Captopril to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), szeroko stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz innych schorzeń sercowo-naczyniowych. Nadciśnienie diagnozuje się, gdy wartości ciśnienia skurczowego wynoszą 140 mm Hg lub więcej, a rozkurczowego 90 mm Hg lub więcej. U pacjentów z cukrzycą lub chorobami nerek zalecane wartości docelowe są często niższe, np. poniżej 130/80 mm Hg. Ciśnienie skurczowe przekraczające 180 wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem.
Captopril hamuje enzym konwertujący angiotensynę I w angiotensynę II, co skutkuje rozszerzeniem naczyń krwionośnych, obniżeniem ciśnienia krwi oraz zmniejszeniem obciążenia serca. Dzięki temu jest skuteczny w terapii nadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca.
Dawka początkowa w leczeniu nadciśnienia wynosi zazwyczaj 25–50 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych. W razie potrzeby można zwiększyć dawkę do 100–150 mg na dobę, dostosowując ją do reakcji pacjenta na leczenie. Lek działa szybko – efekt obniżający ciśnienie pojawia się po około 15–30 minutach, a maksymalne działanie osiąga po 60–90 minutach.
Captopril może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi, takimi jak diuretyki czy beta-adrenolityki. Lekarz prowadzący podejmuje decyzję o terapii, uwzględniając wartości ciśnienia krwi, współistniejące schorzenia oraz skuteczność dotychczasowego leczenia. Regularne pomiary ciśnienia krwi są kluczowe do oceny skuteczności terapii i dostosowywania dawki.
Leczenie Captoprilem wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ze względu na ryzyko hiperkaliemii oraz wpływ na funkcję nerek. Dodatkowo, może powodować działania niepożądane, takie jak uporczywy suchy kaszel, zawroty głowy czy wysypki skórne.
Ostatnia aktualizacja: 20 listopada 2024