« Powrót do Captopril

Przy jakim ciśnieniu bierze się Captopril?

Captopril to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), szeroko stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz innych schorzeń sercowo-naczyniowych. Nadciśnienie diagnozuje się, gdy wartości ciśnienia skurczowego wynoszą 140 mm Hg lub więcej, a rozkurczowego 90 mm Hg lub więcej. U pacjentów z cukrzycą lub chorobami nerek zalecane wartości docelowe są często niższe, np. poniżej 130/80 mm Hg. Ciśnienie skurczowe przekraczające 180 wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Captopril hamuje enzym konwertujący angiotensynę I w angiotensynę II, co skutkuje rozszerzeniem naczyń krwionośnych, obniżeniem ciśnienia krwi oraz zmniejszeniem obciążenia serca. Dzięki temu jest skuteczny w terapii nadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca.

Dawka początkowa w leczeniu nadciśnienia wynosi zazwyczaj 25–50 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych. W razie potrzeby można zwiększyć dawkę do 100–150 mg na dobę, dostosowując ją do reakcji pacjenta na leczenie. Lek działa szybko – efekt obniżający ciśnienie pojawia się po około 15–30 minutach, a maksymalne działanie osiąga po 60–90 minutach.

Captopril może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi, takimi jak diuretyki czy beta-adrenolityki. Lekarz prowadzący podejmuje decyzję o terapii, uwzględniając wartości ciśnienia krwi, współistniejące schorzenia oraz skuteczność dotychczasowego leczenia. Regularne pomiary ciśnienia krwi są kluczowe do oceny skuteczności terapii i dostosowywania dawki.

Leczenie Captoprilem wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ze względu na ryzyko hiperkaliemii oraz wpływ na funkcję nerek. Dodatkowo, może powodować działania niepożądane, takie jak uporczywy suchy kaszel, zawroty głowy czy wysypki skórne.

Inne pytania na temat leku Captopril

Ostatnia aktualizacja: 20 listopada 2024