Absenor

Absenor to lek przeciwpadaczkowy zawierający walproinian sodu, stosowany w leczeniu padaczki oraz epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Jego działanie polega na stabilizacji aktywności elektrycznej w mózgu, co pomaga kontrolować napady padaczkowe i zmniejszać objawy manii.

Wskazania do stosowania leku Absenor

Padaczka:

• Napady uogólnione: Absenor jest stosowany w leczeniu napadów padaczkowych, które obejmują obie półkule mózgu, takich jak napady nieświadomości (petit mal), napady miokloniczne (krótkie, mimowolne skurcze mięśni) oraz napady toniczno-kloniczne (grand mal), charakteryzujące się utratą przytomności i drgawkami.
• Napady ogniskowe: Lek stosuje się również w przypadku napadów padaczkowych rozpoczynających się w określonej części mózgu, które mogą się rozprzestrzenić na obie półkule mózgu (napady wtórnie uogólnione).

Choroba afektywna dwubiegunowa:

• Epizody maniakalne: Absenor jest wskazany do leczenia epizodów maniakalnych, które charakteryzują się nienaturalnie podwyższonym nastrojem, pobudzeniem, nadmierną aktywnością i drażliwością. Lek jest szczególnie stosowany, gdy lit, inny popularny lek stabilizujący nastrój, nie jest odpowiedni dla pacjenta.

Czytaj więcej: Wskazania do stosowania Absenor

Działanie leku Absenor

Absenor działa poprzez stabilizację aktywności elektrycznej w mózgu, co pomaga zapobiegać napadom padaczkowym i stabilizować nastrój w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Substancja czynna, walproinian sodu, zwiększa stężenie neuroprzekaźnika GABA, który działa uspokajająco na mózg, redukując nadmierną pobudliwość neuronów. Dzięki temu lek zmniejsza częstotliwość i nasilenie napadów oraz pomaga w kontrolowaniu objawów manii. Działanie to przekłada się na lepszą kontrolę nad objawami chorób neurologicznych i psychiatrycznych.

Czytaj więcej: Działanie Absenor

Dawkowanie leku Absenor

Stosowanie leku Absenor wymaga dokładnego przestrzegania zaleceń lekarza, aby osiągnąć najlepsze efekty terapeutyczne i zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Lek należy przyjmować doustnie, popijając go odpowiednią ilością płynu, np. szklanką wody. Tabletek nie należy rozgryzać ani kruszyć, gdyż są to tabletki o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że ich działanie polega na stopniowym uwalnianiu substancji czynnej w organizmie. Pozwala to na utrzymanie stałego stężenia leku we krwi przez cały dzień. Lek można przyjmować zarówno rano, jak i wieczorem, zgodnie z zaleceniami lekarza. Ważne jest, aby lek przyjmować codziennie o tej samej porze, co zapewnia stabilność terapii.

Dawkowanie leku Absenor zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju leczonej choroby, wieku pacjenta, jego masy ciała oraz indywidualnej odpowiedzi organizmu na leczenie.

W przypadku epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki początkowej wynoszącej 750 mg na dobę, którą lekarz może stopniowo zwiększać, aż do osiągnięcia najmniejszej skutecznej dawki, która zapewni pożądane działanie kliniczne. Zwykle dawka ta mieści się w przedziale od 1000 mg do 2000 mg na dobę. Leczenie kontynuuje się, dostosowując dawkę indywidualnie, aby uzyskać optymalną kontrolę nad objawami manii.

W leczeniu padaczki dawkowanie również jest ściśle zindywidualizowane. Rozpoczyna się od dawki początkowej wynoszącej 5-10 mg walproinianu sodu na kilogram masy ciała, a następnie dawka ta jest stopniowo zwiększana co 4 do 7 dni o kolejne 5 mg/kg, aż do osiągnięcia dawki zapewniającej skuteczną kontrolę napadów padaczkowych. Średnia dawka dobowa zależy od wieku pacjenta i wynosi zazwyczaj:

• Dzieci: 30 mg/kg masy ciała,
• Młodzież: 25 mg/kg masy ciała,
• Dorośli i osoby starsze: 20 mg/kg masy ciała.

Przy zmianie leczenia z innych leków przeciwpadaczkowych na Absenor, proces ten powinien być przeprowadzany ostrożnie i pod nadzorem lekarza. W niektórych przypadkach, jeśli wcześniejsze leczenie nie przynosiło pożądanych rezultatów, lekarz może stopniowo zmniejszać dawkę Absenor po uzyskaniu kontroli nad napadami padaczkowymi.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami nerek lub obniżonym poziomem białka we krwi może wymagać specjalnej modyfikacji dawki, ponieważ stężenie walproinianu sodu w ich organizmach może być wyższe. Regularne badania krwi są w takich przypadkach niezbędne, aby monitorować stężenie leku i zapewnić jego skuteczność oraz bezpieczeństwo.

Czytaj więcej: Dawkowanie Absenor

Z czym nie łączyć leku Absenor

Absenor nie powinien być łączony z niektórymi lekami przeciwpadaczkowymi, przeciwbakteryjnymi, na malarię, na HIV, oraz z lekami zmniejszającymi ilość tłuszczów we krwi. Należy również unikać jednoczesnego spożywania alkoholu i stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Ważne jest, aby nie łączyć Absenor z lekami wpływającymi na metabolizm w wątrobie, aby uniknąć uszkodzenia wątroby.

Absenor a alkohol – Spożywanie alkoholu podczas stosowania leku Absenor może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych, takich jak senność i zawroty głowy, a także zwiększać ryzyko uszkodzenia wątroby. Ze względu na te potencjalne zagrożenia, zaleca się unikanie alkoholu w trakcie leczenia Absenorem.

Absenor i Felbamat – Felbamat, stosowany w leczeniu padaczki, może wzmacniać działanie Absenor, zwiększając ryzyko działań niepożądanych.

Absenor i Cymetydyna – Cymetydyna, lek na wrzody żołądka, może zwiększać efekt działania Absenor.

Absenor i Erytromycyna – Erytromycyna, lek przeciwbakteryjny, może nasilać działanie Absenor.

Absenor i Kwas Acetylosalicylowy – Kwas acetylosalicylowy może zmniejszać wiązanie kwasu walproinowego (składnik Absenor) z białkami krwi, co zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby.

Absenor i Leki Przeciwpadaczkowe – Leki takie jak fenobarbital, prymidon, fenytoina, karbamazepina mogą zmniejszać skuteczność Absenor.

Absenor i Meflochina – Meflochina, lek na malarię, może obniżać efektywność Absenor.

Absenor i Ryfampicyna – Ryfampicyna, stosowana w leczeniu gruźlicy, może zmniejszać działanie Absenor.

Absenor i Karbapenemy – Karbapenemy mogą zmniejszać skuteczność Absenor, należy unikać ich jednoczesnego stosowania.

Absenor i Inhibitory Proteazy – Leki takie jak lopinawir lub rytonawir (na HIV) mogą wpływać na działanie Absenor.

Absenor i Kolestyramina – Kolestyramina może obniżać skuteczność Absenor.

Absenor i Estrogeny – Hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające estrogen mogą zmieniać działanie Absenor.

Absenor i Metamizol – Metamizol może wpływać na efektywność Absenor.

Absenor i Fluoksetyna – Fluoksetyna może zarówno zwiększać, jak i zmniejszać stężenie kwasu walproinowego w organizmie.

Czytaj więcej: Z czym nie łączyć Absenor

Skutki uboczne leku Absenor

Problemy z krwią: Często pojawiają się takie zaburzenia jak niedokrwistość, małopłytkowość oraz leukocytopenia. Rzadziej mogą wystąpić bardziej poważne stany, takie jak pancytopenia czy agranulocytoza, które wpływają na wszystkie linie komórkowe krwi.

Zaburzenia hormonalne i metaboliczne: Niezbyt często obserwuje się zwiększenie stężenia hormonu antydiuretycznego, co może prowadzić do zatrzymania wody w organizmie. U niektórych pacjentów może wystąpić nadmierny wzrost owłosienia, a nawet niedoczynność tarczycy. Bardzo często dochodzi do hiperamonemii (podwyższonego poziomu amoniaku we krwi), a zmiany wagi ciała oraz zaburzenia apetytu są również częstymi objawami.

Problemy neurologiczne i psychiczne: Drżenia, senność, czy zawroty głowy to bardzo częste objawy związane z układem nerwowym. Często pacjenci doświadczają również stanów splątania, omamów czy problemów z koncentracją. W poważniejszych przypadkach mogą wystąpić encefalopatia, śpiączka, czy nasilenie napadów padaczkowych.

Dolegliwości ze strony układu pokarmowego i wątroby: Nudności są jednym z najczęściej zgłaszanych objawów. Często pacjenci skarżą się również na wymioty, biegunki, czy dyskomfort w nadbrzuszu. Nie można zapominać o ryzyku uszkodzenia wątroby, które jest poważnym, choć rzadziej występującym skutkiem ubocznym.

Inne możliwe skutki: U niektórych pacjentów mogą pojawić się problemy ze słuchem, w tym utrata słuchu, a także trudności z oddychaniem. Skóra również może reagować negatywnie, co objawia się nadwrażliwością, utratą włosów, wysypkami czy poważnymi reakcjami skórnymi.

Czytaj więcej: Skutki uboczne Absenor

Przeciwwskazania dla leku Absenor

Stosowanie leku Absenor wymaga szczególnej uwagi i dokładnej oceny przez lekarza, aby upewnić się, że korzyści z leczenia przeważają nad potencjalnymi ryzykami. Istnieją pewne sytuacje, w których stosowanie tego leku jest przeciwwskazane, a także przypadki, w których konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności. Absenor nie może być stosowany u pacjentów uczulonych na walproinian sodu, orzeszki ziemne, soję lub jakikolwiek inny składnik leku. Uczulenie na te substancje może prowadzić do ciężkich reakcji alergicznych, takich jak wysypka, obrzęk, trudności w oddychaniu, a w skrajnych przypadkach do wstrząsu anafilaktycznego. Ponadto, lek ten jest przeciwwskazany u osób z ciężkimi chorobami wątroby, zarówno obecnie, jak i w przeszłości, szczególnie jeśli w rodzinie pacjenta wystąpiły przypadki śmiertelnych zaburzeń czynności wątroby podczas leczenia kwasem walproinowym.

Choroby metaboliczne również stanowią poważne przeciwwskazanie do stosowania Absenor. Pacjenci z dziedzicznymi lub nabytymi chorobami, takimi jak porfiria wątrobowa czy zaburzenia cyklu mocznikowego, nie powinni przyjmować tego leku, ponieważ może on pogorszyć stan zdrowia, prowadząc do nagromadzenia toksycznych substancji w organizmie. Zaburzenia krzepliwości krwi są kolejnym istotnym przeciwwskazaniem. Walproinian sodu może wpływać na proces krzepnięcia, zwiększając ryzyko krwawień, co jest szczególnie niebezpieczne u osób ze stwierdzonymi zaburzeniami tego typu.

Dodatkowo, pacjenci z zaburzeniami mitochondrialnymi, takimi jak zespół Alpersa-Huttenlochera, nie powinni stosować Absenor, ponieważ lek może przyspieszyć postęp tych chorób, prowadząc do poważnych uszkodzeń neurologicznych i innych narządów. W przypadku tych schorzeń, walproinian sodu może być szczególnie szkodliwy, dlatego konieczne jest unikanie jego stosowania.

Stosowanie leku Absenor wymaga także zachowania szczególnej ostrożności w przypadku pacjentów z uszkodzeniami szpiku kostnego. Osoby, które miały w przeszłości problemy ze szpikiem kostnym, powinny być regularnie monitorowane podczas leczenia, ponieważ lek może wpływać na skład krwi. To samo dotyczy pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym, chorobą autoimmunologiczną, w której układ odpornościowy atakuje własne tkanki. Walproinian sodu może wpływać na przebieg tej choroby, co wymaga regularnych kontroli i dostosowywania leczenia w zależności od stanu pacjenta.

Zaburzenia metabolizmu, w tym wrodzone niedobory enzymatyczne, również wymagają szczególnej uwagi podczas stosowania Absenor. Podwyższone stężenie amoniaku w surowicy (hiperamonemia), które może wystąpić podczas leczenia, stanowi poważne zagrożenie, zwłaszcza jeśli pojawiają się objawy takie jak apatia, zmęczenie, czy obniżone ciśnienie krwi. W takim przypadku niezbędna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem i dostosowanie dawki leku lub jego odstawienie.

U pacjentów z podejrzeniem zaburzeń enzymatycznych cyklu mocznikowego, konieczne jest przeprowadzenie dokładnych badań przed rozpoczęciem leczenia, ponieważ Absenor może prowadzić do nagromadzenia toksycznych produktów metabolizmu, zwiększając ryzyko poważnych powikłań, takich jak encefalopatia. Podobnie, pacjenci z zaburzeniami nerek lub obniżonym poziomem białka we krwi mogą wymagać dostosowania dawki leku, ponieważ walproinian sodu może osiągać wyższe stężenie w organizmie, co prowadzi do zwiększonego ryzyka działań niepożądanych. Regularne badania kontrolne są niezbędne, aby monitorować stan zdrowia i skuteczność leczenia.

Jednym z poważniejszych zagrożeń związanych z leczeniem Absenor jest ryzyko uszkodzenia wątroby i trzustki, szczególnie w pierwszych sześciu miesiącach leczenia. Objawy mogą być niespecyficzne i obejmować takie dolegliwości jak zmęczenie, nudności, wymioty, utrata apetytu, żółtaczka czy zwiększenie częstości napadów padaczkowych. Z tego powodu pacjenci wymagają regularnych badań biochemicznych oraz ścisłej obserwacji klinicznej, aby wcześnie wykryć i zareagować na ewentualne powikłania.

Dodatkowo, stosowanie Absenor u dzieci, szczególnie u tych z ciężkimi postaciami padaczki i wieloma niepełnosprawnościami, musi być prowadzone z dużą ostrożnością. Dzieci poniżej 18 lat nie powinny stosować walproinianu sodu w leczeniu manii, ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Na początku leczenia Absenor może powodować wzrost masy ciała, co wymaga regularnej kontroli i ewentualnej konsultacji z lekarzem w celu omówienia metod radzenia sobie z tym problemem.

Stosowanie leku Absenor jest również przeciwwskazane u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej metody antykoncepcji. Walproinian sodu może powodować poważne wady wrodzone oraz problemy rozwojowe u płodu, dlatego jego stosowanie w ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy nie ma innych alternatywnych opcji terapeutycznych. Lekarz powinien omówić z pacjentką wszystkie ryzyka i zapewnić odpowiednią kontrolę przez cały okres leczenia.

Zadaj pytanie lekarzowi

Zadaj pytanie do lekarza anonimowo i bezpłatnie.

Pytanie do lekarza

Pseudonim *

Email *

Wyślij

O leku

Zamienniki dla leku Absenor

Ostatnia aktualizacja: 12 sierpnia 2024