Atenolol

Atenolol to lek stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej, który działa poprzez selektywne blokowanie receptorów beta1-adrenergicznych w sercu. Zmniejsza on zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, co skutkuje obniżeniem ciśnienia tętniczego i częstości bólów dławicowych, jednocześnie zwiększając tolerancję na wysiłek fizyczny.

Wskazania do stosowania leku Atenolol

Nadciśnienie tętnicze – Atenolol jest stosowany jako lek pierwszego wyboru w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Przyczynia się do obniżenia wysokiego ciśnienia krwi przez zmniejszenie częstości pracy serca i obniżenie siły jego skurczów, co prowadzi do redukcji obciążenia serca i poprawy ogólnego stanu zdrowia sercowo-naczyniowego.

Dławica piersiowa – Lek jest efektywny w redukcji objawów dławicy piersiowej, przede wszystkim bólu w klatce piersiowej. Atenolol działa poprzez zmniejszenie zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen, co jest szczególnie ważne podczas wysiłku fizycznego lub stresu emocjonalnego.

Zaburzenia rytmu serca – Atenolol jest stosowany w celu kontroli i leczenia pewnych typów zaburzeń rytmu serca, w tym tachykardii nadkomorowej oraz innych stanów, gdzie konieczne jest zwolnienie częstości akcji serca.

Zawał mięśnia sercowego – Stosowanie atenololu w ostrym okresie zawału serca (początkowo dożylnie, a następnie doustnie) może przyczynić się do zmniejszenia obszaru martwicy mięśnia sercowego. Lek ten stosuje się również w długoterminowej profilaktyce po przebytym zawale serca w celu zredukowania ryzyka kolejnych zawałów.

Profilaktyka migreny – Atenolol bywa wykorzystywany w celu profilaktyki migren. Działa poprzez stabilizację naczyń krwionośnych i zmniejszenie częstości oraz intensywności ataków migrenowych, choć nie jest to jego pierwotne wskazanie.

Leczenie tremoru – Czasami atenolol jest przepisywany do leczenia rodzajów tremoru, szczególnie jeśli są one powodowane przez stres lub emocje. Działa poprzez blokowanie receptorów beta, które są aktywowane w odpowiedzi na adrenalinę.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Atenolol

Działanie leku Atenolol

Atenolol jest lekiem z grupy beta-blokerów, który działa przez blokowanie specyficznych receptorów adrenergicznych w sercu, zwanych receptorami beta1. Dzięki temu zmniejsza częstość bicia serca i siłę jego skurczów, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego i zmniejszenia zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen. Te właściwości czynią go skutecznym w leczeniu nadciśnienia, dławicy piersiowej oraz w kontrolowaniu niektórych rodzajów arytmi serca.

Czytaj więcej: Działanie Atenolol

Dawkowanie leku Atenolol

Nadciśnienie tętnicze Początkowa dawka atenololu wynosi 50 mg na dobę, którą można zwiększyć do 100 mg na dobę w zależności od reakcji pacjenta. Lek można podawać jednorazowo lub podzielić na mniejsze dawki. Często leczenie łączy się z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi, takimi jak diuretyki, w celu osiągnięcia optymalnych efektów.

Dławica piersiowa W leczeniu dławicy piersiowej zalecane jest stosowanie 50 do 100 mg atenololu dziennie. Dawka może być podawana jako jedna dawka lub podzielona na mniejsze porcje. Należy unikać nagłego przerywania leczenia, aby zapobiec nasileniu bólów dławicowych i ryzyku zawału serca.

Zaburzenia rytmu serca W przypadku zaburzeń rytmu serca z szybką czynnością serca, początkowo podaje się 2,5 mg dożylnie, powtarzając w razie potrzeby co 5 minut do maksymalnie 10 mg. Dla długotrwałej kontroli rytmu, stosuje się formę doustną atenololu w dawce 50 do 100 mg raz na dobę.

Zawał mięśnia sercowego W bezpośrednio po wystąpieniu zawałowego bólu w klatce piersiowej, atenolol podawany jest dożylnie w dawce 5 mg do 10 mg. Leczenie kontynuuje się doustnie, zaczynając od 50 mg po 15 minutach od podania dożylnego, a następnie 100 mg po kolejnych 12 godzinach od pierwszej dawki.

Czytaj więcej: Dawkowanie Atenolol

Z czym nie łączyć leku Atenolol

Atenolol i antagoniści wapnia – Stosowanie atenololu razem z antagonistami wapnia takimi jak werapamil lub diltiazem może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym znacznego obniżenia ciśnienia krwi, zwolnienia akcji serca i ryzyka niewydolności serca, szczególnie u osób z zaburzeniami funkcji serca lub problemami przewodzenia. Ważne jest, aby unikać podawania dożylnie antagonistów wapnia podczas terapii atenololem oraz przez 48 godzin po jej zakończeniu.

Atenolol i pochodne dihydropirydyny – Połączenie atenololu z lekami z grupy pochodnych dihydropirydyny, takimi jak nifedypina, może powodować zwiększone ryzyko obniżenia ciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca u pacjentów z ukrytą niewydolnością serca.

Atenolol i glikozydy naparstnicy – Łączenie atenololu z glikozydami naparstnicy może wydłużyć czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego, co jest istotne szczególnie u pacjentów z ryzykiem zaburzeń rytmu serca.

Atenolol i klonidyna – Atenolol może nasilać tzw. nadciśnienie z odbicia, które występuje podczas odstawienia klonidyny. Jeśli oba leki są stosowane jednocześnie, odstawienie atenololu powinno być wykonane kilkanaście dni przed zaprzestaniem przyjmowania klonidyny.

Atenolol i leki przeciwarytmiczne klasy I – Stosowanie atenololu razem z lekami przeciwarytmicznymi klasy I, takimi jak dyzopiramid i chinidyna, wymaga ostrożności ze względu na możliwość wzajemnego wpływania na rytm serca.

Atenolol i sympatykomimetyki – Leki takie jak adrenalina mogą zmniejszać skuteczność atenololu. Należy zachować ostrożność przy ich jednoczesnym stosowaniu.

Atenolol i leki przeciwcukrzycowe – Atenolol może wpływać na działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych, mogąc nawet maskować objawy hipoglikemii, takie jak przyspieszona akcja serca. Wymaga to regularnej kontroli poziomu glukozy we krwi.

Atenolol i leki hamujące syntezę prostaglandyn – Leki takie jak ibuprofen i indometacyna mogą potencjalnie zwiększać działanie przeciw nadciśnieniowe atenololu, co wymaga monitorowania ciśnienia krwi.

Atenolol i antagoniści kanału wapniowego – Stosowanie atenololu z lekami takimi jak diltiazem może prowadzić do zwiększonego ryzyka depresji.

Atenolol i leki stosowane w chorobach serca – Atenolol w połączeniu z amiodaronem, digoksyną, flekainidem czy iwabradyną wymaga ostrożności ze względu na możliwe interakcje wpływające na działanie serca.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Atenolol

Skutki uboczne leku Atenolol

Bardzo częste skutki uboczne: Uczucie zmęczenia i osłabienia, szczególnie na początku leczenia.

Częste skutki uboczne:

• Zaburzenia neurologiczne: zawroty głowy, ból głowy.
• Problemy emocjonalne: przewlekłe osłabienie, obniżony nastrój.
• Problemy żołądkowo-jelitowe: nudności, biegunka, zaparcia, bóle brzucha.
• Problemy z krążeniem: zimne, bladawe kończyny.
• Zaburzenia snu: nocne koszmary.

Skutki uboczne o nieznanej częstości:

• Kardiologiczne: obniżone ciśnienie tętnicze, słabienie sił witalnych, omdlenia.
• Psychiczne: depresja, zaburzenia snu.
• Oftalmologiczne: zaburzenia widzenia, suchość i podrażnienie oczu.
• Dodatkowe problemy żołądkowo-jelitowe: suchość w jamie ustnej, wymioty.
• Dermatologiczne: wysypka, pokrzywka, łuszczenie skóry, pogorszenie łuszczycy.
• Hepatologiczne: zaburzenia funkcji wątroby, żółtaczka.
• Problemy z krążeniem: nasilenie objawów choroby Raynauda.
• Pulmonologiczne: duszność, kaszel.
• Urologiczne: trudności w oddawaniu moczu.
• Seksualne: impotencja.

Reakcje na przedawkowanie: W przypadku przedawkowania atenololu mogą nasilić się niektóre skutki uboczne, takie jak zwolnienie czynności serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, ostra niewydolność serca, skurcz oskrzeli.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek skutków ubocznych, nieoczekiwanych objawów, lub w przypadku przedawkowania, zaleca się niezwłoczne skontaktowanie się z lekarzem lub farmaceutą. Pominięcie jednej dawki leku nie powinno wywołać skutków ubocznych, jednak ważne jest, aby nie stosować dawki podwójnej, a zaległą dawkę przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się czas kolejnej dawki.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Atenolol

Przeciwwskazania dla leku Atenolol

Przed zastosowaniem leku Travocort ważne jest, aby zapoznać się z pełną listą przeciwwskazań i środków ostrożności, aby uniknąć poważnych skutków ubocznych oraz zwiększyć efektywność leczenia. Travocort jest specyficznym lekiem stosowanym miejscowo, który wymaga szczególnej uwagi w kontekście jego składników oraz potencjalnych interakcji z chorobami skórnymi i innymi stanami zdrowia.

• Lek nie powinien być stosowany przez osoby z uczuleniem na izokonazolu azotan, diflukortolonu walerianian lub jakikolwiek inny składnik preparatu.
• Nie należy aplikować leku na skórę dotkniętą zmianami kiłowymi lub gruźliczymi, gdyż może to pogorszyć te stany.
• Travocort jest przeciwwskazany na zmiany skórne spowodowane przez wirusy, takie jak ospa wietrzna, półpasiec czy opryszczka. Stosowanie na takie zmiany może prowadzić do ich rozprzestrzeniania się lub zaostrzenia.
• Należy unikać stosowania leku na zmiany wywołane trądzikiem różowatym, trądzikiem pospolitym, w okołowargowym zapaleniu skóry, oraz na skórę w reakcji na szczepienia, co może prowadzić do pogorszenia objawów.
• W przypadku, gdy leczenie Travocortem towarzyszy współistnienie infekcji bakteryjnej, konieczne jest równoczesne zastosowanie leczenia przeciwbakteryjnego.
• Należy unikać kontaktu leku z oczami i błonami śluzowymi. W przypadku przypadkowego dostania się leku do oczu, konieczne jest ich natychmiastowe i dokładne przepłukanie wodą.
• Długotrwałe stosowanie leku, zwłaszcza pod opatrunkiem okluzyjnym (uszczelniającym) lub na duże powierzchnie skóry, zwiększa ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych, w tym możliwość rozwoju jaskry szczególnie gdy lek stosowany jest blisko oczu.
• W przypadku wystąpienia nieostrych zmian widzenia lub innych zaburzeń wzroku, konieczna jest konsultacja z lekarzem.
• Użycie Travocortu w okolicach narządów płciowych może wpływać na skuteczność lateksowych środków antykoncepcyjnych jak prezerwatywy czy krążki dopochwowe, co wynika z możliwości uszkodzenia lateksu przez składniki leku.
• Travocort stosowany na skórę twarzy lub u dzieci powinien być używany z dużą ostrożnością i przez możliwie najkrótszy czas ze względu na wyższe ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych.

Dodatkowo, ważne jest przestrzeganie zasad higieny w trakcie leczenia Travocortem, aby zapobiec nawrotom choroby. Zaleca się codzienną zmianę i odpowiednie pranie bielizny osobistej, pościeli, ręczników, skarpet czy rajstop w celu eliminacji czynników mogących przyczyniać się do utrzymywania się infekcji lub stanów zapalnych skóry.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Ostatnia aktualizacja: 31 lipca 2024