Letrox

Letrox jest to lek, który wykazuje takie samo działanie jak tyroksyna czyli hormon naturalnie wytwarzany przez tarczycę. Substancją czynną tego preparatu jest lewotyroksyna sodowa. Lek ten dostępny jest jedynie na receptę i występuje w różnych dawkach.

Działanie Letrox

Lek Letrox działa tak samo jak naturalny hormon tarczycy – tyroksyna. Substancja czynna tego preparatu – lewotyroksyna sodowa – zaliczana jest do syntetycznych hormonów tarczycy. Lek ten wpływa zarówno na metabolizm, jak i rozwój i wzrost całego organizmu.

Wskazania do stosowania leku Letrox

Lek Letrox jest stosowany w wielu przypadkach związanych z funkcjonowaniem tarczycy. Poniżej przedstawiam bardziej szczegółowe wskazania do stosowania tego leku:

Niedoczynność tarczycy: Letrox jest stosowany w celu uzupełnienia niedoboru hormonów tarczycy w przypadku niedoczynności tarczycy. Niedoczynność tarczycy może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym zmęczenia, osłabienia, przyrostu masy ciała, depresji, nieregularnych miesiączek i innych problemów.

Zapobieganie nawrotom wola tarczycy: Letrox jest stosowany u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy w celu zapobiegania nawrotom wola tarczycy po operacji. Wole tarczycy to stan, w którym tarczyca ulega powiększeniu, co może prowadzić do trudności w połykaniu, duszności i innych problemów zdrowotnych.

Leczenie łagodnego wola tarczycy: Letrox jest stosowany w leczeniu wola o łagodnym charakterze u osób z prawidłową czynnością tarczycy. Łagodny wole tarczycy to stan, w którym tarczyca ulega powiększeniu, ale nie jest towarzyszące niedoczynność lub nadczynność tarczycy.

Leczenie nadczynności tarczycy: Letrox jest stosowany w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami po osiągnięciu prawidłowej czynności tarczycy. Nadczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca produkuje zbyt wiele hormonów tarczycy, co może prowadzić do objawów takich jak utrata masy ciała, trudności z zasypianiem, zmęczenie i innych problemów zdrowotnych.

Leczenie nowotworów złośliwych tarczycy: Letrox jest stosowany w leczeniu nowotworów złośliwych tarczycy, zwłaszcza po operacji usunięcia tarczycy. Lek ten pomaga zastąpić brakujące hormony tarczycy i kontrolować wzrost nowotworu.

Badania oceniające czynność tarczycy: Letrox może być stosowany w badaniach oceniających czynność tarczycy, aby pomóc lekarzom w diagnozowaniu chorób tarczycy lub ocenie skuteczności leczenia.

Przeciwwskazania do stosowania leku Letrox

Lek Letrox ma kilka przeciwwskazań do stosowania, które obejmują:

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników leku: Osoby, które są uczulone na lewotyroksynę lub jakikolwiek inny składnik leku Letrox, nie powinny go stosować.

Nieleczona nadczynność tarczycy: Letrox nie powinien być stosowany u pacjentów z nieleczoną nadczynnością tarczycy, ponieważ może to prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Nieleczona niedoczynność przysadki, która prowadzi do niewydolności kory nadnerczy: Osoby z nieleczoną niedoczynnością przysadki, która prowadzi do niewydolności kory nadnerczy, nie powinny stosować leku Letrox, ponieważ może to pogorszyć ich stan zdrowia.

Niedoczynność nadnerczy bez wdrożonego odpowiedniego leczenia zastępczego: Lek Letrox nie powinien być stosowany u pacjentów z niedoczynnością nadnerczy, którzy nie stosują odpowiedniego leczenia zastępczego, ponieważ może to prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Ostry zawał mięśnia sercowego: Osoby z ostrym zawałem mięśnia sercowego nie powinny stosować leku Letrox, ponieważ może to prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Ostre zapalenie mięśnia sercowego: Lek Letrox nie powinien być stosowany u pacjentów z ostrym zapaleniem mięśnia sercowego, ponieważ może to prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Ostre zapalenie wszystkich warstw ściany serca: Osoby z ostrym zapaleniem wszystkich warstw ściany serca nie powinny stosować leku Letrox, ponieważ może to prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Dawkowanie leku Letrox

Lek Letrox należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, a w razie jakichkolwiek wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub też farmaceutą.

Leku Letrox nie należy stosować w trakcie posiłku (zwłaszcza z produktami mlecznymi bogatymi w wapń). Może to doprowadzić do zmniejszenia wchłaniania lewotyroksyny, a tym samym osłabić działanie leku. W przypadku stosowania diety, która zawiera produkty sojowe również istnieje ryzyko zmniejszonego wchłaniania lewotyroksyny. Lekarz powinien dostosowywać dawkę leku oraz częściej kontrolować stężenie hormonów tarczycy.

Lek Letrox należy przyjmować na czczo rano minimum pół godziny przed planowanym śniadaniem. Tabletkę należy połknąć i popić szklanką wody. W przypadku dzieci tabletkę można rozpuścić w 15 ml wody tuż przed podaniem i wypić z dodatkową niewielką ilością płynu (10 ml).

Czynnikami wpływającymi na ustalanie dawki leku przez lekarza są wyniki badań laboratoryjnych oraz ocena stanu klinicznego pacjenta.

Osoby dorosłe

• leczenie niedoczynności tarczycy – początkowa dobowa dawka najczęściej wynosi od 25 mcg do 50 mcd. Lekarz może zwiększyć tę dawkę o 25 mcg i 50 mcg co 2-4 tygodnie, aż do momentu aż dawka będzie wynosiła od 100 do 200 mcg na dobę;
• zapobieganie nawrotom wola tarczycy po operacji oraz leczenie wola o łagodnym charakterze – dobowa dawka wynosi od 75 mcg do 200 mcg;
• pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami – dobowa dawka wynosi od 50 mcg do 100 mcg;
• po operacji usunięcia tarczycy w wyniku nowotworu złośliwego tarczycy – dobowa dawka wynosi od 150 mcg do 300 mcg;
• w badaniach, które oceniają czynność tarczycy podczas testu supresyjnego – dawka wynosi 200 mcg stosowane codziennie przez okres 14 dni, aż do czasu wykonania scyntografii.

Dzieci i młodzież

• leczenie długotrwałej niedoczynności tarczycy – zalecana dobowa dawka podtrzymująca zazwyczaj mieści się w przedziale od 100 mcg do 150 mcg lewotyroksyny sodowej na 1 m² powierzchni ciała;
• leczenie nabytej niedoczynności tarczycy – zalecana dobowa dawka początkowa wynosi od 12,5 mcg do 50 mcg. Lekarz stopniowo zwiększa tę dawkę w odstępach 2-4 tygodniowych, aż do uzyskania takiej dawki substytucyjnej (równocześnie należy kontrolować stężenie hormonów tarczycy oraz TSH we krwi);
• wrodzona niedoczynność tarczycy u noworodków i niemowląt – w tym przypadku leczenie powinno zostać jak najszybciej rozpoczęte tak, aby umożliwić prawidłowy rozwój dziecka. Zalecana dawka początkowa to 10 mcg do 15 mcg na każdy kilogram masy ciała na dobę, stosowana przez okres pierwszych 3 miesięcy. Następnie lekarz dostosowuje dobową dawkę na podstawie indywidualnych wyników badań klinicznych (dotyczy to w szczególności stężenia hormonów tarczycy i TSH we krwi).

Osoby starsze, pacjenci z niedoczynnością tarczycy i pacjenci z chorobą niedokrwienną serca

• w przypadku tej grupy pacjentów leczenie należy rozpoczynać od małej dawki początkowej (zalecana jest ostrożność). Dawkę należy zwiększać powoli z zachowaniem długich ostępów czasu i równolegle należy dokonywać kontroli stężenia hormonów tarczycy oraz TSH we krwi.

Pacjenci z dużym wolem, pacjenci z niską masą ciała

• w tym przypadku wystarczające powinno być leczenie mniejszymi dawkami leku. 

W przypadku zastosowania większej dawki leku Letrox niż zalecana należy natychmiastowo skontaktować się z lekarzem. W przypadku przedawkowania mogą się pojawić objawy typowe dla nadczynności tarczycy.

W przypadku pominięcia dawki leku Letrox nie należy stosować podwójnej dawki jako uzupełnienie tej pominiętej. Następnego dnia po dniu, w którym została pominięta dawka, należy przyjąć dawkę zwykle stosowaną.

Lek Letrox powinien być stosowany regularnie w dawce zaleconej przez lekarza.

Leczenia z zastosowaniem leku Letrox nie należy nagle przerywać bez konsultacji z lekarzem.

Środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Letrox

1. Lek Letrox jest skutecznym lekiem, ale w niektórych przypadkach należy zachować szczególną ostrożność przy jego stosowaniu. Poniżej przedstawiam szczegółowe środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Letrox:
   • Choroba wieńcowa serca: u pacjentów z chorobą wieńcową serca leczenie lekiem Letrox powinno być przeprowadzane z ostrożnością, ponieważ lek może zwiększać obciążenie serca.
   • Niedoczynność nadnerczy: pacjenci z niedoczynnością nadnerczy powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ może to prowadzić do niewydolności kory nadnerczy.
   • Nadciśnienie tętnicze: pacjenci z nadciśnieniem tętniczym powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może zwiększać ciśnienie krwi.
   • Dusznica bolesna: pacjenci z dusznicą bolesną powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może pogorszyć objawy dusznicy bolesnej.
   • Niedoczynność przysadki, nadnerczy – ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności kory nadnerczy: pacjenci z niedoczynnością przysadki, nadnerczy powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może prowadzić do ostrej niewydolności kory nadnerczy.
   • Guzek autonomiczny tarczycy (lub jego podejrzenie): pacjenci z guzkiem autonomicznym tarczycy lub podejrzeniem jego obecności powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może zwiększać produkcję hormonów tarczycy.
   • Tachykardia: pacjenci z tachykardią powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może zwiększać częstotliwość rytmu serca.
   • Przebyty zawał mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego bez ostrego przebiegu, osłabienie mięśnia sercowego: pacjenci, którzy mieli wcześniej zawał mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego lub osłabienie mięśnia sercowego, powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może wpływać na pracę serca.
   • Długotrwała niedoczynność tarczycy: pacjenci z długotrwałą niedoczynnością tarczycy powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może wpływać na układ hormonalny.
   • Okres po menopauzie ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy.
   • Cukrzyca: pacjenci z cukrzycą powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może wpływać na poziom glukozy we krwi.
   • Padaczka występująca w przeszłości: pacjenci, którzy mieli wcześniej padaczkę, powinni stosować lek Letrox z ostrożnością, ponieważ lek może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.
   • Równoległa terapia z zastosowaniem leków tkj.: Sewelamer, Leki przeciwzakrzepowe, Leki wpływające na tarczycę.

2. Nie istnieją dane dotyczące możliwej interakcji leku Letrox z alkoholem.
3. Kobiety będące w ciąży, przypuszczające ciążę lub planujące ciąże nie powinny żadnego leku stosować bez konsultacji z lekarzem. Terapii z powodu ciąży nie należy przerywać. Leczenie powinno przebiegać pod kontrolą lekarza prowadzącego. W trakcie ciąży czynność tarczycy powinna być regularnie kontrolowana, tak aby lekarz mógł dostosować odpowiednią dawkę leku. W ciąży nie wolno stosować leku Letrox równolegle z lekami przeciwtarczycowymi. U kobiet będących w ciąży nie należy przeprowadzać testu supresyjnego tarczycy.
4. Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować żadnego leku bez konsultacji z lekarzem lub farmaceutką. Terapii w okresie laktacji nie należy przerywać. Leczenie powinno przebiegać pod kontrolą lekarza prowadzącego. U kobiet karmiących piersią czynność tarczycy powinna być regularnie kontrolowana, tak aby lekarz mógł dostosować odpowiednią dawkę leku.
5. Nawet w przypadku stosowania przez matkę karmiącą dużych dawek leku ilość hormonu tarczycy, który przenika do mleka matki jest bardzo mała. U kobiet karmiących piersią nie należy przeprowadzać testu supresyjnego tarczycy.
6. Nie istnieją dane dotyczące wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn/urządzeń mechanicznych.

Interakcje leku Letrox z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii z zastosowaniem leku Letrox należy poinformować lekarza o wszystkich stosowanych lekach (w tym również tych dostępnych na receptę jak i preparatach ziołowych).

Lek Letrox wpływa na działanie leków tkj.:

• leki przeciwcukrzycowe (tkj. metformina, glimepiryd, glibenklamid, insulina) – lewotyroksyna może osłabiać działanie tych leków, dlatego podczas terapii należy regularnie dokonywać kontroli stężenia cukru we krwi. Lekarz regularnie powinien dostosowywać dawkę leków przeciwcukrzycowych.
• leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny np. dikumarol) – lewotyroksyna może nasilać działanie tych leków, dlatego podczas terapii należy regularnie dokonywać kontroli parametrów krzepnięcia. Ewentualnie lekarz można również dostosować dawkę leku przeciwzakrzepowego.

Do leków, które mogą osłabiać wchłanianie preparatu Letrox, zaliczają się:

• leki, które zmniejszają stężenie tłuszczów we krwi (żywice jonowymienne, a w tym cholestyramina, kolestypol) – w tym przypadku leki te należy przyjmować ok. 4-5 godzin po zastosowaniu leku Letrox,
• leki, które zmniejszają stężenie potasu we krwi (wapń, sole sodowe kwasu polistyrenosulfonowego) – w tym przypadku leki te należy przyjmować ok. 4-5 godzin po zastosowaniu leku Letrox,
• leki, które zmniejszają wysokie stężenie cholesterolu we krwi (kolesewelam) – w tym przypadku leki te należy przyjmować 4 godziny po zastosowaniu leku Letrox,
• leki, które zobojętniają sok żołądkowy zawierające glin, żelazo i/lub wapń – w tym przypadku leki te należy stosować minimum 2 godziny po zastosowaniu leku Letrox,
• leki, które zmniejszają stężenie fosforanów w surowicy pacjentów dializowanych (sewelamer, węglan latanu) – w tym przypadku kontroli czynności tarczycy należy dokonywać częściej.

Do leków, które mogą osłabiać działanie leku Letrox, zalicza się:

• glikokortykosteroidy, propylotiouracyl, beta-adrenolityki (zwłaszcza dot. propranololu),
• środki antykoncepcyjne, które zawierają estrogeny oraz leki, które są stosowane w hormonalnej terapii zastępczej,
• sertralina, chlorochina, proguanil,
• barbiturany, ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina,
• leki, które są stosowane w leczeniu zakażeń HIV i wirusem przewlekłego zapalenia wątroby typu C (inhibitory proteazy tkj. lopinawir, rotynawir),
• leki, które są stosowane w leczeniu raka (inhibitory kinazy tyrozynowej tkj. imatynib, sunitynib, sorafenib, motesanib).

Do leków, które mogą nasilać działania leku Lektrox, zaliczają się:

• salicylany (w szczególności dawki powyżej 2 g na dobę),
• furosemid w dużych dawkach (250 mg),
• dikumarol,

Preparaty stosowane w diagnostyce RTG tkj. amiodaron i środki kontrastujące z uwagi na dużą zawartość jodu mogą doprowadzić do wystąpienia niedoczynności oraz nadczynności tarczycy. W razie konieczności stosowania leku Letrox lekarz indywidualnie oceni ryzyko dla każdego pacjenta i dostosuje dawkę leku.

Z czym nie łączyć leku Letrox

Leki Przeciwcukrzycowe i LETROX – Używanie leku LETROX może wymagać dostosowania dawek leków przeciwcukrzycowych (np. metforminy, glimepirydu). Regularna kontrola cukru we krwi jest konieczna, gdyż lewotyroksyna może osłabiać działanie tych leków.

Pochodne Kumaryny i LETROX – Stosowanie leku LETROX razem z lekami przeciwzakrzepowymi (np. dikumarolem) wymaga regularnego monitorowania krzepnięcia krwi. Lewotyroksyna może nasilać działanie tych leków, stąd konieczność ewentualnego dostosowania ich dawek.

Żywice Jonowymienne i LETROX – Leki zmniejszające stężenie tłuszczów (np. cholestyramina) lub potasu we krwi powinny być przyjmowane 4-5 godzin po zażyciu leku LETROX. W przeciwnym razie mogą one hamować wchłanianie lewotyroksyny.

Inhibitory Pompy Protonowej i LETROX – Leki zmniejszające ilość kwasu żołądkowego (np. omeprazol) mogą hamować wchłanianie lewotyroksyny. Należy monitorować czynność tarczycy i dostosować dawkę LETROX w razie potrzeby.

Sewelamer, Węglan Lantanu i LETROX – Te leki mogą zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny. Wymaga to częstszych kontroli czynności tarczycy.

Substancje Wiążące Kwasy Żółciowe i LETROX – Kolesewelam (lek na cholesterol) wiąże lewotyroksynę, zmniejszając jej wchłanianie. LETROX należy przyjmować 4 godziny przed kolesewelamem.

Leki Zobojętniające i LETROX – Leki zawierające glin, żelazo lub wapń mogą osłabiać wchłanianie lewotyroksyny. LETROX należy stosować co najmniej 2 godziny przed tymi lekami.

Propylotiouracyl, Glikokortykosteroidy, Beta-adrenolityki i LETROX – Te leki mogą zmniejszać skuteczność LETROX.

Amiodaron, Środki Kontrastujące z Jodem i LETROX – Mogą wywoływać nadczynność lub niedoczynność tarczycy, szczególnie u pacjentów z wolem guzkowym.

Salicylany, Dikumarol, Furosemid, Klofibrat i LETROX – Te leki mogą wpływać na działanie lewotyroksyny.

Środki Antykoncepcyjne, Sertralina, Chlorochina/Proguanil i LETROX – Mogą zwiększać zapotrzebowanie na lewotyroksynę lub zmniejszać jej skuteczność.

Ryfampicyna, Karbamazepina, Fenytoina, Barbiturany, Ziele Dziurawca i LETROX – Mogą osłabiać działanie lewotyroksyny.

Inhibitory Proteazy i LETROX – Wymaga obserwacji objawów i kontroli czynności tarczycy, mogą osłabiać skuteczność lewotyroksyny.

Inhibitory Kinazy Tyrozynowej i LETROX – Należy dokładnie kontrolować czynność tarczycy i ewentualnie dostosować dawkę lewotyroksyny.

Orlistat i LETROX – Może zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny.

Biotyna i LETROX – Może wpływać na wyniki badań tarczycy, ważne jest poinformowanie lekarza o jej stosowaniu.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Letrox

Skutki uboczne leku Letrox

Lek Letrox może powodować pewne skutki uboczne u pacjentów, które należy wziąć pod uwagę przed jego stosowaniem. Poniżej przedstawiam szczegółowe skutki uboczne leku Letrox, z podziałem na ich częstość:

Bardzo często (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Kołatanie serca: uczucie szybszego bicia serca.
• Bezsenność: trudności w zasypianiu lub pobudzenie.
• Ból głowy: uczucie bólu w głowie.

Często (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Szybka czynność serca (tachykardia): przyspieszenie pracy serca.
• Nerwowość: uczucie nadmiernej pobudliwości.

Rzadko (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (zwłaszcza u dzieci): wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, co może prowadzić do bólu głowy, nudności, wymiotów i zaburzeń widzenia.

Częstość nieznana (nie można określić na podstawie dostępnych danych):

• Nadwrażliwość: uczucie alergii na lek.
• Zaburzenia rytmu serca: nieregularne bicie serca.
• Ból z uczuciem ucisku w klatce piersiowej (dusznica bolesna): uczucie duszności i bólu w klatce piersiowej.
• Skórne reakcje alergiczne (np. obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka): reakcje skórne na lek.
• Niepokój: uczucie lęku i niepokoju.
• Osłabienie mięśni, kurcze mięśni: osłabienie i kurcze mięśni.
• Osteoporoza: osłabienie kości podczas stosowania wysokich dawek lewotyroksyny, szczególnie u kobiet po menopauzie.
• Uczucie gorąca, nietolerancja wysokiej temperatury, zapaść naczyniowa u niemowląt urodzonych przedwcześnie z małą masą urodzeniową: reakcje układu krążenia na lek.
• Zaburzenia miesiączkowania: problemy z cyklem miesiączkowym u kobiet.
• Biegunka: częste oddawanie luźnych stolców.
• Wymioty: częste wymiotowanie.
• Zmniejszenie masy ciała: utrata masy ciała.
• Drżenia: drżenie rąk lub innych części ciała.
• Nadmierna potliwość: nadmierna produkcja potu.
• Gorączka: wzrost temperatury ciała powyżej normy.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Letrox

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Letrox

Ostatnia aktualizacja: 20 kwietnia 2024