Naltex

Naltex jest to lek, który stosowany jest w leczeniu uzależnienia od opioidów. Preparat ten dostępny jest jedynie na receptę i występuje w postaci tabletek powlekanych. Substancja czynna leku to  chlorowodorek naltreksonu, która wspomaga utrzymanie abstynencji.

Działanie Naltex

Lek Naltex stosowany jest w celu leczenia uzależnienia od narkotyków, opioidów oraz alkoholu. Preparat ten dostępny jest jedynie z przepisu lekarza – na receptę – i występuje w postaci tabletek powlekanych w dawce 50 mg po 7, 14, 28, 30, 50 lub 56 sztuk w opakowaniu.

Substancją czynną leku jest chlorowodorek naltreksonu, który poprzez wiązanie się z receptorami układu nerwowego blokuje działanie opioidów. Dodatkowo stosowanie tej substancji wspomaga utrzymanie abstynencji i zmniejsza ryzyko, że uzależnienie wróci. W przypadku alkoholu najprawdopodobniej lek zmniejsza chęć sięgania po napoje wyskokowe. Naltex nie wywołuje uzależnienia psychicznego oraz fizycznego.

Wskazania do stosowania leku Naltex

Wskazaniem do stosowania leku Naltex jest:

• leczenie uzależnienia od opioidów,
• pomoc w utrzymaniu trzeźwości w przypadku leczenia uzależnienia od alkoholu.

Przeciwwskazania do stosowania leku Naltex

Przeciwwskazaniami do stosowania leku Naltex są:

• nadwrażliwość na substancję czynną leku lub którykolwiek z jego składników,
• uzależnienie od opioidów,
• poddanie leczeniu, które ma na celu utrzymanie abstynencji,
• jednoczesne i stałe stosowanie preparatów, które zawierają opioid (np. leki przeciwbiegunkowe, leki przeciwkaszlowe),
• ostre zapalenie wątroby, zaburzenia czynności wątroby,
• występowanie zespołu odstawiennego po zastosowaniu chlorowodorku naltreksonu,
• stosowanie metadonu.

Dawkowanie leku Naltex

Dawkę, częstotliwość stosowania leku Naltex oraz czas trwania leczenia ustala lekarz. Preparat należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, a w razie jakichkolwiek wątpliwości zasięgnąć jego porady. Lek występuje w postaci tabletek powlekanych przeznaczonych do stosowania doustnego.

• Dawkowanie w przypadku uzależnienia od opioidów – najczęściej zalecana dawka to 1 tabletka powlekana na dobę (50 mg). Na początku leczenia zaleca się stosowanie połowy tabletki na dobę czyli 25 mg. Tabletkę należy połknąć popijając niewielką ilością wody/płynu. Przed rozpoczęciem leczenia z zastosowaniem preparatu Naltex należy zrezygnować ze stosowania innych opioidów przez okres 7-10 dni. Nie należy przekraczać dawek zaleconych przez lekarza, a także wydłużać okresu leczenia, który lekarz ustalił. Leczenia również nie należy przerywać samodzielnie.
  Podawanie naltreksonu osobom uzależnionym od opioidów może prowadzić do wystąpienia objawów odstawiennych, które stanowią zagrożenie dla życia. Przed rozpoczęciem leczenia naltreksonem należy wykonać test prowokacji naloksonem u pacjentów, u których istnieje podejrzenie przyjmowania opioidów lub uzależnienia od opioidów, chyba że potwierdzono (za pomocą analizy moczu), że pacjent nie przyjmował opioidów przez okres ostatnich 7-10 dni.Ze względu na to, że naltrekson stosuje się w leczeniu uzupełniającym, a proces całkowitego powrotu do zdrowia u pacjentów uzależnionych od opioidów przebiega indywidualnie, nie można ustalić zaleceń odnośnie czasu trwania leczenia. Należy jednak rozważyć stosowanie trzymiesięcznego leczenia początkowego, a długoterminowe podawanie leku może być konieczne.

• Dawkowanie w przypadku uzależnienia od alkoholu – najczęściej w celu leczenia choroby alkoholowej zalecana dawka dobowa to 1 tabletka powlekana leku czyli 50 mg. Warto wiedzieć, że im wyższa dawka tym większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W tym przypadku możliwe jest stosowanie leku np. 3 razy w tygodniu (np. w takim schemacie 2 tabletki x 50 mg w poniedziałek oraz środę, 3 tabletki po 50 mg w piątek). Oczywiście to lekarz ustala plan leczenia. Nie zaleca się przyjmowania dawek większych niż 150 mg na dobę, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych.
  Podobnie jak w przypadku leczenia uzależnienia od opioidów, czas trwania leczenia chlorowodorkiem naltreksonu w leczeniu uzależnienia od alkoholu jest uzależniony od indywidualnego procesu powrotu do zdrowia pacjenta. Należy rozważyć stosowanie trzymiesięcznego leczenia początkowego, a długoterminowe podawanie leku może być konieczne.Schemat dawkowania chlorowodorku naltreksonu może wymagać modyfikacji, aby dopasować go do indywidualnych potrzeb pacjenta. Schemat ten zazwyczaj składa się z 3 dawek tygodniowo: 2 tabletek (100 mg chlorowodorku naltreksonu) w poniedziałek i w środę oraz 3 tabletek (150 mg chlorowodorku naltreksonu) w piątek.

Dzieci i młodzież – Ze względu na niewystarczającą ilość danych klinicznych w tej grupie wiekowej, naltreksonu nie należy podawać dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci.

Pacjenci w podeszłym wieku – Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania naltreksonu u pacjentów w podeszłym wieku. Stosowanie naltreksonu w tym wskazaniu u osób starszych wymaga szczególnej ostrożności.

Pominięcia zastosowania dawki leku

W sytuacji, gdy pominięte zostanie przyjęcie dawki leku należy przyjąć ją jak najszybciej. Nie należy przyjmować podwójnej dawki preparatu, w celu uzupełnienia tej pominiętej.

Środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Naltex

Zgodnie z krajowymi wytycznymi, leczenie pacjentów uzależnionych od opioidów lub alkoholu powinno być prowadzone pod nadzorem doświadczonego lekarza. W trakcie leczenia naltreksonem należy unikać przyjmowania dużej dawki opioidów, ponieważ może to prowadzić do groźnego zatrucia opioidami, zagrażającego życiu pacjenta przez zaburzenia układu oddechowego i krążenia.

U pacjentów uzależnionych od opioidów, przyjęcie naltreksonu może wywołać zespół odstawienny, którego objawy mogą pojawić się bardzo szybko po przyjęciu leku i utrzymywać się przez 48 godzin. Leczenie zespołu odstawiennego jest objawowe.

U osób nadużywających alkoholu często występują zaburzenia czynności wątroby, a u pacjentów otyłych i w podeszłym wieku, którzy przyjmowali naltrekson w dawkach większych niż zalecane (do 300 mg na dobę), zaobserwowano nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie jego trwania zaleca się wykonywanie badań czynnościowych wątroby. Konieczne jest szczególne monitorowanie pacjentów, u których wystąpiło trzykrotne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy w porównaniu do wartości prawidłowych oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Podczas leczenia naltreksonem należy przestrzegać pacjentów, aby nie stosowali jednocześnie leków zawierających opioidy, takich jak leki przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe lub leki stosowane w leczeniu objawowym przeziębień itp.

Rozpoczęcie leczenia naltreksonem jest możliwe tylko wtedy, gdy od zaprzestania przyjmowania opioidów minął odpowiedni okres czasu (5-7 dni w przypadku heroiny oraz co najmniej 10 dni od czasu zaprzestania przyjmowania metadonu).

Jeśli konieczne jest stosowanie opioidów w leczeniu pacjenta, na przykład w celu łagodzenia bólu lub w sytuacjach nagłych, może być konieczne zastosowanie większej niż zwykle dawki. W takim przypadku depresja ośrodka oddechowego i wpływ na układ krążenia będą silniejsze i trwają dłużej. Pacjenci mogą doświadczać objawów związanych z uwolnieniem histaminy, takich jak ogólny rumień, nadmierne pocenie się, świąd i inne objawy skórne i błon śluzowych. W takich okolicznościach konieczna jest szczególna opieka i obserwacja pacjenta.

W przypadku stosowania terapii naltreksonem, należy unikać podawania opioidowych leków przeciwbólowych. Pacjenci muszą zostać poinformowani, że próby przełamania blokady receptorów opioidowych poprzez duże dawki opioidów po przerwaniu leczenia naltreksonem mogą prowadzić do wystąpienia ostrego zatrucia opioidami, co stanowi zagrożenie dla życia pacjenta. Po zakończeniu leczenia naltreksonem, pacjenci mogą być bardziej wrażliwi na działanie leków zawierających opioidy.

Przed rozpoczęciem leczenia naltreksonem, pacjenci, u których podejrzewa się przyjmowanie lub uzależnienie od opioidów, muszą zostać poddani testowi prowokacji naloksonem, chyba że można potwierdzić (przy użyciu analizy moczu), że pacjent nie przyjmował opioidów przez okres ostatnich 7-10 dni.

Istnieją sytuacje, w których stosowanie leku Naltex powinno się odbywać z zachowaniem środków ostrożności. Do takich sytuacji zalicza się:

• choroba wątroby – przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie badania morfologii krwi w celu sprawdzenia prawidłowości w funkcjonowaniu wątroby;
• choroba nerek – ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości,
• podeszły wiek,
• otyłość,

1. Leczenie z zastosowaniem preparatu Naltex może zostać rozpoczęte jedynie po okresie ok. 5-10 dni od zakończenia stosowania opioidów (min. 5-7 dni dla heroiny i min. 10 dni dla metadonu).
2. Osoby z nadwagą/otyłością lub też osoby starsze, które stosują naltrekson są bardziej narażone na otrzymanie nieprawidłowych wyników badań dot. czynności wątroby.
3. W przypadku wystąpienia objawów tkj. silny ból brzucha, ciemna barwa moczu, biały stolec, żółta barwa gałek ocznych lub skóry należy bezzwłocznie zaprzestać stosowania leku i skontaktować się z lekarzem.
4. Kobiety w ciąży nie powinny stosować żadnego leku bez konsultacji z lekarzem. W przypadku leku Naltex nie istnieją dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania tego preparatu u kobiet będących w ciąży.
5. Stosowanie leku w okresie karmienia piersią nie jest zalecane.
6. Lek Naltex może mieć wpływ na sprawność psychomotoryczną, a tym samym na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania urządzeń oraz maszyn mechanicznych.
7. Preparat zawiera laktozę jednowodną, dlatego osoby ze stwierdzoną nietolerancją niektórych cukrów powinny skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku.

Równoległe stosowanie leku Naltex z innymi preparatami

Przed rozpoczęciem leczenia z zastosowaniem leku Naltex należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio i obecnie stosowanych preparatach (również o tych dostępnych bez recepty i o produktach ziołowych), a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Leku Naltex nie należy stosować równolegle z:

• lekami, które zawierają opioidy – ryzyko wystąpienia objawów tkj. duszność, śpiączka, a nawet zgon pacjenta,
• triorydazyną – ryzyko wystąpienia senność. Triorydazyna to lek przeciwpsychotyczny, który może powodować senność jako jedno z jego działań niepożądanych. Stosowanie triorydazyny równolegle z naltreksonem może zwiększyć ryzyko wystąpienia senności, co może wpłynąć na zdolność pacjenta do wykonywania czynności wymagających skupienia uwagi, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługa maszyn.

Z czym nie łączyć leku Naltex

Unikanie opioidów i Naltex – Przyjmowanie Naltex w połączeniu z opioidami jest wysoce niezalecane. Naltex działa przez blokowanie efektów opioidów, a próby przełamania tego blokowania przez stosowanie większych dawek opioidów mogą skutkować poważnymi komplikacjami. Możliwe skutki to trudności z oddychaniem, śpiączka, a nawet ryzyko śmierci.

Tiorydazyna i Naltex – Podczas gdy współdziałanie Naltex z tiorydazyną może prowadzić do zwiększonej senności, nie zaobserwowano innych szkodliwych skutków tej interakcji. Mimo to, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych leków.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Naltex

Skutki uboczne leku Naltex

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż u 1 pacjenta na 10):

• trudności z zasypianiem,
• lęk lub nerwowość,
• skurcze i bóle brzucha,
• nudności i (lub) wymioty
• osłabienie,
• ból stawów i (lub) mięśni,
• ból głowy,
• szybkie lub nieregularne bicie serca, – niepokój.

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 10):

• drażliwość,
• zmiany nastroju,
• przypływ energii,
• przygnębienie,
• zawroty głowy,
• dreszcze,
• nasilone pocenie się,
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego,
• wzmożone łzawienie,
• przyspieszona akcja serca,
• kołatanie serca,
• zmiana zapisu EKG,
• ból w klatce piersiowej,
• biegunka,
• zaparcia,
• wysypka,
• zatrzymanie moczu,
• opóźniony wytrysk,
• zaburzenia erekcji, – utrata apetytu, – pragnienie.

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• niektóre zakażenia (np. opryszczka wargowa, grzybica stóp),
• obrzęk, powiększenie węzłów chłonnych,
• omamy,
• stan splątania,
• depresja,
• paranoja,
• dezorientacja,
• koszmary senne,
• pobudzenie,
• spadek popędu płciowego,
• niezwykłe sny,
• drżenie,
• denność,
• niewyraźne widzenie,
• podrażnienie oka,
• światłowstręt,
• obrzęk oczu,
• ból oczu,
• przemęczenie wzroku,
• dolegliwości uszne,
• ból ucha,
• dzwonienie w uszach,
• zawroty głowy,
• wahania ciśnienia krwi,
• wypieki (rumieńce),
• przekrwienie błony śluzowej nosa i uczucie dyskomfortu,
• kichanie,
• zwiększone wytwarzanie śluzu w oskrzelach,
• dolegliwości ze strony zatok,
• zaburzenia głosu,
• duszność, trudności w oddychaniu,
• kaszel,
• ziewanie,
• katar,
• wzdęcia,
• hemoroidy,
• wrzody,
• suchość w jamie ustnej,
• zaburzenia czynności wątroby (w tym zapalenie wątroby),
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
• przetłuszczająca się skóra,
• świąd,
• trądzik,
• wypadanie włosów,
• ból w pachwinie,
• częstsze oddawanie moczu,
• zapalenie pęcherza moczowego,
• zwiększony apetyt,
• spadek masy ciała,
• przyrost masy ciała,
• gorączka,
• ból,
• zimne dłonie lub stopy, – uczucie gorąca.

Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• myśli samobójcze,
• próby samobójcze,
• zaburzenia krzepnięcia krwi, – zaburzenia mowy.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• euforia,
• wysypka skórna/ wykwity
• uszkodzenie mięśni szkieletowych.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Naltex

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Naltex

Ostatnia aktualizacja: 24 lutego 2024