Pramolan

Pramolan jest to lek, który wykazuje działanie przeciwlękowe, uspokaja i poprawia nastrój, a podany na wieczór pomaga w zasypianiu. Preparat ten zaliczany jest do trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Lek ten stosuje się w celu leczenia zaburzeń lękowych.

Działanie Leku Pramolan

Lek Pramolan zmniejsza stany lękowe, uspokaja, poprawia samopoczucie, zmniejsza stany przygnębienia, a także – przyjęty w godzinach wieczornych – pomaga w zasypianiu. Lek ten wykazuje również lekkie właściwości przeciwderesyjne. Pramolan zaliczany jest do grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Preparat ten dostępny jest jedynie na receptę. Występuje w postaci tabletek powlekanych. Substancją czynną leku jest opipramolu dichlorowodorek.

Wskazania do stosowania leku

Pramolan jest lekiem stosowanym w przypadku zaburzeń lękowych uogólnionych i zaburzeń somatycznych występujących w związku z lękiem.

Zaburzenia lękowe uogólnione (GAD) to choroba psychiczna charakteryzująca się nadmiernym, trudnym do opanowania lękiem, który jest związany z różnymi sytuacjami życiowymi, a także z towarzyszącymi im objawami fizycznymi, takimi jak bóle głowy, mięśniowe napięcie, bóle brzucha czy nudności. Pramolan jest skuteczny w łagodzeniu objawów GAD, takich jak nadmierny lęk, napięcie mięśniowe, drażliwość, zmęczenie, trudności z koncentracją oraz zaburzenia snu.

Zaburzenia somatyczne związane z lękiem to objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, bóle brzucha, nudności, kołatanie serca czy pocenie się, które występują w związku z lękiem. Pramolan może pomóc w łagodzeniu tych objawów, zmniejszając reakcję organizmu na stres i lęk.

Wskazania do stosowania leku pramolan obejmują również zaburzenia depresyjne, fobie społeczne oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Jednakże, przed zastosowaniem leku pramolan, należy skonsultować się z lekarzem i dokładnie omówić wskazania oraz przeciwwskazania do jego stosowania.

Przeciwwskazania do stosowania leku

• Nadwrażliwość na substancję czynną, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą – Osoby, które wcześniej doświadczyły reakcji alergicznych na pramolan, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub jakiekolwiek składniki pomocnicze powinny unikać stosowania leku pramolan. Może wystąpić ciężka reakcja alergiczna, którą należy natychmiast zgłosić lekarzowi.
• Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi – Pramolan nie powinien być stosowany u osób z ostrym zatruciem alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak depresja układu oddechowego i nieprawidłowe funkcjonowanie układu krążenia.
• Ostre zatrzymanie moczu – Lek pramolan jest przeciwwskazany u osób z ostrym zatrzymaniem moczu, ponieważ może to zwiększyć ryzyko uszkodzenia pęcherza moczowego i nerek.
• Ostre delirium – Pramolan nie powinien być stosowany u pacjentów z ostrym delirium, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.
• Nieleczona jaskra z wąskim kątem – Lek pramolan jest przeciwwskazany u osób z nieleczoną jaskrą z wąskim kątem, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia nieprawidłowego ciśnienia wewnątrzgałkowego i uszkodzenia nerwu wzrokowego.
• Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu – Pramolan jest przeciwwskazany u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego z zaleganiem moczu, ponieważ może to zwiększyć ryzyko uszkodzenia pęcherza moczowego i nerek.
• Niedrożność jelita porażenna – Pramolan jest przeciwwskazany u pacjentów z niedrożnością jelita porażennego, ponieważ może to zwiększyć ryzyko uszkodzenia układu trawiennego.
• Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia – Lek pramolan jest przeciwwskazany u pacjentów z wcześniej istniejącym blokiem przedsionkowo-komorowym wyższego stopnia lub nadkomorowymi i komorowymi zaburzeniami przewodzenia, ponieważ może to zwiększyć ryzyko zaburzeń rytmu serca.
• Jednoczesne stosowanie opipramolu z inhibitorami MAO – Pramolan jest przeciwwskazany w przypadku jednoczesnego stosowania z opipramolem i inhibitorami MAO, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, takich jak hipotonia, drgawki i śpiączka.

Warto pamiętać, że przed rozpoczęciem stosowania leku pramolan należy skonsultować się z lekarzem, który podejmie decyzję o jego stosowaniu i wdrożeniu odpowiedniej terapii.

Dawkowanie leku Pramolan

Zazwyczaj dawka opipramolu dichlorowodorku dla dorosłych wynosi 50 mg rano i w południe oraz 100 mg wieczorem. Jednak w zależności od skuteczności i tolerancji leku przez pacjenta, dawkę można modyfikować.

Dawkę można zmniejszyć do 50 mg lub 100 mg opipramolu dichlorowodorku i podawać raz na dobę, zwykle na noc. W przypadku braku wystarczającej skuteczności, dawkę można zwiększyć do 100 mg opipramolu dichlorowodorku i podawać trzy razy na dobę. Ostateczną decyzję dotyczącą dawki leku powinien podjąć lekarz prowadzący, uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta i wynikające z nich czynniki ryzyka.

Dla dzieci w wieku powyżej 6 lat zaleca się podawanie opipramolu dichlorowodorku w dawce 3 mg na kilogram masy ciała, z maksymalną dziennej dawce do 100 mg.

Należy jednak pamiętać, że doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest ograniczone, dlatego zalecenia dotyczące dawkowania powinny być traktowane tylko jako wskazówka. Ostateczną decyzję dotyczącą dawki leku powinien podjąć lekarz prowadzący, uwzględniając indywidualne potrzeby dziecka i wynikające z nich czynniki ryzyka.

Jak zażywać Pramolan?

Tabletki powlekane opipramolu należy przyjmować podczas posiłku lub bezpośrednio po posiłkach, popijając je wodą.

Należy pamiętać, że działanie opipramolu nie występuje natychmiastowo, a efekty terapeutyczne pojawiają się stopniowo. Z tego względu produkt leczniczy powinien być stosowany systematycznie przez co najmniej 2 tygodnie, a zmiany w nastroju należy monitorować uważnie podczas całego okresu leczenia.

Zalecany średni czas trwania leczenia opipramolem wynosi od 1 do 2 miesięcy. Po tym okresie, lekarz prowadzący powinien zdecydować o kontynuowaniu lub zakończeniu leczenia, uwzględniając indywidualne potrzeby i odpowiedź pacjenta na terapię. W przypadku przerwania leczenia, należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza, a nie przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Środki ostrożności związane ze stosowaniem leku Pramolan

Opipramolu nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

1. Rozrost gruczołu krokowego bez zalegania moczu.
2. Ujawniona choroba wątroby i nerek.
3. Zwiększona tendencja do występowania drgawek, np. uszkodzenie mózgu różnego pochodzenia, padaczka, alkoholizm.
4. Niewydolność naczyń mózgowych i wcześniej występujące uszkodzenia serca, szczególnie z zaburzeniami przewodzenia.

U pacjentów z wcześniej istniejącym blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia lub innymi zaburzeniami przewodzenia, należy stosować opipramol tylko wtedy, kiedy jest wykonywane częste badanie EKG.

Podczas leczenia opipramolem może bardzo rzadko wystąpić zmiana obrazu krwi, takie jak neutropenia lub agranulocytoza. Dlatego należy kontrolować morfologię krwi szczególnie w przypadku, gdy u pacjenta wystąpi gorączka, infekcje grypopodobne lub ból gardła.

Opipramol może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym opóźnione. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych skóry, leczenie opipramolem należy przerwać.

Podczas długotrwałego leczenia zaleca się, aby badać czynność wątroby.

Produkt leczniczy zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Pramolan zawiera również żółcień pomarańczową, lak i żółcień chinolinową, które mogą powodować reakcje alergiczne.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Podczas leczenia opipramolem możliwe jest stosowanie terapii skojarzonej z neuroleptykami, lekami nasennymi i uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny. Jednakże, należy pamiętać, że jednoczesne stosowanie tych leków może nasilać kilka specyficznych efektów, zwłaszcza ośrodkowe działania hamujące, a także sedację po znieczuleniu ogólnym. Ponadto, działanie szczególnie silnych leków antycholinergicznych, takich jak leki stosowane w chorobie Parkinsona i fenotiazyny, może ulec nasileniu.

Jednoczesne leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i opipramolem może prowadzić do addytywnego wpływu tych leków na układ serotoninergiczny. Należy także uważać podczas stosowania fluoksetyny i fluwoksaminy, które mogą zwiększyć stężenia trójpierścieniowych leków psychotropowych w osoczu i związane z tym nasilenie działań niepożądanych. W takiej sytuacji należy zmniejszyć dawkę opipramolu.

Podawanie opipramolu jednocześnie z alkoholem może powodować senność, dlatego należy zachować ostrożność. Przed rozpoczęciem leczenia opipramolem należy odstawić inhibitory MAO na co najmniej 14 dni. Podobnie, przed rozpoczęciem terapii inhibitorami MAO należy odstawić opipramol.

Jednoczesne stosowanie beta-adrenolityków, leków przeciwarytmicznych klasy Ic, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz leków wpływających na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych może prowadzić do zmiany stężenia zarówno tych leków, jak i opipramolu w osoczu. Barbiturany i leki przeciwdrgawkowe mogą zmniejszać stężenie opipramolu w osoczu, co może wpłynąć na jego działanie terapeutyczne.

Jednoczesne podawanie neuroleptyków, takich jak haloperydol czy rysperydon, może zwiększać stężenie opipramolu w osoczu. W takiej sytuacji konieczna może być odpowiednia zmiana dawki leku. Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Brak dostępnych danych na temat bezpieczeństwa stosowania opipramolu u kobiet w ciąży, dlatego należy zachować ostrożność i w razie konieczności zastosować ten lek tylko wtedy, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono szkodliwych skutków na rozwój embrionów lub płodów, jednak wyniki badań na zwierzętach nie zawsze odzwierciedlają skutki dla człowieka.

Opipramolu nie należy stosować podczas karmienia piersią, ponieważ substancja czynna może przenikać do mleka matki w niewielkich ilościach. W przypadku konieczności stosowania opipramolu, należy zaprzestać karmienia piersią i skonsultować się z lekarzem w celu wyboru alternatywnych metod karmienia niemowlęcia.

Prowadzenie samochodu po Pramolanu

Prawidłowe stosowanie opipramolu dichlorowodorku może wpłynąć na zdolność reakcji, co może prowadzić do zaburzeń zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn. Szczególnie ważne jest unikanie jednoczesnego spożywania alkoholu.

Z czym nie łączyć leku Pramolan

Neuroleptyki – takie jak haloperydol, rysperydon – mogą wzmacniać działanie Pramolanu, co może prowadzić do nasilenia efektów ubocznych.

Leki nasenne – na przykład barbiturany – mogą nasilać działanie sedatywne Pramolanu, zwiększając ryzyko nadmiernej senności.

Leki uspokajające – jak benzodiazepiny – mogą również zwiększać sedatywne działanie Pramolanu.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – mogą interakcji z Pramolanem, potencjalnie prowadząc do zmiany efektywności obu leków.

Leki stosowane w chorobie Parkinsona – mogą wchodzić w interakcje z Pramolanem, wpływając na ich skuteczność.

Leki przeciwdrgawkowe – mogą oddziaływać na Pramolan, wpływając na kontrolę drgawek.

Fenotiazyny – mogą nasilać działanie Pramolanu.

Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny – na przykład sertralina – mogą zmieniać efekty działania Pramolanu.

Fluoksetyna i fluwoksamina – mogą wpływać na metabolizm Pramolanu w organizmie.

Beta-adrenolityki – na przykład propranolol – mogą zmieniać działanie Pramolanu.

Leki przeciwarytmiczne – mogą wchodzić w interakcje z Pramolanem, wpływając na rytm serca.

Leki wpływające na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych – mogą zmieniać sposób, w jaki organizm metabolizuje Pramolan.

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) – Pramolan należy odstawić co najmniej 14 dni przed planowanym przyjęciem inhibitora MAO i odwrotnie.

Alkohol – Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia Pramolanem. Alkohol może nasilać działanie sedatywne Pramolanu, prowadząc do nadmiernej senności i innych działań niepożądanych.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć leku Pramolan

Skutki uboczne leku Pramolan

Stosowanie leku Pramolan, podobnie jak w przypadku innych leków o zbliżonym działaniu, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Do takich skutków ubocznych zalicza się:

występujące często:

• zmęczenie,
• suchość w jamie ustnej,
• uczucie niedrożności nosa,
• niedociśnienie,
• ortostatyczny spadek ciśnienia tętniczego;

występujące niezbyt często:

• zawroty głowy,
• senność,
• problemy z oddawaniem moczu,
• zaburzenia akomodacji,
• drżenie,
• wzrost masy ciała,
• wzmożone pragnienie,
• tachykardia,
• uczucie kołatania serca,
• zaparcia,
• wzrost aktywności enzymów wątrobowych,
• skórne reakcje alergiczne,
• zaburzenia wzwodu i ejakulacji;

występujące rzadko:

• bóle głowy,
• pobudzenie,
• parestezje,
• uczucie splątania,
• delirium,
• zmiana parametrów krwi (np. leukopenia),
• problemy ze snem,
• pocenie się,
• zapaść,
• zaburzenia przewodzenia,
• nasilenie istniejącej niewydolności serca,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• zaburzenia smaku,
• porażenna niedrożność jelit,
• wymioty, nudności,
• obrzęki,
• mlekotok,
• zatrzymanie moczu;

występujące bardzo rzadko:

• drgawki,
• pobudzenie ruchowe,
• agranulocytoza,
• dyskineza,
• ataksja,
• polineuropatie,
• napad jaskry,
• niepokój,
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby,
• żółtaczka,
• przewlekłe uszkodzenie wątroby,
• łysienie.

Czytaj więcej: Skutki uboczne leku Pramolan

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Źródła

Zamienniki dla leku Pramolan

Ostatnia aktualizacja: 29 marca 2024