Relanium

Relanium jest to lek, który wykazuje silne działanie na ośrodkowy układ nerwowy: uspokaja, działa nasennie i przeciwlękowo. Preparat ten ma zastosowanie zarówno w neurologii, jak i psychiatrii. Lek ten dostępny jest jedynie na receptę. Jakie są właściwości leku Relanium? Jakie są przeciwwskazania do jego stosowania? Czy podczas terapii z zastosowaniem tego preparatu mogą wystąpić jakiekolwiek skutki uboczne?

Relanium – opis i właściwości leku

Lek Relanium wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe oraz nasenne poprzez silne działanie na ośrodkowy układ nerwowy. Preparat ten stosowany jest w neurologii oraz psychiatrii. Dodatkowo lek może rozluźniać mięśnie (z czego często korzystają sportowcy np. przed meczem w celu zmniejszenia napięcia i stresu), a stosowany dożylnie wykazuje również działanie przeciwpadaczkowe. Niekiedy Relanium stosuje się w terapii odwykowej podczas odstawiania alkoholu. Jego działanie wpływa na złagodzenie objawów odstawiennych.

Substancją czynną leku jest diazepam – organiczny związek chemiczny. Substancja ta wpływa na wzrost aktywności kwasu aminomasłowego GABA, który hamuje układ mózgu oraz pracę wzgórza i podwzgórza, a w efekcie zmniejsza aktywność neuronów odpowiedzialnych za lęk oraz agresywne zachowania.

Lek ten dostępny jest jedynie na receptę i zaliczany jest do grupy leków psychotropowych.

Dawkowanie leku Relanium

Lek Relanium występuje w postaci tabletek, które przeznaczone są do stosowania doustnego. Nie należy przekraczać zalecanej dawki, ponieważ może to wpłynąć negatywnie na zdrowie a nawet życie. Preparatu nie należy stosować dłużej niż przez okres 4 tygodni w leczeniu bezsenności oraz 8-12 tygodni w leczeniu stawów lękowych.

Dawkowanie uzależnione jest od występującego schorzenia, a także wieku pacjenta.

Osoby dorosłe:

• krótkotrwałe leczenie stanów lękowych – zalecana dawka to 2 do 10 mg od 2 do 4 razy na dobę, kuracja zazwyczaj trwa od 2 do 4 tygodni;
• leczenie bezsenności – zalecana dawka wynosi od 5 do 15 mg przyjmowanych przed snem;
• leczenie skutków nagłego odstawienia alkoholu: zalecana dawka to 10 mg od 3 do 4 razy na dobę w ciągu pierwszych 24 godzin od odstawienia, a następnie 5 mg od 3 do 4 razy na dobę;
• w przypadku premedykacji – zaleca się zastosowanie od 5 do 15 mg przed zabiegiem;
• leczenie stanów zwiększonego napięcia mięśniowego – zalecana dawka to od 2 do 15 mg na dobę w dawkach podzielonych;
• jako lek przeciwdrgawkowy stosowany pomocniczo – zalecana dawka to od 2 do 10 mg od 2 do 4 razy na dobę.

Dzieci powyżej 3. roku życia:

• leczenie stanów lękowych, napięcia mięśniowego, napadów padaczkowych – zalecana dawka początkowa to od 1 do 2,5 mg od 3 do 4 razy na dobę lub od 0,12 do 0,8 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę lub od 3,5 do 24 mg na każdy m2 powierzchni ciała na dobę stosowane w 3-4 dawkach podzielonych, dawkę można stopniowo zwiększać;

Osoby starsze po 65. roku życia lub osoby osłabione:

• zalecana początkowa dawka to od 2 do 2,5 mg stosowane 1-2 razy na dobę, następnie dawkę można stopniowo zwiększać.

Wskazania do stosowania leku

• leczenie stanów lękowych, bezsenności, nerwowości, wzmożonego napięcia mięśniowego;
• przy występowaniu silnych reakcji organizmu na odstawienie alkoholu;
• padaczka.

Przeciwwskazania do stosowania leku

• nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników leku;
• nadwrażliwość na inne benzodiazepiny;
• ciąża lub jej podejrzenie, a także okres karmienia piersią;
• ostre zatrucie:
  – alkoholem,
  – opioidami,
  – środkami nasennymi,
  – neuroleptykami,
  – solami litu.

• zaburzenia świadomości;
• wstrząs;
• zaburzenia oddychania, zespół bezdechu sennego, ostra niewydolność oddechowa;
• ciężka niewydolność wątroby;
• nużliwość mięśni;
• rzadko występująca dziedziczna nietolerancja galaktozy, pierwotny niedobór laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy – lek zawiera laktozę.

Lek nie jest przeznaczony dla dzieci poniżej 1. roku życia.

Środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Relanium

Stosowanie leku Relanium niekiedy wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności. Do takich sytuacji zalicza się:

równoległe stosowanie:

• barbituranów,
• leków przeciwdepresyjnych,
• neuroleptyków,
• narkotycznych leków przeciwbólowych,
• leków nasennych,
• leków przeciwhistaminowych,

podeszły wiek – leczenie najczęściej zaczyna się od zmniejszonych dawek preparatu;

przewlekła niewydolność wątrobowa,

zaburzenia czynności nerek.

Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z informacjami zawartymi na ulotce preparatu dołączonej do opakowania, a także warto zastosować się do poniższych ostrzeżeń:

1. Leczenie z zastosowaniem leku Relanium powinno trwać krótko, ponieważ zmniejsza to ryzyko uzależnienia psychicznego oraz fizycznego, a także powstania tolerancji na lek.
2. Odstawienie leku, zwłaszcza jeżeli jest nagłe, może prowadzić do wystąpienia objawów tzw. odstawiennych takich jak: wahania nastroju, lęk, niepokój, problemy ze snem. Odstawianie leku powinno przebiegać stopniowo.
3. Stosowanie leku może prowadzić do wystąpienia niepamięci następczej objawiającej się nieadekwatnym do sytuacji zachowaniem.
4. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów takich jak:

• uczucie niepokoju,
• pobudzenie,
• drażliwość,
• agresja,
• atak furii,
• urojenia,
• koszmary senne,
• omamy,
• psychozy

5. W przypadku dzieci poniżej 6. miesiąca życia lek można podawać tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie są możliwe.
6. Podczas kuracji z zastosowaniem leku Relanium nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać urządzeń mechanicznych. Lek wpływa na sprawność psychomotoryczną. 

Z czym nie łączyć leku Relanium

Relanium i opioidowe leki przeciwbólowe – Jednoczesne stosowanie Relanium (diazepam) z opioidowymi lekami przeciwbólowymi (np. morfina, buprenorfina) znacznie zwiększa ryzyko senności, depresji oddechowej, śpiączki, a nawet zagrożenia życia. W przypadku konieczności takiej kombinacji, dawkowanie Relanium powinno być ostrożne, a czas leczenia jak najkrótszy. Pacjenci powinni być świadomi tych ryzyk i przestrzegać ściśle zaleceń lekarza.

Relanium i leki psychotropowe – Stosowanie Relanium razem z lekami na zaburzenia psychiczne, takimi jak haloperydol, może prowadzić do nasilenia efektów ubocznych obu leków. Wzajemne oddziaływanie może zwiększać senność i osłabienie.

Relanium i leki przeciwdepresyjne – Połączenie Relanium z lekami na depresję (np. fluoksetyna, fluwoksamina) może nasilić działania uspokajające i przeciwlękowe, co wymaga szczególnej uwagi przy dawkowaniu.

Relanium i leki uspokajające, przeciwlękowe, nasenne – Wzajemne oddziaływanie tych leków z Relanium może prowadzić do znacznego wzrostu działania uspokajającego i senności.

Relanium i leki przeciwdrgawkowe – Leki takie jak fenobarbital, stosowane w leczeniu drgawek, mogą nasilać działanie Relanium, co wymaga dostosowania dawek.

Relanium i leki na chorobę wrzodową – Cymetydyna i omeprazol mogą wpływać na metabolizm diazepamu, co może wymagać korekty dawkowania.

Relanium i leki na padaczkę – Fenytoina i kwas walproinowy mogą oddziaływać z diazepamem, co może wymagać dostosowania dawek.

Relanium i antybiotyki – Ryfampicyna, antybiotyk, może przyspieszać metabolizm diazepamu, co może skutkować zmniejszeniem jego skuteczności.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Relanium

Skutki uboczne leku Relanium

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Relanium

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Ostatnia aktualizacja: 17 stycznia 2024