Belara jest doustnym hormonalnym środkiem antykoncepcyjnym zawierającym etynyloestradiol i chlormadynon, działającym jako złożony hormonalny środek antykoncepcyjny. Stosowany prawidłowo, jest jedną z najbardziej niezawodnych, odwracalnych metod zapobiegania ciąży, jednak może nieznacznie zwiększać ryzyko powstania zakrzepów krwi, szczególnie w pierwszym roku stosowania.
Antykoncepcja hormonalna: Belara jest wskazana do stosowania jako doustny środek antykoncepcyjny. Jest to złożony hormonalny środek antykoncepcyjny, który zawiera dwa hormony: etynyloestradiol i chlormadynon. W każdej z 21 tabletek powlekanych zawarta jest taka sama ilość obu hormonów, co klasyfikuje Belarę jako produkt jednofazowy. Mechanizm działania polega na zapobieganiu owulacji, zwiększeniu lepkości śluzu szyjkowego, co utrudnia przenikanie plemników, oraz zmianach w endometrium, które utrudniają zagnieżdżenie się zapłodnionej komórki jajowej.
Regulacja cyklu menstruacyjnego: Belara może być stosowana w celu regulacji cyklu menstruacyjnego. Regularne przyjmowanie tabletek pomaga w ustabilizowaniu cykli menstruacyjnych, zmniejszeniu bólu menstruacyjnego oraz łagodzeniu objawów związanych z miesiączką.
Leczenie łagodnych zmian hormonalnych: W niektórych przypadkach Belara może być zalecana do leczenia łagodnych zaburzeń hormonalnych. Zawarte w niej hormony mogą pomóc w regulacji poziomu hormonów u kobiet, które doświadczają łagodnych zmian hormonalnych.
Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Belara
Belara to hormonalny środek antykoncepcyjny, który działa poprzez hamowanie owulacji, co zapobiega uwolnieniu komórki jajowej. Zmienia również konsystencję śluzu szyjkowego, co utrudnia plemnikom dotarcie do macicy. Dodatkowo, lek zmienia błonę śluzową macicy, uniemożliwiając ewentualne zagnieżdżenie zapłodnionej komórki jajowej. Dzięki tym mechanizmom, Belara skutecznie zapobiega ciąży.
Czytaj więcej: Działanie Belara
Aby rozpocząć stosowanie leku Belara, należy wycisnąć pierwszą tabletkę z opakowania przeznaczonego na dany cykl z miejsca oznakowanego aktualnym symbolem dnia tygodnia (np. „Dom” w przypadku niedzieli). Tabletkę należy połknąć bez żucia. Następnie należy przyjmować jedną tabletkę na dobę, zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałkę na opakowaniu, o tej samej porze dnia, najlepiej wieczorem. Ważne jest, aby przerwa pomiędzy przyjmowaniem dwóch kolejnych tabletek wynosiła zawsze 24 godziny.
Oznakowanie dni na opakowaniu ułatwia pacjentce sprawdzenie, czy zażyła już tabletkę przeznaczoną na dany dzień. Należy przyjmować jedną tabletkę na dobę przez 21 kolejnych dni, po czym następuje 7-dniowa przerwa w przyjmowaniu tabletek. Zazwyczaj w ciągu dwóch do czterech dni po zażyciu ostatniej tabletki występuje krwawienie z odstawienia, podobne do krwawienia miesiączkowego. Kolejne opakowanie leku Belara należy rozpocząć po 7-dniowej przerwie w przyjmowaniu tabletek, niezależnie od tego, czy krwawienie z odstawienia zakończyło się, czy nadal trwa.
Czytaj więcej: Dawkowanie Belara
Belara, będący środkiem antykoncepcyjnym, może wchodzić w interakcje z różnymi innymi lekami i substancjami, wpływając na ich skuteczność lub wpływając na wyniki badań, na przykład:
Leki przeciwwirusowe i antygrzybicze: Nie zaleca się stosowania Belara u pacjentek przyjmujących leki takie jak ombitaswir z parytaprewirem i rytonawirem, dazabuwir, glekaprewir z pibrentaswirem czy sofosbuwir z welpataswirem i woksylaprewirem. Takie kombinacje mogą wpływać na wyniki badań czynności wątroby.
Leki przeciwpadaczkowe i przeciwtuberkulozowe: Niektóre leki takie jak barbiturany, karbamazepina, fenytoina czy ryfampicyna mogą wpływać na stężenie Belara we krwi, zmniejszając jego skuteczność w zapobieganiu ciąży.
Inne leki wpływające na skuteczność Belara: Gryzeofulwina, modafinil, bosentan oraz produkty ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) również mogą wpływać na efektywność Belara.
Leki wpływające na wchłanianie Belara: Leki pobudzające ruchy jelit, jak metoklopramid, oraz węgiel aktywowany mogą wpływać na wchłanianie substancji czynnych Belara, zmniejszając ich działanie.
Dodatkowe metody antykoncepcji: W przypadku równoczesnej terapii z wymienionymi wyżej lekami, zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji, takich jak prezerwatywy.
Leki wpływające na tolerancję Belara: Kwas askorbinowy, paracetamol, atorwastatyna, troleandomycyna, flukonazol, indynawir mogą wpływać na tolerancję leku.
Belara a wpływ na inne leki: Stosowanie Belara może również wpływać na skuteczność lub tolerancję innych leków, takich jak diazepam, cyklosporyna, teofilina, kortykosteroidy, lamotrygina, klofibrat, paracetamol, morfina czy lorazepam.
Insulina i leki hipoglikemizujące: Jeżeli pacjentka stosuje insulinę lub inne leki zmniejszające stężenie cukru we krwi, może być konieczna zmiana dawkowania tych leków.
Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Belara
Belara, podobnie jak każdy inny lek, może powodować wystąpienie działań niepożądanych u niektórych pacjentek. Poniżej przedstawiam listę najczęściej występujących działań niepożądanych związanych z Belarą oraz opisuję ich objawy oraz prawdopodobieństwo wystąpienia:
Zmiany w wynikach badań laboratoryjnych: Stosowanie Belary może powodować zmiany w wynikach badań laboratoryjnych, takich jak poziom glukozy we krwi, poziom cholesterolu lub funkcja wątroby. Prawdopodobieństwo wystąpienia: nieznane (nie można określić na podstawie dostępnych danych).
Czytaj więcej: Skutki uboczne Belara
Nie należy stosować leku Belara, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z poniższych stanów:
Uczulenie na składniki leku: Nie należy stosować Belary u pacjentek z nadwrażliwością na etynyloestradiol, chlormadynonu octan lub jakikolwiek inny składnik leku. Objawy reakcji alergicznej mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w oddychaniu i przełykaniu. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.
Zakrzepy krwi: Belara jest przeciwwskazana u pacjentek, które mają lub miały zakrzepy krwi w naczyniach żylnych nóg (zakrzepica żył głębokich), w płucach (zatorowość płucna) lub w innych organach. Zakrzepy krwi mogą prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, w tym śmierci. Pacjentki z historią takich zakrzepów nie powinny stosować tego leku.
Objawy zakrzepów: Pacjentki, u których występują objawy sugerujące zakrzepy, takie jak przejściowe kłucie, ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej, również nie powinny stosować Belary. Objawy te mogą być wczesnymi sygnałami zakrzepów krwi, które mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak zawał serca lub udar.
Zabiegi chirurgiczne i unieruchomienie: Belara nie powinna być stosowana przez pacjentki wymagające zabiegów chirurgicznych lub będące unieruchomione przez długi czas, ponieważ te sytuacje zwiększają ryzyko powstawania zakrzepów krwi. Przed planowaną operacją należy przerwać stosowanie leku co najmniej 4 tygodnie przed zabiegiem i wznowić go dopiero po pełnym powrocie do mobilności.
Zaburzenia krzepliwości: Pacjentki z wrodzonymi zaburzeniami krzepliwości krwi, takimi jak niedobór białka C, niedobór białka S, niedobór antytrombiny III, obecność czynnika V Leiden lub przeciwciał antyfosfolipidowych, nie powinny stosować Belary. Zaburzenia te znacząco zwiększają ryzyko zakrzepów krwi, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Niekontrolowana cukrzyca: Belara jest przeciwwskazana u pacjentek z niekontrolowaną cukrzycą, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi zwiększa ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, w tym zakrzepów krwi. Pacjentki z dobrze kontrolowaną cukrzycą powinny być regularnie monitorowane przez lekarza podczas stosowania leku.
Wysokie ciśnienie krwi: Pacjentki z trudnym do kontrolowania wysokim ciśnieniem krwi lub z nagłym wzrostem ciśnienia (utrzymujące się wartości ciśnienia powyżej 140/90 mmHg) nie powinny stosować Belary. Wysokie ciśnienie krwi zwiększa ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, w tym zawału serca i udaru.
Zawał serca lub udar: Historia zawału serca lub udaru jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary, ponieważ lek ten może zwiększać ryzyko nawrotu tych poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Dławica piersiowa i napady niedokrwienne: Pacjentki z dławicą piersiową (choroba objawiająca się silnym bólem w klatce piersiowej) lub przemijającym napadem niedokrwiennym (objawy podobne do udaru, ale krótkotrwałe) nie powinny stosować Belary, ponieważ może to zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.
Choroby zwiększające ryzyko zakrzepów w tętnicach: Belara jest przeciwwskazana u pacjentek z ciężką cukrzycą z uszkodzeniem naczyń krwionośnych, bardzo wysokim ciśnieniem krwi, bardzo wysokim stężeniem tłuszczów we krwi (cholesterolu lub triglicerydów) oraz hiperhomocysteinemią, ponieważ te stany zwiększają ryzyko powstawania zakrzepów w tętnicach.
Migrena z aurą: Historia migreny z aurą (migreny poprzedzającej objawy wzrokowe, sensoryczne lub mowy) wyklucza stosowanie Belary, ponieważ może to zwiększać ryzyko udaru.
Choroby wątroby: Pacjentki z zapaleniem wątroby (np. wirusowym), żółtaczką lub innymi zaburzeniami funkcji wątroby, takimi jak zwiększone stężenie bilirubiny (np. zespół Dubin-Johnsona, zespół Rotora) nie powinny stosować Belary, dopóki wyniki testów czynnościowych wątroby nie powrócą do wartości prawidłowych. Nowotwory wątroby oraz silny ból brzucha, powiększenie wątroby lub objawy krwawienia do jamy brzusznej również wykluczają stosowanie tego leku.
Porfiria: Historia napadów porfirii, zaburzenia metabolizmu barwnika krwi, jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary.
Hormonalnie zależne nowotwory: Belara nie powinna być stosowana przez pacjentki, które miały lub podejrzewają hormonalnie zależne nowotwory złośliwe, takie jak rak piersi czy szyjki macicy.
Zaburzenia metabolizmu tłuszczów: Historia ciężkich zaburzeń metabolizmu tłuszczów jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary, ponieważ może to zwiększać ryzyko powikłań zdrowotnych.
Zapalenie trzustki: Historia zapalenia trzustki z dużym stężeniem tłuszczów we krwi jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary.
Nagłe zaburzenia wzroku, słuchu, ruchu: Jeśli u pacjentki wystąpią nagłe zaburzenia wzroku, słuchu lub ruchu (szczególnie niedowład), należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.
Padaczka: Pogorszenie napadów padaczki jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary.
Ciężka depresja: Historia ciężkiej depresji jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary, ponieważ lek może wpływać na nastrój.
Otoskleroza: Głuchota spowodowana otosklerozą, która nasiliła się podczas wcześniejszej ciąży, wyklucza stosowanie Belary.
Brak krwawienia miesiączkowego: Jeśli pacjentka z niewiadomej przyczyny nie ma krwawienia miesiączkowego, nie powinna stosować Belary, dopóki przyczyna nie zostanie ustalona przez lekarza.
Przerost endometrium: Stwierdzony nieprawidłowy rozrost błony śluzowej macicy (przerost endometrium) jest przeciwwskazaniem do stosowania Belary.
Nieustalone krwawienie z pochwy: Krwawienie z pochwy o nieustalonej przyczynie wyklucza stosowanie Belary.
Zapalenie wątroby typu C: Pacjentki przyjmujące produkty lecznicze zawierające ombitaswir/parytaprewir/rytonawir i dazabuwir lub glekaprewir/pibrentaswir nie powinny stosować Belary, ponieważ może to powodować nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjenta ma którykolwiek z poniższych stanów:
Palenie papierosów: Palenie papierosów podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych, takich jak Belara, znacząco zwiększa ryzyko poważnych działań niepożądanych związanych z sercem i naczyniami krwionośnymi, zwłaszcza u kobiet powyżej 35 roku życia. Kobiety w wieku powyżej 35 lat, które palą papierosy, powinny stosować inne metody antykoncepcji.
Obrzęk naczynioruchowy: Pacjentki, u których występują objawy obrzęku naczynioruchowego, takie jak obrzęk twarzy, języka i/lub gardła oraz trudności w połykaniu lub oddychaniu, powinny natychmiast skontaktować się z lekarzem. Estrogeny zawarte w Belarze mogą powodować lub nasilać objawy dziedzicznego i nabytego obrzęku naczynioruchowego.
Zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, tłuszcze we krwi, nadwaga, cukrzyca: W przypadkach zwiększonego ciśnienia tętniczego krwi, nieprawidłowego zwiększenia stężenia tłuszczów we krwi, nadwagi lub cukrzycy, ryzyko ciężkich działań niepożądanych (takich jak zawał mięśnia sercowego, zator, udar lub nowotwór wątroby) podczas stosowania Belary jest większe. Pacjentki z tymi stanami powinny być regularnie monitorowane przez lekarza.
Choroby jelit: Pacjentki z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, które są przewlekłymi zapalnymi chorobami jelit, powinny stosować Belarę ostrożnie, ponieważ mogą one wpływać na skuteczność i tolerancję leku.
Toczeń rumieniowaty układowy: Pacjentki z toczniem rumieniowatym układowym, chorobą wpływającą na naturalny system obronny organizmu, powinny stosować Belarę ostrożnie, ponieważ mogą mieć zwiększone ryzyko działań niepożądanych.
Zespół hemolityczno-mocznicowy: Pacjentki z zespołem hemolityczno-mocznicowym, zaburzeniem krzepnięcia krwi powodującym niewydolność nerek, powinny unikać stosowania Belary, ponieważ mogą mieć zwiększone ryzyko powikłań zdrowotnych.
Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa: Pacjentki z dziedziczną chorobą czerwonych krwinek, niedokrwistością sierpowatokrwinkową, powinny stosować Belarę ostrożnie, ponieważ mogą mieć zwiększone ryzyko zakrzepów krwi.
Hipertriglicerydemia: Pacjentki z podwyższonym poziomem tłuszczów we krwi (hipertriglicerydemia) lub dodatnim wywiadem rodzinnym dla tej choroby powinny stosować Belarę ostrożnie, ponieważ hipertriglicerydemia jest związana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zapalenia trzustki.
Zabiegi chirurgiczne, unieruchomienie: W przypadku planowanych zabiegów chirurgicznych lub długotrwałego unieruchomienia (np. z powodu choroby lub kontuzji), pacjentki powinny przerwać stosowanie Belary na kilka tygodni przed operacją i wznowić go dopiero po pełnym powrocie do mobilności, aby zmniejszyć ryzyko powstawania zakrzepów krwi.
Okres po porodzie: Bezpośrednio po porodzie kobiety są w grupie podwyższonego ryzyka powstania zakrzepów krwi. Pacjentki powinny skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania informacji, jak szybko można rozpocząć przyjmowanie Belary po porodzie.
Zapalenie żył pod skórą: Pacjentki z zakrzepowym zapaleniem żył powierzchniowych powinny stosować Belarę ostrożnie, ponieważ mogą mieć zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów krwi.
Żylaki: Pacjentki z żylakami powinny stosować Belarę ostrożnie, ponieważ mogą mieć zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów krwi.
Belara może być stosowana tylko po dokładnym badaniu i konsultacji z lekarzem, który oceni indywidualne ryzyko i korzyści związane ze stosowaniem tego leku. Regularne wizyty kontrolne są zalecane, aby monitorować stan zdrowia pacjentki i wczesne wykrywanie ewentualnych działań niepożądanych.
Czy po tabletkach Belara się tyje?
Tabletki Belara mogą wpływać na przyrost masy ciała, ale nie u wszystkich kobiet – w większości przypadków efekty te są łagodne i związane z zatrzymywaniem wody w organizmie, szczególnie w pierwszych miesiącach stosowania.
Tabletki Belara mogą powodować spadek wagi u niektórych kobiet, choć jest to mniej powszechne niż przyrost masy ciała. Efekt ten wynika zazwyczaj z indywidualnych reakcji organizmu lub zmniejszonego apetytu.
Nie ma odpowiedzi na Twoje pytanie dotyczące leku Belara? Zapytaj o nie lekarza za darmo.
Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.
Substancja czynna | Chlormadinoni acetas + Ethinylestradiolum |
Dostępność | Lek dostępny na receptę |
Producent | Gedeon Richter Polska Sp. z o.o. |
Ostatnia aktualizacja: 23 listopada 2024