Diuver

Diuver to lek, który wykazuje działanie moczopędne, a także wpływa na obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Substancją czynną tego preparatu jest torasemid. W wyniku działania tej substancji zwiększa się objętość wydalanego moczu. Diuver jest więc stosowany w leczeniu obrzęków, a także nadciśnienia tętniczego pierwotnego. Jakie są właściwości leku Diuver? Co jest przeciwwskazaniem do stosowania tego preparatu? Jakie skutki uboczne mogą się pojawić podczas terapii z zastosowaniem leku Diuver?

Diuver – opis i właściwości leku

• wykazuje działanie moczopędne,
• obniża ciśnienie tętnicze.

Substancją czynną tego preparatu jest torasemid. Substancja ta zwiększa objętość wydalanego moczu. W wyniku jej działania wchłanianie jonów sodu oraz chloru jest zahamowane, co prowadzi do zwiększonego wydalania sodu i chloru wraz z moczem, a przy tym rośnie objętość wydalanej wody. Torasemid powoduje również rozszerzenie naczyń krwionośnych, a także zmniejsza opór naczyniowy. Jest on szybko i niemalże całkowicie wchłaniany po przyjęciu doustnym. Jego maksymalne stężenie we krwi przypada na 1-2 godziny po zażyciu.

Torasemid wykazuje silniejsze działanie niż furosemid (10 mg torasemidu = 25-40 mg furosemidu).

Dawkowanie leku Diuver

Lek Diuver przeznaczony jest do stosowania doustnego. Dawka, a także częstotliwość przyjmowania powinna zostać ustalona przez lekarza. W trakcie terapii z zastosowaniem tego preparatu należy powstrzymać się od spożywania alkoholu. Wszelkie właściwości leku zostały opisane w ulotce. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty.

Leku nie należy stosować po upływie daty ważności, umieszczonej na etykiecie, znajdującej się na opakowaniu produktu. Lek należy przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu, które jest niewidoczne oraz niedostępne dla dzieci, a także zgodnie z wymogami producenta.

Dawkowanie leku

Osobom dorosłym, w celu leczenia obrzęków, najczęściej podaje się dawkę 5 mg 1 raz na dobę. Dawkę tę można stopniowo zwiększać do 20 mg, a w wyjątkowych przypadkach do 40 mg na dobę. W leczeniu nadciśnienia pierwotnego zwykle podaje się lek w dawce 2,5 mg na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do 5 mg na dobę. Maksymalny efekt leczenia uzyskuje się po ok. 3 miesiącach leczenia.

Wskazania i przeciwwskazania do stosowania leku Diuver

Wskazania do stosowania leku

• nadciśnienie tętnicze pierwotne;
• obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca;
• obrzęk płuc;
• obrzęki pochodzenia wątrobowego;
• obrzęki pochodzenia nerkowego.

Przeciwwskazania do stosowania leku

• nadwrażliwość na substancję czynną (torasemid) lub którąkolwiek z substancji pomocniczej leku
• zaburzenia czynności nerek, którym towarzyszy bezmocz;
• śpiączka wątrobowa oraz stany przedśpiączkowe;
• niedociśnienie tętnicze;
• zaburzenia akcji serca;
• ciąża i okres karmienia piersią.

Środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Diuver

Niekiedy – podczas stosowania leku Diuver – konieczne jest zachowanie szczególnych środków ostrożności. Konsultacji lekarskiej wymagają m.in.:

• nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu;
• zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej – przed rozpoczęciem terapii z zastosowaniem leku Diuver zaleca się wykonanie badania stężenia elektrolitów oraz uzupełnienie niedoborów, jeżeli takie wystąpią;
• skłonność do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi oraz do dny moczanowej;
• cukrzyca;
• nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy – lek zawiera laktozę.

Z uwagi na to, że lek może wywoływać działania niepożądane (m.in. zawroty głowy) wpływające na zdolność prowadzenie pojazdów oraz obsługiwania maszyn, w przypadku wystąpienia tych objawów należy zrezygnować z tych czynności.

Z czym nie łączyć leku Diuver

• Diuver i glikozydy nasercowe – Stosowanie Diuver razem z glikozydami nasercowymi, które wzmacniają pracę serca, może zwiększyć wrażliwość mięśnia sercowego na te leki. Jest to spowodowane obniżeniem poziomów potasu i magnezu w osoczu.
• Diuver i mineralokortykosteroidy/glikokortykosteroidy – Połączenie Diuver z tymi hormonami może prowadzić do zwiększonego wydalania potasu z moczem, co może być niebezpieczne.
• Diuver i środki przeczyszczające – Podobnie jak w przypadku hormonów, łączenie Diuver z środkami przeczyszczającymi może zwiększać wydalanie potasu.
• Diuver i leki przeciwnadciśnieniowe – Użycie Diuver razem z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi może nasilić ich działanie, prowadząc do zbyt niskiego ciśnienia.
• Diuver i antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cefalosporyny, lit – Torasemid może zwiększać toksyczność tych leków, szczególnie na serce, nerki i ośrodkowy układ nerwowy.
• Diuver i leki kuraropodobne, teofilina – Może dochodzić do nasilenia działania tych leków podczas stosowania z torasemidem.
• Diuver i salicylany – Torasemid może hamować wydalanie salicylanów, zwiększając ich toksyczność u pacjentów przyjmujących duże dawki.
• Diuver i leki przeciwcukrzycowe – Może osłabiać działanie tych leków.
• Diuver i inhibitory konwertazy angiotensyny – Stosowanie tych leków po terapii torasemidem może powodować spadki ciśnienia, które można zminimalizować przez odpowiednie dostosowanie dawek.
• Diuver i leki obkurczające naczynia – Torasemid może zmniejszać reaktywność tętnic na te leki.
• Diuver i niesteroidowe leki przeciwzapalne – Mogą one zmniejszać działanie moczopędne i hipotensyjne torasemidu.
• Diuver i probenecyd – Może zmniejszać skuteczność torasemidu poprzez hamowanie jego wydzielania w kanalikach nerkowych.
• Diuver i cholestyramina – Nie badano ich wspólnego działania u ludzi, ale badania na zwierzętach wykazały zmniejszenie absorpcji torasemidu.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Diuver

Skutki uboczne leku Diuver

Diuver – podobnie jak inne preparaty o takim samym działaniu – może wywołać skutki uboczne. Do działań niepożądanych, związanych ze stosowaniem tego leku, zalicza się:

• zaburzenia gospodarki wodno-elektorlitowej;
• hipokaliemia;
• bóle oraz zawroty głowy;
• spadki ciśnienia;
• osłabienie;
• senność;
• uczucie splątania;
• brak apetytu;
• kurcze mięśni;
• wzrost stężenia kwasu moczowego, glukozy oraz lipidów w osoczu;
• zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej;
• powikłania zakrzepowe oraz zaburzenia krążenia związane z zagęszczeniem krwi;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
• zapalenie trzustki;
• suchość błon śluzowych w jamie ustnej;
• wzrost stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu krwi;
• wzrost aktywności niektórych enzymów wątrobowych;
• spadek liczby czerwonych i białych krwinek;
• spadek liczby płytek krwi;
• reakcje alergiczne: świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło;
• problemy z widzeniem oraz ze słuchem (szumy w uszach, utrata słuchu);
• parestezje kończyn.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Diuver

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Diuver

Ostatnia aktualizacja: 12 grudnia 2023