Moloxin

Moloxin, zawierający moksyfloksacynę, jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów, stosowanym w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych u dorosłych, takich jak zapalenie zatok, zapalenie płuc, nagłe zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, a także lekkie do umiarkowane zakażenia górnych dróg rodnych. Lek działa bakteriobójczo, eliminując bakterie odpowiedzialne za te infekcje, szczególnie wtedy, gdy inne antybiotyki okazują się nieskuteczne lub ich zastosowanie jest niemożliwe.

Wskazania do stosowania leku Moloxin

Moloxin to antybiotyk o szerokim spektrum działania, który pomaga zwalczać różne infekcje bakteryjne. Jego zastosowanie jest szczególnie wskazane, gdy inne antybiotyki są nieskuteczne lub ich zastosowanie jest niemożliwe.

Zapalenie zatok: Stosowany w leczeniu ostrych bakteryjnych zapaleń zatok przynosowych.

Nagłe zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: Przeznaczony dla pacjentów z nagłym nasileniem objawów przewlekłego zapalenia oskrzeli, gdy inne antybiotyki są nieskuteczne.

Pozaszpitalne zapalenie płuc: Leczy zakażenia płuc (zapalenie płuc) nabyte poza szpitalem, z wyjątkiem ciężkich przypadków.

Lekkie do umiarkowane zakażenia górnych dróg rodnych: Stosowany w leczeniu zapalenia narządów miednicy mniejszej, w tym zapalenia jajowodów i błony śluzowej macicy, w połączeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich: Skuteczny w leczeniu zakażeń skóry i tkanek miękkich po początkowej terapii roztworem do infuzji, gdy doszło do poprawy.

Zakażenia płuc po infuzji: Może być kontynuowany w postaci tabletek po poprawie stanu pacjenta leczonego roztworem do infuzji moksyfloksacyny.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Moloxin

Działanie leku Moloxin

Moloxin działa poprzez hamowanie enzymów bakteryjnych niezbędnych do syntezy DNA, co prowadzi do śmierci komórek bakteryjnych. Dzięki temu skutecznie zwalcza różnorodne infekcje bakteryjne, eliminując patogeny odpowiedzialne za zakażenia. Lek ten jest szczególnie skuteczny w leczeniu infekcji, gdzie inne antybiotyki okazały się nieskuteczne.

Czytaj więcej: Działanie Moloxin

Dawkowanie leku Moloxin

Moloxin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Zazwyczaj stosowana dawka u dorosłych to 1 tabletka powlekana 400 mg raz na dobę. Tabletki Moloxin stosuje się doustnie, należy je połykać w całości, aby zamaskować gorzki smak, popijając dużą ilością płynu. Moloxin można przyjmować niezależnie od posiłków, co oznacza, że nie ma znaczenia, czy jest przyjmowany rano czy wieczorem, choć zaleca się przyjmowanie leku o tej samej porze dnia.

Dawkowanie Moloxin

Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku, z małą masą ciała lub pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju zakażenia. O ile lekarz nie zalecił inaczej, zalecany czas stosowania leku Moloxin wynosi:

• Nagłe nasilenie (zaostrzenie) przewlekłego zapalenia oskrzeli: Leczenie trwa od 5 do 10 dni. Moloxin pomaga w złagodzeniu objawów takich jak nasilony kaszel, duszność i zwiększona ilość plwociny, redukując stan zapalny i infekcję bakteryjną w oskrzelach.
• Pozaszpitalne zapalenie płuc: Zakażenia płuc, które nie rozpoczęły się podczas leczenia szpitalnego, wymagają 10 dni terapii Moloxinem. Lek ten zwalcza bakterie powodujące zapalenie płuc, co prowadzi do poprawy objawów takich jak gorączka, kaszel, ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu.
• Ostre zapalenie zatok (ostre bakteryjne zapalenie zatok): Terapia trwa zazwyczaj 7 dni. Moloxin pomaga zmniejszyć ból zatok, uczucie zatkania nosa i ropną wydzielinę, eliminując bakterie odpowiedzialne za infekcję.
• Lekkie do umiarkowanego zakażenia górnych dróg rodnych (zapalenie narządów miednicy mniejszej): Leczenie trwa 14 dni i obejmuje zakażenia jajowodów oraz błony śluzowej macicy. Moloxin pomaga w zwalczaniu bakterii powodujących infekcje, co łagodzi objawy takie jak ból brzucha, gorączka i nietypowe wydzieliny.

Jeśli lek Moloxin jest stosowany w celu uzupełnienia cyklu leczenia moksyfloksacyną w postaci roztworu do infuzji, zalecany czas leczenia wynosi:

• Zakażenia płuc (zapalenie płuc) nabyte poza szpitalem: Leczenie trwa od 7 do 14 dni. U większości pacjentów z zapaleniem płuc zmiana na leczenie doustne moksyfloksacyną w postaci tabletek powlekanych następuje w ciągu 4 dni, co pomaga w pełnym wyleczeniu zakażenia.
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich: Leczenie trwa od 7 do 21 dni. U większości pacjentów z zakażeniami skóry i tkanek miękkich zmiana na leczenie doustne moksyfloksacyną w postaci tabletek powlekanych następuje w ciągu 6 dni. Moloxin pomaga w redukcji obrzęku, zaczerwienienia i bólu, przyspieszając proces gojenia.

Ważne jest ukończenie pełnego cyklu leczenia, nawet jeśli po kilku dniach nastąpi poprawa samopoczucia. W razie zbyt wczesnego przerwania przyjmowania tego leku, zakażenie może nie zostać całkowicie wyleczone, może dojść do nawrotu choroby lub jej pogorszenia, jak również może dojść do wytworzenia się oporności bakterii na lek Moloxin. Nie należy przekraczać zalecanej dawki ani przedłużać czasu leczenia.

Czytaj więcej: Dawkowanie Moloxin

Z czym nie łączyć leku Moloxin

Zaburzenia rytmu serca i Moloxin – Używanie Moloxinu może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu z lekami przeciwarytmicznymi (jak chinidyna, amiodaron), lekami przeciwpsychotycznymi (np. haloperydol), trójpierścieniowymi antydepresantami, niektórymi antybiotykami (jak erytromycyna dożylnie), lekami przeciwhistaminowymi (np. terfenadyna), a także innymi lekami, które mogą wpływać na rytm serca.

Zmniejszenie stężenia potasu i Moloxin – Leki obniżające poziom potasu we krwi (np. niektóre diuretyki, przeczyszczające, glikokortykosteroidy) mogą nasilać ryzyko ciężkich zaburzeń rytmu serca podczas stosowania Moloxinu. Warto poinformować lekarza o stosowaniu takich leków.

Wpływ innych leków na działanie Moloxinu – Leki zawierające magnez, glin, żelazo, cynk, dydanozynę lub sukralfat mogą osłabiać działanie Moloxinu. Należy zachować co najmniej 6-godzinny odstęp między przyjmowaniem tych leków a Moloxinem. Podobnie, leki zawierające węgiel aktywny mogą zmniejszać skuteczność Moloxinu.

Moloxin a leki przeciwzakrzepowe – W przypadku stosowania Moloxinu razem z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) konieczne może być monitorowanie czasu krzepnięcia krwi.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Moloxin

Skutki uboczne leku Moloxin

Moloxin, podobnie jak każdy lek, może powodować skutki uboczne. Bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10 000 osób) może wystąpić piorunujące zapalenie wątroby, ciężka wysypka skórna (w tym zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka), śpiączka hipoglikemiczna, zapalenie naczyń krwionośnych, zaburzenia psychiczne mogące prowadzić do samookaleczenia, zerwanie ścięgna, nasilenie objawów miastenii oraz przemijająca utrata widzenia.

Rzadkie (mniej niż 1 na 1 000 osób) skutki uboczne to m.in. nieprawidłowo szybkie bicie serca, ciężkie reakcje alergiczne, obrzęk (w tym dróg oddechowych), drgawki, problemy z układem nerwowym (takie jak ból, pieczenie, mrowienie, drętwienie i osłabienie kończyn), depresja prowadząca do samookaleczenia, ciężka biegunka z krwią i/lub śluzem oraz zapalenie ścięgien.

Częste (mniej niż 1 na 10 osób) działania niepożądane obejmują nudności, biegunkę, zawroty głowy, ból żołądka i brzucha, wymioty, ból głowy oraz zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych we krwi.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych skutków ubocznych, zaleca się przerwanie przyjmowania Moloxinu i natychmiastowy kontakt z lekarzem. Pamiętaj, że powyższa lista obejmuje najcięższe potencjalne skutki uboczne i nie jest pełna. Mogą wystąpić również inne skutki uboczne, które pojawiają się z różną częstością.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Moloxin

Przeciwwskazania dla leku Moloxin

Przed rozpoczęciem stosowania leku Moloxin, należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent ma jakiekolwiek wątpliwości dotyczące swojego stanu zdrowia. Moloxin nie powinien być stosowany u pacjentów, którzy są uczuleni na moksyfloksacynę, inne antybiotyki z grupy chinolonów, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Stosowanie Moloxinu jest również przeciwwskazane w okresie ciąży i karmienia piersią, a także u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, gdyż nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa jego stosowania w tej grupie wiekowej. Pacjenci, którzy w przeszłości mieli problemy ze ścięgnami w związku z leczeniem innymi antybiotykami z grupy chinolonów, nie powinni stosować tego leku.

Moloxin może wpływać na zapis EKG, szczególnie u kobiet i osób starszych, oraz u pacjentów z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami rytmu serca, takimi jak bardzo wolna czynność serca (bradykardia), osłabienie pracy serca (niewydolność serca), czy przeszłe arytmie. Pacjenci z zaburzeniami równowagi elektrolitowej, zwłaszcza z niskim stężeniem potasu lub magnezu we krwi, powinni przed rozpoczęciem leczenia skonsultować się z lekarzem. Moloxin może powodować wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, co oznacza opóźnienie w przewodzeniu sygnałów elektrycznych w sercu.

Pacjenci z ciężką chorobą wątroby, u których aktywność enzymów wątrobowych (aminotransferaz) przewyższa pięciokrotnie górną granicę normy, nie powinni stosować tego leku. Przed rozpoczęciem leczenia Moloxinem, należy poinformować lekarza o wszelkich istniejących problemach zdrowotnych, takich jak tętniak aorty, rozwarstwienie aorty, choroby tkanki łącznej (np. zespół Marfana lub zespół Ehlersa-Danlosa), zapalenie tętnic Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, choroba Behceta, nadciśnienie tętnicze lub miażdżyca tętnic.

Osoby z padaczką lub stanami mogącymi wywoływać drgawki, powinny przed rozpoczęciem leczenia skonsultować się z lekarzem. W przypadku problemów zdrowia psychicznego, zwłaszcza jeśli pacjent kiedykolwiek miał problemy tego typu, również konieczna jest konsultacja przed rozpoczęciem stosowania Moloxinu. Pacjenci cierpiący na miastenię, rodzaj osłabienia mięśni, mogą doświadczyć nasilenia objawów choroby podczas przyjmowania leku, co wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Jeśli pacjent ma niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (rzadka choroba dziedziczna), lekarz powinien ocenić, czy Moloxin jest odpowiedni. W przypadku powikłanych zakażeń górnych dróg rodnych, jak ropień jajowodu, jajnika lub w obrębie miednicy, lekarz może zalecić dożylne podawanie moksyfloksacyny, gdyż stosowanie tabletek może być niewystarczające. Podczas leczenia lekkich do umiarkowanych zakażeń górnych dróg rodnych, lekarz może zalecić dodatkowy lek przeciwbakteryjny. Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu pierwszych trzech dni leczenia, pacjentka powinna skonsultować się z lekarzem.

Pacjenci z cukrzycą powinni uważnie monitorować stężenie cukru we krwi, ponieważ podczas stosowania moksyfloksacyny może wystąpić ryzyko jego zmiany. W przypadku wystąpienia ciężkiej wysypki skórnej, łuszczenia się skóry, pęcherzy lub owrzodzeń jamy ustnej, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Podczas stosowania leku Moloxin, jeśli wystąpią objawy takie jak kołatanie serca lub nieregularne bicie serca, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Ryzyko zaburzeń czynności serca może zwiększać się wraz ze zwiększaniem dawki, dlatego ważne jest przestrzeganie zaleconego dawkowania. Istnieje niewielkie ryzyko ciężkiej, nagłej reakcji alergicznej nawet po pierwszej dawce leku. Objawy mogą obejmować ucisk w klatce piersiowej, oszołomienie, uczucie osłabienia lub omdlenie oraz zawroty głowy przy wstawaniu. W razie ich wystąpienia należy natychmiast przerwać stosowanie leku i zasięgnąć porady lekarza.

Moloxin może wywoływać zapalenie wątroby o szybkim i ciężkim przebiegu, które może prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby. Objawy takie jak szybkie pogorszenie się samopoczucia, zażółcenie białek oczu, ciemne zabarwienie moczu, swędzenie skóry, skłonność do krwawień oraz zaburzenia czynności mózgu mogą wskazywać na problemy z wątrobą i wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Antybiotyki z grupy chinolonów, w tym Moloxin, mogą powodować drgawki. W razie ich wystąpienia należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem. Leki te mogą również powodować długotrwałe, zaburzające sprawność i potencjalnie nieodwracalne ciężkie działania niepożądane, takie jak bóle ścięgien, mięśni i stawów, trudności w chodzeniu, nieprawidłowe odczucia (kłucie, mrowienie, drętwienie), zaburzenia zmysłów, depresja, zaburzenia pamięci, silne zmęczenie i zaburzenia snu. Jeśli po przyjęciu leku Moloxin wystąpi którekolwiek z tych działań niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem przed kontynuacją leczenia.

Podczas stosowania Moloxinu mogą wystąpić problemy ze zdrowiem psychicznym, nawet podczas pierwszego przyjmowania antybiotyków z grupy chinolonów. W bardzo rzadkich przypadkach depresja lub problemy ze zdrowiem psychicznym mogą prowadzić do myśli samobójczych i zachowań autodestrukcyjnych. Jeśli u pacjenta wystąpią takie reakcje, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Podczas lub po zakończeniu stosowania antybiotyków, w tym Moloxinu, może wystąpić biegunka. W razie nasilonej lub przedłużającej się biegunki, krwi lub śluzu w kale, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem. W takiej sytuacji nie należy stosować leków zatrzymujących lub spowalniających czynność ruchową jelit. Moloxin może również powodować ból i obrzęk stawów oraz stan zapalny lub zerwanie ścięgien, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, po przeszczepie narządu, u pacjentów z problemami z nerkami lub leczonych kortykosteroidami. Objawy mogą wystąpić w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia, a nawet do kilku miesięcy po jego przerwaniu. Po wystąpieniu pierwszych objawów bólu lub stanu zapalnego ścięgna, należy przerwać przyjmowanie leku, skontaktować się z lekarzem i odciążyć bolący obszar.

Pacjenci w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek powinni pić odpowiednią ilość płynów, ponieważ odwodnienie może zwiększyć ryzyko niewydolności nerek. Jeśli podczas stosowania leku Moloxin pogorszy się wzrok lub wystąpią inne zaburzenia wzroku, należy natychmiast zasięgnąć porady okulisty. Antybiotyki z grupy chinolonów mogą zwiększać wrażliwość skóry na światło słoneczne lub promieniowanie UV, dlatego w trakcie stosowania leku należy unikać długotrwałego przebywania na słońcu, korzystania z solarium lub innych źródeł promieniowania UV.

Nie określono skuteczności moksyfloksacyny w leczeniu ciężkich oparzeń, zakażeń tkanek głębokich i zakażeń stopy cukrzycowej z zapaleniem szpiku. Podczas stosowania moksyfloksacyny zgłaszano ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka oraz ostrą uogólnioną osutkę krostkową. Objawy mogą obejmować czerwonawe plamki o wyglądzie tarczy strzelniczej, pęcherze na tułowiu, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, narządach płciowych i oczach, gorączkę oraz objawy grypopodobne. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Dzieci i młodzież poniżej 18 lat nie powinni stosować leku Moloxin, ze względu na brak ustalonej skuteczności i bezpieczeństwa w tej grupie wiekowej. Pacjenci przyjmujący leki wpływające na czynność serca, takie jak leki przeciwarytmiczne, przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki stosowane w zakażeniach, leki przeciwhistaminowe, cyzapryd, winkamina, beprydyl i difemanil, powinni poinformować lekarza, ponieważ jednoczesne stosowanie tych leków może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca. Leki zawierające magnez, glin, żelazo, cynk, dydanozynę oraz sukralfat mogą osłabiać działanie Moloxinu, dlatego należy zachować 6-godzinny odstęp między ich przyjmowaniem. Jednoczesne stosowanie leku zawierającego węgiel również osłabia działanie Moloxinu. Pacjenci przyjmujący doustne leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, mogą wymagać dodatkowych badań czasu krzepnięcia krwi.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Ostatnia aktualizacja: 25 lipca 2024