Encorton

Encorton to lek zawierający prednizon, syntetyczny glikokortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym i immunosupresyjnym, stosowany w leczeniu różnorodnych stanów zapalnych oraz chorób autoimmunologicznych. Mechanizm działania prednizonu polega na hamowaniu objawów zapalenia, zmniejszaniu przepuszczalności naczyń włosowatych oraz zapobieganiu gromadzenia się komórek w rejonie zapalenia, a także modyfikacji odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Wskazania do stosowania leku Encorton

Zaburzenia układu endokrynnego:

• Niewydolność kory nadnerczy pierwotna (choroba Addisona) i wtórna (lekami z wyboru są hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne pochodne mogą być stosowane z mineralokortykoidami).
• Wrodzona hiperplazja nadnerczy.
• Hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową.
• Zapalenie tarczycy (nieropne).

Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu, oporne na inne metody leczenia:

• Kontaktowe zapalenie skóry.
• Atopowe zapalenie skóry.
• Choroba posurowicza.
• Reakcje nadwrażliwości na leki.
• Całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa.

Kolagenozy (glikokortykosteroidy wskazane są w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące):

• Ostre reumatyczne zapalenie serca.
• Zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru).
• Toczeń rumieniowaty układowy.

Choroby skóry i błon śluzowych:

• Złuszczające zapalenie skóry.
• Opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry.
• Ciężkie łojotokowe zapalenie skóry.
• Ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevens-Johnsona).
• Ziarniniak grzybiasty.
• Pęcherzyca.
• Ciężka łuszczyca.

Choroby przewodu pokarmowego (w okresach zaostrzenia; długotrwałe leczenie jest niewskazane):

• Wrzodziejące zapalenie okrężnicy.
• Choroba Leśniowskiego-Crohna.

Choroby układu krwiotwórczego:

• Niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna).
• Niedokrwistość aplastyczna wrodzona.
• Niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego.
• Małopłytkowość wtórna u dorosłych.
• Idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych.

Choroby nowotworowe (jako leczenie paliatywne, łącznie z odpowiednim leczeniem przeciwnowotworowym):

• Białaczki i chłoniaki u dorosłych.
• Ostra białaczka u dzieci.

Zespół nerczycowy: Glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u chorych z toczniem rumieniowatym.

Choroby neurologiczne: Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.

Choroby oka (ciężkie, ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne):

• Zapalenie tęczówki.
• Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego.
• Zapalenie naczyniówki i siatkówki.
• Rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka.
• Zapalenie nerwu wzrokowego.
• Współczulne zapalenie naczyniówki.
• Zapalenie przedniego odcinka oka.
• Alergiczne zapalenie spojówek.
• Zapalenie rogówki (nie związane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym).
• Alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.

Choroby układu oddechowego:

• Beryloza.
• Zespół Löfflera.
• Zachłystowe zapalenie płuc.
• Objawowa sarkoidoza.
• Piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym).
• Astma oskrzelowa.

Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia):

• Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
• Łuszczycowe zapalenie stawów.
• Reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia).

Inne, niereumatyczne stany zapalne układu kostno-stawowego:

• Ostre i podostre zapalenie kaletki.
• Ostre dnawe zapalenie stawów.
• Ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna.
• Pourazowe zapalenie kości i stawów.
• Zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów.
• Zapalenie nadkłykcia.

Inne:

• Gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwgruźliczym).
• Włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Encorton

Działanie leku Encorton

Encorton zawiera prednizon, który jest syntetycznym glikokortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym i immunosupresyjnym. Prednizon działa poprzez hamowanie rozwoju objawów zapalenia, zmniejszając przepuszczalność naczyń włosowatych i ograniczając gromadzenie się komórek w miejscu zapalenia. Dodatkowo, prednizon moduluje odpowiedź immunologiczną organizmu, co pomaga kontrolować choroby autoimmunologiczne.

Czytaj więcej: Działanie Encorton

Dawkowanie leku Encorton

Dawkę Encortonu ustala lekarz, biorąc pod uwagę specyfikę choroby i odpowiedź pacjenta na leczenie. Po osiągnięciu pożądanego efektu terapeutycznego, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki do najmniejszej skutecznej. Odstawianie leku również powinno odbywać się stopniowo, aby uniknąć wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy.

W przypadku długotrwałego leczenia dużymi dawkami, odstawianie leku można rozpocząć zmniejszaniem dawki o 1 mg miesięcznie. W przypadku krótszego okresu leczenia, dawkę można zmniejszać o 2-5 mg co 2-7 dni. Prednizon podawany w dawce do 40 mg na dobę przez okres krótszy niż 7 dni można odstawić bez ryzyka zahamowania osi przysadka-nadnercza.

Aby zmniejszyć ryzyko zahamowania osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zaleca się podawanie leku raz na dobę, najlepiej rano, ponieważ w tych godzinach występuje największe naturalne wydzielanie kortykosteroidów przez organizm. W niektórych przypadkach może być konieczne częstsze podawanie prednizonu.

Zazwyczaj stosowane dawki:

Dorośli i młodzież: Dawki wahają się od 5 mg do 60 mg na dobę, podawane jako pojedyncza dawka lub w dawkach podzielonych, maksymalnie do 250 mg na dobę.

Dzieci: Dawkowanie u dzieci wynosi zazwyczaj 2 mg na kg masy ciała na dobę, podzielone na dawki co 6 lub 8 godzin, lub jako dawka jednorazowa.

Specyficzne przypadki dawkowania:

Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia: Dorośli powinni przyjmować 200 mg na dobę przez 7 dni, następnie 80 mg co drugi dzień przez 1 miesiąc.

Zespół nerczycowy:

• Dzieci do 18 miesiąca: Dawka nie została ustalona.
• Dzieci w wieku od 18 miesięcy do 4 lat: Początkowo 7 mg do 10 mg cztery razy na dobę.
• Dzieci w wieku od 4 do 10 lat: Początkowo 15 mg cztery razy na dobę.
• Dzieci w wieku powyżej 10 lat: Początkowo 20 mg cztery razy na dobę.

Reumatyczne zapalenie serca, białaczka, nowotwory: Dzieci powinny przyjmować przez pierwsze 2 lub 3 tygodnie 0,5 mg na kg masy ciała lub 15 mg na m² powierzchni ciała cztery razy na dobę, a następnie 0,375 mg na kg masy ciała lub 11,25 mg na m² powierzchni ciała cztery razy na dobę przez 4 do 6 tygodni.

Gruźlica (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym): Dzieci powinny przyjmować 0,5 mg na kg masy ciała lub 15 mg na m² powierzchni ciała cztery razy na dobę przez dwa miesiące. Lek należy odstawiać stopniowo.

Pamiętaj, aby zawsze stosować Encorton zgodnie z zaleceniami lekarza i nie zmieniać dawkowania bez konsultacji. Regularne monitorowanie stanu zdrowia i zgłaszanie wszelkich niepokojących objawów lekarzowi jest kluczowe dla skutecznego i bezpiecznego leczenia.

Czytaj więcej: Dawkowanie Encorton

Z czym nie łączyć leku Encorton

Encorton i leki na HIV – Encorton może nasilać działanie niektórych leków na HIV, takich jak rytonawir czy kobicystat. W takich przypadkach lekarz może potrzebować uważnie monitorować stan pacjenta.

Encorton i niesteroidowe leki przeciwzapalne, alkohol – Współużytkowanie Encortonu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub alkoholem zwiększa ryzyko owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego.

Encorton i amfoterycyna B, inhibitory anhydrazy węglanowej – Może dojść do niedoboru jonów potasowych we krwi, przerostu mięśnia serca i zastoinowej niewydolności krążenia.

Encorton i paracetamol – Wzrasta ryzyko hipernatremii, obrzęków, zwiększonego wydalania wapnia, ryzyka niedoboru wapnia i osteoporozy, oraz zwiększonego ryzyka toksycznego działania paracetamolu na wątrobę.

Encorton i sterydy anaboliczne, androgeny – Może dojść do pojawienia się obrzęków, trądziku.

Encorton i leki cholinolityczne – Głównie atropina może powodować wzrost ciśnienia śródgałkowego.

Encorton i leki przeciwzakrzepowe – Możliwa zmiana skuteczności tych leków oraz zwiększone ryzyko owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego.

Encorton i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – Mogą nasilać zaburzenia psychiczne związane ze stosowaniem prednizonu.

Encorton i leki przeciwcukrzycowe, insulina – Osłabienie działania przeciwcukrzycowego.

Encorton i leki stosowane w nadczynności tarczycy, hormony tarczycy – Może być konieczna zmiana dawki lub odstawienie leku stosowanego w nadczynności tarczycy lub hormonu tarczycy.

Encorton i asparaginaza – Nasilone działanie hiperglikemizujące asparaginazy.

Encorton i doustne leki antykoncepcyjne zawierające estrogeny – Estrogeny nasilają działanie prednizonu.

Encorton i glikozydy naparstnicy – Zwiększają ryzyko zaburzeń rytmu serca i toksyczności glikozydów.

Encorton i leki moczopędne – Osłabione działanie leków moczopędnych, niedobór jonów potasowych we krwi.

Encorton i kwas foliowy – Zwiększone zapotrzebowanie na ten lek.

Encorton i leki immunosupresyjne – Zwiększenie ryzyka zakażenia, rozwoju chłoniaków i innych chorób limfoproliferacyjnych.

Encorton i izoniazyd – Zmniejszenie stężenia izoniazydu w osoczu, może być konieczna modyfikacja dawki.

Encorton i meksyletyna – Przyspieszony metabolizm meksyletyny i zmniejszenie jej stężenia w osoczu.

Encorton i mitotan – Hamuje czynność kory nadnerczy, podczas jego stosowania zwykle konieczne jest stosowanie glikokortykosteroidów, ale w dawkach większych niż zwykle.

Encorton i sód – Może być konieczne ograniczenie sodu w diecie oraz leków z dużą zawartością sodu; suplementacja glikokortykosteroidów niekiedy wymaga dodatkowego podawania sodu.

Encorton i szczepionki zawierające żywe wirusy – Możliwy rozwój chorób wirusowych i zmniejszona skuteczność szczepionki.

Encorton i inne szczepionki – Zwiększone ryzyko powikłań neurologicznych oraz zmniejszone wytwarzanie przeciwciał.

Encorton i związki indukujące enzymy mikrosomalne – Osłabienie siły dziania glikokortykosteroidów.

Encorton i efedryna – Może przyspieszać metabolizm glikokortykosteroidów.

Encorton i leki blokujące płytkę motoryczną niedepolaryzujace – Hipokaliemia związana ze stosowaniem prednizonu może nasilać blok płytki motorycznej.

Encorton i salicylany – Zwiększone wydalanie salicylanów, zmniejszone stężenia w osoczu, ryzyko owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego.

Encorton i potas – Stosowanie glikokortykosteroidów powoduje zmniejszenie stężenia jonów potasowych we krwi.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Encorton

Skutki uboczne leku Encorton

Encorton to lek, który może powodować wiele działań niepożądanych. Istnieje większe ryzyko ich wystąpienia przy dłuższym stosowaniu leku. Poniżej przedstawiamy bardziej szczegółowe informacje na temat działań niepożądanych, które mogą wystąpić w trakcie stosowania Encortonu.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe oraz zaburzenia tkanki łącznej:

• Osłabienie siły mięśniowej i utrata masy mięśniowej – w trakcie stosowania Encortonu może dojść do osłabienia siły mięśniowej i utraty masy mięśniowej. Oba objawy mogą utrudnić wykonywanie codziennych czynności.
• Miopatia steroidowa – lek może również spowodować miopatię steroidową, która jest chorobą mięśniowo-szkieletową charakteryzującą się osłabieniem mięśni.
• Osteoporoza – Encorton może wpłynąć na gęstość kości i zwiększyć ryzyko wystąpienia osteoporozy. Warto stosować witaminę D oraz wapń oraz wykonywać odpowiednie ćwiczenia fizyczne, aby zapobiec temu działaniu niepożądanemu.
• Kompresyjne złamanie kręgosłupa i patologiczne złamania kości długich – stosowanie Encortonu zwiększa ryzyko wystąpienia złamań kości, zwłaszcza w obrębie kręgosłupa i kości długich.
• Aseptyczna martwica głowy kości udowej oraz kości ramiennej – to bardzo rzadki, ale poważny skutek uboczny, który może wystąpić w trakcie stosowania Encortonu.

Problemy żołądkowo-jelitowe:

• Wrzód trawienny – stosowanie Encortonu zwiększa ryzyko wystąpienia wrzodu trawiennego.
• Perforacje jelita grubego/cienkiego – Encorton może również spowodować perforacje jelita grubego lub cienkiego.
• Zapalenie trzustki, wzdęcia, wrzodziejące zapalenie przełyku oraz problemy trawienne – stosowanie Encortonu może wpłynąć na układ pokarmowy, co może prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Zaburzenia skóry oraz tkanki podskórnej:

• Trądzik i rozstępy skórne – Encorton może wpłynąć na skórę i prowadzić do powstawania trądziku i rozstępów skórnych.
• Problemy z gojeniem się ran, wylewy krwawe oraz wybroczyny, rumień, wzmożone pocenie, inne reakcje skórne – stosowanie Encortonu może wpłynąć na skórę i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Zaburzenia układu nerwowego:

• Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową – Encorton może wpłynąć na układ nerwowy i prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową.
• Drgawki, zawroty głowy, bóle głowy – stosowanie Encortonu może wpłynąć na układ nerwowy i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Zaburzenia endokrynologiczne:

• Wtórna niedoczynność kory nadnerczy i przysadki – stosowanie Encortonu może wpłynąć na układ hormonalny i prowadzić do wtórnej niedoczynności kory nadnerczy i przysadki.
• Zespół Cushinga – lek może również prowadzić do wystąpienia zespołu Cushinga.
• Zahamowanie wzrostu u dzieci oraz zaburzenia miesiączkowania – Encorton może wpłynąć na wzrost u dzieci i zaburzenia miesiączkowania u kobiet.
• Obniżona tolerancja węglowodanów, ujawnienie cukrzycy i wzrost zapotrzebowania na insulinę oraz doustne leki hipoglikemizujące – stosowanie Encortonu może wpłynąć na metabolizm węglowodanów i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.
• Hirsutyzm – Encorton może wpłynąć na układ hormonalny i prowadzić do hirsutyzmu.

Zaburzenia narządu wzorku:

• Zaćma podtorebkowa tylna, wzrost ciśnienia śródgałkowego, jaskra, wytrzeszcz – Encorton może wpłynąć na narząd wzroku i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Zaburzenia natury psychicznej:

• Objawy schizofrenii, objawy manii, majaczenie – stosowanie Encortonu może wpłynąć na układ nerwowy i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Zaburzenia odżywiania i związane z metabolizmem:

• Ujemny bilans azotowy – Encorton może wpłynąć na metabolizm białka i prowadzić do ujemnego bilansu azotowego.
• Hiperglikemia, glukozuria, wzrost masy ciała, wzrost łaknienia – stosowanie Encortonu może wpłynąć na metabolizm węglowodanów i tłuszczów i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Zaburzenia naczyń:

• Zespoły zakrzepowo-zatorowe – stosowanie Encortonu może wpłynąć na układ krążenia i prowadzić do zespołów zakrzepowo-zatorowych.

Inne działania niepożądane:

• Reakcje anafilaktyczne i reakcje nadwrażliwości – stosowanie Encortonu może prowadzić do wystąpienia reakcji alergicznych, w tym reakcji anafilaktycznych.
• Nudności, złe samopoczucie, zaburzenia snu – Encorton może wpłynąć na ogólne samopoczucie i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.
• Retencja sodu, retencja płynów, zastoinowa niewydolność krążenia – stosowanie Encortonu może wpłynąć na układ krążenia i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.
• Utrata potasu, nadciśnienie, zasadowica hipokaliemiczna – Encorton może wpłynąć na równowagę elektrolitową i prowadzić do powyższych działań niepożądanych.

Stosowanie Encortonu może prowadzić do wielu działań niepożądanych, zarówno dotyczących układu mięśniowo-szkieletowego, układu pokarmowego, układu nerwowego, układu hormonalnego, narządu wzroku, układu krążenia, jak i innych działań niepożądanych. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zaleca się stosowanie leku w porze posiłku oraz stosowanie odpowiedniej suplementacji witaminowej i mineralnej oraz wykonywanie odpowiednich ćwiczeń fizycznych. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, należy skonsultować się z lekarzem.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Encorton

Przeciwwskazania dla leku Encorton

Przed rozpoczęciem stosowania leku Encorton ważne jest, aby pacjent zapoznał się z przeciwwskazaniami oraz środkami ostrożności. Encorton może być nieodpowiedni dla niektórych pacjentów z uwagi na istniejące schorzenia lub ryzyko wystąpienia powikłań. Przed zastosowaniem leku konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem lub farmaceutą, aby upewnić się, że leczenie będzie bezpieczne i skuteczne.

Przeciwwskazania:

Alergia na składniki leku: Pacjenci uczuleni na prednizon lub którykolwiek z pozostałych składników leku Encorton nie powinni stosować tego leku, aby uniknąć reakcji alergicznych.

Układowe zakażenia grzybicze: Stosowanie prednizonu jest przeciwwskazane u pacjentów z układowymi zakażeniami grzybiczymi, ponieważ lek ten może nasilać przebieg zakażenia.

Środki ostrożności:

Twardzina skóry: Pacjenci z twardziną skóry powinni zachować ostrożność, gdyż dawki prednizonu wynoszące co najmniej 15 mg na dobę mogą zwiększać ryzyko wystąpienia twardzinowego przełomu nerkowego. Objawy tego powikłania obejmują podwyższenie ciśnienia krwi i zmniejszenie wytwarzania moczu.

Maskowanie objawów zakażenia: Prednizon może maskować objawy zakażenia, zmniejszać odporność na zakażenie i zdolność do jego lokalizacji. Pacjenci powinni unikać ekspozycji na ospę wietrzną i odrę, ponieważ przebieg tych chorób może być znacznie cięższy u osób leczonych kortykosteroidami.

Zaburzenia wodno-elektrolitowe: Prednizon wpływa na równowagę wodno-elektrolitową, mogąc powodować wzrost ciśnienia tętniczego krwi, zatrzymywanie sodu i wody oraz zwiększone wydalanie potasu. Konieczne może być ograniczenie ilości sodu w diecie i uzupełnienie potasu.

Wpływ na układ hormonalny: Długotrwałe stosowanie prednizonu może prowadzić do zahamowania czynności kory nadnerczy, co wymaga stopniowego zmniejszania dawki leku w celu uniknięcia objawów niewydolności nadnerczy. Pacjenci z niedoczynnością tarczycy lub marskością wątroby mogą wymagać mniejszych dawek leku.

Choroby oczu: Długotrwałe stosowanie prednizonu może powodować zaćmę, jaskrę z możliwością uszkodzenia nerwów wzrokowych oraz zwiększać ryzyko wtórnych zakażeń grzybiczych lub wirusowych. Regularne badania okulistyczne są zalecane.

Choroby przewodu pokarmowego: Pacjenci z nieswoistym wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, istniejącym zagrożeniem perforacją jelita, ropniami, wrzodami trawiennymi, zapaleniem przełyku czy zapaleniem żołądka powinni stosować prednizon ostrożnie.

Choroby serca i krążenia: Prednizon może wpływać na czynność serca, powodując zastoinową niewydolność krążenia i inne zaburzenia sercowo-naczyniowe. Pacjenci z chorobami serca powinni być pod ścisłą kontrolą lekarza.

Choroby metaboliczne i endokrynologiczne: Lek może ujawnić utajoną pełzakowicę oraz wpłynąć na przebieg cukrzycy, myasthenia gravis (nużliwość mięśni), osteoporozę oraz inne schorzenia metaboliczne. Regularne monitorowanie stężenia glukozy we krwi, elektrolitów i funkcji nadnerczy jest konieczne.

Zaburzenia psychiczne: Stosowanie prednizonu może powodować zaburzenia psychiczne, takie jak euforia, bezsenność, nagłe zmiany nastroju, zaburzenia osobowości, depresja oraz psychozy. Pacjenci z istniejącymi zaburzeniami emocjonalnymi powinni być monitorowani szczególnie uważnie.

Wpływ na kości: Prednizon zmniejsza stężenie wapnia w osoczu, co może prowadzić do zahamowania wzrostu kości u dzieci i młodzieży oraz rozwoju osteoporozy w każdym wieku.

Długotrwałe stosowanie prednizonu wymaga regularnego monitorowania różnych parametrów zdrowotnych, w tym czynności nadnerczy, stężenia elektrolitów, glukozy we krwi, czas protrombinowy oraz badania okulistyczne. Objawy zespołu odstawienia mogą wystąpić po nagłym przerwaniu leczenia.

Stosowanie leku Encorton wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza i regularnych kontroli medycznych, aby zminimalizować ryzyko powikłań i zapewnić skuteczność terapii.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Ostatnia aktualizacja: 11 października 2024