Concoram

Concoram to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: bisoprolol oraz amlodypinę, które są stosowane razem w celu kontrolowania nadciśnienia tętniczego u pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni tymi substancjami oddzielnie. Bisoprolol jest beta-blokerem, który zmniejsza częstość akcji serca i obniża ciśnienie krwi, podczas gdy amlodypina, będąca antagonistą wapnia, rozszerza naczynia krwionośne, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego​

Wskazania do stosowania leku Concoram

Concoram jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których uzyskano kontrolę ciśnienia podczas jednoczesnego podawania bisoprololu i amlodypiny w oddzielnych tabletkach.

Leczenie nadciśnienia tętniczego: Concoram jest zalecany pacjentom, którzy wymagają długotrwałej terapii w celu obniżenia ciśnienia krwi, co pomaga zmniejszyć ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.

Pacjenci wymagający terapii skojarzonej: Lek ten jest stosowany u osób, które wcześniej przyjmowały bisoprolol i amlodypinę w oddzielnych dawkach, a teraz potrzebują wygodnej formy w postaci jednej tabletki.

Kontrola nadciśnienia u osób z chorobami współistniejącymi: Concoram może być stosowany u pacjentów z nadciśnieniem, którzy mają dodatkowe schorzenia, takie jak choroba wieńcowa, w celu zmniejszenia ryzyka dalszych komplikacji zdrowotnych.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Concoram

Działanie leku Concoram

Concoram łączy dwie substancje czynne: bisoprolol i amlodypinę, które działają razem, aby obniżyć ciśnienie krwi. Bisoprolol jest beta-blokerem, który spowalnia rytm serca, zmniejszając obciążenie serca i ciśnienie krwi. Amlodypina to antagonista wapnia, który rozszerza naczynia krwionośne, umożliwiając swobodniejszy przepływ krwi. W połączeniu, te dwie substancje skutecznie pomagają kontrolować nadciśnienie, zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.

Czytaj więcej: Działanie Concoram

Dawkowanie leku Concoram

Zalecana dawka Concoram to zwykle jedna tabletka dziennie, przyjmowana rano, najlepiej o tej samej porze każdego dnia, co pomaga w utrzymaniu stałego poziomu substancji czynnych we krwi.

Sposób przyjmowania Concoram jest równie istotny. Tabletka Concoram może być przyjmowana zarówno z posiłkiem, jak i bez niego, a popicie jej niewielką ilością wody ułatwia przełknięcie i optymalizuje wchłanianie. Nie należy rozgryzać tabletki, chyba że jest to konieczne do ułatwienia połknięcia, ponieważ linia podziału na tabletce służy jedynie do jej przełamania, a nie do podziału na równe dawki. Concoram należy przyjmować rano, co jest zalecane ze względu na naturalny rytm dobowy organizmu. Przyjmowanie leku rano pomaga w lepszym kontrolowaniu ciśnienia krwi w ciągu dnia, kiedy jest ono zwykle wyższe, a także zmniejsza ryzyko wystąpienia nocnych spadków ciśnienia, które mogą być niebezpieczne.

Dawkowanie w zależności od przypadków:

• Nadciśnienie tętnicze u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby i nerek: Standardowa dawka to jedna tabletka dziennie. U tych pacjentów nie ma potrzeby modyfikacji dawki, co ułatwia leczenie i zapewnia stabilne działanie leku.
• Pacjenci z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek: Zazwyczaj nie ma konieczności zmiany dawkowania, co jest korzystne dla pacjentów z tymi schorzeniami, ponieważ pozwala na łatwiejsze zarządzanie terapią.
• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek: W takich przypadkach dawka może być zmieniona przez lekarza. Monitorowanie stanu zdrowia pacjenta jest tutaj kluczowe, aby uniknąć powikłań związanych z nadmiernym gromadzeniem się leku w organizmie.
• Osoby w podeszłym wieku: Chociaż zazwyczaj nie ma potrzeby modyfikacji dawki u osób starszych, lekarze zalecają ostrożność przy zwiększaniu dawki. W tej grupie wiekowej ważne jest regularne monitorowanie reakcji na lek, aby uniknąć ryzyka nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi lub innych działań niepożądanych.

Czytaj więcej: Dawkowanie Concoram

Z czym nie łączyć leku Concoram

Concoram a alkohol – Podczas leczenia lekiem Concoram należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie leku, prowadząc do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi, zawrotów głowy oraz innych działań niepożądanych. Alkohol w połączeniu z Concoram może również wpływać na skuteczność terapii i zwiększać ryzyko poważnych powikłań zdrowotnych.

Concoram i antagoniści wapnia typu werapamilu i diltiazemu – Concoram, będąc lekiem na wysokie ciśnienie krwi i dławicę piersiową, może wchodzić w interakcje z innymi antagonistami wapnia jak werapamil i diltiazem. Zastosowanie ich razem może powodować nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, wymagając szczególnej uwagi i nadzoru medycznego.

Concoram i leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym – Takie leki jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, czy rylmenidyna, stosowane razem z Concoram, mogą nasilać efekty obniżające ciśnienie krwi. Przerywanie ich stosowania powinno być konsultowane z lekarzem.

Concoram i niektóre leki przeciwarytmiczne – Leki takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon, amiodaron mogą wchodzić w interakcje z Concoram. Stosowane razem w leczeniu zaburzeń rytmu serca, wymagają ostrożności i nadzoru lekarskiego.

Concoram i miejscowo stosowane leki beta-adrenolityczne – Na przykład krople do oczu stosowane w leczeniu jaskry mogą współdziałać z Concoram, wpływając na efektywność leczenia.

Concoram i parasympatykomimetyki – Leki nasilające czynność mięśni gładkich w chorobach żołądka, jelit, pęcherza moczowego oraz w jaskrze mogą zmieniać efektywność działania Concoram.

Concoram i insulina oraz doustne leki przeciwcukrzycowe – Możliwe interakcje mogą wpływać na poziom cukru we krwi, wymagając monitorowania i dostosowania dawek.

Concoram i leki nasenne, środki znieczulające – Ich stosowanie razem z Concoram może nasilić obniżenie ciśnienia krwi i inne efekty uboczne.

Concoram i glikozydy nasercowe – Stosowanie ich razem może wymagać monitorowania funkcji serca, ze względu na potencjalne ryzyko związane z rytmem serca.

Concoram i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) – Możliwe zmniejszenie efektywności Concoram w obniżaniu ciśnienia krwi, wymagające dostosowania dawek.

Concoram i sympatykomimetyki – Stosowanie w leczeniu ciężkich zaburzeń krążenia, w stanach nagłych, wymaga ostrożności ze względu na możliwe nasilenie efektów ubocznych.

Concoram i inne leki obniżające ciśnienie tętnicze – Może dochodzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi.

Concoram i takrolimus, cyklosporyna – Leki immunosupresyjne mogą zmieniać skuteczność Concoram.

Concoram i dantrolen, symwastatyna – Stosowanie tych leków razem z Concoram wymaga ostrożności, szczególnie w regulacji dawek.

Concoram i meflochina, inhibitory monoaminooksydazy (MAO) – Możliwe interakcje z lekiem Concoram, wymagające konsultacji z lekarzem.

Concoram i leki wpływające na metabolizm amlodypiny – Należy unikać ketokonazolu, itrakonazolu, rytonawiru, indynawiru, nelfinawiru, ryfampicyny, erytromycyny, klarytromycyny i zielu dziurawca.

Concoram i grejpfrut – Grejpfrut i sok grejpfrutowy mogą zwiększać stężenie amlodypiny we krwi, co może prowadzić do nieprzewidzianego nasilenia obniżenia ciśnienia krwi.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Concoram

Skutki uboczne leku Concoram

Concoram, jak każdy inny, może powodować działania niepożądane, które można podzielić na kilka kategorii. Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów) występuje obrzęk, czyli gromadzenie się płynu w tkankach. Często (u mniej niż 1 na 10 pacjentów) pacjenci mogą odczuwać różnorodne objawy, takie jak ból głowy, zawroty głowy, senność oraz kołatanie serca. Możliwe jest również wystąpienie zaczerwienienia twarzy, bólu brzucha, zmęczenia i osłabienia. Niektórzy pacjenci zgłaszają zaburzenia widzenia, kurcze mięśni oraz dusznosć.

Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 pacjentów) można zaobserwować bardziej złożone objawy, takie jak bezsenność, zmiany nastroju czy omdlenia. W tej grupie pacjentów pojawiają się również problemy skórne, takie jak wysypka czy łysienie, a także zaburzenia rytmu serca i zaburzenia oddawania moczu.

Rzadko (u mniej niż 1 na 1000 pacjentów) mogą wystąpić zaburzenia neurologiczne, w tym dezorientacja i omamy, a także poważne problemy, takie jak zapalenie wątroby czy reakcje alergiczne.

W najrzadszych przypadkach, u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów, mogą wystąpić poważne stany medyczne, takie jak zawał serca, zmniejszenie liczby krwinek oraz zaburzenia ruchowe (zespół pozapiramidowy). Warto pamiętać, że chociaż niektóre skutki uboczne są poważne, to ich występowanie jest bardzo rzadkie.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Concoram

Przeciwwskazania dla leku Concoram

Concoram nie powinien być stosowany przez pacjentów, którzy mają uczulenie na amlodypinę, bisoprolol, pochodne dihydropirydyny lub jakikolwiek inny składnik tego leku. Uczulenie na te składniki może prowadzić do poważnych reakcji alergicznych, które mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk, a w skrajnych przypadkach nawet wstrząs anafilaktyczny, co może zagrażać życiu. Pacjenci z istotnym zwężeniem drogi odpływu z lewej komory serca, takim jak dużego stopnia zwężenie zastawki aorty, również nie powinni przyjmować leku Concoram. W takich przypadkach serce ma już utrudnioną pracę, a dodatkowe obniżenie ciśnienia krwi przez Concoram może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak niewydolność serca.

Leczenie lekiem Concoram jest również przeciwwskazane u pacjentów z ostrą lub niestabilną niewydolnością serca, szczególnie po świeżym zawale serca, oraz u tych, którzy wymagają dożylnego podawania leków w celu zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego. W takich sytuacjach serce nie jest w stanie skutecznie pompować krwi, a Concoram może pogorszyć ten stan, co może być niebezpieczne dla życia pacjenta.

Pacjenci, u których wystąpił wstrząs spowodowany nieprawidłową czynnością serca, co prowadzi do bardzo niskiego ciśnienia krwi i zagraża zapaścią krążeniową, nie powinni stosować Concoram, ponieważ lek może dodatkowo obniżyć ciśnienie krwi, co mogłoby być śmiertelne. Concoram nie jest również zalecany dla pacjentów z chorobami serca, które objawiają się bardzo wolną lub nieregularną czynnością serca, takimi jak blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, czy zespół chorej zatoki. W takich przypadkach lek ten może jeszcze bardziej spowolnić akcję serca, co może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak omdlenia lub zatrzymanie akcji serca.

Pacjenci z bardzo niskim ciśnieniem tętniczym (hipotonią) oraz z wyraźnym spowolnieniem akcji serca (bradykardią) nie powinni przyjmować Concoram, ponieważ lek może dodatkowo obniżyć ciśnienie krwi i spowolnić rytm serca, co mogłoby prowadzić do zapaści krążeniowej. Concoram jest również przeciwwskazany u osób z ciężką astmą oskrzelową lub innymi przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc, ponieważ bisoprolol, będący składnikiem leku, może powodować skurcz oskrzeli i pogorszyć stan pacjenta.

Pacjenci cierpiący na ciężkie choroby naczyń obwodowych, takie jak zespół Raynauda, również nie powinni stosować Concoram, ponieważ lek ten może nasilić objawy tej choroby poprzez dodatkowe obniżenie przepływu krwi w kończynach, co może prowadzić do drętwienia, bólu i blednięcia palców rąk i stóp po narażeniu na zimno. Osoby z nieleczonym guzem chromochłonnym, rzadko występującym guzem rdzenia nadnerczy, również nie powinny przyjmować Concoram, ponieważ guz chromochłonny wydziela katecholaminy, które podnoszą ciśnienie krwi. Stosowanie beta-blokerów bez jednoczesnego blokowania receptorów alfa-adrenergicznych może prowadzić do niebezpiecznych wzrostów ciśnienia.

Pacjenci z zaburzeniami metabolicznymi, w których odczyn krwi staje się kwaśny (kwasica metaboliczna), powinni unikać stosowania Concoram, ponieważ lek może pogorszyć stan metaboliczny i prowadzić do poważnych zaburzeń elektrolitowych oraz rytmu serca, co może być niebezpieczne dla zdrowia pacjenta.

W pewnych sytuacjach, mimo że Concoram może być przepisany, konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być bardziej wrażliwi na działanie leku, szczególnie jeśli chodzi o obniżenie ciśnienia krwi, dlatego może być konieczne dokładniejsze monitorowanie ich stanu zdrowia, aby uniknąć powikłań. Osoby z niewydolnością serca powinny być starannie monitorowane, ponieważ chociaż Concoram może być stosowany w leczeniu nadciśnienia, jego wpływ na układ sercowo-naczyniowy może wymagać dostosowania dawki w celu zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności leczenia.

Pacjenci z cukrzycą, zwłaszcza jeśli ich poziom cukru we krwi jest niestabilny, muszą być pod ścisłą kontrolą lekarza, ponieważ beta-blokery, takie jak bisoprolol, mogą maskować objawy hipoglikemii, takie jak tachykardia, co może utrudnić szybkie rozpoznanie spadku poziomu cukru we krwi. Jeśli pacjent stosuje ścisłą dietę lub jest poddawany leczeniu przeciwalergicznemu (odczulaniu), należy to zgłosić lekarzowi, ponieważ te czynniki mogą wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo stosowania Concoram.

Łagodne zaburzenia układu przewodzącego serca, takie jak blok przedsionkowo-komorowy I stopnia, również wymagają ostrożności, ponieważ Concoram może nasilać te zaburzenia. Pacjenci z zaburzeniami przepływu wieńcowego, takimi jak dławica Prinzmetala, powinni być ściśle monitorowani, ponieważ Concoram może wpłynąć na przepływ krwi w naczyniach wieńcowych, co może prowadzić do pogorszenia objawów. Osoby z chorobami naczyniowymi kończyn mogą odczuwać nasilenie objawów, takich jak chłodzenie lub ból kończyn, co może wynikać ze zmniejszenia przepływu krwi w obwodowych naczyniach krwionośnych.

Pacjenci z łuszczycą lub z historią tej choroby muszą być świadomi ryzyka nasilenia objawów skórnych, ponieważ beta-blokery mogą powodować lub nasilać łuszczycę, co może być szczególnie problematyczne dla osób już dotkniętych tą chorobą. Nadczynność tarczycy to kolejny stan wymagający ostrożności, ponieważ beta-blokery mogą maskować objawy tej choroby, takie jak tachykardia, co może utrudniać prawidłowe diagnozowanie i leczenie nadczynności tarczycy.

Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek mogą wymagać dostosowania dawki Concoram, a ich stan zdrowia powinien być regularnie monitorowany, aby uniknąć toksyczności leku. Leczony guz chromochłonny również wymaga szczególnej uwagi, ponieważ mimo leczenia mogą wystąpić reakcje, które wymagają dodatkowego monitorowania. Pacjenci z astmą oskrzelową lub innymi przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc muszą być pod ścisłą opieką lekarską, ponieważ Concoram może wywoływać skurcz oskrzeli i pogarszać objawy tych chorób.

W przypadku planowanej operacji pacjent musi poinformować anestezjologa o stosowaniu leku Concoram, ponieważ beta-blokery mogą wpływać na reakcje organizmu na znieczulenie i wymagać modyfikacji leczenia w czasie zabiegu. Dzieci i młodzież poniżej 18 lat nie powinni przyjmować leku Concoram, ponieważ brakuje danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania tego leku w tej grupie wiekowej.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Ostatnia aktualizacja: 13 sierpnia 2024