcie, biegunka, ból brzucha, wymioty, zgaga lub niestrawność, wiatry, zwiększone pocenie, wysypka (swędząca), ból mięśni, kurcze mięśni, bolesne oddawanie moczu, częste oddawanie moczu, problem z uzyskaniem erekcji, zmiany w ejakulacji, upadki (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku), zmęczenie, zmniejszenie masy ciała.

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):

• Zapalenie gardła powodujące chrypkę: Może utrudniać połykanie i mówienie.
• Myśli samobójcze, trudności z zasypianiem, zgrzytanie zębami, dezorientacja, brak motywacji: Mogą wpływać na zdrowie psychiczne.
• Nagłe mimowolne ruchy lub drganie mięśni, uczucie niepokoju lub niemożność spokojnego usiedzenia lub ustaną w miejscu, zdenerwowanie, zaburzenia koncentracji, zaburzenia smaku, trudności w kontrolowaniu ruchów, np. brak koordynacji lub niezamierzone ruchy mięśni, zespół niespokojnych nóg, pogorszona jakość snu: Mogą wpływać na zdrowie psychiczne i fizyczne.
• Rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, uczucie wirowania, ból ucha, szybkie i (lub) niemiarowe bicie serca, omdlenia, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie lub omdlenia przy wstawaniu, uczucie zimna w palcach rąk i (lub) stóp, ucisk w gardle, krwawienie z nosa, wymioty z krwią lub czarny, smolisty kał, zapalenie żołądka i jelit, odbijanie się treści żołądkowej, trudności w połykaniu, zapalenie wątroby, które może powodować ból brzucha i zażółcenie skóry lub białkówek oka.

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób):

• Ciężka reakcja alergiczna powodująca trudności w oddychaniu, zawroty głowy z obrzękiem języka lub warg, reakcje alergiczne: Mogą być zagrożeniem dla życia i wymagać natychmiastowej pomocy medycznej.
• Zmniejszenie czynności tarczycy, które może powodować zmęczenie lub zwiększenie masy ciała.
• Odwodnienie, małe stężenie sodu we krwi, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH): Może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak niewydolność organów.

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób):

• Zapalenie naczyń krwionośnych skóry: Może prowadzić do problemów z krążeniem i wymagać leczenia.

Niektóre z tych działań niepożądanych mogą być niezauważalne dla pacjenta, takie jak zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych czy stężenia potasu we krwi. W każdym przypadku, jeżeli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Dulxetenon

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Dulxetenon

Ostatnia aktualizacja: 4 stycznia 2024