Diazidan to lek zawierający substancję czynną gliklazyd, który należy do grupy pochodnych sulfonylomocznika i jest stosowany doustnie w leczeniu cukrzycy typu 2, w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. Lek ten jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów, u których dieta, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie wystarczają do utrzymania prawidłowego stężenia cukru we krwi.
Diazidan jest stosowany w określonych przypadkach cukrzycy typu 2, kiedy inne środki nie są wystarczające do kontrolowania poziomu cukru we krwi.
Cukrzyca typu 2 u dorosłych pacjentów: Diazidan jest wskazany do leczenia dorosłych pacjentów z cukrzycą insulinoniezależną (typ 2), u których sama dieta, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie są wystarczające do utrzymania prawidłowego stężenia cukru we krwi.
Utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi: Stosuje się go w celu wspomagania utrzymania normoglikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2, co jest kluczowe dla zapobiegania powikłaniom związanym z hiperglikemią.
Skuteczność w monoterapii lub terapii skojarzonej: Diazidan może być stosowany jako jedyny lek (monoterapia) lub w połączeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną, jeśli inne terapie nie przynoszą odpowiedniego efektu.
Pacjenci, którzy nie tolerują innych pochodnych sulfonylomocznika: Lek jest wskazany dla pacjentów, którzy wykazują nietolerancję na inne leki z tej samej grupy (pochodne sulfonylomocznika), ale wymagają leczenia doustnym środkiem hipoglikemizującym.
Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Diazidan
Diazidan działa poprzez stymulowanie trzustki do wydzielania insuliny, co pomaga w obniżeniu poziomu cukru we krwi. Jego głównym mechanizmem działania jest zwiększenie odpowiedzi komórek beta trzustki na glukozę, co prowadzi do lepszej kontroli glikemii. Lek ten pomaga również poprawić wrażliwość tkanek na insulinę, co umożliwia skuteczniejsze wykorzystanie glukozy przez organizm. Dzięki temu Diazidan pomaga utrzymać stabilny poziom cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Czytaj więcej: Działanie Diazidan
Dawkowanie leku Diazidan zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, które są ustalane przez lekarza na podstawie reakcji organizmu na leczenie, a także innych czynników, takich jak masa ciała, styl życia oraz obecność stresu. Standardowo, zalecana dawka dobowa wynosi od pół do czterech tabletek. Ważne jest, aby przyjmować lek o tej samej porze każdego dnia, najlepiej rano lub wieczorem, co pomaga w utrzymaniu stałego poziomu leku w organizmie.
W przypadku, gdy całkowita dawka dobowa przekracza dwie tabletki, powinna być ona podzielona na dwie równe dawki, przyjmowane rano i wieczorem. Taki sposób dawkowania pomaga w równomiernym rozłożeniu działania leku w ciągu doby, co jest szczególnie istotne w zapobieganiu nagłym spadkom lub wzrostom poziomu cukru we krwi.
Diazidan należy przyjmować doustnie, popijając go szklanką wody. Tabletkę lub tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania, co zapewnia właściwe wchłanianie leku w przewodzie pokarmowym. Ważne jest również, aby zawsze spożywać posiłek po przyjęciu leku. Pomaga to w zmniejszeniu ryzyka hipoglikemii, czyli nadmiernego spadku poziomu cukru we krwi, co jest szczególnie istotne dla pacjentów przyjmujących leki hipoglikemizujące.
Leczenie skojarzone: W pewnych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie Diazidanu w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak metformina, inhibitory alfa-glukozydazy, tiazolidynediony, inhibitory peptydazy dipeptydylowej IV, agoniści receptora GLP-1, czy insulina. Właściwa dawka każdego leku zostanie indywidualnie dobrana przez lekarza, biorąc pod uwagę potrzeby pacjenta oraz reakcję organizmu na dotychczasowe leczenie. Ważne jest, aby ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących terapii skojarzonej, ponieważ nieodpowiednie stosowanie może prowadzić do powikłań, takich jak hipoglikemia lub hiperglikemia.
Czytaj więcej: Dawkowanie Diazidan
Leki i Substancje, z Którymi Nie Zaleca się Łączenia Diazidanu
Leki Mogące Zmniejszyć Działanie Diazidanu
Inne Wartościowe Informacje
Lek Diazidan z Jedzeniem, Piciem i Alkoholem
Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Diazidan
Małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia) w Diazidan Jest to najczęściej obserwowane działanie niepożądane. Jeżeli objawy pozostaną bez leczenia, mogą przejść w senność, utratę przytomności lub śpiączkę. W przypadku znacznego lub przedłużającego się zmniejszenia stężenia cukru we krwi, nawet jeśli jest tymczasowo kontrolowane przez podanie cukru, konieczne jest niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza.
Zaburzenia pokarmowe w Diazidan Może wystąpić ból brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka i zaparcia. Objawy te można zmniejszyć, stosując Diazidan razem z posiłkiem.
Zaburzenia krwi w Diazidan Zmniejszenie liczby różnych komórek we krwi może spowodować bladość, przedłużone krwawienie, siniaki, bóle gardła i gorączkę. Objawy zazwyczaj ustępują po przerwaniu leczenia.
Zaburzenia oka w Diazidan Możliwe krótkotrwałe zaburzenia widzenia, wynikające ze zmian stężenia cukru we krwi, zwłaszcza na początku leczenia.
Zaburzenia wątroby w Diazidan Pojedyncze przypadki zaburzenia czynności wątroby, które mogą prowadzić do zażółcenia skóry i oczu. W razie wystąpienia tych objawów, konieczny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem.
Zaburzenia skóry w Diazidan Możliwe są reakcje skórne takie jak wysypka, zaczerwienienie, świąd, pokrzywka czy obrzęk naczynioruchowy. Wysypka może ewoluować do bardziej rozległych zmian, a nawet do objawów ciężkich reakcji nadwrażliwości (DRESS).
Inne rzadkie działania niepożądane w Diazidan Obserwowano zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia) i objawy uszkodzenia wątroby, które w większości przypadków ustępują po odstawieniu leku, ale w pojedynczych przypadkach mogą prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby.
W przypadku wystąpienia poważnych objawów niepożądanych, takich jak zażółcenie skóry i oczu, obrzęk naczynioruchowy, czy też objawy ciężkich reakcji nadwrażliwości, niezbędny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem.
Czytaj więcej: Skutki uboczne Diazidan
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Diazidan, niezwykle ważne jest, aby pacjent dokładnie zapoznał się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności związanymi z jego stosowaniem. Lek ten, mimo że skutecznie pomaga w kontrolowaniu cukrzycy typu 2, nie jest odpowiedni dla każdego pacjenta i w niektórych przypadkach jego stosowanie może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Każdy pacjent, który rozważa terapię Diazidanem, powinien omówić wszystkie potencjalne ryzyka z lekarzem, zwłaszcza jeśli występują u niego inne schorzenia lub stosuje inne leki. Poniżej szczegółowo opisano przeciwwskazania oraz środki ostrożności, które należy wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem leczenia.
Przeciwwskazania do stosowania leku Diazidan są istotne, ponieważ w pewnych stanach zdrowia stosowanie tego leku może być niebezpieczne. Przede wszystkim, Diazidan nie powinien być stosowany przez pacjentów z uczuleniem na gliklazyd lub inne składniki tego leku, a także na inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika oraz sulfonamidów o działaniu hipoglikemizującym. Alergia na te substancje może prowadzić do reakcji anafilaktycznych, które mogą być zagrażające życiu.
Pacjenci z cukrzycą typu 1 również nie powinni przyjmować Diazidanu. Cukrzyca insulinozależna (typ 1) wymaga innego rodzaju leczenia, zazwyczaj insulinoterapii, ponieważ w tym typie cukrzycy organizm nie produkuje insuliny, co sprawia, że Diazidan, który stymuluje jej wydzielanie, jest nieskuteczny.
Kolejnym poważnym przeciwwskazaniem jest kwasica ketonowa, stan przedśpiączkowy lub śpiączka cukrzycowa. Te stany wymagają natychmiastowej interwencji medycznej i intensywnego leczenia, zazwyczaj w warunkach szpitalnych, gdzie podawanie insuliny jest niezbędne. Diazidan w tych przypadkach nie tylko nie pomoże, ale może również pogorszyć stan pacjenta.
Choroby nerek i wątroby również stanowią przeciwwskazanie do stosowania Diazidanu, zwłaszcza jeśli są one ciężkie. W takich przypadkach, metabolizm i eliminacja leku mogą być zaburzone, co prowadzi do zwiększonego ryzyka hipoglikemii oraz innych poważnych działań niepożądanych. Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby powinni unikać tego leku, ponieważ ich organizmy mogą nie być w stanie odpowiednio go przetworzyć.
Stosowanie mikonazolu, leku przeciwgrzybiczego, jednocześnie z Diazidanem jest przeciwwskazane, ponieważ mikonazol może znacząco zwiększać stężenie gliklazydu we krwi, co prowadzi do ciężkiej hipoglikemii. Interakcje te są szczególnie niebezpieczne, dlatego pacjenci stosujący mikonazol powinni być leczeni innymi środkami przeciwcukrzycowymi.
Kobiety karmiące piersią również nie powinny stosować Diazidanu. Lek ten może przenikać do mleka matki, co może wpływać na zdrowie noworodka. Z tego względu, w okresie karmienia piersią zaleca się unikanie tego leku lub zaprzestanie karmienia, jeśli jego stosowanie jest niezbędne.
Środki ostrożności podczas stosowania Diazidanu obejmują kilka kluczowych aspektów, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa terapii. Przede wszystkim, leczenie tym lekiem powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza, który regularnie będzie monitorować stężenie cukru we krwi pacjenta, a także hemoglobiny glikowanej (HbA1c), która odzwierciedla długoterminową kontrolę glikemii. Regularne badania są niezbędne, zwłaszcza w początkowych tygodniach leczenia, kiedy istnieje zwiększone ryzyko hipoglikemii.
Hipoglikemia jest poważnym zagrożeniem podczas stosowania Diazidanu, zwłaszcza u pacjentów, którzy nie spożywają regularnych posiłków, pościli, są niedożywieni, zmienili dietę, zwiększyli aktywność fizyczną bez odpowiedniego dostosowania spożycia węglowodanów, spożywają alkohol, stosują inne leki lub naturalne preparaty jednocześnie z gliklazydem, przyjmują za duże dawki leku, mają zaburzenia hormonalne (jak np. choroby tarczycy, przysadki mózgowej, kory nadnerczy) lub cierpią na poważne zaburzenia czynności nerek lub wątroby. Objawy hipoglikemii mogą obejmować ból głowy, silny głód, nudności, wymioty, zmęczenie, zaburzenia snu, niepokój, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy, pocenie się, wilgotną skórę, szybkie bicie serca, a w skrajnych przypadkach nawet utratę przytomności. Pacjenci muszą być świadomi ryzyka hipoglikemii i nosić przy sobie źródło cukru, takie jak tabletki glukozy czy słodkie napoje, które mogą szybko podnieść poziom glukozy we krwi w przypadku wystąpienia objawów.
W szczególnie stresujących sytuacjach, takich jak wypadki, operacje chirurgiczne, czy gorączka, lekarz może tymczasowo zastąpić Diazidan insuliną, aby lepiej kontrolować poziom cukru we krwi. Jest to ważne, ponieważ stres może znacząco wpłynąć na metabolizm glukozy i wymagać zmiany leczenia.
Hiperglikemia, czyli zbyt wysokie stężenie cukru we krwi, może wystąpić, gdy pacjent nie stosuje się do zaleceń lekarza, nie przyjmuje leku regularnie lub stosuje inne preparaty, takie jak ziele dziurawca, które mogą osłabiać działanie gliklazydu. Objawy hiperglikemii, takie jak pragnienie, częste oddawanie moczu, suchość w jamie ustnej, suchość i swędzenie skóry, mogą wskazywać na to, że leczenie nie jest skuteczne i wymaga konsultacji z lekarzem.
Pacjenci w podeszłym wieku, a także ci, którzy przyjmują leki wpływające na ośrodkowy układ nerwowy lub beta-adrenolityki, mogą nie odczuwać typowych objawów hipoglikemii, co zwiększa ryzyko jej powikłań. W takich przypadkach konieczna jest szczególna ostrożność i regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi.
Nie ma jeszcze pytań dotyczących leku, zadaj pierwsze pytanie.
Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.
Substancja czynna | Gliclazidum |
Dostępność | Lek dostępny na receptę |
Producent | Bausch Health |
Ostatnia aktualizacja: 23 sierpnia 2024