Eliquis

Eliquis to lek stosowany w zapobieganiu powikłaniom zakrzepowo-zatorowym oraz w terapii migotania przedsionków u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka. Zawiera substancję czynną apiksaban i jest dostępny w formie tabletek. Eliquis jest szczególnie rekomendowany po operacjach ortopedycznych i w przypadkach niezastawkowego migotania przedsionków, gdzie pomaga zapobiegać udarom mózgu i zatorowości systemowej.

Wskazania do stosowania leku Eliquis

Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ): Eliquis jest stosowany u dorosłych pacjentów po planowanej operacji protezoplastyki stawu biodrowego lub kolanowego. Lek pomaga zapobiegać tworzeniu się zakrzepów, które mogą prowadzić do zatorowości płucnej lub innych poważnych komplikacji.

Zapobieganie udarom mózgu i zatorowości systemowej:

Wskazany dla dorosłych pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków, którzy mają dodatkowe czynniki ryzyka, takie jak:

• przebyty udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny,
• wiek ≥ 75 lat,
• nadciśnienie tętnicze,
• cukrzyca,
• objawowa niewydolność serca (klasa wg NYHA ≥ II).

Stosowanie Eliquis w tej grupie pacjentów zmniejsza ryzyko udaru mózgu oraz innych form zatorowości poza układem krążenia.

Dzięki tym wskazaniom, Eliquis jest kluczowym lekiem w zarządzaniu ryzykiem poważnych komplikacji zakrzepowo-zatorowych u osób podatnych na tego typu zdarzenia zdrowotne, szczególnie po operacjach ortopedycznych oraz u pacjentów z migotaniem przedsionków.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Eliquis

Działanie leku Eliquis

Eliquis, czyli apiksaban, jest nowoczesnym lekiem przeciwzakrzepowym, który działa poprzez selektywne hamowanie czynnika Xa w procesie krzepnięcia krwi. Dzięki temu mechanizmowi, Eliquis skutecznie zapobiega tworzeniu się niebezpiecznych zakrzepów krwi, które mogą prowadzić do zatorów i udarów. Lek jest stosowany doustnie i nie wymaga rutynowego monitorowania parametrów krzepnięcia, co ułatwia jego użytkowanie.

Czytaj więcej: Działanie Eliquis

Dawkowanie leku Eliquis

Eliquis, znany również jako apiksaban, jest lekiem przeciwzakrzepowym, który jest stosowany w celu zapobiegania i leczenia poważnych stanów zakrzepowo-zatorowych. Jego właściwe stosowanie ma kluczowe znaczenie dla skuteczności terapii oraz minimalizacji ryzyka potencjalnych działań niepożądanych, takich jak krwawienia.

Eliquis jest lekiem, który przyjmuje się doustnie, niezależnie od posiłków, co oznacza, że można go zażywać zarówno na czczo, jak i podczas posiłku. Tabletki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością wody. Ważne jest, aby nie kruszyć, nie żuć ani nie dzielić tabletek, ponieważ może to wpłynąć na mechanizm uwalniania i wchłaniania leku w organizmie.

Dawkowanie w różnych stanach klinicznych:

• Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) po operacjach ortopedycznych: Standardowa dawka Eliquis wynosi 2,5 mg, przyjmowana dwa razy na dobę. Pierwszą dawkę powinno się podać 12-24 godziny po zakończeniu operacji. Leczenie zwykle kontynuuje się przez 10 do 14 dni po operacji stawu kolanowego i 32 do 38 dni po operacji stawu biodrowego.
• Zapobieganie udarom mózgu i zatorowości systemowej u pacjentów z migotaniem przedsionków: Tutaj zalecana dawka to 5 mg dwa razy na dobę. U pacjentów z podwyższonym ryzykiem (wiek ≥ 80 lat, masa ciała ≤ 60 kg, stężenie kreatyniny ≥ 1,5 mg/dl) dawka zmniejszana jest do 2,5 mg dwa razy na dobę.

Postępowanie w przypadku pominięcia dawki: Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę Eliquis, powinien zażyć ją tak szybko, jak to możliwe w tym samym dniu. Należy następnie kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z ustalonym harmonogramem. Jeżeli jednak zbliża się czas na kolejną dawkę, nie należy podwajać dawki, a jedynie kontynuować leczenie jak zwykle.

Przy zmianie z leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna, na Eliquis, ważne jest, aby rozpocząć podawanie Eliquis, gdy wartość INR pacjenta spadnie poniżej 2,0. W przypadku zmiany z Eliquis na warfarynę, Eliquis powinien być nadal podawany przez co najmniej 2 dni po rozpoczęciu podawania warfaryny. Następnie należy monitorować INR i dostosować dawkowanie.

Czytaj więcej: Dawkowanie Eliquis

Z czym nie łączyć leku Eliquis

Wzmacnianie działania Eliquis – Niektóre leki mogą zwiększać ryzyko krwawień podczas stosowania Eliquis, w tym:

• Leki przeciwgrzybicze jak ketokonazol.
• Leki przeciwwirusowe na HIV/AIDS, np. rytonawir.
• Inne leki przeciwzakrzepowe, np. enoksaparyna.
• Leki przeciwzapalne/przeciwbólowe, np. kwas acetylosalicylowy, szczególnie u osób starszych.
• Leki na ciśnienie krwi/serce, np. diltiazem.

Osłabianie działania Eliquis – Leki zmniejszające skuteczność Eliquis:

• Leki przeciwpadaczkowe, np. fenytoina.
• Ziele dziurawca, stosowane w depresji.
• Leki na gruźlicę/zakażenia, np. ryfampicyna.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Eliquis

Skutki uboczne leku Eliquis

Stosowanie leku Eliquis – tak jak stosowanie każdego innego leku przeciwzakrzepowego – może wiązać się z wystąpieniem działań niepożądanych. Mimo to, warto pamiętać, że skutki uboczne nie występują u każdego pacjenta, a korzyści płynące ze stosowania leku często przeważają nad ewentualnymi szkodami związanymi z wystąpieniem skutków ubocznych.

Do potencjalnych skutków ubocznych związanych ze stosowaniem leku Eliquis zalicza się:

1. Krwawienia różnego pochodzenia:
   • krwawienie do żołądka lub jelit,
   • krwawienie do oka,
   • krwawienie dziąseł,
   • krwawienie z nosa,
   • krew w stolcu,
   • krew w moczu,
   • wylew podskórny oraz obrzęk,
   • krwawienie do mózgu,
   • krwawienie w obrębie kręgosłupa,
   • krwioplucie,
   • krwawienie z odbytnicy,
   • krwawienie z pochwy,
   • krwawienie z jamy brzusznej.
2. Reakcje alergiczne, takie jak:
   • obrzęk twarzy, warg, ust, języka i/lub gardła,
   • świąd skóry,
   • trudności z oddychaniem.
3. Zasinienie i obrzęk rany lub okolicy miejsca wstrzyknięcia.

Wpływ leku Eliquis na zdrowie dzieci (poniżej 18. roku życia), kobiet w ciąży oraz matek karmiących piersią nie jest znany, dlatego nie zaleca się stosowania tego preparatu w tych grupach osób. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem prowadzącym, który może dostosować dawkowanie leku lub rozważyć zmianę terapii na inny lek przeciwzakrzepowy.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Eliquis

Przeciwwskazania dla leku Eliquis

Przed rozpoczęciem stosowania leku Eliquis (apiksaban) istotne jest, aby pacjenci oraz opiekunowie zdrowotni byli świadomi potencjalnych przeciwwskazań oraz sytuacji, które wymagają szczególnej ostrożności. Eliquis, jako silny antykoagulant, może znacznie wpłynąć na ryzyko krwawień, co jest kluczowym aspektem przy decydowaniu o jego stosowaniu w konkretnych przypadkach medycznych.

Przeciwwskazania do stosowania Eliquis

Alergie i reakcje nadwrażliwości: Nie stosować leku, jeśli występuje uczulenie na apiksaban lub którykolwiek z pozostałych składników preparatu. Alergie mogą prowadzić do reakcji nadwrażliwości, które w skrajnych przypadkach mogą być niebezpieczne dla życia.

Aktywne lub ryzyko ciężkiego krwawienia: Eliquis jest przeciwwskazany u pacjentów z aktywnymi, poważnymi krwawieniami lub u tych, którzy niedawno doświadczyli poważnych krwawień, takich jak krwawienia do mózgu, czynne wrzody żołądka lub jelita. Zwiększone ryzyko krwawienia wymaga szczególnej ostrożności i możliwej korekty leczenia.

Choroby wątroby związane z ryzykiem krwawienia: Eliquis nie powinien być stosowany u pacjentów z chorobami wątroby przebiegającymi z koagulopatią (zaburzeniami krzepnięcia) i klinicznie znaczącym ryzykiem krwawień.

Jednoczesne stosowanie innych antykoagulantów: Stosowanie Eliquis jest przeciwwskazane u osób przyjmujących inne leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, rywaroksaban, dabigatran czy heparyny (z wyjątkiem sytuacji zmiany leczenia przeciwzakrzepowego lub podawania heparyny w niskich dawkach do utrzymania drożności cewników naczyniowych).

Środki ostrożności podczas stosowania Eliquis

Zwiększone ryzyko krwawienia: U pacjentów z zaburzeniami wpływającymi na krwawienie, takimi jak obniżona aktywność płytek krwi lub niekontrolowane wysokie ciśnienie tętnicze, Eliquis należy stosować z dużą ostrożnością. Wymaga to częstej oceny stanu pacjenta i możliwej modyfikacji dawki.

Choroby nerek i wątroby: U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub dializowanych oraz u pacjentów z istotnymi problemami wątroby, które mogły wpłynąć na czynność wątroby w przeszłości, Eliquis należy stosować z ostrożnością. Mogą oni wymagać niższych dawek leku lub częstszej oceny funkcji tych organów.

Procedury medyczne i chirurgiczne: W przypadku planowanych operacji lub zabiegów z ryzykiem krwawienia, może być konieczne tymczasowe przerwanie leczenia Eliquis. Lekarz zdecyduje o czasie przerwy w stosowaniu leku na podstawie oceny ryzyka krwawienia versus ryzyka zakrzepicy. Eliquis zwykle odstawia się na 24-48 godzin przed planowanym zabiegiem, w zależności od ryzyka krwawienia i funkcji nerek pacjenta.

Zabiegi z użyciem cewników lub zastrzyków do kręgosłupa: W sytuacjach, gdy pacjent wymaga założenia cewnika lub wykonania zastrzyku do kręgosłupa (znieczulenie podpajęczynówkowe lub zewnątrzoponowe), konieczne jest szczególne zachowanie ostrożności. Eliquis należy odstawić na co najmniej 5 godzin przed wykonaniem tych procedur, aby zminimalizować ryzyko poważnych powikłań, takich jak krwiaki w przestrzeni okołordzeniowej, które mogą prowadzić do trwałego uszkodzenia nerwów.

Niepewność co do ryzyka krwawienia w trakcie nadchodzących zabiegów: Pacjenci przyjmujący Eliquis powinni zawsze konsultować z lekarzem prowadzącym ryzyko związane z krwawieniem przed każdym planowanym zabiegiem medycznym. Lekarz może zadecydować o przerwaniu leczenia Eliquis na odpowiedni czas przed i po zabiegu, aby zrównoważyć ryzyko krwawienia z korzyściami płynącymi z zapobiegania zakrzepicy.

Pacjenci stosujący Eliquis powinni być regularnie monitorowani pod kątem oznak krwawienia oraz stanu funkcji nerek i wątroby. Zaleca się również, aby pacjenci informowali wszystkich swoich opiekunów zdrowotnych, w tym dentystów i farmaceutów, o przyjmowaniu Eliquis, ponieważ może to mieć wpływ na planowanie leczenia i wybór leków przepisywanych na inne dolegliwości.

Edukacja pacjenta odgrywa kluczową rolę w bezpiecznym stosowaniu Eliquis. Pacjenci powinni wiedzieć, jak rozpoznać objawy nadmiernego krwawienia, w tym długotrwałe krwawienia z nosa, nadmierne krwawienia miesiączkowe, niezwykłe siniaki, czarne lub krwiste stolce, krwawienie z dziąseł, czy długotrwałe krwawienie z niewielkich skaleczeń. W przypadku wystąpienia tych objawów, niezbędne jest niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza.

Przestrzeganie tych wytycznych i środków ostrożności pomoże maksymalizować korzyści terapeutyczne płynące ze stosowania Eliquis przy jednoczesnym minimalizowaniu potencjalnych ryzyk i skutków ubocznych.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Ostatnia aktualizacja: 10 listopada 2024