Duloxetine (Duloksetyna)

Duloxetine jest lekiem, który zawiera duloksetynę jako substancję czynną. Jego działanie polega na zwiększaniu stężenia serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym. Przeznaczony jest do stosowania u dorosłych w leczeniu różnych schorzeń, takich jak depresja, zaburzenia lękowe uogólnione oraz ból w neuropatii cukrzycowej.

Działanie Duloxetine (Duloksetyna)

Zasada działania duloksetyny polega na modyfikacji równowagi neuroprzekaźników w mózgu, co z kolei wpływa na nastrój i uczucia osoby. Podstawowe neuroprzekaźniki zaangażowane w działanie duloksetyny to serotonina i noradrenalina, które są związane z regulacją nastroju, uczuć i bólu.

Duloksetyna działa, hamując zwrotny wychwyt serotoniny i noradrenaliny w synapsach neuronów w mózgu. W wyniku tego działania, te neuroprzekaźniki są dostępne w większym stężeniu w szczelinie synaptycznej, co pozwala na większą aktywację receptorów postsynaptycznych. W efekcie, intensyfikuje się przekazywanie sygnałów między komórkami nerwowymi, co poprawia komunikację międzyneuronową.

Ponadto, duloksetyna działa również na układ bólowy, co sprawia, że jest skuteczna w leczeniu przewlekłego bólu neuropatycznego i bólu związanego z fibromialgią. Możliwe, że efekty przeciwbólowe duloksetyny wynikają z jej zdolności do wzmacniania sygnałów hamujących ból w układzie nerwowym centralnym.

Wskazania do stosowania Duloxetine

Lek Duloxetine, którego substancją czynną jest duloksetyna, ma trzy główne wskazania do stosowania u dorosłych. Poniżej przedstawię te wskazania i szczegółowo je opiszę.

Depresja: Duloksetyna jest często przepisywana jako lek przeciwdepresyjny. Działa przez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym, co poprawia komunikację między neuronami i pomaga regulować nastrój. Efekty terapeutyczne duloksetyny mogą jednak nie być natychmiastowe. W większości przypadków lek zaczyna działać w ciągu dwóch tygodni, ale pełna poprawa może wystąpić dopiero po 2 do 4 tygodniach leczenia. W przypadku poprawy, lekarz może zalecić kontynuowanie leczenia duloksetyną, aby zapobiec nawrotom depresji.

Zaburzenia lękowe uogólnione: Duloksetyna jest również używana w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych, które charakteryzują się przewlekłym uczuciem lęku lub nerwowością. Podobnie jak w leczeniu depresji, duloksetyna działa poprzez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym, co pomaga zmniejszyć objawy lęku. W przypadku poprawy, lekarz może zalecić kontynuowanie przyjmowania duloksetyny, aby zapobiec nawrotowi lęku.

Ból w neuropatii cukrzycowej: Duloksetyna jest również wskazana do leczenia bólu w neuropatii cukrzycowej. Neuropatia cukrzycowa to uszkodzenie nerwów spowodowane przewlekłą hiperglikemią (wysoki poziom cukru we krwi) związaną z cukrzycą. Objawy mogą obejmować palący, przeszywający, kłujący lub rwący ból, często opisywany jako podobny do porażenia prądem. Mogą również występować zaburzenia czucia, takie jak utrata czucia, nieprzyjemne odczucia dotyku, ciepła lub zimna, a nacisk może wywoływać ból. Poprawa może nastąpić po kilku tygodniach stosowania duloksetyny, ale jeśli poprawa nie nastąpi po upływie 2 miesięcy, należy skontaktować się z lekarzem.

Przeciwwskazania i środki ostrożności do stosowania Duloxetine

Lek Duloxetine, mimo swojej skuteczności w leczeniu różnych stanów, nie jest odpowiedni dla każdego pacjenta i ma pewne przeciwwskazania oraz wymaga stosowania pewnych środków ostrożności.

Przeciwwskazania do stosowania Duloxetine obejmują:

• Nadwrażliwość na duloksetynę lub na którykolwiek z pomocniczych składników leku: Jeśli pacjent ma alergię na duloksetynę lub jakikolwiek inny składnik leku, nie powinien go przyjmować. Objawy alergii mogą obejmować wysypkę, swędzenie, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.
• Ciężka niewydolność wątroby lub niewydolność nerek: Duloksetyna jest metabolizowana przez wątrobę i wydalana przez nerki, dlatego nie jest zalecana dla osób z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.
• Niewydolność serca: Duloksetyna może zwiększać ciśnienie krwi i tętno, co może stanowić problem dla osób z niewydolnością serca.

Środki ostrożności przy stosowaniu Duloxetine obejmują:

• Stosowanie z innymi lekami: Duloksetyna może wchodzić w interakcje z innymi lekami, w tym z innymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami przeciwzakrzepowymi, niektórymi lekami na ból, lekami na migrenę, i innymi. Zawsze informuj lekarza o wszystkich lekach, które przyjmujesz.
• Choroby wątroby lub nerek: Jeśli pacjent ma łagodną lub umiarkowaną chorobę wątroby lub nerek, lekarz może zdecydować o dostosowaniu dawki leku.
• Choroby serca: Pacjenci z chorobami serca powinni być monitorowani podczas stosowania duloksetyny ze względu na potencjalne zwiększenie ciśnienia krwi i tętna.
• Zaburzenia psychiczne: Duloksetyna może zwiększać ryzyko myśli samobójczych, zwłaszcza u młodych dorosłych i dzieci. Pacjenci z chorobami psychicznymi, takimi jak zaburzenia afektywne, powinni być pod ścisłym nadzorem lekarza podczas stosowania duloksetyny.
• Ciąża i karmienie piersią: Duloksetyna powinna być stosowana podczas ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Duloksetyna jest wydalana w mleku matki, dlatego kobiety karmiące piersią powinny omówić z lekarzem ryzyko związane ze stosowaniem tego leku.

Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza i farmaceuty odnośnie do stosowania duloksetyny. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości, skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie Duloxetine

Na podstawie podanego fragmentu, duloksetyna jest lekiem, który można stosować na trzy główne schorzenia: duże zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe uogólnione oraz ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej.

Duże zaburzenia depresyjne:

• Dawka początkowa i zalecana dawka podtrzymująca to 60 mg raz na dobę. Dawka może być przyjmowana podczas posiłku lub między posiłkami.
• Zwiększenie dawki do maksymalnej dawki 120 mg na dobę nie przynosi korzyści u pacjentów, którzy nie reagują na początkową dawkę.
• Odpowiedź na leczenie obserwuje się zwykle po 2-4 tygodniach terapii.
• Po ustabilizowaniu się odpowiedzi na leczenie, zaleca się kontynuowanie terapii przez kilka miesięcy, aby zapobiec nawrotom.

Zaburzenia lękowe uogólnione:

• Zalecana dawka początkowa to 30 mg raz na dobę, które również mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami.
• W przypadku niewystarczającej odpowiedzi na leczenie, dawkę zwiększa się do 60 mg, co stanowi zazwyczaj stosowaną dawkę podtrzymującą u większości pacjentów.
• Można rozważyć zwiększenie dawki do 90 mg lub 120 mg, jeżeli pacjent nie uzyskał wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 60 mg.
• Po ustabilizowaniu się odpowiedzi, zaleca się kontynuowanie leczenia przez kilka miesięcy, aby zapobiec nawrotom.

Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej:

• Dawka początkowa i zalecana dawka podtrzymująca to 60 mg raz na dobę.
• Odpowiedź kliniczną ocenia się po 2 miesiącach leczenia. Po tym okresie, u pacjentów z niewystarczającą początkową odpowiedzią kliniczną, mało prawdopodobne jest osiągnięcie lepszych wyników.
• Należy regularnie (co najmniej co 3 miesiące) oceniać korzyści z leczenia.

Szczególne grupy pacjentów:

• Osoby w podeszłym wieku: Nie zaleca się dostosowywania dawki tylko ze względu na wiek pacjenta.
• Zaburzenia czynności wątroby: Duloksetyna nie powinna być stosowana u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
• Zaburzenia czynności nerek: Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Duloksetyna nie powinna być stosowana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.
• Dzieci i młodzież: Duloksetyna nie powinna być stosowana u osób poniżej 18 roku życia.

Przerwanie leczenia:

• Należy unikać nagłego przerwania stosowania leku. Przy zakończeniu leczenia, dawkę należy stopniowo zmniejszać w ciągu co najmniej 1 do 2 tygodni, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia.

Sposób podawania:

• Duloksetyna jest lekiem do stosowania doustnego.

Z czym nie łączyć leku Duloxetine (Duloksetyna)

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) – Duloxetine (Duloksetyna) nie powinna być stosowana równocześnie z IMAO, takimi jak moklobemid (lek przeciwdepresyjny) czy linezolid (antybiotyk). Wymagany jest co najmniej 14-dniowy odstęp po zaprzestaniu stosowania IMAO, zanim rozpocznie się leczenie Duloxetine (Duloksetyna). Analogicznie, przed rozpoczęciem terapii IMAO, należy odczekać co najmniej 5 dni po odstawieniu Duloxetine (Duloksetyna). Równoczesne stosowanie tych leków może prowadzić do ciężkich reakcji, w tym zagrażających życiu.

Leki powodujące senność – Duloxetine (Duloksetyna) może wzmacniać działanie leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny, silne środki przeciwbólowe, leki przeciwpsychotyczne, fenobarbital, czy leki przeciwhistaminowe. Współużywanie tych środków z Duloxetine (Duloksetyna) może prowadzić do zwiększonego ryzyka senności i innych działań niepożądanych.

Leki zwiększające poziom serotoniny – Stosowanie Duloxetine (Duloksetyna) razem z lekami takimi jak tryptany, tramadol, buprenorfina, tryptofan, SSRI (np. paroksetyna, fluoksetyna), SNRI (np. wenlafaksyna), trójpierścieniowe antydepresanty (np. klomipramina, amitryptylina), petydyna, ziele dziurawca oraz inne IMAO (np. moklobemid, linezolid), może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego. W przypadku wystąpienia nietypowych objawów podczas stosowania tych leków wraz z Duloxetine (Duloksetyna), zaleca się kontakt z lekarzem.

Doustne leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe – Leki te, w tym środki rozrzedzające krew lub zapobiegające krzepnięciu krwi, mogą nasilać ryzyko krwawienia przy jednoczesnym stosowaniu z Duloxetine (Duloksetyna).

Alkohol – Podczas leczenia Duloxetine (Duloksetyna) zaleca się ostrożność w spożywaniu alkoholu. Alkohol może nasilać działania uboczne Duloxetine (Duloksetyna), w tym senność i ryzyko uszkodzenia wątroby.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Duloxetine (Duloksetyna)

Skutki uboczne leku Duloxetine (Duloksetyna)

Duloksetyna, jak każdy lek, może powodować skutki uboczne. Skutki te są zazwyczaj łagodne do umiarkowanych i mijają po kilku dniach lub tygodniach terapii. Poniżej znajduje się lista potencjalnych skutków ubocznych duloksetyny, które są zgrupowane według częstości występowania.

Bardzo częste skutki uboczne (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• Nudności
• Suchość w ustach
• Ból głowy

Częste skutki uboczne (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób):

• Utrata apetytu
• Bezsenność
• Senność, uczucie zmęczenia
• Zwiększony ciśnieniowy naczyniowy
• Zawroty głowy
• Niepokój
• Niemożność skupienia się
• Zaburzenia widzenia
• Szum w uszach
• Palpitacje
• Zasłabnięcia
• Wzdęcia, zaparcia, biegunka, wymioty
• Nadmierna potliwość
• Wysypka, swędzenie skóry
• Ból mięśni i stawów
• Zwiększone oddawanie moczu
• Zaburzenia erekcji, zmniejszone libido
• Zmiany w wynikach badań funkcji wątroby
• Waga ciała spada

Niezbyt częste skutki uboczne (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób):

• Zaburzenia rytmu serca
• Wysoka gorączka, dreszcze
• Zmniejszona motoryka, niezwykłe sny
• Zaburzenia mowy
• Nieprawidłowe krwawienie z pochwy
• Trudności z oddychaniem
• Wzrost stężenia glukozy we krwi
• Utrata włosów

Rzadkie skutki uboczne (mogą wystąpić u do 1 na 1 000 osób):

• Utrata przytomności
• Samobójcze myśli
• Problemy z wątrobą
• Zespół złego wchłaniania galaktozy

To nie jest kompletna lista skutków ubocznych. Jeżeli pacjent odczuwa jakiekolwiek skutki uboczne, niezależnie czy są one wymienione czy też nie, powinien skontaktować się z lekarzem.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Duloxetine (Duloksetyna)

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Duloxetine (Duloksetyna)

Ostatnia aktualizacja: 28 grudnia 2023